2 aylik evliyim esimin bana karsi arzusu yok

Arkadaslar evet annem geldi,farkettiigniz gibi cok da giremiyorum,ya da ayri ayri cevap yazamiyorum,alinmayin lütfen.Annem geldi ama henüz hicbirsey söylemedim,suanda söyleyecek hali de bulamiyorum kendim de.Annem yanimda cok mutlu telefonda fln konusrken bile kizim evlendi yanindayim falan diyo tanidiklara,hicbiseyden haberi yok,onun bu ttail günlerini ona zehir edemicem,zaten beklediigm kdr bekledim,annem söylemek bnei rahatlatmicak kisa vadede,burda yüyüze bakiyoruz.Ama bu demek degil ki ben herseyi unuttum, ve günlük güneslik,gece kendi odamiza gecince baslior benim izdirabim annem yan odada uyurken,süzülyor yaslarim gözümden,bir de ayrilan bir komsumuzun kizi vardi o da 2.evliligni yapmis onu anlatti bana,ne Kadar da zor diyor insanda ayni heves kalmaz bile falan,ben de anne öyle deme dedim hayirlisi olsun dedim herseyden önce,bir de bir tanidik var 39 yasinda ve hic evlenmedi,yakinda olacak dügünüonunla ilgili konusnca yine dedim anne herseyin hayirlisi,erken evlenmek marifet degil,sürmesi önemli.

Esimleyse aramiz limoni gibi,ister istemz annem böyle kizinin süper bir evliligi var damadim söyle de böyle de düsününce ben de oldukca etkileniorum,dün mesela o yatagin bir kösesinde ben bir kösesinde uyudum,zaten Sabah kalkip ise gidior,biz de annmle evde kalip kahvalti yapip disari fln cikiyoruz.

Durumlar böyle arkadaslar simdilik,firsat buldukca girecegim kk´a , destegini esiregemeyenlere tesekkür ederim.

tullip .!.:

Arkadaslar evet annem geldi,farkettiigniz gibi cok da giremiyorum,ya da ayri ayri cevap yazamiyorum,alinmayin lütfen.Annem geldi ama henüz hicbirsey söylemedim,suanda söyleyecek hali de bulamiyorum kendim de.Annem yanimda cok mutlu telefonda fln konusrken bile kizim evlendi yanindayim falan diyo tanidiklara,hicbiseyden haberi yok,onun bu ttail günlerini ona zehir edemicem,zaten beklediigm kdr bekledim,annem söylemek bnei rahatlatmicak kisa vadede,burda yüyüze bakiyoruz.Ama bu demek degil ki ben herseyi unuttum, ve günlük güneslik,gece kendi odamiza gecince baslior benim izdirabim annem yan odada uyurken,süzülyor yaslarim gözümden,bir de ayrilan bir komsumuzun kizi vardi o da 2.evliligni yapmis onu anlatti bana,ne Kadar da zor diyor insanda ayni heves kalmaz bile falan,ben de anne öyle deme dedim hayirlisi olsun dedim herseyden önce,bir de bir tanidik var 39 yasinda ve hic evlenmedi,yakinda olacak dügünüonunla ilgili konusnca yine dedim anne herseyin hayirlisi,erken evlenmek marifet degil,sürmesi önemli.

Esimleyse aramiz limoni gibi,ister istemz annem böyle kizinin süper bir evliligi var damadim söyle de böyle de düsününce ben de oldukca etkileniorum,dün mesela o yatagin bir kösesinde ben bir kösesinde uyudum,zaten Sabah kalkip ise gidior,biz de annmle evde kalip kahvalti yapip disari fln cikiyoruz.

