kızlar çok şükür artık evimdeyim..kaynanamlar gitti gitmeden iki gün önce bana geldiler eve gittiğimin ilk günü.evi terkettim sanmış kaynanam nasıl korkmuş ellerimi tutuyo ama içim ona karşı hiç soğumayacak.eşimede dedim bizi bi hafta görmeden nasıl durabildin beni yalnız bıraktın.anneme gitmemi istememiş evimde duracakmışım.bende annen bana baksaydı gitmezdim dedim bikaç gün konuşmadım peşimizde pervane oldu dedim bu çocuğa dua et ama bi daha böyle bişey yaşatırsan bize çocuk bile kurtarmaz dedim.şuan çok iyiyiz çoook şükür.o yaptıklarını telafi etmeye çalışıyo onun yanında lohusalığım daha iyi geçiyor beni sevmesi çocuğunu sevmesi çok iyi geldi.inşallah rabbim bi daha böyle tatsızlıklar yaşatmasın.aile olabilmek çok güzel birşey çook....
kızlar çok şükür artık evimdeyim..kaynanamlar gitti gitmeden iki gün önce bana geldiler eve gittiğimin ilk günü.evi terkettim sanmış kaynanam nasıl korkmuş ellerimi tutuyo ama içim ona karşı hiç soğumayacak.eşimede dedim bizi bi hafta görmeden nasıl durabildin beni yalnız bıraktın.anneme gitmemi istememiş evimde duracakmışım.bende annen bana baksaydı gitmezdim dedim bikaç gün konuşmadım peşimizde pervane oldu dedim bu çocuğa dua et ama bi daha böyle bişey yaşatırsan bize çocuk bile kurtarmaz dedim.şuan çok iyiyiz çoook şükür.o yaptıklarını telafi etmeye çalışıyo onun yanında lohusalığım daha iyi geçiyor beni sevmesi çocuğunu sevmesi çok iyi geldi.inşallah rabbim bi daha böyle tatsızlıklar yaşatmasın.aile olabilmek çok güzel birşey çook....
Eşim diyarbakirli.ben annemle ayni semtte oturuyorum canim istanbuldayiz
Haklisni bitanem.bende son bi ay rahat edeyim dedim kaynanamlar geldi som güne kadar ayaktaydim cok anlayissizlar maalesef.
ben kaynanamin daha cogu seyini soylemedim esime ama o hemen annemle beni cekistirmis Allahhndan bulsun.ya ayni evde durulacak gibi de degl temizlik bilmez afedersin tuvaletten cikarellerini lavaboda yikar kafayi yemek üzereydim resmen bizim annemiz babamiz onlara bisey yapsane yaparlar acaba.daha o kadar yardimlarina ragmen nankörlük yapiyo annen evime gelmesgn diyo demekki sadece onun evi bende gelmicem dedim.hicte umrunda deglmis gelme defol dedi.of of imtihan bular yaa
16 nisan 2012de 38+4 günlük bebeğimle kontrole gittim ultrasonda dr bebeğimin kalp atışının olmadığını söyledi hastaneye yatırdı suni sancı verdi ölü bir bebek için sezeryan yapmayalım dedi 24 saat sonunda hiç açıklığım yoktu 17 nisanda sezeryan oldum dünyam yıkıldı allah kimsenin başına vermesin banada tekrar gebe kalıp bebeğimi kucağıma sağlıklı sıhhatli almayı nasip etsin inşallah(((
hayırlı olsun hepinize ...
sonta acıtıyor mu?.:18: çok hassas alt tarafım benim
ben çokkkk korkmaya başlamakla beraber sanırım debresyona girdim..
tuhaf tuhaf sıkıntılar falan böyle patlayacak gibiyim herşeye.
