ağlamaktan korkma gözüm...

B

buyulu_melek

Ziyaretçi
  • Konu Sahibi buyulu_melek
  • #1
Gözyasım,
Dizeler güzeli dedim sana inci inci, ve güzeller incisi koydum adını dizi dizi… Yabanlara gönderdigimsin hem akın akın, hem canımı verdigimsin uzak yakın… Sevgilinin gelecegi yolları sulayıp süpürmek icin sakladım seni… Kirpiklerimi süpürge ettim; sultanlar ayagına düsürmek icin tuttum ve bırakmadım seni.
Gözyasım,
Bütün bosluklarını sen doldurdun ömrümün… Söylenmedik sözler yerine sen vardın yanımda. Sevdaya dair yeminlerden sonra sen vardın. Köhne zamanın direnci adına, acı cagların yaslısı ve genci adına yine sen vardın. Dikenler gülden habersiz iken, gözler dilden de fersiz iken; zamanından geriye düsmüs acılar icin, mânâda bicimleri yitiren sancılar icin; aynalarda eriyen sırlardan tasarak, ucu kıyamete cıkan asırları asarak; gercekten daha gercek kelamlarda ve Güzeller Güzeli'nden vuslat müjdeli selamlarda sen vardın… Hep sen vardın...
* * *
Bir gözyası, gül mevsiminde güle karsı akarsa ask olur adı; sevgiyi damıtır en derin yerinden. Suclardan sonra tenha gecelerde akarsa tevbedir tadı; gönülleri arıtır en kara kirinden. Madem ki gözyası bir kutlu demdir, elbette bir erdemdir.
Bir gözyası, bir cevherdir atesten kaynayan ve alev gibi yanan. Özü sudur ama avucta bir yalım, gönülde bir yangın olur. Bir ates düsünün, dumanı âh ile cıkar da külleri göz yasına karısır ya… Hayat bir mum alegorisidir hani, mumun basındaki yanıs gözde yas olur da gözyası alevle barısır ya…Alev can ipligini yakınca, acıdır ki, bedenini eritir de mumun, su ile alev birbiriyle yarısır ya… Asıga göre cennet olur cinnet ve kendi gözyasında bogulur akıbet...
Gözyasıdır ki yıkayarak yakar, yakarak yıkar. Arıtır ve eritir; temizler ve gizler… Fazilettir, diyettir… Bu yüzden denilir ki gözyası yigitler kârıdır ve civanmertler vakarıdır.
Saire unuttugu mısrayı bir gözyası hatırlatır, sehrazad üveyikler ucuran acıları bir gözyası anlatır. Sancılı damarlarda ölümcül cılgınlıkları gözyasıdır okuyan satır satır. Toplasan gözyaslarını âsıkın, dalgalı bir deniz olur; süzülürken bagrından, yakar gecer iz olur. Yalnız dogar gibi her insan, yalnız akar her damla ve yagmur yagmur gözyasıyla ıslanır nisan. Bir kere ölür de kahır yüklü savaslarda nice aylar batar ve Filistin'de sapanlar cakıl taşları, takaroflar kursun yerine gözyası atar. Ceylanları âmâ düsürünce avcılar, avcıları ceylanlar vurur, ve hamuru sevdaların, gözyasıyla yogrulur. En son, yagmur kusları konar kuspalazı cocukların salıncaklarına, gözyası sefkat olur.
Gözyası ki, kisinin kendisiyle kavgasının sonunda akarsa tomur tomur mercandır; ve eger pismanlıklarla tartılırsa mübarek bir heyecandır.
Gül yüzlülerin kirini gülsuyu kokan gözyasları alır…Ve damla damla gül dökülen ellerde gül kokusu kalır.
Tohumu eken bilir
Göz yaşın döken bilir
Gül kadrin diken değil
Cileyi ceken bilir
Ve ey gözyasım,
Bulutuna sadık yagmurlar gibi gel, ve kadim bir dostu ugurlar gibi git… Bir atımlık mesafede yalnızlıgın kursunlanan coskusuyla gel, gelecegi savasa mecbur annelerin korkusuyla git… Geceyi icine döken tomurcukların yesiliyle gel; goncayı açılsın diye bekleyen bülbülün diliyle git…Bülbüller konan dallarda yaprak gibi gel, ve derinlerde bendini yıkan bir ırmak gibi git. Yalınkalem savaslara meftun acılarla gel, pismanlık dolu yüreklerden sancılarla git…
Ve aglamaktan korkma gözüm!..
 
  • Konu Sahibi buyulu_melek
  • #2
çok güzel paylaşımdı canım teşekkürlera.s
 
X