Durumlar böyle arkadaslar simdilik,firsat buldukca girecegim kk´a , destegini esiregemeyenlere tesekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Yenilgiyi kabul ettin gibi geliyor bana
annene günleri zehir edemeyeceğim diyorsun ama sonrası otesi berisi 1 sene daha bekleceksindir
seni anlıyamıyorum üzgünüm canım yani artık verecek akıl söyleyecek sözde kalmadı
annene suanda sahte bır mutluluk yasattıgını unutma buarada annen en fazla 1 hafat 10 gune kadar aranızda bırsey yasanmadıgını zaten sezecek dıkaktlı bır anneyse
görüşürüz tullip

ben yerinde olsam annem yanımdayken, yüzyüze ike anlatırdım. sonra şok yaşatmaktan iyidir. şimdi söylemesen yarın evini terk edeceksin belki, veya telefonda açıklamak zorunda kalacaksın. eninde sonunda çıkacak yani herşey ortaya. bu arada bir anne olarak, annenin sende bir tuhaflık olduğunu hissedeceğinden eminin. annelerin gözünden hiç bir şey kaçmaz.

tulip seni yargılayamayız , bu hayat senin , tercihlerin seni üzer veya sevindirir.
bizler birçok fikir verdik ben aylardır senin konunu takip ediyorum gerçekten canı gönüldende mutluluğun için dua ediyorum ama sen kendine çok haksızlık yapıyorsun
eğer eşini herşeye rağmen kaybetmek istemiyorsan böylede olsa onunla olmaktan mutluysan o zaman kimseye söyleme ama lütfen kendinide üzme artık
geçenlerde bir kitapta okudum kişi kendini üzen sorunlar yaşıyorsa o sorunların çözümü için savaşmalı , eğer sorunu çözemiyorsa onunla yaşamak zorundaysa o zaman kendini üzmeyi bırakmalı yazıyordu , aksi halde bir süre sonra beyin depresyona giriyormuş daha ilerisi panikatak .... böyle gidiyor
hakkında hayırlısı olsun

Eger mucadeleye devam karari aldiysan -ki su sartlarda ben de evliligimi bitirmezdim, bi erkek icin zor bi durum is konusu dil sorunu vs, seninle de iletisimi problemli e dertlesicek kafa dagitcak kim kaldi ki etrafinizda.. İlk defa oyle bi dertlesmeniz olduysa icini bu kadar actiysa ve ardindan olumlu paylasimlar gerceklestiyse, bence senin yapman gereken uzulmeyi bi kenara birakmak. Esinle araniz limoni diyosun, bence bu adamin su anki onceligi cinsellik degil, istese de olamiyo baksana, adamin bariz sevkate ihtiyaci var.. Sen bu adama sevkat versen arkandayim ben sana guveniyorum hersey duzelicek umudunu asilamaya calissan adam da icini dokcek sana acilicak tamam gidelim doktora varim diycek. Ama sen adam bu kadar sorunun icindeyken her gece yaninda aglarsan Allah korusun bu adami intihara suruklersin.. Bi dayanaga ihtiyaci var ikinizin de, birbiriniZe destek olun eminim duzelicek eger iletisiminizi paylasiminizi arttirabilirseniz.. Turkiye ye donmeyi de dusunun bence hicbisey ailenizden mutlulugunuzdan onemli degil, olmuyosa nasibiniz rizkiniz orda degildir kendinizi kisitlamayin oluruna bakin.. Bi de ben olsam anneme soylemezdim simdilik, anneden anneye degisir tabi ama mesela seneler once boyle bi durumda anneannemle derdini paylasti annem, anneannem anneme cozum suncagina doldurdukca doldurdu, anneannem sacma bi konusma yapti babama, babamin gururunu incitti ister istemez.. Anneannem yuzunden bosanma asamasina gelmislerdi. Yani annenin nasil bi yol izleyebilceginden sagduyusundan emin degilsen anlatma bana kalirsa.. Allah yardimcin olsun..

He bi de ben esinin mucadele gucunun kalmadigini, orda kaldikca bu is ve dil problemlerinin devam edecegini dusundugunu, bu yuzden durumun da degisecegine inancinin umudunun kalmadigini dusunuyorum.. Mucadeleye guc bulamiyo, gorevini yapamadigini biliyo ama duzelemicegini dusunuyo. Sen aglayip mutsuz oldukca da ayrilmak mantikli geliyodur tabi seni omrun boyunca buna mecbur etmek istemiyo. Yani cozum var evet ama denemeye gerek yok veya denemek istemiyorum onemsemiyorum kafasinda degil esin. Beni sevmiyosun demesi de sevkat sevgi bekliyo ama goremiyo ondan, senin de psikolojin zayiflamis cunku. Once hayat standartlarinizi duzeltmeniz lazim dedigim gibi, sonra cozumu imkansiz degil bana kalirsa..