zaten titizlik vesvese hastasıyım
benim sondayi igneden sonra taktilar hic hissetmedim ama cikarirken biraz aciyor:)
of Allahım kafayı yicem korkudan :18::18::18:
kızlar çok şükür artık evimdeyim..kaynanamlar gitti gitmeden iki gün önce bana geldiler eve gittiğimin ilk günü.evi terkettim sanmış kaynanam nasıl korkmuş ellerimi tutuyo ama içim ona karşı hiç soğumayacak.eşimede dedim bizi bi hafta görmeden nasıl durabildin beni yalnız bıraktın.anneme gitmemi istememiş evimde duracakmışım.bende annen bana baksaydı gitmezdim dedim bikaç gün konuşmadım peşimizde pervane oldu dedim bu çocuğa dua et ama bi daha böyle bişey yaşatırsan bize çocuk bile kurtarmaz dedim.şuan çok iyiyiz çoook şükür.o yaptıklarını telafi etmeye çalışıyo onun yanında lohusalığım daha iyi geçiyor beni sevmesi çocuğunu sevmesi çok iyi geldi.inşallah rabbim bi daha böyle tatsızlıklar yaşatmasın.aile olabilmek çok güzel birşey çook....
Evlendiğimiz 6. ayıydı bir de bebeğimiz olsun dedik karar verdik.Bekledikçe süre uzamaya başladı.Ben bir sorun olduğunu farketmiştim.Doktora gittik o da yeni evli olduğumuzu beklersek vücudumun buna kendini hazır hissettiğinde olacağını söyledi endişelenmeyin dedi.Yine bekledik.Sonra bir sperm testiyle dünya başımıza yıkıldı sanki normal yollarla çocuğumuz olmayacaktı(o sırada görümcemin hamile olduğunu öğrendim sonra gözler bana çevrildiİçinde bulunduğum dururmu kimse bilmiyordu en sonunda dayanamadım olmyo çocuğumuz dedim kaynanam da git ne tedavin varsa ol dedi hiç unutmaam o kadar üzülmüştüm ki hala sorun bende sanıyorlar.Bir türlü anlatamadım.Sonra iyi bir semtte olan bir tüp bebek merkezinde aldık soluğu bu konuda hç bir fikrimiz yoktu ne derlerse yaptık ilk tüp bebekte çok umutlandırdılar o kadar gaz verdiler ki bence bu cok yanlış ben ikiz bebeğe falan hazırladım kendimi. Sonuç negatifti o kadar üzülmüştümki günlerce kendime gelemedim o sırada aradan 4 ay geçti tekrar denedik yine negatif üzerimde artık denenmedik tedavi kalmamıştı 2.ye hiç hazır değildim kendimi toparlayamadan kaynanamların zoruyla tekrar denemiştik.masrafları onlar karşıladığı için üzerimizde her türlü hak sahibi olduklarını düşünüyorlardı.Sonuç negatif olunca ben direndim istemiyorum dedim.Aradan nerdeyse 1 yıl geçmişti ben artık hiçbir yere gitmemeye başlamıştım yalan söyleyemem ben sorduklarında cevap veremiyordum sanki beni gören herkes bebek soruyordu bıkmıştım.
