Aile iliskileri

Herkese iyi akşamlar. Az çok gelecek yorumları bilmeme rağmen neden uygulayamadigimla ilgili fikir danışmak istediğim bir konuyla geldim.
Biz 3 kardeşiz. Annem ve babam bizim çocukluğumuzdan beri anlasamazlar. Ben evlenirken yine geçimsizlik zamanlarının zirvelerindeydiler. Okulum biter bitmez hemen çalışmaya başladım ve düğün hazirligimi yaptım. Adan zye aklınıza gelebilecek herseyi kendim yaptım. Bir gün bile birseye ihtiyacın varmi demediler. Ne maddi ne manevi.
Neyse çocuğum olduktan sonra ben bir depresyon yaşadım. Ve çocukluğumdan beri yaşadığımız sürekli kavga ortamı,bana yardım etmeyisleri, senelerimizin böyle geçmesi hepsi günlerce aylarca beni dibe çekti. Ama onlardan uzaklaşmam gerekirken ben tam tersi Bi şekilde aşırı yakınlaşma isteği oldu. Cunku artik daha iyi anlasiyorlar.Ama ict3n icede kızgınım ama bu yakınlaşma istegime engel olamıyorum.

E ne güzel diyeceksiniz. Sorun surda şuanda kardeşlerimden biri evlenecek. Ve hepsi herseye koşturuyor. Kardeşime yapılsın onunla asla bir alıp veremediğim yok. Ama asla ha,medemiyorum. Üzülüyorum. Devamlı bir kıyas yapıyorum kendimce. İçten içe anne babama kızıyorum ve bu hareketlerime yansıyor. Şuan kardeşimi kıskanıyormusum gibi görüyorlar.
Bu konulardan uzak durmaya çalışıyorum ama kendi içimde bu problemi asamiyorum.

Benim tavsiyem kendi icinizde affedin ve kendi ailenize odaklanin. Boyle devam etmenizin size bir faydasi olmayacagi gibi sizi dibe cekecektir.

gunces .!.:

Benim tavsiyem kendi icinizde affedin ve kendi ailenize odaklanin. Boyle devam etmeninizin size bir faydasi olmayacagi gibi sizi dibe cekecektir.

Genişletmek için tıkla...

Aslında icimde affettiğimi düşünüyordum. Ta ki bu kardeşimin evlilik konuları olana kadar. Ve beni en çok rahatsız eden kendi içimde asamadigim çok yakınlaşma isteğini cozememek. Daha mesafeli olmak istiyorum ama devamlı orda olmak onlarla olmak istiyorum. Altta yatan sebebin eskiden çok huzursuz Bi ortam vardı şuan kavga etmiyorlar pek. Bende o halleriyle o ortamı yaşamak istiyorum İçten ice

Nigdeliy .!.:

Aslında icimde affettiğimi düşünüyordum. Ta ki bu kardeşimin evlilik konuları olana kadar. Ve beni en çok rahatsız eden kendi içimde asamadigim çok yakınlaşma isteğini cozememek. Daha mesafeli olmak istiyorum ama devamlı orda olmak onlarla olmak istiyorum. Altta yatan sebebin eskiden çok huzursuz Bi ortam vardı şuan kavga etmiyorlar pek. Bende o halleriyle o ortamı yaşamak istiyorum İçten ice

Genişletmek için tıkla...

Kendi kurdugunuz aileniz nasil?esinizle bir sorununuz var mi? Belki sebebi bu olabilir. Hicbiri degilse bir uzamndan destek almaniz yarariniza olacaktir. Cunku mesafe koyamiyorsunuz ve surekli bir yakinlasma isteginiz var ama bir yandan surekli kiyas halinde olmak sizi yipratir.

gunces .!.:

Kendi kurdugunuz aileniz nasil?esinizle bir sorununuz var mi? Belki sebebi bu olabilir. Hicbiri degilse bir uzamndan destek almaniz yarariniza olacaktir. Cunku mesafe koyamiyorsunuz ve surekli bir yakinlasma isteginiz var ama bir yandan surekli kiyas halinde olmak sizi yipratir.

Genişletmek için tıkla...

Eşim iyi Bi insan severek evlendik. Ama ben geçmişten gelen sıkıntılarımı çok yansıtıyorum. Hatta bazen ailene çok gitmesen her gittiğinde üzülüp dönüyorsun Buda bize yansıyor diyor. Aslında bir dönem terapi aldım. İyi gelmisti

Bence aile özleminden dolayı bastırmışsınız size yapılanları. Unutmuşsunuz yakınlaşırken.
Affetmek böyle bir şey değil ayrıca. Bana yapılanları kabul ediyorum ve bununla yaşamaya devam ediyorum demek.
Ailenizle yakınlaştığınızda kardeşlere yapılan her ayrıcalıkta şu an hissettiklerinizi tekrar hissedeceksiniz.
Zor, herkes ailesiyle sizin hissetmek istediğiniz şekilde hissedebilmek ister. Ama gerçekleri kabullenmekte fayda var.

