- 5 Eylül 2009
- 10.234
- 8.399
- 448
- 45
kesinlikle anlamıyorlar benim annecim sağolsun ilk tedavimdeHaftaya cumartesi. 6 sayılır. test yaparsam ve çıkmazsa iyice bunalıma girerim biliyorum ama çok merak ediyorum. çok yorgunum ve uykum var. çok hafif de baş dönmesi :)
Annem Ankara'da gelmişti. Apar topar sabah ilk uçakla döndü. Çok kötü oldu. Hala da konuşmuyor benimle. ben 100 günden uzun süredir bu gün için hazırlanıyorum. 6. tüp bebek denememiz. Ameliyatlar, histeroskopiler, ilaçlar, sayısız muayene. Çok zor zamanlar geçirdim ve kavga ettiğimiz gün acıdan yerimde oturamıyordum. transferim çok zor geçmişti. her şeyden rahatsız oluyordum. kardeşimle tartışıp duruyordu. tartışmanız beni geriyor neden yapıyorsun dedim geriyorsam gideyim dedi ben de e git o zaman dememle kavga büyüdü. Gitmeden barışmak için yanına gittim sarıldım "ben küs değilim ama bir daha asla evimden çıkmayacağım" dedi ben de iyice kontrolümü kaybettim sabah 6'ya bilet aldım, gönderdim. o günden beri de gece bir uyanıyorum ki uyurken ağlamışım. beni bu kadar üzmeye hiç hakkı yoktu. bugün aradım gayet keyfi yerindeydi beni neden arıyorsun iyiyim hadi güle güle dedi kapattı. Ama anladım ki ateş düştüğü yeri yakıyor. İnsanın annesi bile anlayamıyor. Kendine dokundu mu senin halini unutup çekip gidiyor.
akrabamızdan biri hamile kalmış onun haberini verdi
hani sevinmediğimden değil ama çektiğimiz zahmeti düşünüyorum millet hiç zahmetsiz çocuk sahibi oluyor diye düşünmüştüm yanimda olsaydı eşim annemle kesin kavga ederdi
dediğin gibi anlamıyorlar
eşekten düşenin halini tüp bebek yaptıranlar anlar
her şerde bir hayır vardır belki daha kötüsü olacaktı yanındayken böyle düşün ve bebeğine sarıl uyurken
moralini bozma idrarla