Birgün eşimin telefonuna bir mesaj geldi tüp bebek konferansı varmış memorialde oraya gittik çok umutlandık yine ilk randevuyu almak içinde cok düşündüm sonra diğer tüp bebek merkezinden tüp dosyaları kapıp gittik konuştuk yapılanları anlattık çoğunun gereksiz sadece para için yapıldığını öğrendim transfer edilen embriolarla hayatta çocuk olamayacağını onlara hakkımı helal etmiyorum insanları para için kullanıyorlar.Sonra hızlı bir şekilde başladık 10 gün sürmedi ilaçlar tedavi en son transfer yapıldı ve beklemeye başladık.10gün geçmek bilmedi kanda gebelik testi yaptırdık kağıt elimizde labaratuardan çıktık zarfı açmak o kadar zordu ki ellerimiz titriyordu açtık hiçbirşey anlamadık direk doktora giittik o da gebelik görünüyor dedi ağladık dayanamadık eşimle 3 gün sonra tekrar yapmamız değerin artması gerekiyordu.3 gün sonra tekrar aynı şekilde test yaptık pozitif ama hala tam sevinemiyorduk kalp atışlarını duymamız gerekiyordu.Kalp atışlarını duyduğumuzda dondum kaldım hiç tepki veremedim.O kadar garipti ki herşey mucize gibiydi.Zaman geçmek bilmiyordu çok kolay bir hamilelik geçirdim bebeğimin herşeyini hazırlamıştım 36haftadan sonra heran gelsin diye bekliyordum.39.haftanın biteceği gün sabah çok değişikti hafif bir sancı geip gidiyordu 10dk. arası vardı her sancının o kadr sakindim ki ben bile şaşırdım eşimi uyandırdım o da çok sakindi doktoru aradım hastaneye gelin dedi .Yine sakin sakin tüm aile hastaneye gittik sancılar düzenliydi açılma yok dediler .Eve gidebilrsin dediler belli olmaz .müşaade altına alalım 4 saat dediler sonra sancılar artmaya başladı doğumun olabileceği için yatış yapıldı sürekli nst ye bağlı bir şekilde 10 saat sancı çektim açılma 8cm olmuştu sancılar 200vuruyordu dayanamıyordum sürekli kusuyordum sancı aralarında nefes bile alamadan devam ediyordu artık sona gelmiştim doktor geldi suyunu patlatalım dedi bakalım o sancı için suya bakıldı bebek kakassını yapmış sezeryana almamız gerekiyo dediler .Beni bağıra çağıra ameliyathaneye götürdüler artık bitmiştim sancıdan ağrıdan 5 dk bile sürmedi bayıltılmam sonra uyandığımda ameliyathanedeydim yarı uyanık yatağıma getrdiler bebeğim benden önce gelmiş yatıyordu gözlerini açmış dünyayı seyrediyordu.Onu gördüğüm an aşık oldum herşey bitmişti oğlum benimleydi artık 4 buçuk yıl mücadeleden sonra yakışıklı oğluma kavuştum.Şu anda 12 günlük ve çok karizmatik gerçekten evimize mutluluğu getirdi oğlum Allahım isteyen herkese versin bu mutlulğu
Amin canim cok sagol..çok sevindim adına... Rabbim cuma hürmetine daim etsin canım
Sagol canim insallah yasayamayiz bi daha amin simdilik akillanmis görünüyoda insallah ömür boyu böyle olur..Canim cok cok ama cok sevimdim barismaniza ve evine donmene allah daim etsin mutlulugunuzu ins bir daha yasamazsiniz bunun gibi tatsiz durumlari ...minik kuzunla sana saglik ve mutluluklar dilerim umarim esinde akillanmistir artik
siyahlale okadar sevindim ki anlatamam sürekli aklımdaydın fırsat buldukça girip bakıyordum eşinle ne yaptın diye... doğu.m hikayeni okuduğumdan beri dualarımdaydın çok şükür rabbime... inşallah bi daha böyle olumsuzluklar yaşamazsınız...
ogle yemeginden once esimle aldigimiz testi yaptik esim test sonucuna ilk once ben bakacagim dedi vee askim iki canlisin diyerek boynuma sarildi..hic unutamam:)
daha yemegi yememistik ki zaten o gun yiyemedik:) 9 aylik surec boyle basladi derken ilk bir kac hafta icinde grip salgini vardi arkadaslarda gripti bende kendimi kotu hisstemeye baslayinca eyvah dedim grip oldum ,kemiklerim kiriliyor ,hic halim yok,yataktan cikamiyorum herkesin gribi gecti nitekim benimki gecmedi ..
oysa ben grip degilmisim hamilelikten yasiyormusum bunlari:):)cunku bu durum 9 ay boyunca surdu ustune bulantilarda eklenerek..
ilk 6 ay hergun defalarca kustum ,yorgun ,bitkin,yatakta gecti gunlerim ve nisanin basinda doktorum sezeryan olacagimi ve ta getirdiler esim yoktu yanimda henuz..
