ßirtaNem'e

Sana asla yalan söylemeyeceğim. Gerçeklerinse canı cehenneme.

Ben seni yaşıyorum. Ben bendeki seni, hayallerimi yaşıyorum. Belki asla yaşanmayacak ama yaşanması için ömrümü vereceğim anları yaşıyorum…

Bir yürek düşün ki bütün dünyayı içine alacak kadar büyük, bir ten düşün ki sadece ikimizi ısıtacak, ve bir hayal düşün ki içine sadece bizi alacak kadar küçük…

Olmayacak şey değil bu inan. Çünkü hayallerde ne imkansız vardır ne de o sonu gelmez keşkeler…

“Hayaller ah o hayaller, yoktur onlarda yasak
Hayalime bir sen yakın, gerçeklerse bana uzak…“

Tut ki bir yıldız kopardık gökyüzünden, avuçlarımıza aldık, ışıltısı gözlerimize yansıdı. Biliyorum, senin gözlerin yıldızdan da güzel parıldar. Fakat bu gece düşün ki ikimiz varız ve bir de bizim yıldızımız. İkimiz, sadece ikimiz varız…

“Aşkım yıldız gibi, gözlerine dolayım
Bir mekan ki orada sadece ben olayım
Zaman teslim olurken kendi akıntısına
Kök salıp gözlerinde, sonsuza dek kalayım…”

Tut ki yakamozlar eşlik ediyor bize, bir şarkı dilimizde. Sessizliği bozarak, rüzgarın koynunda mırıldanıyoruz. Hiç bir zaman notaları yazılmayacak, hiç bir zaman bestelenmeyecek bir şarkı bu. Bu hayallerimizin şarkısı, bu ikimizin şarkısı. Sahi, ne zaman ezberlemiştik seninle bu sözleri biz?..

“Sen yüreğim, özgürlüğüm
Şiirlerim, rüzgarımsın…
Yağmurunsun
Gökkuşağım
Sığınağım
Hem inadım
Hem isyanım
Diğer yarım
Sen Can’ımsın, Can’ım…”

Son cümle yankı yapıyor ruhumun derinliğinde “Sen Can’ımsın” ve rüzgar ağlıyor dağların beşiğinde. Ben başımı dizlerine yaslamışım, gözlerim gözlerinde, yakamozlarsa bizi izliyor…

Sen, şiirin Şahika`larından topladığın çiçekleri döküyorsun üzerime… Güller, yasemenler, laleler, kardelenler, menekşeler ve hatta “Gelincikler“…