Ah kafamdan boşanma fikrini atabilsem ya da kararlı olup boşanabilsem

Hiçbirimizin evliliği mükemmel değil, sorunlar, inişler, çıkışlar yaşıyoruz elbette. Eşlerimizle karşılıklı alttan aldığımız özelliklerimiz de oluyor.

Ama hayatınıza hiçbir katkısı bulunmayan aksine varlığıyla size yük olan, çocuklarını omuzuna almaya aciz ve onlara psikolijik şiddet uygulayan, dışarı çıkarken bile acaba ne zaman sinirlenecek diye gerildiğim bir adamla evli kalmazdim. Üstüne üstlük boşanmaniz durumunda geçiminizi sağlayacak imkana da sahipsiniz.

Benim için evimdeki huzur önemli. Hayatın belli başlı zorlukları zaten var, çocuk yetiştirmek yeterince sabır isteyen bir durumken eşim hayatımı kolaylaştırmayıp,bana destek olmuyor, parazit gibi yaşıyorsa evimde onsuz bir hayatı tercih ederim. Birde onun varlığının gerginliğini taşımam üzerimde.

Çocuklarınız ileride boşanmanız ile ilgili ne der bilmiyorum ama bir arkadaşımın annesi çocukları için eşinize çok benzer özellikte eşinden uzun yıllar ayrılmamıstı. Çocukları 20'li yaşlara geldiğinde annesini isteğiyle ayrıldılar, arkadaşım da; çocukluğumuz annemle babamın gerginliği, babamın psikolijik baskılarıyla geçti, çok geç kaldı annem boşanmak için demişti. Bazen çocuklar için ayrılmak gerekir.
 
Dışarda görüştüğü arkadaşları maalesef yok. Mesela iş yerinden arkadaşları halı sahaya vs gidiyormuş onu da gitmesi için ikna etmeye çalışıyorum hafta içi ikna oluyor sıra gitmeye gelince istemiyorum diyor. Oldum olası asosyal. Tatile gittik. Çocuklar küçük olduğu için "tatil çocuk bakmakla geçti, çocuk bakalım diye onca yol gelmişiz" dedi... Tatilde mesela akşamları yapılan eğlencelere bile katılmadı. Benim ısrarımla kaldığımız bir gece şişirdi kendini oturdu... Ben istiyorum diye yürüyüşe çıkarıyor beni, ellerimiz cebimizde yürüyüp geliyoruz. Bir kaç para alacak verecek muhabbeti dışında muhabbet yok. Bazen ben onun elini tutuyorum. Tutarsam tutuyor tutmazsam aklına gelmez. 15 senedir gelmez. Mesela bu yaşımda hala sarmaş dolaş yollarda gezen ergenlere özeniyorum. Ben hiç yaşayamadım çünkü. 15 senedir her türlüsünü yaşadık, problemlerimiz oldu, çok bolluk rahatlık içinde zamanlarımız oldu... Bi gece çok eğlendik onda da sarhoşmuş meğer:) Biraz sonra sarhoşluktan kendini kaybetti.
Sorunlari var kimseyle paylasamiyor.. Kabuguna cekilmis.. Bence sosyallesmesi icin birseyler yapman lazim bu adam mutsuz bariz belli. Mucadeleci sen olacaksin.. Bakim yap kendine ve evde enerjik ol sendeki degisim sasirtsin ilk onu kapiyi ac guler yuzle karsila hosgeldin sevgilim vs .. Bakalim tepkisi ne olacak ?
 
[
Sorunlari var kimseyle paylasamiyor.. Kabuguna cekilmis.. Bence sosyallesmesi icin birseyler yapman lazim bu adam mutsuz bariz belli. Mucadeleci sen olacaksin.. Bakim yap kendine ve evde enerjik ol sendeki degisim sasirtsin ilk onu kapiyi ac guler yuzle karsila hosgeldin sevgilim vs .. Bakalim tepkisi ne olacak ?

Ne saçmalik ya. Adam çoçuguna geri zekali diyor ve ödülü seksi es ile sevismek oluyor. Bu erkekler sirf pipisi var diye hiçmi kötü olamazlar? Hepmi bahaneleri olur?

Kadin 15 yildir evli ve 15 yildir adam degismemis. Ailesini mutsuz eden kendisini degistirmesi lazim. Mutsuz olan adam ayirten kirmizi don ile mutlu olmaz. Uzun vadeli psikolojik terapi ile belki ancak.