bi yandan igneyi hazirliyorlardi spinal icin,bi taraftan doktorlar hazirlaniyordu falan derken anestezi icin pozisyonumu aldim birisi beni sikica tuttu doktor stajyerle birlikte igneyi vurmaya calisiyordu 2 kez yapamadilar 3. vurusunda bacaklarim sicak sicak uyustu ben o sirada hemsireleer esimi soruyorum nerde gelmiycekmi diye..seni hazirlayalalim gelecek dediler.onume perdeyi cektiler vs. ben sarhos gibi olmustum esim gelmis ben geldim diyor gozlerime bakiyor saclarimi oksuyor, ilk once taniyamadim sanki beynimde uyusmustu ucuyordum:)onun oldugunu farkedince cok sevindim ..
C
og arada sondayi takmislar amelyaita baslamislardi bile karnina basiracagiz dedi doktor vee bi sure sonra kizimin sesini duyduk hemen getirdiler optum sicak ve islakti minigim..
esimle hemsireler bebekle gittiler ben esimi beklemeye devam etmistim beni dikerlerken ama o gitti bi daha gelmedi bebegin yanindan
ameliayattan ciktim bi kez daha bebegimi getirdiler gostermeye sonra gozetim altina alacaklarini bazi testler yapacaklarini soylediler..
nedeni ameliyat sirasinda tansiyonumun cok dusmesiymis..cok uzuldum ama sonuclari temiz cikti cok sukur 1 gece ayri kaldik ikinci gun aksam yanima geldi cook guzel bi duygu ..ilk geldiginde emmedi beni zaten sutumde yoktu yogun bakimda mama vermislerdi yine mama verildi 3. gun sutum gelmeye basladi ve kizim emdi..simdi 15 gunluk bi findik oldu babasinin deyimiyle..
allah isteyen herkese bu guzelligi yasatsin tarif edilmez bi duygu bu..bekleyen herkes yavrusunu saglikli bi sekilde kucagina alsin insallah kizim acikti uyandi emmek istiyor simdi:)
Evlendiğimiz 6. ayıydı bir de bebeğimiz olsun dedik karar verdik.Bekledikçe süre uzamaya başladı.Ben bir sorun olduğunu farketmiştim.Doktora gittik o da yeni evli olduğumuzu beklersek vücudumun buna kendini hazır hissettiğinde olacağını söyledi endişelenmeyin dedi.Yine bekledik.Sonra bir sperm testiyle dünya başımıza yıkıldı sanki normal yollarla çocuğumuz olmayacaktı(o sırada görümcemin hamile olduğunu öğrendim sonra gözler bana çevrildiİçinde bulunduğum dururmu kimse bilmiyordu en sonunda dayanamadım olmyo çocuğumuz dedim kaynanam da git ne tedavin varsa ol dedi hiç unutmaam o kadar üzülmüştüm ki hala sorun bende sanıyorlar.Bir türlü anlatamadım.Sonra iyi bir semtte olan bir tüp bebek merkezinde aldık soluğu bu konuda hç bir fikrimiz yoktu ne derlerse yaptık ilk tüp bebekte çok umutlandırdılar o kadar gaz verdiler ki bence bu cok yanlış ben ikiz bebeğe falan hazırladım kendimi. Sonuç negatifti o kadar üzülmüştümki günlerce kendime gelemedim o sırada aradan 4 ay geçti tekrar denedik yine negatif üzerimde artık denenmedik tedavi kalmamıştı 2.ye hiç hazır değildim kendimi toparlayamadan kaynanamların zoruyla tekrar denemiştik.masrafları onlar karşıladığı için üzerimizde her türlü hak sahibi olduklarını düşünüyorlardı.Sonuç negatif olunca ben direndim istemiyorum dedim.Aradan nerdeyse 1 yıl geçmişti ben artık hiçbir yere gitmemeye başlamıştım yalan söyleyemem ben sorduklarında cevap veremiyordum sanki beni gören herkes bebek soruyordu bıkmıştım.
