Ablalarım kardeşlerim, o kadar karışık bir durumun içindeyim ki inanın ne yapacağımı bilmiyorum.

Nickinous

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Ocak 2020
1
0
26
Bundan 1 sene öncesine kadar bir düğünde biriyle tanıştım 2 hafta kadar konuştuk sonra birisi araya girdi ve bana mesaj attı o kişiyle konuşma bak yanlış yapıyorsun sağlam birisi değil o falan dedi sen kim oluyorsun be dedim ben sadece uyarmak istiyorum dedi manyak mısın nesin dedim engelledim. Sonra kuzenime sordum az çok tanıyormuş. Çocuk dediğinde haklı çıktı konuştuğum kişinin niyeti gerçekten çok farklıymış sonra konuşmayı kestim. Aklım araya giren çocukta kaldı engeli kaldırdım takipleştik yazmaya başladım niye beni korumaya uğraştın falan dedim o lavukları ben gayet iyi tanıyorum dedi peki dedim ben ne alakayım öyle işte boşver dedi. Çok katı biriydi bir müddet daha konuştum aslında konuşmamın o anlık tek nedeni ona kötü davranmam ve neden beni korumaya çalıştığını öğrenmek istememdi. Herhangi bir konuda konuşurken moralini bozan birşeyin üzerinde durduğum da konuyu değiştiriyor veya kapatıyordu. Halinden anlıyordum insanlara anlatamadığı bir çok şeyi vardı sanki hep içine atmışta dolmuş gibiydi. O kadar konuşmadan sonra buluşma kararı aldık o başka şehirde üniversite okuyordu ve çalışıyordu da. Bu, arada yaşı 23. Buluşmaya son, bir hafta kala erteleyebilir miyiz diye sordu tabi dedim sorun olmaz. En son orda kalmıştı muhabbetimiz yani eskisi gibi değildi. Üzerinden 1 ay geçti ben onu gördüm fotoğraflarını görmüştüm tanıyordum ama gerçekte daha iyiydi yani hem tipi hem boyu posu yakışıklı kirli sakallı uzun boyu kalıplı biriymiş. Yanına gitmek istedim ama bi an kaybettim her neyse ben onu bir saat sonra tekrar gördüm bi caminin avlusunda oturmuş başı eğik elleriyle oynuyordu yanına gitsem mi gitmesem mi karar veremedim dedim olan olur gideyim selam verdim başını ağır ağır kaldırdı eliyle yüzünü sildi beni görünce sanki ben değil de başka birini görmüş gibi heyecanlandı bir kaç saniye sonra yine o haline geri döndü dikkat ettim yüzünde çok yara izi vardı hatta çoğunda daha tazeydi. Anlattı aslında buluşmaya kadar hiçbir sorun yokmuş ama babasının bir borcu yüzünden buluşmak istmemiş yani ne alakası var ki dedim 2 yıldan daha fazladır dövüş sporlarıyla ilgileniyormuş ve gayet te kendini geliştirmiş profesyonel seviyesine gelmiş babasının borcu da tefeci kılıklı insanlaraymış en kısa süreden parayı birtek illegal bir dövüşe katılarak kazanabilirim diye düşünmüş maçı da parayı da almış ama sonradan öğrendim babasıyla arası o kadar iyi değilmiş onun bir ailesinin üyesini o daha 6 yaşındayken onun yanında vurmuş öldürmüşlerntek görgü tanığı oymuş psikolojisi zaten alt üst yani çocukluğuna dayanıyor aslında herşey amcaları babası falan da katil bulunamayınca hep ona yüklenmişler gördün söylemiyorsun gibisinden dediği tek şey şuydu ben 6 yaşında adam oldum konuşmayı bile beceremiyordum ama sırtıma o kadar yükler yüklediler ki altında eziliyordum. Şuandan önce hiçbirşeyi hatırlamıyorum herşey o kadar yoğun o kadar ağır geçti ki