Adam bile bile ailesini mutsuz ediyorsa ve birsey yapmiyorsa buna karsi, tek çare bosanmaktir. Kadinin görevi degildir tek basina mücadele etmek.
 
[


Ne saçmalik ya. Adam çoçuguna geri zekali diyor ve ödülü seksi es ile sevismek oluyor. Bu erkekler sirf pipisi var diye hiçmi kötü olamazlar? Hepmi bahaneleri olur?

Kadin 15 yildir evli ve 15 yildir adam degismemis. Ailesini mutsuz eden kendisini degistirmesi lazim. Mutsuz olan adam ayirten kirmizi don ile mutlu olmaz. Uzun vadeli psikolojik terapi ile belki ancak.

Adam bile bile ailesini mutsuz ediyorsa ve birsey yapmiyorsa buna karsi, tek çare bosanmaktir. Kadinin görevi degildir tek basina mücadele etmek.
sen evlimisin ? boşanma sürecini yaşadınmı ? Kendini çok mutlu hissedecekse kendisini bilir ve boşanır.. çocuk var maddi yük var ? çok kolay boşan demek... o zaman o adam mutlu etmiyorsa evde süs esyası gibi düsünüp kendi kendini mutlu edecek ?
 
Büyük oğlum 10 yaşında. Babası gibi tepki verdiğinde "böyle davranırsan sevdiklerin senden uzaklaşır, arkadaşın kalmaz. Büyüdüğünde karın bile seni terkeder" diyorum mesela. Bakışlarından ve suskunluğundan ne demek istediğimi anladığını anlıyorum.
Küçüğü henüz 4 yaşında.
Büyüğünün babası ile çatışmaları fazla olduğu için, yaşı daha müsait olduğu için ve farkındalığı yüksek bir çocuk olduğu için anlayacağını düşünüyorum. Ama çocuk işte illa yarın bana kızdığında, ergenliğinde yada beni üzmek istediği bir anda "bizi babasız bıraktın" der gibime geliyor.

Babaları ise bir boşanma söz konusu olursa benimle medeniyet çerçevesinde çocuklar için bile iletişim kurmaz. Çocuklarla babalarının iletişimini sürdürmek yine benim vazifem olur. Çocukların babalarına gitmelerini eve dönüşlerini vs organize etmek bile bana kalır mesela.

10 yaşında ki bir çocuğa " büyüyünce karın bile seni terk eder " cümlesini kurmamız ne büyük yanlış , ne çok yara açar farkında misiniz ?

Iste istemez o yavruya terk edilme duygusunu, yalnız kalabilme duygusunu empoze ediyorsunuz.

Kendi yaralarımızı , eşinizdeki eksiklikleri evlatlarınızın üzerinden değerlendirmeyin.

Öfkeli mi davranıyor , öyleyse bu öfke anlarının onu hep geriye goturebilecegini, hayatındaki başarıları zorlastiracagini , sağlığına zarar verebileceğini anlatın.

Arkadaş , es dost yalniz kalmakla anlatmayın bunu.
 
sen evlimisin ? boşanma sürecini yaşadınmı ? Kendini çok mutlu hissedecekse kendisini bilir ve boşanır.. çocuk var maddi yük var ? çok kolay boşan demek... o zaman o adam mutlu etmiyorsa evde süs esyası gibi düsünüp kendi kendini mutlu edecek ?

Evet evliyim. Ve ton ile boşanmiş ve mutlu kadin var. Konu sahibi daha önce maddi konuda sorun yaşamayacağini söylemişti.

Tam çocuk için boşanilmasi lazim. Kolaymi ilgisiz baba ile büyümek ve üstüne hakatet işitmek? Annemisin bilmiyorum fakat benim çocuğuma hakaret eden biri ile asla ayni evde yaşamazdim.

Niye eş süs eşyasi muamelesi görsün? Boşanmak dururken?
 
Evet evliyim. Ve ton ile boşanmiş ve mutlu kadin var. Konu sahibi daha önce maddi konuda sorun yaşamayacağini söylemişti.

Tam çocuk için boşanilmasi lazim. Kolaymi ilgisiz baba ile büyümek ve üstüne hakatet işitmek? Annemisin bilmiyorum fakat benim çocuğuma hakaret eden biri ile asla ayni evde yaşamazdim.

Niye eş süs eşyasi muamelesi görsün? Boşanmak dururken?
kendini cesur hissedemiyor.. problem burda.
 