Birgün eşimin telefonuna bir mesaj geldi tüp bebek konferansı varmış memorialde oraya gittik çok umutlandık yine ilk randevuyu almak içinde cok düşündüm sonra diğer tüp bebek merkezinden tüp dosyaları kapıp gittik konuştuk yapılanları anlattık çoğunun gereksiz sadece para için yapıldığını öğrendim transfer edilen embriolarla hayatta çocuk olamayacağını onlara hakkımı helal etmiyorum insanları para için kullanıyorlar.Sonra hızlı bir şekilde başladık 10 gün sürmedi ilaçlar tedavi en son transfer yapıldı ve beklemeye başladık.10gün geçmek bilmedi kanda gebelik testi yaptırdık kağıt elimizde labaratuardan çıktık zarfı açmak o kadar zordu ki ellerimiz titriyordu açtık hiçbirşey anlamadık direk doktora giittik o da gebelik görünüyor dedi ağladık dayanamadık eşimle 3 gün sonra tekrar yapmamız değerin artması gerekiyordu.3 gün sonra tekrar aynı şekilde test yaptık pozitif ama hala tam sevinemiyorduk kalp atışlarını duymamız gerekiyordu.Kalp atışlarını duyduğumuzda dondum kaldım hiç tepki veremedim.O kadar garipti ki herşey mucize gibiydi.Zaman geçmek bilmiyordu çok kolay bir hamilelik geçirdim bebeğimin herşeyini hazırlamıştım 36haftadan sonra heran gelsin diye bekliyordum.39.haftanın biteceği gün sabah çok değişikti hafif bir sancı geip gidiyordu 10dk. arası vardı her sancının o kadr sakindim ki ben bile şaşırdım eşimi uyandırdım o da çok sakindi doktoru aradım hastaneye gelin dedi .Yine sakin sakin tüm aile hastaneye gittik sancılar düzenliydi açılma yok dediler .Eve gidebilrsin dediler belli olmaz .müşaade altına alalım 4 saat dediler sonra sancılar artmaya başladı doğumun olabileceği için yatış yapıldı sürekli nst ye bağlı bir şekilde 10 saat sancı çektim açılma 8cm olmuştu sancılar 200vuruyordu dayanamıyordum sürekli kusuyordum sancı aralarında nefes bile alamadan devam ediyordu artık sona gelmiştim doktor geldi suyunu patlatalım dedi bakalım o sancı için suya bakıldı bebek kakassını yapmış sezeryana almamız gerekiyo dediler .Beni bağıra çağıra ameliyathaneye götürdüler artık bitmiştim sancıdan ağrıdan 5 dk bile sürmedi bayıltılmam sonra uyandığımda ameliyathanedeydim yarı uyanık yatağıma getrdiler bebeğim benden önce gelmiş yatıyordu gözlerini açmış dünyayı seyrediyordu.Onu gördüğüm an aşık oldum herşey bitmişti oğlum benimleydi artık 4 buçuk yıl mücadeleden sonra yakışıklı oğluma kavuştum.Şu anda 12 günlük ve çok karizmatik gerçekten evimize mutluluğu getirdi oğlum Allahım isteyen herkese versin bu mutlulğu
gözyaşları içinde okudum:2:Evlendiğimiz 6. ayıydı bir de bebeğimiz olsun dedik karar verdik.Bekledikçe süre uzamaya başladı.Ben bir sorun olduğunu farketmiştim.Doktora gittik o da yeni evli olduğumuzu beklersek vücudumun buna kendini hazır hissettiğinde olacağını söyledi endişelenmeyin dedi.Yine bekledik.Sonra bir sperm testiyle dünya başımıza yıkıldı sanki normal yollarla çocuğumuz olmayacaktı(o sırada görümcemin hamile olduğunu öğrendim sonra gözler bana çevrildiİçinde bulunduğum dururmu kimse bilmiyordu en sonunda dayanamadım olmyo çocuğumuz dedim kaynanam da git ne tedavin varsa ol dedi hiç unutmaam o kadar üzülmüştüm ki hala sorun bende sanıyorlar.Bir türlü anlatamadım.Sonra iyi bir semtte olan bir tüp bebek merkezinde aldık soluğu bu konuda hç bir fikrimiz yoktu ne derlerse yaptık ilk tüp bebekte çok umutlandırdılar o kadar gaz verdiler ki bence bu cok yanlış ben ikiz bebeğe falan hazırladım kendimi. Sonuç negatifti o kadar üzülmüştümki günlerce kendime gelemedim o sırada aradan 4 ay geçti tekrar denedik yine negatif üzerimde artık denenmedik tedavi kalmamıştı 2.ye hiç hazır değildim kendimi toparlayamadan kaynanamların zoruyla tekrar denemiştik.masrafları onlar karşıladığı için üzerimizde her türlü hak sahibi olduklarını düşünüyorlardı.Sonuç negatif olunca ben direndim istemiyorum dedim.Aradan nerdeyse 1 yıl geçmişti ben artık hiçbir yere gitmemeye başlamıştım yalan söyleyemem ben sorduklarında cevap veremiyordum sanki beni gören herkes bebek soruyordu bıkmıştım.