100 sayfanın tamamını okuyamadım malesef. sadece kendi yaşadığım bir olayı yazmak istiyorum. tam olarak konuyu açan arkadaşın olayına benzemiyor fakat erkek psikolojisi konu olunca farklı bir açıdan bakılsın diye yazmak istedim...

iki yıl bir insanla çıktım. başlarda her şey güzel gidiyordu, yani 2-3 ay mutluyduk ve beni gerçekten sevdiğini düşünüyordum çünkü davranışlarından bunu anlıyordum. sonra ortada bir şey yokken benden soğudu, ayrılmayı koymuş kafasına, ayrıldık. ayrlma sebebini beni mutlu edemeyeceği korkusu ve daimi bir işi olmaması olarak açıkladı, kısmetlerime daha fazla mani olmak istemiyormuş... her neyse ayrıldık. onu tam unutmaya çalışırken 4 ay sonra tekrar beni aradı, duygusal bir şekilde ve ısrarla ayrılma sebebinin söyledikleri olduğunu ve başka bir şey olmadığını söyledi. ben inanmasam da "malesef" çok sevdiğim için ve iyi bir insan olduğu için tekrar onu hayatıma aldım. aradan bir yıl geçti ve tekrar aynı gerekçelerle benden uzaklaştı. bu defa ısrar ettiğimde ayrılırken bana kimseyi sevemediğini, zorladığını fakat yapamadığını falan söyledi. şimdi kimseyi sevememe konusuna gelince olay şu;​

bu insan 5 yıl bir kızla çıkıyor. kendisi askere gidince, hatta daha iki aylık askerken kız tanıştığı biriyle hemen evleniyor. bu da askerdeyken evlendiğini öğreniyor ve psikolojisi bozuluyor ondan sonra... şimdi ben bu olanların hepsini biliyordum çünkü bana en başından söyledi. şunu da ekleyeym kız başkasıyla evlendikten 1,5 sene sonra benle tanıştı ve çıkmaya başladık. yani 3,5 yıldır unutamadığı ve evli-çocuklu olan o eski sevgilisi yüzünden hayatını toparlayamıyor. yine malesef ki ben psikolojisinin bu denli bozuk, hayata bu denli boş bakmasının sebebinin "sadece" o kız olduğunu 2 yıl geçtikten sonra anlıyorum. olayın bu derece olduğunu bilmiyordum. inanılmaz derecede takıntı yapmış bunu ve ne yaparsa yapsın mutlu olamıyor.

bir insanın psikolojisini düzeltmek, ona olumlu yaklaşmak, onun için her şeyi feda edebilecek duruma gelmek ne demek az çok kendimden biliyorum. sırf aynı şeyleri tekrar yaşamasın diye ayrılma noktasına geldiğim zamanlarda bile bunu hiç yapmadım, ona kıyamadım ayrılamadım, tekrar yıkılmasın diye. iki yılda beni sevemediğini, kimseyle bir hayat paylaşamayacağı düşüncesini benden sakladığı için sonunda yıkılan taraf ben oldum. beni en çok üzen de, uğruna hayatını mahveden kızla ortak bir arkadaşının sayfasında paylaşılan bir fotoğrafa kızın yorum yapması ve kendisinin de aynı resim altında yorumu bulunması... bunu gördüm ve hala onu sevdiğini gayet iyi anladım. bunu gördüğümde inanılmaz bir üzüntü ve pişmanlık duydum, ama zamanı geri getiremem elbette

bir insanı severken onun olumsuz davranışlarını, satır aralarında kalan şeyleri ne yazık ki göremiyoruz... görmek istemiyormuşuz gibi kör oluyor gözlerimiz. buradan çıkan sonuç ne olabilir peki ? bir insan için bu kadar fedakar olmak ne derece doğrudur. onun mutluluğu için senin mutsuz olman ileride sana bir pişmanlık yükler mi ? karşındaki insanın sana söylediklerine inanıyor musun ? inanıyorsan onun sözlerinin gerçek olmama ihtimalinin söz konusu olabileceğine de inanmalısın. bu soruların cevabı çok önemli.

