Uzman falan değilim oğlum 25 aylık oldu. Sadece kendi uyguladıklarımı yazacağım, belki işe yarar.
Ben tezgahta yanımda durması için öğrenme kulesi yaptım (satılıyor bunlar). Böylece ben yemek yaparken o da yanımda güvenli bir şekilde ortalığı birbirine katıyor
İstemediği veya istediği şeylerde zararlı değilse ısrarcı olmadım. Atıyorum botlarını değil de kırmızı ayakkabısını giymek istiyor ama yağmur yağıyor. Kırmızıları giydirdim, botları da yanıma aldım. Islanınca değiştirdik. Yatağa çıkmak istiyor, sert düşüş yapacağı yerlere yorgan, battaniye vs koyup oynamasına izin verdim (yine de saçma bir yere çarpıp kaşını patlattı mesela).
Duygu tanımlaması çok işe yaradı bizde. Ağlayıp üzülüyorsa, üzüldüğünü biliyorum gerçekten üzücü ama geçecek minvalinde konuştum. Yahut sinirlenince , vurmaya çalışınca sinirlendiğini biliyorum ama vurmana izin veremem gibi... Bu bir süre sonra cidden bayağı sakinleştiriyor. Yani yine kriz anları oluyor ama daha çabuk ve tepinmeden atlatabiliyor.
cocuk gelisimi okuyan kayinvalide ay kulaga ne hos geliyor burda bardakla kapi duvar dinleyen kaynanalari gordukce
ya sizinki 2 yaş ta bizim ki ne acaba 12.5 aylık oğlum beni çok üzüyor . Elimizde ne görse istiyor almadan da susmuyor mesela toz bezi var onu almasa kendini yerden yere atıyor o bezi değil başka bez versem asla istemiyor . 1 bardak çay alıyorum onu elimden istiyor o ayaktaykrn birşey yiyip içemiyorum sürekli çok tehlikeli hareketler peşinde oluyor . Birde kucak istiyor bu aralar doktor diş çıkarıyor istemedi normal dedi . Tamam anlıyorum alıyoruz bu sefer de yere inmek istiyor bırakınca başlıyor ağlamaya kendi ne yaptığını bilmiyor bence 
yıpratıcı 
sizin çocuk nasıl yaşıyor mesela sendromu
sonra kendine geri geldi
oyun deyince her şeyi bir kenara bırakıyor beni yoran tek şey ve en güç durum bu. benim sendrom güncem de bu 
