- 3 Nisan 2016
- 912
- 628
- Konu Sahibi esmeringunlugu
- #1
Iyi aksamlar bayanlar.
Bazen insana bir ic dokme istegi gelmiyor mu? Ben oyle oldugu zaman hep deftere yazardim. Ama artik burasi varken, defterleri unuttum.
Coooooo..k uzun bir yaziya hazirsaniz basliyorum, bu cevap beklenmeyen bir ic dokme yazisidir.
Iki cocuklu bir ailenin ikinci evladiyim. Bir de ablam var benden 4 yas buyuk, uc ay once evlendi.
Annem ve babam ben 10 yasindayken ayrildilar. Onlar o zamanlar benim gordugum en mukemmel ciftti, hatta anneme, " ben babamla evlenecegim " derdim.
Babam tekstilci idi, hala da oyle. Tekstil cok inisli cikisli olan bir meslek. En dibe de girebiliyorsunuz, bulutlarin uzerine de cikabiliyorsunuz. Annemle babam evliyken maddi durumumuz en iyinin iyisi idi.
Ama asla simartilmadik. Bir tane mi ayicigimiz vardi. Ikincisi alinmazdi.
2 haftada bir hamburger gunumuz vardi.
Ya da avmde anneeeeggg oyuncak diye haykiran cocuklardan olmadik.
Belki de babama tesekkur edebilecegim tek konu budur.
Ayrilacaklarini ogrendigimde onlara aylarca kustum, bilmiyorum tabii cocugum ne anlarim.
Ben onlara kustugum icin ayrilma isini ertelediler.
Ama en sonunda zaman gelmisti ve ayrildilar.
Ardindan yine ayni semtte bir eve yerlestik, kendimize ait bir evdi.
Bu sirada okullarimiza devam ediyorduk.
O siralar ufak oldugum icin bana anlatilmayan oyle cok sey var ki, hepsini seneler sonra ogrendim.
Ayrildiklarinda her cumartesi babamda kalirdik ablamla, fakat bir sene sonra bir anda kalmamaya basladik, nedenini sordugumda annem, baban aksamlarida calisiyor derdi.
Akilli annem, nasilsa bakar diye cok guvenip nafaka bile istememisti, evet bakti ama sadece 3 sene.
3 sene kiti kitina bakti bize. Parasi oldugu halde vermiyordu. Ardindan oturdugumuz evi borcu olan bir adamin uzerine yapti.
Ben ve ablam babamla hala konusuyorduk, ara ara harclik aliyorduk. Ama maddi olarak zorlanmalarimiz o zaman basladi.
Hic unutmam 7.sinifa giderken acikip dolabi acmistim ve anneme anne neden yiyecek hicbir sey yok diye aglamistim.
Ve o zamanlar daha sadece 13 yasindayken sigaraya basladim.
Evimiz dublexti.
Babam bir gun beni arayarak ust kattaki esyalarinizi toparlayin, orayi ayri bir daire yapacagim, babaannen ve halan orada yasayacak dedi.
Annemle babamin en buyuk ayrilma sebepleri onlardi zaten ve o saatten sonra onlarla altli ustlu oturduk, bizi apartmanda her gordukce s.rtukleeer, satanistleeer kedi kesiyo bunlar diye bagirirdi
Alistik ama alismak zorundaydik.
Babam bize bakmadikca, biz coktuk coktuk coktuk.. Dibinde dibi var mi? Oradaydik iste.
Aylarca odenmeyen faturalar, kesilen elektrikler ve daha niceleri.
Bizi havuzlu guvenlikli siteye yerlestirdi ama elektrigimiz yoktu.
Ben lise birdeyken, bir gun sinif arkadasim, "sst esmer, dun babanin dugunu cok guzeldi ama seni goremedim" dedi.
O an yasadigim soku bir daha ne zaman yasarim bilemem. Babamin evlendigini sinif arkadasimdan ogrenmistim. Evet hayatinda bir bayan oldugunu, hatta taa ben dogdugumdan beri oldugunu biliyordum ama bunu bir baskasindan ogrenmek, cok koydu.
Dolabimizda yiyecek tek bir sey olmazdi. Babami arardim, baba su yok yiyecek bir sey yok en azindan bi 20 lira birak diye.
Tas yiyin, suyunuda sikin onu icin, yok benim param derdi.
