Canım sana noldu? Ben galiba 100 mesaj yazmadan özel mesaj gönderemiyormuşum henüz. Daha ileride seninle paylaşırım zaman zaman. Hastalıklarla ilgili oldukça yoğunum ben. İki gündür annem yine yoğun bakımda. Ayrıca eşim hiç beklenmedik bir şekilde yılbaşında diyalize girmeye başladı. 48 yaşında ve böyle bir şey için hani bir haftalık gibi bir hazırlık veya kabullenme sürecimiz bile olmadan çok acil ve şaşkın yaşadık bu başlanğıcı. Kısaca keşke ihtiyacın olduğunda seninle olabilseydim. Ya da en azından ke

Yani ihtiyacın olduğunda özel mesaj yaz veya e posta adresimi de biliyorsun ya oraya yaz. Ben en azından mutlaka oradan okurum hem oradan da sana karşılık yazarım. sen de uygun olduğunda okursun. Bu şekilde tesadüfen karşılaşmak mümkün olamayabiliyor gördüğün gibi. Hem aslında üzüldüm de biraz. Belki ben burada olsaydım yazardın ama sen bu gece de aktifmişsin ya. Kırıldım sana ben yoksam bile neden bir şekilde paylaşmadın ki? Ama yok yok kırılmadım. Beni her ne kadar çok seviyor olsan da sonuçta yeni tanıdığın biriyim. Belki sen de kendince benim sana kayıtsız kaldığımı düşünmüş olabilirsin. Ya da belki yeterince ilgilenmeyeceğim gibi bir düşünce de aklına gelmiş olabilir. Öyle hissedince insan paylaşmak istemez. Çünkü anlaşıldığını ve önemsendiğini hissedemezsen anlamı kalmaz karşındakiyle birşeyler paylaşmanın ve insanın içinden de gelmez zaten. Ama sonuçta gördüğün gibi bak seni seviyorum ve bu durumda bile ilgilenmeye çalışacak kadar da önemlisin. Okey mi? anlaştık di mi? En kısa zamanda lütfen bir şekilde beni haberdar et tamam mı canım kızım. Ben işimle ilgili e postalarımla ilgilenmek zorundayım. Yani mutlaka bir şekilde zaman ayırmak zorundayım şu bilgisayara. O esnada da buradaki özel mesajlarıma da bakıyorum zaten. Unutma ki her ne yaşarsan yaşa, hayatta en önemli şey önce sensin, öyle olursan herkese yetebilirsin. Ne kadar üzülürsen üzül çözümsüz hiçbirşey yoktur. Ve hayat aslında nedir biliyor musun? Bir nefes alabilmek, bir nefes verebilmek sonra tekrar aynısı sonra tekrar aynısı ....... işte budur. Yani hayat aslında sadece AN" dan ibaret bir şeydir. Ne dün ne de yarın değil hatta belki bugün bile değil. Sadece bir AN o da içinde yaşadığın andır. yani alabildiğin ve verebildiğin bir nefesten ibarettir. Yaşam kısaca ve asıl olarak işte budur. Ötesi yok. Lütfen hayatın boyunca bunu unutma. ve mümkün olduğunca çok ve sık bunu mutlaka hatırla özellikle de kendini çok üzgün çaresiz hissettiğin veya canının çok sıkkın olduğunu düşündüğün zamanlarda mutlaka hatırla ve deriiiiiiin bir nefes al sonra ver işte yaşam sadece bu ve en önemli şey bu diyebilmeyi başarıncaya kadar da bunu sürdürmeye devam et. Seni seviyorum ve lütfen neler olduğunu bana yazmanı ve haberdar olmayı da çok istiyorum. Şimdilik hoşçakal canım. Görüşmek üzere inşallah. Allah"a emanet ol.