Anahtar cümle kendi kazancın olması.. lütfen mutsuz olduğun bu hayata kendini mahkum etme. Çocuklarından önce kendi mental sağlığını düşünmelisin.. çünkü sen iyi ve mutlu olursan onlara faydalı olabilirsin 😊
 
Anladigim kadariyla aranizda iletisim yok. Siz caba sarfederken karsi taraftan bu durumu duzeltmek icin en ufak bir caba yok. Muhtemelen zihniyeti de o sekilde yani o sekilde gormus oyle yetismis ve herseyi kadinin yaptigi bir ortamda yetistigi icin de adam kendine gore yapmasi gerekenlerin hepsini yapiyor, ona gore karniniz doyuyor, ac degilsiniz acikta degilsiniz, daha ne istiyorsun, aslinda ortada sorun yok sen sorun cikariyorsun gibi goruyor. Ona gore hayat bu. Degisir mi, hayir. Simdiye kadar degistiremediysen simdiden sonra da degismez. Peki bosanmayi gerektirecek bir durum mu? Bunun cevabi sana bagli. Her insanin evlilikten beklentisi farkli cunku. Kimi tum evliliklerin boyle oldugunu dusunur ve bu bosanmayi gerektirmez diye dusunur kimisi de iletisimsiz, ilgisiz yapamam der bosanir. O yuzden bilemeyecegim.
Bir de siz calisiyor musunuz? Yani bosaninca sonradan pisman olmak da var, ozellikle kendi ayaklarinizin uzerinde duracak durumunuz yoksa, bosandiktan sonra pisman olabilirsiniz. Ne guzel yuvami yiktim, adamin kavgasi gurultusu yoktu da diyebilirsiniz bu kez. O yuzden bilemiyorum.
Peki adami merkezinizden cikarmayi deneseniz, yani kendinize zaman ayirip ugraslar bulsaniz kendinize. Arkadas gurubunuz olsa, onlarla gorusseniz.
Ne diyecegimi bilemedim. Bu karar aslinda size bagli.
 
Ah kızlar perişanım, yıllardır iç dünyamda sürekli kavga halindeyim. Böyle böyle ömrüm geçiyor. Ne mutlu olabiliyorum ne çocuklarıma kıyabiliyorum ne de o zor günleri göze alabiliyorum. Hatta bazen kocama da kıyamıyorum.

Peki neden boşanmak istiyorum, ayıptır söylemesi öküz ruhlu bir kocam var. Sabah akşam işe gidip gelsin. Evdeyken sadece tv, telefon ve balkonda sigarasıyla ilgilensin, kimse ona git öte demesin, çayı kahvesi ayağına gelsin, yatağa girince de güler yüz görsün isteyen bir kocam var. 15 senedir var.

Evlenmeden anlamadım mı, hayır anlamadım. Çok küçük evlendim. Bana aşık sandım. Kimsenin onaylamadığı, herkese rağmen bir ilişkimiz vardı. O yaşın cahilliği ve aşktan dönen kendi başım yüzünden o zaman ki davranışlarını ilişkimizin ağırlığı yüzünden sanıyordum. Yani hareketsizliğini üzüntüsüne, elinden bir şey gelmemesine falan yoruyordum. Meğer adam öyleymiş. Çabalamayan, hazıra alışık biriymiş. Yerden göğe mallık yani benimki :KK57:
Sonuçta herkese rağmen olan ilişkiyi herkese rağmen evliliğe çevirdik. Yıllar geçti rağmenler ortadan kalktı. Herkes alıştı, yoluna koymayı ve herkese kabullendirmeyi başardık yani. Başardım mı demeliyim acaba! Ama o kadar da değildir heralde, emin değilim.

Evlikle birlikte gerçeklerle yüzleşmeye başladım. En ufak bir problemimizde çözmeye hiç zahmet etmeyen, küsüp dönüp sırtını uyuyan, günlerce konuşmayan kocamla, bıkmadan usanmadan konuşmaya onu hayat mücadelemize katmaya, ilgi beklediğimizi (benim ve çocuklarımın) anlatmaya, bir kırgınlık küskünlük durumunda surat yapmayıp bize değer verdiğini göstermesi gerektiğini anlatmaya çalıştım yıllardır. Dile kolay 15 yıldır.

Çocuklarıma karşı ilgisizliğine, onları sinirlenip hırpalayarak (sadece psikolojik şiddet) yada görmezden gelerek sındırmasına çok içerliyorum. Evlatlarımın psikolojilerinde babalarının olumsuz izlerini farkettiğimde üzülüyorum, koruyamadağım için suçluluk hissediyorum.

