O zaman çalışsın ya.
11 seneye gidiyoruz evliliğimde,eşimin aşırı pahalı yiyecek zevki var,kuruyemiş yiyecekse antep fıstığı,peynir tam yağlı olgunlaştırılmış,3 gun sebze pişirsem 4.gün isyan bayrağını cekiyor et yok mu bu evde diye ama inan bir kez demedim ağzımı acıpta bunu da yeme diye.
Ikimiz calışırkende bu böyleydi,hala da böyle.
Denmez ki yani,adamın 3 kuruşluk zevkini nasil kısayım.
Benim yoktur öyle şu peynir bu,zeytin takıntım,bütün hafta oturup salata çorba da,ekmek peynir de yiyebilirim,oturup müsli falan yer doyururum karnımı oda olsun bu da olsun demem pek,tek olsam yemek pişirmeyecek kivamdayım ama ne çocuklarıma ne eşime şunu da yemeyiverin diyemem ya.
Rahmetli babam memur adamdı ama bir kez olsun yediğimiz ictiģimizden kismazdı. Hatta kendi dışarda birşey yesin bizede paket yaptirir getirirdi. Görev dönüşü gece uykumdan uyandırıp kalk kızım sana köfte getirdim bak sevdiğinden aldım diye yemek yedirip yatırdığı olurdu yada fındık ezmesi severim diye onu alır başucuma koyardı(ahhh burnumun direği sızladı).
Şimdi eşim fırından ekmek alırken acıbadem kurabiyesi görür alir,sen seversin der. Ben onun sevdiği şeyi alırım sen seversin diye. Çocuklara zaten ikimizde bu kafadayız.
Bilemiyorum bana cok tuhaf geliyor yemekten kısıp para biriktirmek