resmen içimi döktüm farkettim... rabbim en doğru insanları karşımıza çıkarır inşallah... zor işler...​

nathaliee .!.:

100 sayfanın tamamını okuyamadım malesef. sadece kendi yaşadığım bir olayı yazmak istiyorum. tam olarak konuyu açan arkadaşın olayına benzemiyor fakat erkek psikolojisi konu olunca farklı bir açıdan bakılsın diye yazmak istedim...

iki yıl bir insanla çıktım. başlarda her şey güzel gidiyordu, yani 2-3 ay mutluyduk ve beni gerçekten sevdiğini düşünüyordum çünkü davranışlarından bunu anlıyordum. sonra ortada bir şey yokken benden soğudu, ayrılmayı koymuş kafasına, ayrıldık. ayrlma sebebini beni mutlu edemeyeceği korkusu ve daimi bir işi olmaması olarak açıkladı, kısmetlerime daha fazla mani olmak istemiyormuş... her neyse ayrıldık. onu tam unutmaya çalışırken 4 ay sonra tekrar beni aradı, duygusal bir şekilde ve ısrarla ayrılma sebebinin söyledikleri olduğunu ve başka bir şey olmadığını söyledi. ben inanmasam da "malesef" çok sevdiğim için ve iyi bir insan olduğu için tekrar onu hayatıma aldım. aradan bir yıl geçti ve tekrar aynı gerekçelerle benden uzaklaştı. bu defa ısrar ettiğimde ayrılırken bana kimseyi sevemediğini, zorladığını fakat yapamadığını falan söyledi. şimdi kimseyi sevememe konusuna gelince olay şu;​

bu insan 5 yıl bir kızla çıkıyor. kendisi askere gidince, hatta daha iki aylık askerken kız tanıştığı biriyle hemen evleniyor. bu da askerdeyken evlendiğini öğreniyor ve psikolojisi bozuluyor ondan sonra... şimdi ben bu olanların hepsini biliyordum çünkü bana en başından söyledi. şunu da ekleyeym kız başkasıyla evlendikten 1,5 sene sonra benle tanıştı ve çıkmaya başladık. yani 3,5 yıldır unutamadığı ve evli-çocuklu olan o eski sevgilisi yüzünden hayatını toparlayamıyor. yine malesef ki ben psikolojisinin bu denli bozuk, hayata bu denli boş bakmasının sebebinin "sadece" o kız olduğunu 2 yıl geçtikten sonra anlıyorum. olayın bu derece olduğunu bilmiyordum. inanılmaz derecede takıntı yapmış bunu ve ne yaparsa yapsın mutlu olamıyor.

bir insanın psikolojisini düzeltmek, ona olumlu yaklaşmak, onun için her şeyi feda edebilecek duruma gelmek ne demek az çok kendimden biliyorum. sırf aynı şeyleri tekrar yaşamasın diye ayrılma noktasına geldiğim zamanlarda bile bunu hiç yapmadım, ona kıyamadım ayrılamadım, tekrar yıkılmasın diye. iki yılda beni sevemediğini, kimseyle bir hayat paylaşamayacağı düşüncesini benden sakladığı için sonunda yıkılan taraf ben oldum. beni en çok üzen de, uğruna hayatını mahveden kızla ortak bir arkadaşının sayfasında paylaşılan bir fotoğrafa kızın yorum yapması ve kendisinin de aynı resim altında yorumu bulunması... bunu gördüm ve hala onu sevdiğini gayet iyi anladım. bunu gördüğümde inanılmaz bir üzüntü ve pişmanlık duydum, ama zamanı geri getiremem elbette

bir insanı severken onun olumsuz davranışlarını, satır aralarında kalan şeyleri ne yazık ki göremiyoruz... görmek istemiyormuşuz gibi kör oluyor gözlerimiz. buradan çıkan sonuç ne olabilir peki ? bir insan için bu kadar fedakar olmak ne derece doğrudur. onun mutluluğu için senin mutsuz olman ileride sana bir pişmanlık yükler mi ? karşındaki insanın sana söylediklerine inanıyor musun ? inanıyorsan onun sözlerinin gerçek olmama ihtimalinin söz konusu olabileceğine de inanmalısın. bu soruların cevabı çok önemli.

