Canım seni tek çocukla bile myle iyi anlıyorum. Kızım melisa doğduğundan beri uykuyu hiç sewmeyen bir bebek. Son 2 haftadır uyku namına bir şey yok ve öyle hareketli bir bebek ki gündüz canım çıkıyor. En kötüsü de ne biliyo musun sen yanımda kimse yok demişsinya ben ailem kardeşlerimle aynı apartmanda oturduğum halde ilk 4-5 ay kimse yoktu yanımda. Lohusalığı dibine kadsr yaşadım sinir krizlerinden tut aklına ne gelirse. Sonunda terapiye başladım. İşe yarıyor mu dersen bazen evet bazen hayır. Bakıcı tut hergğn 1 saat yalnız dışarı çık ve melisayı özle diyor. Ama güvenemiyorum kızımı birine emanet etmeyi düşünemiyorum ama heleki ek gıdadan sonra öyle tahammülsüz oldumki. Hiçbişeye yetişememek tuvalette bile rahat edememek inan çok iyi anlıyorum seni ki senin x2 şeklinde. Eşim konusuna gelince çok yardımcı Allah raxı olsun ama bende gece melisa ilk uyandığında salona gönderiyorum uykusunu alabilsin diye. Melisanın çok kuduruk olduğu gecelerdeyse ikimizde ayaktayız mesela dün gece. Bu arada hamilelik öncesi inanılmaz aktif bir iş hayatım ve dolu dolu geçen sosyal hayatım vardı. Her hfta 2-3 kez kuaförde olurdum alışveriş desen en büyk hobimdi. Doğumdan beri üzerime tek bişey almadım kuaföre mi evet ağda için zoraki ayda bir gidiyorum :))) Evet hepimiz çok bekledik yawrularımızı ama dinlemezse ve uyuyamazsa hangi insan tahammülsüz olmaz öyle düşünüyorum. Rabbim büyük elbet bi yerde düzelecek. O yüzden diyorumki yalnız değilsin.