Ablam her zaman benden zeki idi. Cok calisirdi cok cabalardi iyi bir universiteye girmek icin.
Kendisi Sisli Terakki fen lisesiden mezundu. Universite sinavina girdi ve sonuc Yildiz Teknik Universitesi kimya bolumu. Zaten istedigi bolumdu ve kimyager olacakti, onun da hayali buydu.
Babama soyledigimizde ise, ne demek kimya bolumu, neden kimya muhendisligi kazanmadin ben simdi ne diyecegim arkadaslarima diye evde yaygara kopardi.
Cok kufur ederdi babam, hep eder.
O gunde annem, ablama boyle laflar edip en mutlu gununde onu uzdugu icin cik disari gibi laflar etmisti, babamda ona kufur etti tabii, yapabildigi tek sey.
Ablam da babama cikisinca, babam ablama tokat atti.
Babamin asla siddetini gormedik bu konuda hakkini yiyemem.
Ogunden sonra ablami reddetti, evet boyle sacma bir sey icin.
O gundendir gorusmez konusmazlar.
Ablamla 3 sene once ayni dugune gittiler ogun ablam biraz yanasti ama babamdan geri donus gelmeyince ablam tamamen sildi.
Ablam universiteye girmisti ama kitabini alacak paramiz bile yoktu.
Annemi hic kimse ise almiyordu.
Zar zor ablamin kitaplarini alabilmek icin bulasik yikadi..
Ya kim ister annesi milletin bulasiklarini yikasin, ah baba.
Ardindan ben lise ikide iken, annem internet uzerinden bir is buldu ve onu yapmaya basladi, bir anda inanilmaz paralar kazanmaya basladi. Tum o yokluk gitmisti, mutluyduk. Bir seyler yerine oturuyor sandik.
Taa ki babam beni arayip, " babaannenler o evden cikiyor, siz ust kata gecin ben alt kati saticam" diyene kadar.
2 senelik mutlulugun ardindan, yine mutlu mutlu ust kata gectik, sonucta hala basimizi sokabilecegimiz bir evimiz vardi.
Fakat ne zaman ki ust kata yerlestik, annem bir lira bile kazanamamaya basladi, kalp hastasi oldu. Kalp hastasi oldugu icin ise giremedi, calisamadi.
Sadece okumamizi istedi.
Zamaninda evlenebilirdi, yapmadi bizim icin.
O eve gectigimiz zaman belalar pesimizi birakmadi evin ici huzursuzdu. Kesinlikle babaannem bir seyler yapmisti o eve! Zamaninda babama yaptigi gibi.
Yoklugunda yoklugunu yasamaya basladik. Borc aldik, borcu borcla kapattik. Annem okulu birakip calismamiza musaade etmedi tek istedigi okumamizdi.
Gecmisten gelen borclarda vardi ve ne yapacagimizi sasirmis vaziyetteydik.
Ardindan ablamin sozu oldu, babami cagirmadik. Zaten gelmezdi ve zaten ablamla senelerdir konusmuyorlardi.
Sozu oldu, 1 hafta sonra babam ogrenip nasil bana soylemezsiniz, hemen evden cikin gidin sokakta kalin gununuzu gorun dedi.
Zar zor bir sekilde ikna ettim ve evde kalabilmeyi basardik.
Bu sirada babamin bir kizi oldu, bize yapmadigi her seyi ona yapti..
Ben lise sonda, simdiki nisanlim, 15 gun sonraki esimle tanistim.
Onunla iliskiye basladigim andan itibaren, hayatta guzel seylerin de oldugunu anladim, sevmek mesela.
Bilirsiniz anlattim, tum maddi manevi zorluklardan o kurtardi bizi.
Ben hep yabanci dile yatkindim, rusca tercuman olmak istiyordum ve ozel bir universitede %50 burslu rusca mutercim tercumanlik bolumunu kazandim.
Gondermeyecegini bilsemde yine de babama sordum oder misin diye. Odemem, heves ediyosun universiteye, bir daha gir devlet kazan dedi.
