5 yaşındaki oğluma karşı vicdan azabim :(

Birgaripyolcu06

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Ekim 2020
407
1.241
Merhaba hanımlar derdimi tam olarak şöyle anlatmak istiyorum.. oğlum 5 yaşında ve 2 yaşında bir kardeşi var. Oğlumun küçüklük zamanlarında malesef eşimle ailesi ile alakalı çok kavgalarimiz oldu ve oğlum bunlara şahit olarak büyüdü. O zaman yaşımın verdiği cahillikle bu kavgaları onun için engelleyemedim.. (şuan olsa mesela cocuklar var tamam kapat konuyu ne yaparsan yap diyorum)
Oğlum şuan herşeye ağlayan sürekli kardeşini hirpalayan ve yapma dediğim şeyi yapan bir çocuk.. benim vicdan azabimda burda başlıyor malesef.. diyorum ben onu bu şekilde buyutmeseydim huzurlu buyuseydi böyle olmazdı 🥺 nerde çocuğun karakteri 5 yaşına kadar oluşur diye birşey okusam o gece gözüme uyku girmiyor. Diyorum çocuğum benim yüzümden bu halde ve duzelmeyecek.. Malesef eşimin bu durum umrunda değil. Zaten çocuklara olan ilgisi sadece dili ile ibaret seviyorum canım kızım canım oğlum vs. Ama ne oturup 5 dk oynama nede başka biseyi var.. Çok nadir arada benim kizmamla oda 5 dk sonra çocuklarla bı tartışması ile son buluyor. Kitap alıyorum çocuk gelisimi için beraber okuyalım diyorum kendi okumadığı gibi. Aldığım kitabında saçma ve fuzuli görünüyor kitapla mi duzeleck diyor..kizlar size asıl sorum şu bolca kitap okuyorum ve olabildiğince oğlumla vakit geçirmeye çalışıyorum sizce oğlumu duzeltebilir miyim yani psikolojisini rahatlatabilir miyim.. Karakterini davranışlarını cabamla düzeltebilir miyim 😪 sorun benim onun davranışları ile ne kadar yorulduğum değil sadece onun mutlu psikolojisi karakteri düzgün yetiştirmek istiyorum..🥺
 
Böyle problemli bir ortamda 2.çocuk için acele etmişsiniz. Kardeşini de muhakkak kıskanıyordur. Kendisine verilmeyen sevginin ona verildiğini vs düşünüyor olabilir.

Tabiki de düzeltebilirsiniz. Pedagoga gidebilirsiniz. Eğer imkanınız yoksa da ona ayrıca bir zaman ayırdığınızdan emin olun. Eşinizle de ciddi ciddi konuşun ama. Bir tek sizin yapabileceğiniz bir şey değil bu.
 
Merhaba hanımlar derdimi tam olarak şöyle anlatmak istiyorum.. oğlum 5 yaşında ve 2 yaşında bir kardeşi var. Oğlumun küçüklük zamanlarında malesef eşimle ailesi ile alakalı çok kavgalarimiz oldu ve oğlum bunlara şahit olarak büyüdü. O zaman yaşımın verdiği cahillikle bu kavgaları onun için engelleyemedim.. (şuan olsa mesela cocuklar var tamam kapat konuyu ne yaparsan yap diyorum)
Oğlum şuan herşeye ağlayan sürekli kardeşini hirpalayan ve yapma dediğim şeyi yapan bir çocuk.. benim vicdan azabimda burda başlıyor malesef.. diyorum ben onu bu şekilde buyutmeseydim huzurlu buyuseydi böyle olmazdı 🥺 nerde çocuğun karakteri 5 yaşına kadar oluşur diye birşey okusam o gece gözüme uyku girmiyor. Diyorum çocuğum benim yüzümden bu halde ve duzelmeyecek.. Malesef eşimin bu durum umrunda değil. Zaten çocuklara olan ilgisi sadece dili ile ibaret seviyorum canım kızım canım oğlum vs. Ama ne oturup 5 dk oynama nede başka biseyi var.. Çok nadir arada benim kizmamla oda 5 dk sonra çocuklarla bı tartışması ile son buluyor. Kitap alıyorum çocuk gelisimi için beraber okuyalım diyorum kendi okumadığı gibi. Aldığım kitabında saçma ve fuzuli görünüyor kitapla mi duzeleck diyor..kizlar size asıl sorum şu bolca kitap okuyorum ve olabildiğince oğlumla vakit geçirmeye çalışıyorum sizce oğlumu duzeltebilir miyim yani psikolojisini rahatlatabilir miyim.. Karakterini davranışlarını cabamla düzeltebilir miyim 😪 sorun benim onun davranışları ile ne kadar yorulduğum değil sadece onun mutlu psikolojisi karakteri düzgün yetiştirmek istiyorum..🥺
masumlar apartmanı ndan mı etkilendin?
 
