Ay bende çok yazıyodum mutluluğumdan keşke yazmayaydım.

İnsanın resmen çenesi düşüyo onunla ilgili gzel bişey olunca.
Büyüyeceklar illaki aslında fazla abartıyoruz cidden. Nasıl önüne geçerim bunun bilemiypru . Ben balığı oldum olası ağzıma sürmem ama o yemeyince üzülüyorum.Bende hiç bişey yemezmişim ama kazık kadar oldum gayette sağlıklıyım bünyemde acaip sağlamdır hala çok rezil bi şekilde beslenmiyo olmama rağmen.
Ay ne biliyim dertsiz başımıza dert mi arıyoruz nedir...
Geçen facede oyuncu annenin bi yazısının altında bi kadın gördüm. 3 üzleri var. Doğuştan 2 sininde görme yetisi yok. Doktorlar göremezler hiç demiş. Ameliyatta büyümeden olmuyo uş. Kadın egzersizlerle alternatif tıpla sürekli uğraşmış çocuklarla. Bir tanesi artık yakın mesafeden görmeye başlamış. Gittikçede mesafe artıyomuş. Diğeri de ışığı algılamaya başlamış. Ve daha bizimkiler kadar ancalar sanırım. Okurken oturdum ağladım bin kere şükret haline diye.