Kayit icin hala surem oldugundan o sure icinde ikna ettim babami, bu surecte degistigini artik iyi bir adam oldugunu dusundum. Ilk yilimi birincilikle bitirdim, ruscam ana dilim gibiydi, ancak ikinci sene yani bu sene kayida gittigimde beni kayit etmeyeceklerini, gecen senenin hic bir taksidinin odenmedigini soylediler. Okuluma asiktim, ruscayi cok seviyordum. Ardindan nisanlim beni kayit ettirmek istedi musaade etmedim. Babam bir baska arkadasinin uzerine kayit ettirdi okula, bir donem daha gittim ama o donemide odemedi, bu yuzden ikinci donem ders secimi yapamadim, kaydim silindi. Hocalarim birakmamam icin yalvardi ama elimden hicbir sey gelmiyordu.
Bolumume asiktim ama babam sene basindan hevesimi kacirmaya baslamisti taksitleri odemedigi icin.
Biz gecen yil sade bir soz-nisan yaptik, babam gelmedi. Hala muhabbetimiz oldugu icin cagirdim ama gelmedi.
Okuluda biraktigim icin evlenme karari aldik.
Nisanlim borclarimizi kapatmisti ama hala bir miktar vardi.
Bu sirada nisanlimin restoraninda ise basladim, cok yabanci geldigi icin ingilizce tercumanlik yaptim orada.
Baska yerde calismamida istemiyordu zaten.
Hala bir takim borclar oldugundan evi satmaya karar verdik ama bunun icin babamla gorusmemiz gerekiyordu.
Oda dunden raziymis hemen tamam dedi ve evi satisa koyduk. Amacimiz baska bir ev almak degildi, kalan borclari kapatip, birazda kenara atabilecek kadar para alip kiraya gecmekti.
Ev 6 ay satilikta kaldi, eve kredi cikmadigi icin satilamadi. En sonunda satildi ve biz gecen pazar, tasindik.
Bir konu acmistim, nisanlim anneme kiraladigimiz evi ona satin almak istiyor diye.
Buldugumuz ev benim gelin gidecegim evin iki yan binasi.
Orada arkadaslarla konustuk anlastik. Senin uzerine olsun ev, annen otursun dendi. Oylede oldu. Pazartesi nisanlim evi aldi uzerime yapti, yaptiklarini odeyemem.
Ablam 3 ay once evlendi. Babam dugunune gelmedi.
15 gun sonra ben evleniyorum, babam yine gelmeyecek.
Suan calismiyorum nisanlimin restoraninda, evlenince de calismayacagim, ara sira evden tercumanlik yapacagim.
Bu yil tekrar universite sinavina girecegim ama uzaktan okumayi dusunuyorum, derslerin ve sinavlarin bilgisayarin uzerinden oldugu yani.
Bazen babami ozluyorum, babami degilde bir baba ozluyorum.
Size soylemistim benim babam yok, bana babalik yapan nisanlimdi diye.
Ama bazen babam bunlarin hesabini nasil verecek diyorum, acaba cani yanacak mi?
Bir baba evladina bunu nasil yapabilir diyorum.
Pisman olacak.
Ozur dileyecek.
Ama ben ve ablam yaninda olmayacagiz baba.
Bizi ac, acik ve sogukta biraktigin gunleri unutmadim, unutmayacagim baba.
Titreye titreye soguk kis gunu uyumaya calistigimi unutmadim.
Tas yiyin dediginizi unutmadim.
Hakkimizi baska kadinlara yedirdigini, bize param yok derken yurt dislarina tatillere gittigini elinde ickiler yaninda kizlarin oldugu fotograflari unutmadim baba.
Simdi nasiliz?
Annem mutlu, ben mutluyum.
Ablam uluslararasi bir sirkette kimyager.
Hayattan bir beklentim kalmadi ama mutluyum, asigim.
Tek bir hayalim var artik, sevdigim adamdan bir evlat.
Annem gibi anne olacagim. Ama evladim asla dedesini bilmeyecek..
Bazen seni, kokunu ozluyorum baba. Ama yaptiklarin aklima gelince geciyor merak etme.
Cok uzun oldu, ic doktum rahatladim, sizleri seviyorum. Okuduysaniz tesekkurler
Not: Her cumartesi babamda kalirken bir anda neden kalmadik biliyor musunuz? Cunku babam o zaman sevgilisi olan kadinla yasamaya basladi ve kadin bizi evde istemedi. O kadin ben dogdugumdan beri babamin hayatinda, ben dogdugumda babam, 28 o kadin 17 yasindaymis, simdi de evliler ayyyyyy inanamiyorum!