Böyle problemli bir ortamda 2.çocuk için acele etmişsiniz. Kardeşini de muhakkak kıskanıyordur. Kendisine verilmeyen sevginin ona verildiğini vs düşünüyor olabilir.

Tabiki de düzeltebilirsiniz. Pedagoga gidebilirsiniz. Eğer imkanınız yoksa da ona ayrıca bir zaman ayırdığınızdan emin olun. Eşinizle de ciddi ciddi konuşun ama. Bir tek sizin yapabileceğiniz bir şey değil bu.
2. Çocuğum malesef korunurken oldu spiral ile.. kardeşinden önce davranışları var böyle evet o olduktan sonra daha arttı..
Psikiyatri için randevu aldim.. Olabildiğince ilgileniyorum. Ama eşim malesef bunu anlayacak ve cabalayacak bir insan değil çocuğa karşı üslubu ve tavirlari konusunda binlerce kez konuşmama rağmen aynı..
 
Peki ne yapmam gerekiyor endişelenme duygusu malesef kendi seçtiğim birşey değil.. düşünün saat bir ve ben bunu düşünüp uyuyamıyorum.
Benim gözlemlediğim kadarıyla çocuğuna zarar verdiğini ya da vereceğini düşünen ebeveynler bunu düzeltmek için fazla çaba sarfedip daha çok zarar veriyor çocuklara. Rahat olun, doğal olun. Hatalarını görmezden gelmeyin, kuralları esnetmeyin, davranışlarını kendinizce sebeplere bağlayıp hoşgörmeyin. Çocuklar düşündüğünüz kadar hassas değiller, hemen psikolojileri bozulmaz. Davranışlarında problem varsa bu sizin ya da babalarının davranışlarınıza bağlıdır %90 ihtimalle.
 
Merhaba hanımlar derdimi tam olarak şöyle anlatmak istiyorum.. oğlum 5 yaşında ve 2 yaşında bir kardeşi var. Oğlumun küçüklük zamanlarında malesef eşimle ailesi ile alakalı çok kavgalarimiz oldu ve oğlum bunlara şahit olarak büyüdü. O zaman yaşımın verdiği cahillikle bu kavgaları onun için engelleyemedim.. (şuan olsa mesela cocuklar var tamam kapat konuyu ne yaparsan yap diyorum)
Oğlum şuan herşeye ağlayan sürekli kardeşini hirpalayan ve yapma dediğim şeyi yapan bir çocuk.. benim vicdan azabimda burda başlıyor malesef.. diyorum ben onu bu şekilde buyutmeseydim huzurlu buyuseydi böyle olmazdı 🥺 nerde çocuğun karakteri 5 yaşına kadar oluşur diye birşey okusam o gece gözüme uyku girmiyor. Diyorum çocuğum benim yüzümden bu halde ve duzelmeyecek.. Malesef eşimin bu durum umrunda değil. Zaten çocuklara olan ilgisi sadece dili ile ibaret seviyorum canım kızım canım oğlum vs. Ama ne oturup 5 dk oynama nede başka biseyi var.. Çok nadir arada benim kizmamla oda 5 dk sonra çocuklarla bı tartışması ile son buluyor. Kitap alıyorum çocuk gelisimi için beraber okuyalım diyorum kendi okumadığı gibi. Aldığım kitabında saçma ve fuzuli görünüyor kitapla mi duzeleck diyor..kizlar size asıl sorum şu bolca kitap okuyorum ve olabildiğince oğlumla vakit geçirmeye çalışıyorum sizce oğlumu duzeltebilir miyim yani psikolojisini rahatlatabilir miyim.. Karakterini davranışlarını cabamla düzeltebilir miyim 😪 sorun benim onun davranışları ile ne kadar yorulduğum değil sadece onun mutlu psikolojisi karakteri düzgün yetiştirmek istiyorum..🥺
Esiniz cocuklarla tartisio mu???😲Bence eşinizi olduğunca esinizden uzak tutup cocugunuz da sizce sıkıntılarını cozebilirsiniz.
Sevgi her şeyi halleder.Evet 6 yaşına kadar kisilik oluşur ama bunun üstüne koymalarla şekil alir.Tamam bunu aldi artik gitti bitti yok.Elinizden geldikçe sabırlı ve hoşgörülü olur isteklerini abartmadan mümkün mertebede yaparsaniz her sey yoluna girecektir.Kendinize cok yüklenmeyin ilk cocuklarin kaderi çogunlukla böyle seylere sahitlik etmek oluo
 