kendi evimde dövülen itilen bir sığıntı gibi yaşadım en son dayanamayıp kaçtım geri getirdiler sonra dayım bana sahip çıktı büyüdüm beraber çalıştık ama hiçbir zaman anne babamı atmadım her dertlerine koştum belki hiç öpemedim onları veya hiç bana sarılmadılar ama ben onlara hiç bir yanlış yapmadım ihtiyacı olduklarında yanlarında oldum sonra kendi ayaklarımın üstünde durdum bir o şehir bir bu şehir devamlı çalıştım baksana 23 yaşında daha yeni üniye başlayabilidim dedi inanın o anlattıkça ciğerim söküldü bir paket sigarayı bitridk orda ama sona sakladığı bir şey vardı anlatamadığı ısrar ettim anlattı 1 senelik sevgilisi vefat etmiş o da buralıymıştı mezarından gelmiş buraya ağlamak için oturmuş. Ve inan sana çok benziyordu seni orda gördüm sadece kuzenine kim olduğunu sordum o da kuzenim diyince adını falan öğrendim rahatsız etmek istemedim ama sonra o çocukla konuştuğunu duyunca seni uyarmam gerekliymiş gibime geldi dedi. Gel zaman git zaman kavga da ettik iyi, de olduk ama sadece arkadaştık. Ama aslında onun bana boş olmadığını farkettim bunun ölen sevfigilisyle falan da bi alakası yoktu yani bakışlarından anlıyordum ima etmeye çalıştı ama tam söyleyemedi hiçbir zaman en kötü anımda yanımda oldu kendimi ona yasladığımda dünyanın en güvenli yerindeymiş gibi hissediyordum kolunu omzuma koyar gerçekten çok güven verici konusurdu. Bir akşam beraber takılalım dedik onda da şansımıza kafede eski, sevgilimle abisi denk, geldi ben ona bahsetmedim ama o durumu anlamış rahatsız olduğumu da farketmiş kalkalım mı dedi kalktık caddede yürürken kafamı, geri çevirdiğimde abisiyle eski sevgilim bizi takip ediyordu olayı anladı beni markete sigara almaya gönderdi ben gelene kadar ikisini orda dövdü inanın çok korktum o, an ondan çok korktum sanki içinden, bi canavar çıkmıştı onlar ise sadece yerde yatıyordu korkudan konuşamadım beni tuttu evime bıraktı bir keresinde arabasının torpidosunda silah gördüm görmezden geldim yine aynı torpidoda bir sürü mahkeme kağıdı gördüm onlar amcamlar la olan mahkemelerim dedi, hep kavga ediyoruz küçük şeyler dedi. Ve ben bu çocuğa kendimi çok alıştırdım o da bana alıştı. Ama o çok, farklı biri yani. Ben hep el bebek gül bebek büyütüldüm evin tek çocuğuyum. Babam hep üstüme düştü bana birşey olmasın diye o da bana boş değil ama böyle birisiyle olabilir mi askere gitmemiş ama çok olgun yürümesi konuşması hali, hareketleri nerde ne konuşulur biliyor fazla gülen birisi de değil, hep mutsuz ama belli etmemeye çalışıyor. Böyle biriyle gerçekten evlenilir mi başı, hiç, beladan eksik, olmuyor ama kimseye de durduk yere bişey yapan birisi değil. Yoksa ben sadece ona alıştığım için mi böyle hissediyorum inanın gözüme uyku bile girmiyor.
 
Kardesim bacım bela aksiyon gerilim hosuna mı gidiyor gencecik kızsın bak önüne
Evlensen ne olacak ya sanada siddet uygulayacak ya genc yasta dul kalacaksın
Hic bulasma aklını basına devşir memlekette erkek mi kalmadı
 
sevgide vardır belki ama daha çok alışkanlık ve ailen muhtemelen istemiycek kendini yıpratma ve geri çek çok canın yanar diğer türlü canım.
 
X