Bazen insana bir ic dokme istegi gelmiyor mu? Ben oyle oldugu zaman hep deftere yazardim. Ama artik burasi varken, defterleri unuttum.
Coooooo..k uzun bir yaziya hazirsaniz basliyorum, bu cevap beklenmeyen bir ic dokme yazisidir.
Iki cocuklu bir ailenin ikinci evladiyim. Bir de ablam var benden 4 yas buyuk, uc ay once evlendi.
Annem ve babam ben 10 yasindayken ayrildilar. Onlar o zamanlar benim gordugum en mukemmel ciftti, hatta anneme, " ben babamla evlenecegim " derdim.
Babam tekstilci idi, hala da oyle. Tekstil cok inisli cikisli olan bir meslek. En dibe de girebiliyorsunuz, bulutlarin uzerine de cikabiliyorsunuz. Annemle babam evliyken maddi durumumuz en iyinin iyisi idi.
Ama asla simartilmadik. Bir tane mi ayicigimiz vardi. Ikincisi alinmazdi.
2 haftada bir hamburger gunumuz vardi.
Ya da avmde anneeeeggg oyuncak diye haykiran cocuklardan olmadik.
Belki de babama tesekkur edebilecegim tek konu budur.
Ayrilacaklarini ogrendigimde onlara aylarca kustum, bilmiyorum tabii cocugum ne anlarim.
Ben onlara kustugum icin ayrilma isini ertelediler.
Ama en sonunda zaman gelmisti ve ayrildilar.
Ardindan yine ayni semtte bir eve yerlestik, kendimize ait bir evdi.
Bu sirada okullarimiza devam ediyorduk.
O siralar ufak oldugum icin bana anlatilmayan oyle cok sey var ki, hepsini seneler sonra ogrendim.
Ayrildiklarinda her cumartesi babamda kalirdik ablamla, fakat bir sene sonra bir anda kalmamaya basladik, nedenini sordugumda annem, baban aksamlarida calisiyor derdi.
Akilli annem, nasilsa bakar diye cok guvenip nafaka bile istememisti, evet bakti ama sadece 3 sene.
3 sene kiti kitina bakti bize. Parasi oldugu halde vermiyordu. Ardindan oturdugumuz evi borcu olan bir adamin uzerine yapti.
Ben ve ablam babamla hala konusuyorduk, ara ara harclik aliyorduk. Ama maddi olarak zorlanmalarimiz o zaman basladi.
Hic unutmam 7.sinifa giderken acikip dolabi acmistim ve anneme anne neden yiyecek hicbir sey yok diye aglamistim.
Ve o zamanlar daha sadece 13 yasindayken sigaraya basladim.
Evimiz dublexti.
Babam bir gun beni arayarak ust kattaki esyalarinizi toparlayin, orayi ayri bir daire yapacagim, babaannen ve halan orada yasayacak dedi.
Annemle babamin en buyuk ayrilma sebepleri onlardi zaten ve o saatten sonra onlarla altli ustlu oturduk, bizi apartmanda her gordukce s.rtukleeer, satanistleeer kedi kesiyo bunlar diye bagirirdi
Alistik ama alismak zorundaydik.
Babam bize bakmadikca, biz coktuk coktuk coktuk.. Dibinde dibi var mi? Oradaydik iste.
Aylarca odenmeyen faturalar, kesilen elektrikler ve daha niceleri.
Bizi havuzlu guvenlikli siteye yerlestirdi ama elektrigimiz yoktu.
Ben lise birdeyken, bir gun sinif arkadasim, "sst esmer, dun babanin dugunu cok guzeldi ama seni goremedim" dedi.
O an yasadigim soku bir daha ne zaman yasarim bilemem. Babamin evlendigini sinif arkadasimdan ogrenmistim. Evet hayatinda bir bayan oldugunu, hatta taa ben dogdugumdan beri oldugunu biliyordum ama bunu bir baskasindan ogrenmek, cok koydu.
Dolabimizda yiyecek tek bir sey olmazdi. Babami arardim, baba su yok yiyecek bir sey yok en azindan bi 20 lira birak diye.
Tas yiyin, suyunuda sikin onu icin, yok benim param derdi.
Ablam her zaman benden zeki idi. Cok calisirdi cok cabalardi iyi bir universiteye girmek icin.