Peki neden boşanmakta kararlı olamıyorum; çocuklarıma fayda sağlamaya çalışırken aslında zarar vermiş olurum, "anne bizi babasız bırakmamak için sürdürebilirdin" derler diye çekiniyorum. Kötü üvey anne ile muhattap olurlar diye korkuyorum. Dövmüyordu sövmüyordu ben bu adamı niye boşadım boşanmış hayatı daha mı kolay diye pişman olurum diye korkuyorum. Bir gün bir erkekle konuşurken "bekar kadın ihtiyaçları var mıdır" diye aklından geçtiğini hissedersem diye korkuyorum. Ailemle boşanma konusunu konuşmaktan bile korkuyorum...

Eşimse içimden geçenlerin farkında. Kavga gürültü eden tipler değiliz. Ses yükseltme olayımız yok birbirimize. Kavgamız birer cümlelik öldürücü laflardan kırılmaktan ve küsmekten ibaret. Ben "artık onunla konuşmayacağım asla" deyip genelde birkaç saat sonra bir bakıyorum unutup normal konuşmaya dönmüşüm. Birkaç defa konuyu uzatıp kesin tavrımı koymayı başardım asla gamsızlığında geri atmıyor, gidersen git havasında. Zaten genel tavrı ne istersen onu yap ama bişey olursa senin yüzünden oldu...

Yaz yaz bitmez 15 yılın birikimi. Kendime gençliğin gidiyor, bir tane canın var diyorum. Dönüyorum kaşınma takılma alıştın zaten diyorum. Çocukların zaten babalarından bir beklentileri yok, herşeyleriyle ben ilgilendiğim için hep benim etrafımdalar. Maddi olarak kimseye muhtaç olmadan kendi evimi çekip çevirecek kadar kazanıyorum.

Diğer taraftan eşim tabi ki öcü gibi değil. Çocuklarıyla iyi zamanları da oluyor. Kendini bizimle ilgilenmeye zorladığı da oluyor. Mesela gezmeye gidiyoruz bazen ama onun kişiliğinde zora gelmek olmadığı için benim için yüreğim ağzımda geçiyor o gezi. Aman çocuklar babalarını kızdırmasın, aman eşimin bişey yapması gerekmesin gibi, Bilmiyorum anlatabiliyor muyum.

Değişik yorumlar gelecek, tahmin edebiliyorum. Saldırılar olabilir, hepsi olabilir. Ben de bunca yıldır bakmadığım bir açı kalmış olabilir mi diye buraya yazmak istedim açıkçası.

İçime sinecek yolumu bulmama yardımcı olacak görüşler için şimdiden teşekkür ederim.
Dövmüyor sövmüyor ama adam tüm aileyi psikolojik baskı altına almış

Farkında mısınız?
Sizin ve çocuklarınız ne istediğinin hiç bir önemi yok
Aman kızmasın aman küsmesin diyerek yaşıyorsunuz sanki
Çocuklar bu şekilde yetişiyorlarsa hem pısırık hem çok öfkeli şekilde yetişiyorlar
Çocuğu Dövmüyor ya demek yetmiyor bazen

Ayrıca sizinde duygularınızı öldürmüş adam
En azından öfkeliyken böyle davranıyor normal zamanda çok iyiyiz bile diyemiyorsunuz
 
Birde çocukların nasıl tepki vereceği çok değişken olabilir
Genelde sizin çevrenizde oldukları için babalarını çok arayacaklarını sanmam
Babayla çok iyi iletişimleri olsaydı o zaman daha büyük sıkıntıydı
 
Yukarıda yazdığım yorumu doğruluyorsunuz.
Çünkü kocanızla tüm kötü huylarına rağmen ilgileniyorken, çocuğunuz bu örnek davranışı elbette taklit eder.
Çünkü çocuklar konuşarak değil örnek alarak ve o örnekleri taklit ederek öğrenir.
Kesinlikle babası küsünce ağlayınca anne geri adım atıyor
Çocuk olduğu gibi bu davranışı tekrar ediyor
Çocuklar aileden gördüklerini uyguluyorlar
Eğitimde bir örnek vardı isterse aile kırk defa çocuğa diş fırçalaması gerektiğini söylesin anne baba yapmıyorsa o çocuk diş fırçalama alışkanlığı edinme diye
 
Boşan boşancılar toplanmış konuya...

Canım önce ayrılığı haklı kılan temel sebepler yok. Evet çevrenden hatta büyüdüklerinde çocuklarından neden ayrıldın sözlerine alıştır.