resmen içimi döktüm farkettim... rabbim en doğru insanları karşımıza çıkarır inşallah... zor işler...​

Genişletmek için tıkla...

ne yalan söyleyeyim yazının başını okurken konuyla ne alakası var diyodum ama sonunu öyle güzel bağlamışsın ki gerçektende çok doğru söylemişsin biz sevince kör oluyoruz resmen her denilene bahanelere inanıyoruz ve sonuna kadar savunuyoruz sevdiğimizi sebepleri var diye. ama bazen aslında o sebepleri olmuyo ve herkes bunu ap açık görebilirken biz göremiyoruz. olaylara biraz daha dışardan bi gözle bakmak lazım bence biraz tullip te bunu yapmalı. pes etsin demiyorum kesinlikle ama başka ihtimallere de hazırlıklı olmalı

canım sen şu yemeğe ilaç katma olayını bi daha düşünsen keşke :)
son mesajını okudum ve senin de yanlış yaptıgını düşünüyorum.
eşinin probleminin psik. oldugu konusunda eminsin.
madem psikolojik niye adamın hayatında ızdırap gibi duruyorsun. gül konuş şakalaş, mutlu etmeye ve mutlu olmaya bak.
belki daha rahat atlatır. emin ol erkek için bu durum daha zor.

ugurbocugu1994 .!.:

ne yalan söyleyeyim yazının başını okurken konuyla ne alakası var diyodum ama sonunu öyle güzel bağlamışsın ki gerçektende çok doğru söylemişsin biz sevince kör oluyoruz resmen her denilene bahanelere inanıyoruz ve sonuna kadar savunuyoruz sevdiğimizi sebepleri var diye. ama bazen aslında o sebepleri olmuyo ve herkes bunu ap açık görebilirken biz göremiyoruz. olaylara biraz daha dışardan bi gözle bakmak lazım bence biraz tullip te bunu yapmalı. pes etsin demiyorum kesinlikle ama başka ihtimallere de hazırlıklı olmalı

Genişletmek için tıkla...

benden çok daha güzel özetlemişsin, düşüncelerim tam olarak bunlardı

canım bende gözünü korkutmak istemem ama böyle başladıysa böyle gider diye düşünüyorum...madem sorun ondaymış bu sorunun nedeni neymiş onu söylüyormu ya da bir çözüm yolu arıyormu...

Bugün cok sinirliydim esime karsi,ama öyle böyle degil,annem de yanimda diye iyice zorlasti hersey ,nefret ediyorum dedim senden resmen icimden,suratini görmemek icin ne geliosa yaptim elimden , sanirim benim üstüme düsmesini.titremesini istiyorum o da olmayinca sinirleniyorum.

Bilyiorum cogunuz anneme anlatmadi die pes ettin,sana ne akil verelim artik diyorsunuzda,bir arkadasin dedigi gibi durumu en iyi ben bilirim ve tabiki annemi de,annem öyle sogukkanlilikla yaklasamaz olaylar,belki de yürü benimle geliosun dicek ya da sorun o da deil,bana karsi fikirde olanlara sormak istiyorum,anneme söyledim diyelim ama ya esime yansitack ya da daha büyük ihtimalle esime söylüyecek bile,peki cözüm sizce bu mu olmali,esim annemin herseyi bildigini ögrenince ya da tavir yaptigini ,daha kötü olmayacak mi hersey,belki de psikolog ya da bir uzman yardimi almayi Kabul edicek ve biz ayrilsak bile en azindan icim rahat olacak ,elimdenn geleni yaptim diyebilecegim.Peki ya suanda anneme söylemek bana ne kazandiracak?evet,hem de annemi daha cok düsünuorum,cünkü o benden de cok üzülecek bana,ama kendime söz verdim,herseyi ögrendiginde, ya da biz bosanirsak kesinlikle tek damla Yas göremeyeck ve cok Güclü duracagim karsisinda aksi halde yataklara düsebilir Allah korusun.