Birgün eşimin telefonuna bir mesaj geldi tüp bebek konferansı varmış memorialde oraya gittik çok umutlandık yine ilk randevuyu almak içinde cok düşündüm sonra diğer tüp bebek merkezinden tüp dosyaları kapıp gittik konuştuk yapılanları anlattık çoğunun gereksiz sadece para için yapıldığını öğrendim transfer edilen embriolarla hayatta çocuk olamayacağını onlara hakkımı helal etmiyorum insanları para için kullanıyorlar.Sonra hızlı bir şekilde başladık 10 gün sürmedi ilaçlar tedavi en son transfer yapıldı ve beklemeye başladık.10gün geçmek bilmedi kanda gebelik testi yaptırdık kağıt elimizde labaratuardan çıktık zarfı açmak o kadar zordu ki ellerimiz titriyordu açtık hiçbirşey anlamadık direk doktora giittik o da gebelik görünüyor dedi ağladık dayanamadık eşimle 3 gün sonra tekrar yapmamız değerin artması gerekiyordu.3 gün sonra tekrar aynı şekilde test yaptık pozitif ama hala tam sevinemiyorduk kalp atışlarını duymamız gerekiyordu.Kalp atışlarını duyduğumuzda dondum kaldım hiç tepki veremedim.O kadar garipti ki herşey mucize gibiydi.Zaman geçmek bilmiyordu çok kolay bir hamilelik geçirdim bebeğimin herşeyini hazırlamıştım 36haftadan sonra heran gelsin diye bekliyordum.39.haftanın biteceği gün sabah çok değişikti hafif bir sancı geip gidiyordu 10dk. arası vardı her sancının o kadr sakindim ki ben bile şaşırdım eşimi uyandırdım o da çok sakindi doktoru aradım hastaneye gelin dedi .Yine sakin sakin tüm aile hastaneye gittik sancılar düzenliydi açılma yok dediler .Eve gidebilrsin dediler belli olmaz .müşaade altına alalım 4 saat dediler sonra sancılar artmaya başladı doğumun olabileceği için yatış yapıldı sürekli nst ye bağlı bir şekilde 10 saat sancı çektim açılma 8cm olmuştu sancılar 200vuruyordu dayanamıyordum sürekli kusuyordum sancı aralarında nefes bile alamadan devam ediyordu artık sona gelmiştim doktor geldi suyunu patlatalım dedi bakalım o sancı için suya bakıldı bebek kakassını yapmış sezeryana almamız gerekiyo dediler .Beni bağıra çağıra ameliyathaneye götürdüler artık bitmiştim sancıdan ağrıdan 5 dk bile sürmedi bayıltılmam sonra uyandığımda ameliyathanedeydim yarı uyanık yatağıma getrdiler bebeğim benden önce gelmiş yatıyordu gözlerini açmış dünyayı seyrediyordu.Onu gördüğüm an aşık oldum herşey bitmişti oğlum benimleydi artık 4 buçuk yıl mücadeleden sonra yakışıklı oğluma kavuştum.Şu anda 12 günlük ve çok karizmatik gerçekten evimize mutluluğu getirdi oğlum Allahım isteyen herkese versin bu mutlulğu
