- 27 Ocak 2017
- 11
- 9
- Konu Sahibi mariacallas
- #1
Ablamla hiçbir zaman tam anlamıyla abla kardeş bağımız olmamıştır. O benden 14 yaş büyük. Yıllarca hep kavgalar ettik, bazen günlerce haftalarca küs kaldık ve sonunda barıştık. Çoğunlukla ilk adımı hep ben atmışımdır. Küçüklüğümden beri tavırları tarzı çok tuhaf gelmiştir. Hiç beni koruduğunu, bir abla gibi yaklaştığını hatırlamam mesela. Özgüveni fazlasıyla eksik çok evhamlı biridir. Duygularından hiç bahsetmez ve kimseye güvenmez. Uzun yıllar süren dostuluğu arkadaşılıkları yoktur, çünkü her seferinde kavga edip arkadaşlıklarını sonlandırmıştır. Çalıştığı yerde de çok kavga ederdi iş arkadaşlarıyla, sonunda mobbinge uğruyorum diyip çıktı işyerinden. 2 senedir çalışmıyor. Hijyen açısından da çok eksikleri var, mesela dişlerini ayda 1 kere belki fırçalar. Tuvaletten çıktıktan sonra ellerini genellikle yıkamaz. Kaç kere kavga etmişizdir bu konular yüzünden. Kahvaltı hazırlamaz, yemek yapmaz, temizlik annemin zoruyla yapar. Rahatına aşırı düşkündür, geç saatlere kadar uyur. Hergün kahve falına baktırır telefondan. Ve bu durum artık beni ziyadesiyle rahatsız ediyor. Ne yapabilirim sizce? Ayrı bir eve mi geçsem? Çok acı biliyorum ama ablama artık tahammülüm kalmadı, içimde bir sevgi de yok.
Bu arada ablamın bundan yıllar önce kısa süren bir evliliği oldu. Şuan bekar.
Bu arada ablamın bundan yıllar önce kısa süren bir evliliği oldu. Şuan bekar.