Bugün dedigim gibi esime karsi cok sinirlendim arabada ön koltuga bile oturmak istemedim,daha bir batiyor herseyi gözüme canima,tenime,can cekisiyorum resmen elinden günden güne,belki de bu Kadar yazip cizip yorumlar yapiyorum ya da yapiyorsunuz ama,dallandirip budaklandirmadan cat die tek bi cümlede özetle anne biz hala kari koca olamadik derim bir cirpida,inaninki bugun iyice düsman gözüktü gözüme esim.

Annen anlar diyenler icinse,neye göre anlarki,evladinin esiyle olan iliskisi vs?Sonuncta biz annemin yanidna öle gözgöze dizdize durmuyoruz ki, hatta saniyordur ki,ben burdayim ses gelir vs die herhalde bisey de olmuyrdur aralarinda suan.Bir de uyurken cok kötü oluyorum arkadaslar,uyuyamiyorum dalip dalip gidiorum uzaklara,belki diyorum baska bir Hayat bbekliordur beni,ya da baska bir hayatim bile olmayacaktir kimbilir..

Tullipcim farkinda misin
9 aydir cabalayan ve hala cozum yollari arayan sensin...

Esin kilini bile kipirdatmiyor malesef ...

Simdi ne desem bos gelecek belki de ...

tullip .!.:

Bugün cok sinirliydim esime karsi,ama öyle böyle degil,annem de yanimda diye iyice zorlasti hersey ,nefret ediyorum dedim senden resmen icimden,suratini görmemek icin ne geliosa yaptim elimden , sanirim benim üstüme düsmesini.titremesini istiyorum o da olmayinca sinirleniyorum.

Bilyiorum cogunuz anneme anlatmadi die pes ettin,sana ne akil verelim artik diyorsunuzda,bir arkadasin dedigi gibi durumu en iyi ben bilirim ve tabiki annemi de,annem öyle sogukkanlilikla yaklasamaz olaylar,belki de yürü benimle geliosun dicek ya da sorun o da deil,bana karsi fikirde olanlara sormak istiyorum,anneme söyledim diyelim ama ya esime yansitack ya da daha büyük ihtimalle esime söylüyecek bile,peki cözüm sizce bu mu olmali,esim annemin herseyi bildigini ögrenince ya da tavir yaptigini ,daha kötü olmayacak mi hersey,belki de psikolog ya da bir uzman yardimi almayi Kabul edicek ve biz ayrilsak bile en azindan icim rahat olacak ,elimdenn geleni yaptim diyebilecegim.Peki ya suanda anneme söylemek bana ne kazandiracak?evet,hem de annemi daha cok düsünuorum,cünkü o benden de cok üzülecek bana,ama kendime söz verdim,herseyi ögrendiginde, ya da biz bosanirsak kesinlikle tek damla Yas göremeyeck ve cok Güclü duracagim karsisinda aksi halde yataklara düsebilir Allah korusun.

Bugün dedigim gibi esime karsi cok sinirlendim arabada ön koltuga bile oturmak istemedim,daha bir batiyor herseyi gözüme canima,tenime,can cekisiyorum resmen elinden günden güne,belki de bu Kadar yazip cizip yorumlar yapiyorum ya da yapiyorsunuz ama,dallandirip budaklandirmadan cat die tek bi cümlede özetle anne biz hala kari koca olamadik derim bir cirpida,inaninki bugun iyice düsman gözüktü gözüme esim.

Annen anlar diyenler icinse,neye göre anlarki,evladinin esiyle olan iliskisi vs?Sonuncta biz annemin yanidna öle gözgöze dizdize durmuyoruz ki, hatta saniyordur ki,ben burdayim ses gelir vs die herhalde bisey de olmuyrdur aralarinda suan.Bir de uyurken cok kötü oluyorum arkadaslar,uyuyamiyorum dalip dalip gidiorum uzaklara,belki diyorum baska bir Hayat bbekliordur beni,ya da baska bir hayatim bile olmayacaktir kimbilir..

Genişletmek için tıkla...