Miniciktin varlığını hissettiğimde ve bir o kadar da hasretimdin en koyusundan, bir gece vaktiydi varlığını öğrendiğimde,benim için en yıldızlısından,en ışıltılısından.belkide en güzel rüyaydı görmek istediğim.içim içime sığmıyordu bebeğim mutluluk bu muydu?ben aynı baban aynı,herkes aynı.kimseler duymaz içimdeki minicik kuşun kanat çırpışlarını.bir hasret gibi düştün yüreğime,bir kara sevda gibi hep aklımdasında bunlar yeter mi duygularımı dile vurmaya?sen günden güne büyüyorsun bebeğim bende ise anneliğin ağırlığı..ve bütün yorgunluğu..ama o kıpırdanışların unutturuyor herşeyi.şimdiden mi bizi sevgine hapsettin bebeğim..bazen korkuyoruz gelecekten,seni büyüteceğimiz dünyadan. En çok da baban..bilmem ki herkes mi böyle hisseder,böyle düşünceler mi sarar beynini yavrusuna kavuşmanın heyeca...nı içinde. Ve beklenen gün geldi heyecan dorukta..o kadar kalabalık bir grup varki kapıda seni bekleyen :) güle oynaya,şakalar yapa yapa girdim doğuma..ve saat 13.30 minicik bir cana ait kibar bir ağlama sesi..inanamıyorum hala..bitti mi özlem yanımda mısın? O kdr gùzelsin ki,cennet kokuyosun..ne afilli cümleler ne de tasvirler tarif edebiliyor duygularımı..oğlum,benliğimin içindeki bensin..gözlerim doldu yine,o küçük ellerinle silersin değil mi? Unutma ki beni senin annen yapan,izafi bir zaman dôngüsünde benden sonra gelecek olman değil,dünyanın en büyük aşkının en güzel meyvesi olarak dünyaya gelmeyi hakettiğin için benim oldun. (21.05.2012)Devamını Gör
Miniciktin varlığını hissettiğimde ve bir o kadar da hasretimdin en koyusundan, bir gece vaktiydi varlığını öğrendiğimde,benim için en yıldızlısından,en ışıltılısından.belkide en güzel rüyaydı görmek istediğim.içim içime sığmıyordu bebeğim mutluluk bu muydu?ben aynı baban aynı,herkes aynı.kimseler duymaz içimdeki minicik kuşun kanat çırpışlarını.bir hasret gibi düştün yüreğime,bir kara sevda gibi hep aklımdasında bunlar yeter mi duygularımı dile vurmaya?sen günden güne büyüyorsun bebeğim bende ise anneliğin ağırlığı..ve bütün yorgunluğu..ama o kıpırdanışların unutturuyor herşeyi.şimdiden mi bizi sevgine hapsettin bebeğim..bazen korkuyoruz gelecekten,seni büyüteceğimiz dünyadan. En çok da baban..bilmem ki herkes mi böyle hisseder,böyle düşünceler mi sarar beynini yavrusuna kavuşmanın heyeca...nı içinde. Ve beklenen gün geldi heyecan dorukta..o kadar kalabalık bir grup varki kapıda seni bekleyen :) güle oynaya,şakalar yapa yapa girdim doğuma..ve saat 13.30 minicik bir cana ait kibar bir ağlama sesi..inanamıyorum hala..bitti mi özlem yanımda mısın? O kdr gùzelsin ki,cennet kokuyosun..ne afilli cümleler ne de tasvirler tarif edebiliyor duygularımı..oğlum,benliğimin içindeki bensin..gözlerim doldu yine,o küçük ellerinle silersin değil mi? Unutma ki beni senin annen yapan,izafi bir zaman dôngüsünde benden sonra gelecek olman değil,dünyanın en büyük aşkının en güzel meyvesi olarak dünyaya gelmeyi hakettiğin için benim oldun. (21.05.2012)Devamını Gör
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?