Sen ayrılmayı istiyorsun diyelim çocuklar babalarından ayrılmak istiyor mu?

Madem adam 15 yıldır böyle neden şimdi birden bu bıkkınlık.

Eğer bu adamın evde varlığı yokluğu belli değilse ayrılıncada öyle olmayacak mı hatta hep yok olacak.

Kendi eksiklerini de yazmışsın. Sen bu adamı değiştirmeye çalışıuorsun peki sen neden değişmiyorsun?

Canım bence evlilikten beklentini çok yüksek tutuyorsun. Neden kendine bir çevre meşgale bulup farklı şeylerle ilgilenmiyorsun? İki çocuğun var bakma bir şey olmaz diyenlere. Çocuklar sorar babam nerede diye? Çocuklarıda tek kendinin sanma. Şunuda unutma çocuklar büyüdüğünde seninle mi olur ona mı gider?? Peki ya sen herkesin kocasıyla katıldığı bir davette ne hissedeceksin? Çevrende bir yandan asılmaya kalkanlar bir yandan kocasını senden uzaklaştırmaya çalışanları görünce ne hissedeceksin? Bir bacağı kopmaya benzetiyorlar boşanmayı yaşarsın ama eskidi gibi olmaz.

Boşanmak zordur canım çevremde var hiç öyle görünüp dışarı gösterdikleri gibi değiller. Senden ricam kavgasız gürültüsüz aldatmasız aytılan çocuklu birine sor. Bekara avrat boşamak kolay derler ya yaşayacak olan sensin.

Eşin olmadan bir hayatın sana kazandıracaklarını ve kaybettireceklerini koy terazinin iki tarafına kararını çocuklarını da düşünerek ver.
 
Boşan boşancılar toplanmış konuya...

Canım önce ayrılığı haklı kılan temel sebepler yok. Evet çevrenden hatta büyüdüklerinde çocuklarından neden ayrıldın sözlerine alıştır.

Sen ayrılmayı istiyorsun diyelim çocuklar babalarından ayrılmak istiyor mu?

Madem adam 15 yıldır böyle neden şimdi birden bu bıkkınlık.

Eğer bu adamın evde varlığı yokluğu belli değilse ayrılıncada öyle olmayacak mı hatta hep yok olacak.

Kendi eksiklerini de yazmışsın. Sen bu adamı değiştirmeye çalışıuorsun peki sen neden değişmiyorsun?

Canım bence evlilikten beklentini çok yüksek tutuyorsun. Neden kendine bir çevre meşgale bulup farklı şeylerle ilgilenmiyorsun? İki çocuğun var bakma bir şey olmaz diyenlere. Çocuklar sorar babam nerede diye? Çocuklarıda tek kendinin sanma. Şunuda unutma çocuklar büyüdüğünde seninle mi olur ona mı gider?? Peki ya sen herkesin kocasıyla katıldığı bir davette ne hissedeceksin? Çevrende bir yandan asılmaya kalkanlar bir yandan kocasını senden uzaklaştırmaya çalışanları görünce ne hissedeceksin? Bir bacağı kopmaya benzetiyorlar boşanmayı yaşarsın ama eskidi gibi olmaz.

Boşanmak zordur canım çevremde var hiç öyle görünüp dışarı gösterdikleri gibi değiller. Senden ricam kavgasız gürültüsüz aldatmasız aytılan çocuklu birine sor. Bekara avrat boşamak kolay derler ya yaşayacak olan sensin.

Eşin olmadan bir hayatın sana kazandıracaklarını ve kaybettireceklerini koy terazinin iki tarafına kararını çocuklarını da düşünerek ver.

Adam cocuguna hakaret ediyor, küfür ediyor. Cocuk psikolojik siddet görüyor. Bundan daha büyük bir neden olabilirmi bosanmak icin? Adam ne cocuga, ne eve bakiyor ve yinede "evlilikten beklentin cok fazla oluyor" öyle mi? Bir hemcinsim bunu söylemesi ne kadar üzücü.

Elbette bosanmak harika degil fakat baze durumlarda gerekir. Bir hastalik icin tedavi görmekte harika degil fakat gerekli. O cocuklar orda her gün travma yasiyor. Böyle bir evliligin normal oldugunu düsünüyorlar. Kadinin ezildigi, erkegin hoyratca davrandigi. Bu ilerde kendi iliski yasamalarinda cok zorluklar yaratacak.

Ha bu arada evliyim. Esim kizima geri zekali derse pilini pirtini toplayabilir.
 
X