Senin şimdi de için rahat olmalı, şimdi de "elimden geleni yaptım" diyebilmelisin zaten. Çünkü yaptın. Annene söyleyip söylememe konusunda, eşinden ayrılıp ayrılmama konusunda kararsızlık yaşıyor olabilirsin ama bir konuda net ol; sen 10 aydır gösterdiğin sabırla, eşine doktora gitmesi için verdiğin telkinle, sorunu çözmek için gösterdiğin çabayla üzerine düşeni yaptın.

beyaZar .!.:

Konunun büyük çoğunluğunu okudum. Sende de suç olduğunu düşünüyorum. Ne şekeilde olursa olsun bi dönüm noktası yaşamanızı sağlamalıydın. Hem kendin hem de eşin için söylüyorum bunu. Eşin bakıyor bi yıl oldu olacak bu iş böyle gidiyor hiç bir uğraş sergilemiyor, sen ise can çekişiyorsun. Bu reva mı ? Kendine çok büyük haksızlık yapıyorsun. Ben çözüm olarak şöyle bişe söyleyecem. Onun ağladığını fark etmemesini sağla veo evdeyken hiç bu olaylar yaşanmamış gibi doğal davran(burada demek istediğim sende ona bir kardeş gibi davran) Sürekli gez toz sende çok yoğunmuş havasına bürün. Yani her zamanki halinden daha anormal ol. Ona karşı davranışlarınla da bunu yapabilirsin gezmen i tozmani bi tabir olarak kullandım ben. Sende ki bu değişimi farkedince belki onda ters tepki yratabilir diye düşünüyorum, seni GERÇEK ANLAMDA KAYBETME düşüncesini ona vermelisin. Denemekten bişe çıkmaz diye düşünüyorum 1 , 2 hafta bu şekilde yap. Bu cinsellik konusunu hiç açma, istemiyormuş gibi davran sende. Ters etki eder belki belli mi olur. Hem sende biraz rahatlamış olursun.Bunları yaparken onu gözlemle işine mi geliyor bu davranışın, yoksa onu korkutuyor tedirgin mi ediyor?

Genişletmek için tıkla...

Sevgili arkadasimben bu dedikelrini aylardir yapiorumki,yani onu ne bunalttim ne hadi biselr olsun aramzda dedim,aylar aylaröncesinde gece uyurken gidiklamalar,belki tahrik olur diye umutlarim vardi ama ben tam da senin bahsettigin gibi davraniorum zaten ona,anahtar cümleyi söyledin BENI KAYBETME düsüncesi bunu nasil veririm bilmiyorum ((((((((((((((((((

tullip .!.:

Bugün cok sinirliydim esime karsi,ama öyle böyle degil,annem de yanimda diye iyice zorlasti hersey ,nefret ediyorum dedim senden resmen icimden,suratini görmemek icin ne geliosa yaptim elimden , sanirim benim üstüme düsmesini.titremesini istiyorum o da olmayinca sinirleniyorum.

Bilyiorum cogunuz anneme anlatmadi die pes ettin,sana ne akil verelim artik diyorsunuzda,bir arkadasin dedigi gibi durumu en iyi ben bilirim ve tabiki annemi de,annem öyle sogukkanlilikla yaklasamaz olaylar,belki de yürü benimle geliosun dicek ya da sorun o da deil,bana karsi fikirde olanlara sormak istiyorum,anneme söyledim diyelim ama ya esime yansitack ya da daha büyük ihtimalle esime söylüyecek bile,peki cözüm sizce bu mu olmali,esim annemin herseyi bildigini ögrenince ya da tavir yaptigini ,daha kötü olmayacak mi hersey,belki de psikolog ya da bir uzman yardimi almayi Kabul edicek ve biz ayrilsak bile en azindan icim rahat olacak ,elimdenn geleni yaptim diyebilecegim.Peki ya suanda anneme söylemek bana ne kazandiracak?evet,hem de annemi daha cok düsünuorum,cünkü o benden de cok üzülecek bana,ama kendime söz verdim,herseyi ögrendiginde, ya da biz bosanirsak kesinlikle tek damla Yas göremeyeck ve cok Güclü duracagim karsisinda aksi halde yataklara düsebilir Allah korusun.

