Bizim kocişler ondan benziyor demek ki birbirlerine :)
Bende mersine sınava gidicem.Kocişle ilk ayrılışımız sevgiliyiz o zamanlar.
Bana mektup yazmış.Mektupda ilişkimizi benimle ilgili düşüncelerini neler hissettiğini hepsini anlatmış.
Mektubun arkasına hiç unutmam.Bir tane ev,bir yatak ve ikimizi çizmiş.
Sen ben evimiz ve yatağımız diye de yazmış.Otobüsde hem gidiyorum hem hungür hungur ağlıyorumm ne zor gelmişdi.
Çok büyük destek olmuştur kociş bana.Ellimizde defter kalem kitap çimenlere oturup az ders çalıştırmadı beni.
Öyle bir şeydiki.Kociş askerden yeni gelmiş iş yok.
Sabah 6 da kalkıyordu birlikde kahvaltı yapıyorduk beni işe bırakıyordu.
Sonra kursa gidiyordu öğlen yine birlikde yemek yiyorduk.
Çıkışıma az kaldığı için yine beni bekliyordu.Birlikde gemi turu yapıyorduk beni otobüse bindirip gidiyordu.
Hafta sonları çıkamadığım içi görüşemiyorduk ama hep anlayışlıydı.
Çok savaçtı benim için.Her şeyden önce ilk değiştirdi.
Geçen babam diyorki.Eşinin en beğendiğim huyu cesareti.
Benimle tanışmaya tek başına geldi seni sevdiğini söyledi,yapacak bir şey bırakmadı bana diyor.
Eşimin en beğendiğim huyu kim olursa olsun evde yanlızken nasılsak öyle davranması.
Yardımcı olması gerekiyorsa kim olursa olsun yanımızda yardım eder.Hiç öyle aman ben erkeğim yapsın demez.
Canımıniçi kocişim o benim kalbmin kalbi yaa.
Fena aşka geldik bu böyle sürer giderrr