Benim gözlemlediğim kadarıyla çocuğuna zarar verdiğini ya da vereceğini düşünen ebeveynler bunu düzeltmek için fazla çaba sarfedip daha çok zarar veriyor çocuklara. Rahat olun, doğal olun. Hatalarını görmezden gelmeyin, kuralları esnetmeyin, davranışlarını kendinizce sebeplere bağlayıp hoşgörmeyin. Çocuklar düşündüğünüz kadar hassas değiller, hemen psikolojileri bozulmaz. Davranışlarında problem varsa bu sizin ya da babalarının davranışlarınıza bağlıdır %90 ihtimalle.
Tam tersi kurallar konusunda esnek degilim ama davranışlarında hep geçmişte yaşadığımız şeylerden bı bağlantı buluyorum ve onu böyle birşeye maruz bıraktığım için kendimi suçluyorum.. Onun için zararlı olacak birşeyi yapmadığım da ki aglasada sinir krizi de geçirse yapmıyorum ama onun bu tavırları bana dert oluyor. Diyorum neden böyle karşılık veriyor neden daha ılımlı davranmıyor
 
Merhaba hanımlar derdimi tam olarak şöyle anlatmak istiyorum.. oğlum 5 yaşında ve 2 yaşında bir kardeşi var. Oğlumun küçüklük zamanlarında malesef eşimle ailesi ile alakalı çok kavgalarimiz oldu ve oğlum bunlara şahit olarak büyüdü. O zaman yaşımın verdiği cahillikle bu kavgaları onun için engelleyemedim.. (şuan olsa mesela cocuklar var tamam kapat konuyu ne yaparsan yap diyorum)
Oğlum şuan herşeye ağlayan sürekli kardeşini hirpalayan ve yapma dediğim şeyi yapan bir çocuk.. benim vicdan azabimda burda başlıyor malesef.. diyorum ben onu bu şekilde buyutmeseydim huzurlu buyuseydi böyle olmazdı 🥺 nerde çocuğun karakteri 5 yaşına kadar oluşur diye birşey okusam o gece gözüme uyku girmiyor. Diyorum çocuğum benim yüzümden bu halde ve duzelmeyecek.. Malesef eşimin bu durum umrunda değil. Zaten çocuklara olan ilgisi sadece dili ile ibaret seviyorum canım kızım canım oğlum vs. Ama ne oturup 5 dk oynama nede başka biseyi var.. Çok nadir arada benim kizmamla oda 5 dk sonra çocuklarla bı tartışması ile son buluyor. Kitap alıyorum çocuk gelisimi için beraber okuyalım diyorum kendi okumadığı gibi. Aldığım kitabında saçma ve fuzuli görünüyor kitapla mi duzeleck diyor..kizlar size asıl sorum şu bolca kitap okuyorum ve olabildiğince oğlumla vakit geçirmeye çalışıyorum sizce oğlumu duzeltebilir miyim yani psikolojisini rahatlatabilir miyim.. Karakterini davranışlarını cabamla düzeltebilir miyim 😪 sorun benim onun davranışları ile ne kadar yorulduğum değil sadece onun mutlu psikolojisi karakteri düzgün yetiştirmek istiyorum..🥺
Öncelikle ilk annelikte cogumuzun düştüğü hatalar bunlar ne yazık ki. Tecrubesizlik diyelim bende çok haksızlık yaptigimi düşünüp vicdan azabı duyuyorum. Geçen şöyle bi olay duydum en azından az da olsa biraz vicdanım rahatladi küçük yaştan beri babasının aşırı şiddetine maruz kalan bı 7 yaşında kız çocuğu gördüm komşular dedi babası çok döverdi diye. Kiz şu an her haliyle ılımlı uyumlu bı cocuk. O derece siddet goren çocuk böylesine güzel toparlamis inşallah bizimkiler de toparlar
 