Kendisi Sisli Terakki fen lisesiden mezundu. Universite sinavina girdi ve sonuc Yildiz Teknik Universitesi kimya bolumu. Zaten istedigi bolumdu ve kimyager olacakti, onun da hayali buydu.
Babama soyledigimizde ise, ne demek kimya bolumu, neden kimya muhendisligi kazanmadin ben simdi ne diyecegim arkadaslarima diye evde yaygara kopardi.
Cok kufur ederdi babam, hep eder.
O gunde annem, ablama boyle laflar edip en mutlu gununde onu uzdugu icin cik disari gibi laflar etmisti, babamda ona kufur etti tabii, yapabildigi tek sey.
Ablam da babama cikisinca, babam ablama tokat atti.
Babamin asla siddetini gormedik bu konuda hakkini yiyemem.
Ogunden sonra ablami reddetti, evet boyle sacma bir sey icin.
O gundendir gorusmez konusmazlar.
Ablamla 3 sene once ayni dugune gittiler ogun ablam biraz yanasti ama babamdan geri donus gelmeyince ablam tamamen sildi.
Ablam universiteye girmisti ama kitabini alacak paramiz bile yoktu.
Annemi hic kimse ise almiyordu.
Zar zor ablamin kitaplarini alabilmek icin bulasik yikadi..
Ya kim ister annesi milletin bulasiklarini yikasin, ah baba.
Ardindan ben lise ikide iken, annem internet uzerinden bir is buldu ve onu yapmaya basladi, bir anda inanilmaz paralar kazanmaya basladi. Tum o yokluk gitmisti, mutluyduk. Bir seyler yerine oturuyor sandik.
Taa ki babam beni arayip, " babaannenler o evden cikiyor, siz ust kata gecin ben alt kati saticam" diyene kadar.
2 senelik mutlulugun ardindan, yine mutlu mutlu ust kata gectik, sonucta hala basimizi sokabilecegimiz bir evimiz vardi.
Fakat ne zaman ki ust kata yerlestik, annem bir lira bile kazanamamaya basladi, kalp hastasi oldu. Kalp hastasi oldugu icin ise giremedi, calisamadi.
Sadece okumamizi istedi.
Zamaninda evlenebilirdi, yapmadi bizim icin.
O eve gectigimiz zaman belalar pesimizi birakmadi evin ici huzursuzdu. Kesinlikle babaannem bir seyler yapmisti o eve! Zamaninda babama yaptigi gibi.
Yoklugunda yoklugunu yasamaya basladik. Borc aldik, borcu borcla kapattik. Annem okulu birakip calismamiza musaade etmedi tek istedigi okumamizdi.
Gecmisten gelen borclarda vardi ve ne yapacagimizi sasirmis vaziyetteydik.
Ardindan ablamin sozu oldu, babami cagirmadik. Zaten gelmezdi ve zaten ablamla senelerdir konusmuyorlardi.
Sozu oldu, 1 hafta sonra babam ogrenip nasil bana soylemezsiniz, hemen evden cikin gidin sokakta kalin gununuzu gorun dedi.
Zar zor bir sekilde ikna ettim ve evde kalabilmeyi basardik.
Bu sirada babamin bir kizi oldu, bize yapmadigi her seyi ona yapti..
Ben lise sonda, simdiki nisanlim, 15 gun sonraki esimle tanistim.
Onunla iliskiye basladigim andan itibaren, hayatta guzel seylerin de oldugunu anladim, sevmek mesela.
Bilirsiniz anlattim, tum maddi manevi zorluklardan o kurtardi bizi.
Ben hep yabanci dile yatkindim, rusca tercuman olmak istiyordum ve ozel bir universitede %50 burslu rusca mutercim tercumanlik bolumunu kazandim.
Gondermeyecegini bilsemde yine de babama sordum oder misin diye. Odemem, heves ediyosun universiteye, bir daha gir devlet kazan dedi.
