Belki de bu yüzden bu hafta illallah geldi, artık doğurup kendi çekirdek ailemi mi kurmak istiyorum acaba.. Ondan bi doğurma hevesine kapıldım heralde. Dediğin gibi en yakını acıtıyor insanı. Anlam veremiyorum ailemin ilgisizliğine, kayıtsızlığına.. 2 haftadır aramayan annem dün aramış kontrol nasıl geçti diyor, kontrol bugün değil ki yarın dedim, perşembe demiştin diyor, hiç perşembe gitmedim ki anne hep cuma dedim, yarın çıkınca ara o zmn dedi. kafayı yicem.. herkese, her şeye böyle duyarsız olsa alınmıycam ama resmen zurnanın zırt deliğiyim şu an onlar için. neyse..
iyi ki varsın leyloş
Öyle maalesef cnm.. Bnm ailemin 4. bebeği, eşimin ailesinin ise 8. Sence hangi taraf daha çok doymuştur toruna? Ama işte eşimin ailesi İNSAN. Başım kalabalık diyor annem, o insanların işi gücü yok mu sanki? Eltim, kayınvalidem gelmek için can atıyolar da sırayla gelirsek işe yararız, hep beraber oraya doluşmanın anlamı yok, annenden sonra gelelim biz diyolar. Gelip gelmeyeceğini bilmiyorum dedim. Olgun insan kayınvalidem, anladı bi sevimsizlik olduğunu da kurcalamadı. Hiçbişey düşünüp üzülme kızım sen dedi, su akar yolunu bulur dedi, sen gel demiyosun o da gelicem demiyo heralde dedi.. Mahcup oldum. Kendi anneme gitcek misin diye sormayı uygun bulmamış haklı olarak, konuyu açıp öğrenmeye çalışmış çaktırmadan, bugün haber verdi sağolsun, sen arayıp doğuma giriyorum dediğinde atlayıp gelecekmiş dedi

Neyse ya diyecek çok şey var da...
O zmn bu gece sallayalım istanbulu dünür