Bugün dedigim gibi esime karsi cok sinirlendim arabada ön koltuga bile oturmak istemedim,daha bir batiyor herseyi gözüme canima,tenime,can cekisiyorum resmen elinden günden güne,belki de bu Kadar yazip cizip yorumlar yapiyorum ya da yapiyorsunuz ama,dallandirip budaklandirmadan cat die tek bi cümlede özetle anne biz hala kari koca olamadik derim bir cirpida,inaninki bugun iyice düsman gözüktü gözüme esim.

Annen anlar diyenler icinse,neye göre anlarki,evladinin esiyle olan iliskisi vs?Sonuncta biz annemin yanidna öle gözgöze dizdize durmuyoruz ki, hatta saniyordur ki,ben burdayim ses gelir vs die herhalde bisey de olmuyrdur aralarinda suan.Bir de uyurken cok kötü oluyorum arkadaslar,uyuyamiyorum dalip dalip gidiorum uzaklara,belki diyorum baska bir Hayat bbekliordur beni,ya da baska bir hayatim bile olmayacaktir kimbilir..

Genişletmek için tıkla...

Canim sen gordugum kadariyla annenin tepkisinden cekiniyorsun ama her ne kadar annem sogukkanlilikla yaklasmaz diyorsanda sonucunda bu bir evlilikteki yatak odasi/cinsellik problemi. Hic bir anne donup damadinin suratina vurmaz bu meseleyi yada tutup seni hadi gidiyoruz demez. Bence annen sana cozum bulmana yardimci olabilir. Sen annene bu konuda akil danismalisin ama sikayet seklinde degil, eminim sana yinede en iyi yol gostericek kisi annen olucak bence anlatirsan hic pisman olmayacaksin. Ayrica esin annenin bazi seyleri ogrendigini bilirse belkide artik durumun ciddiyetinin farkina varip 'benim evliligim biticek nerdeyse' der kendine ve terapiyi daha ciddi dusunebilir. Sen cok sabirlisin canim 9 ay boyunca hic kimseye belli etmeden debeleniyorsun bu konu icin ama esin senin dusunduklerinin 10da birini dusunseydi bu problem cozulurdu. Bence kesinlikle ya annene yada onun ailesinden birine bu konuda danismalisin

tullip .!.:

Sevgili arkadasimben bu dedikelrini aylardir yapiorumki,yani onu ne bunalttim ne hadi biselr olsun aramzda dedim,aylar aylaröncesinde gece uyurken gidiklamalar,belki tahrik olur diye umutlarim vardi ama ben tam da senin bahsettigin gibi davraniorum zaten ona,anahtar cümleyi söyledin BENI KAYBETME düsüncesi bunu nasil veririm bilmiyorum ((((((((((((((((((

Genişletmek için tıkla...

Off ya, kaç ay geçmiş hiç bi değişme yok mu durumunuzda, yakınlaşma falan hiç mi yok hala

Benim aklıma bişe geldi. Saçma gelecek çoğunuza ama yine de söyleyeyim. Acaba çevrenden birinin sana ilgi gösterdiğini hissederse eşin , kendine çeki düzen verir mi??

Annenin ogrendigini bilirse durumun ciddiyetini anlayip harekete gecer diyen arkadaslar bence fazlasiyla iyimser. Klasik bi turk erkegi bu durumda ne kadar severse sevsin resti ceker bu konu erkekligiyle ilgili hassas bi durum yani, cok gururlu bu konuda erkekler malesef.

en baştan beri okudum tullipcim; hani diyorsun ya beni kaybetme düşüncesini ona nasıl veririm diye..aklı başına gelecekmiş gibi sanki..buradaki hiç kimse senin yaşadıklarını yaşamıyor asla tam olarak bilemeyiz seni ve eşini tanımıyoruz psikolojik mi başka bir sebepten midir bu durum, sayfalarca yorum yapılsa da neye yarıyor ki sebebi bir tek eşinde saklı..o yüzden oralara hiç girmicem. Seni o evde tutan başka sebepler de var anladığım kadarıyla okulun var ha demeye gidecek yerin yok sanırım..Ama madem ayrılık falan da konuştunuz valizini topla bakalım ne yapacak..Ben eşinin buna hazır olduğunu düşünüyorum belki de şaşırıyordur içten içe sana..yani o çok şaşırmayacak belki de en doğrusu diyecek..