Kayit icin hala surem oldugundan o sure icinde ikna ettim babami, bu surecte degistigini artik iyi bir adam oldugunu dusundum. Ilk yilimi birincilikle bitirdim, ruscam ana dilim gibiydi, ancak ikinci sene yani bu sene kayida gittigimde beni kayit etmeyeceklerini, gecen senenin hic bir taksidinin odenmedigini soylediler. Okuluma asiktim, ruscayi cok seviyordum. Ardindan nisanlim beni kayit ettirmek istedi musaade etmedim. Babam bir baska arkadasinin uzerine kayit ettirdi okula, bir donem daha gittim ama o donemide odemedi, bu yuzden ikinci donem ders secimi yapamadim, kaydim silindi. Hocalarim birakmamam icin yalvardi ama elimden hicbir sey gelmiyordu.
Bolumume asiktim ama babam sene basindan hevesimi kacirmaya baslamisti taksitleri odemedigi icin.
Biz gecen yil sade bir soz-nisan yaptik, babam gelmedi. Hala muhabbetimiz oldugu icin cagirdim ama gelmedi.
Okuluda biraktigim icin evlenme karari aldik.
Nisanlim borclarimizi kapatmisti ama hala bir miktar vardi.
Bu sirada nisanlimin restoraninda ise basladim, cok yabanci geldigi icin ingilizce tercumanlik yaptim orada.
Baska yerde calismamida istemiyordu zaten.
Hala bir takim borclar oldugundan evi satmaya karar verdik ama bunun icin babamla gorusmemiz gerekiyordu.
Oda dunden raziymis hemen tamam dedi ve evi satisa koyduk. Amacimiz baska bir ev almak degildi, kalan borclari kapatip, birazda kenara atabilecek kadar para alip kiraya gecmekti.
Ev 6 ay satilikta kaldi, eve kredi cikmadigi icin satilamadi. En sonunda satildi ve biz gecen pazar, tasindik.
Bir konu acmistim, nisanlim anneme kiraladigimiz evi ona satin almak istiyor diye.
Buldugumuz ev benim gelin gidecegim evin iki yan binasi.
Orada arkadaslarla konustuk anlastik. Senin uzerine olsun ev, annen otursun dendi. Oylede oldu. Pazartesi nisanlim evi aldi uzerime yapti, yaptiklarini odeyemem.
Ablam 3 ay once evlendi. Babam dugunune gelmedi.
15 gun sonra ben evleniyorum, babam yine gelmeyecek.
Suan calismiyorum nisanlimin restoraninda, evlenince de calismayacagim, ara sira evden tercumanlik yapacagim.
Bu yil tekrar universite sinavina girecegim ama uzaktan okumayi dusunuyorum, derslerin ve sinavlarin bilgisayarin uzerinden oldugu yani.
Bazen babami ozluyorum, babami degilde bir baba ozluyorum.
Size soylemistim benim babam yok, bana babalik yapan nisanlimdi diye.
Ama bazen babam bunlarin hesabini nasil verecek diyorum, acaba cani yanacak mi?
Bir baba evladina bunu nasil yapabilir diyorum.
Pisman olacak.
Ozur dileyecek.
Ama ben ve ablam yaninda olmayacagiz baba.
Bizi ac, acik ve sogukta biraktigin gunleri unutmadim, unutmayacagim baba.
Titreye titreye soguk kis gunu uyumaya calistigimi unutmadim.
Tas yiyin dediginizi unutmadim.
Hakkimizi baska kadinlara yedirdigini, bize param yok derken yurt dislarina tatillere gittigini elinde ickiler yaninda kizlarin oldugu fotograflari unutmadim baba.
Simdi nasiliz?
Annem mutlu, ben mutluyum.
Ablam uluslararasi bir sirkette kimyager.
Hayattan bir beklentim kalmadi ama mutluyum, asigim.
Tek bir hayalim var artik, sevdigim adamdan bir evlat.
Annem gibi anne olacagim. Ama evladim asla dedesini bilmeyecek..
Bazen seni, kokunu ozluyorum baba. Ama yaptiklarin aklima gelince geciyor merak etme.
Cok uzun oldu, ic doktum rahatladim, sizleri seviyorum. Okuduysaniz tesekkurler
Not: Her cumartesi babamda kalirken bir anda neden kalmadik biliyor musunuz? Cunku babam o zaman sevgilisi olan kadinla yasamaya basladi ve kadin bizi evde istemedi. O kadin ben dogdugumdan beri babamin hayatinda, ben dogdugumda babam, 28 o kadin 17 yasindaymis, simdi de evliler ayyyyyy inanamiyorum!
Son düzenleme:
