Selam kızlar..
Görüşemediğimiz günler içinde çok kötü bir sey oldu, salı günü gece 3'te pamir uyanınca biberonunu hazırlayıp süt sağmıştım. Süt sağma işi canımı o kadar sıkıyor ki, ağlaya ağlaya sağdım sonra da uyuyamadım. sabah eşim işe gitti, oğlan da huysuzdu uykusu vardı uyumuyordu. onu kucagımda evin içinde dolaştırırken nefes alamadım, gözüm karardı ve ben bayılmışım!!
diğer odaya gidip pamiri anakucagına koyup düşmüşüm, 5-10 dk kalmışım öyle, gözlerimi actıgımda oğlan ciyak ciyak ağlıyordu.. çok ama çok korktum. birlikte düşebilirdik, kafasını carpabilirdi, ben onun üzerine düşüp boğulmasına sebep olabilirdim vs vs..
eşimi ve en yakın arkadasımı aradım ikisi de hemen gelebilecek durumda değillerdi, eşim 1 saat sonra gelebildi. kendimi o kadar yalnız hissettim ki..
bu stres, gerginlikler benim uyku düzenimi cok bozdu zaten, ciddi uykusuzluk yasıyordum. bir yerde patladı anlayacagınız.
öğleden sonraları ev işleri için gelen bir kadınımız vardı, şimdi sabahtan öğlene kadar gelecek bir bakıcı ayarladık pzts başlayacak. bir süre ben psikolojimi, uykularımı, süt sağma işini oturtana kadar (yalnızken süt sağacak vakit de olmuyor çünkü) böyle gidecek..
talkative_844
sormuşssun da, ablam bir daha arayıp sormadı beni.