Esiniz cocuklarla tartisio mu???😲Bence eşinizi olduğunca esinizden uzak tutup cocugunuz da sizce sıkıntılarını cozebilirsiniz.
Sevgi her şeyi halleder.Evet 6 yaşına kadar kisilik oluşur ama bunun üstüne koymalarla şekil alir.Tamam bunu aldi artik gitti bitti yok.Elinizden geldikçe sabırlı ve hoşgörülü olur isteklerini abartmadan mümkün mertebede yaparsaniz her sey yoluna girecektir.Kendinize cok yüklenmeyin ilk cocuklarin kaderi çogunlukla böyle seylere sahitlik etmek oluo
Evet malesef oğlum mesela oyun oynarken dedigi bir şeyi yapmasa sıkıntı çıkarsa bağırıp çağırıp bırakıyor sonra oğlum ağlamaya başlıyor bende alıp başka odaya gidiyorum malesef.. yani çocukları ile kaliteli zaman geçiren hatta zaman bile geciremeyen bir insan.. çocuklarım yaslarindan dolayı çok kavga ediyor mesela hemen gidip yatar sizi mi dinleyeceğim yeter artık diye.. Ki o sesi ben akşama kadar dinliyorum.. onun istediği sessiz sakin kavga çıkarmayan akıllı uslu oturan çocuk.. onun içinde yanına birakio bir işime baksam eline telefon veriyor bende elinden alıp yanıma alıyorum yada yanıma gönderiyor durmuyorlar diye malesef.. Elimden gelenin fazlasını yapmaya hazırım yeterki çocuklarım mutlu ve huzurlu olsun
 
Öncelikle ilk annelikte cogumuzun düştüğü hatalar bunlar ne yazık ki. Tecrubesizlik diyelim bende çok haksızlık yaptigimi düşünüp vicdan azabı duyuyorum. Geçen şöyle bi olay duydum en azından az da olsa biraz vicdanım rahatladi küçük yaştan beri babasının aşırı şiddetine maruz kalan bı 7 yaşında kız çocuğu gördüm komşular dedi babası çok döverdi diye. Kiz şu an her haliyle ılımlı uyumlu bı cocuk. O derece siddet goren çocuk böylesine güzel toparlamis inşallah bizimkiler de toparlar
Öyle malesef.. insan her geçen yıl daha bı olgunlaşıp davranışları karakteri oturur hale geliyor.. umarım 🥺
 
Tam tersi kurallar konusunda esnek degilim ama davranışlarında hep geçmişte yaşadığımız şeylerden bı bağlantı buluyorum ve onu böyle birşeye maruz bıraktığım için kendimi suçluyorum.. Onun için zararlı olacak birşeyi yapmadığım da ki aglasada sinir krizi de geçirse yapmıyorum ama onun bu tavırları bana dert oluyor. Diyorum neden böyle karşılık veriyor neden daha ılımlı davranmıyor
Sınırlarını zorluyor. Çoğu çocuk yapar bunu. Dediğim gibi kendinizi suçlamanız anlamsız şu aşamada. Mizacı değiştiremezsiniz. Çocuğun mizacı buysa dünyanın en sakin en mutlu ailesinde de olsa aşağı yukarı aynı olurdu.
 
X