Nigdeliy .!.:

Herkese iyi akşamlar. Az çok gelecek yorumları bilmeme rağmen neden uygulayamadigimla ilgili fikir danışmak istediğim bir konuyla geldim.
Biz 3 kardeşiz. Annem ve babam bizim çocukluğumuzdan beri anlasamazlar. Ben evlenirken yine geçimsizlik zamanlarının zirvelerindeydiler. Okulum biter bitmez hemen çalışmaya başladım ve düğün hazirligimi yaptım. Adan zye aklınıza gelebilecek herseyi kendim yaptım. Bir gün bile birseye ihtiyacın varmi demediler. Ne maddi ne manevi.
Neyse çocuğum olduktan sonra ben bir depresyon yaşadım. Ve çocukluğumdan beri yaşadığımız sürekli kavga ortamı,bana yardım etmeyisleri, senelerimizin böyle geçmesi hepsi günlerce aylarca beni dibe çekti. Ama onlardan uzaklaşmam gerekirken ben tam tersi Bi şekilde aşırı yakınlaşma isteği oldu. Cunku artik daha iyi anlasiyorlar.Ama ict3n icede kızgınım ama bu yakınlaşma istegime engel olamıyorum.

E ne güzel diyeceksiniz. Sorun surda şuanda kardeşlerimden biri evlenecek. Ve hepsi herseye koşturuyor. Kardeşime yapılsın onunla asla bir alıp veremediğim yok. Ama asla ha,medemiyorum. Üzülüyorum. Devamlı bir kıyas yapıyorum kendimce. İçten içe anne babama kızıyorum ve bu hareketlerime yansıyor. Şuan kardeşimi kıskanıyormusum gibi görüyorlar.
Bu konulardan uzak durmaya çalışıyorum ama kendi içimde bu problemi asamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Açıkça neden konuşmuyorsun. Kardeşimi kiskanmiyorum sizin ben evlenirken bana gösteremediğiniz ilgiye üzülüyorum diye. İnsanlar neden böyle ya evladı için kiskandigimi düşünür. Yani daha kızım sen evlenirken o durumdaydık çok üzgünüz keşke sanada destek olsaydık diye bilincinde olsalar sende böyle olmazdin bence

La Vie .!.:

Bence aile özleminden dolayı bastırmışsınız size yapılanları. Unutmuşsunuz yakınlaşırken.
Affetmek böyle bir şey değil ayrıca. Bana yapılanları kabul ediyorum ve bununla yaşamaya devam ediyorum demek.
Ailenizle yakınlaştığınızda kardeşlere yapılan her ayrıcalıkta şu an hissettiklerinizi tekrar hissedeceksiniz.
Zor, herkes ailesiyle sizin hissetmek istediğiniz şekilde hissedebilmek ister. Ama gerçekleri kabullenmekte fayda var.

Genişletmek için tıkla...

Aslında aileyle normal olanın ne olduğunu kendi çocuğum olduktan sonra anladım desem. Zaten ondan sonra kızgınlığım arttı. Seneler neden böyle geçti dedim. Bomboş. Devamlı huzursuzluk.
Ah Bi mesafe koymayı başarabilsem.

Mavistez .!.:

Açıkça neden konuşmuyorsun. Kardeşimi kiskanmiyorum sizin ben evlenirken bana gösteremediğiniz ilgiye üzülüyorum diye. İnsanlar neden böyle ya evladı için kiskandigimi düşünür. Yani daha kızım sen evlenirken o durumdaydık çok üzgünüz keşke sanada destek olsaydık diye bilincinde olsalar sende böyle olmazdin bence

Genişletmek için tıkla...

Aslında konuştuk, söylediler. O zaman kendi derdimizdeydik dediler. Ben zaten maddi açıdan hiç Bi zaman sıkıntı etmedim. Hep manevi desteklerini bekledim. Kafalarını Bi kaldırıp nasılsın,biseye ihtiyacın varmi.
Bilemiyorum ki sorun düğün meselesimi. Yıllardır bitmeyen kavgalarına mi kizginligim

Nigdeliy .!.:

Herkese iyi akşamlar. Az çok gelecek yorumları bilmeme rağmen neden uygulayamadigimla ilgili fikir danışmak istediğim bir konuyla geldim.
Biz 3 kardeşiz. Annem ve babam bizim çocukluğumuzdan beri anlasamazlar. Ben evlenirken yine geçimsizlik zamanlarının zirvelerindeydiler. Okulum biter bitmez hemen çalışmaya başladım ve düğün hazirligimi yaptım. Adan zye aklınıza gelebilecek herseyi kendim yaptım. Bir gün bile birseye ihtiyacın varmi demediler. Ne maddi ne manevi.
Neyse çocuğum olduktan sonra ben bir depresyon yaşadım. Ve çocukluğumdan beri yaşadığımız sürekli kavga ortamı,bana yardım etmeyisleri, senelerimizin böyle geçmesi hepsi günlerce aylarca beni dibe çekti. Ama onlardan uzaklaşmam gerekirken ben tam tersi Bi şekilde aşırı yakınlaşma isteği oldu. Cunku artik daha iyi anlasiyorlar.Ama ict3n icede kızgınım ama bu yakınlaşma istegime engel olamıyorum.

E ne güzel diyeceksiniz. Sorun surda şuanda kardeşlerimden biri evlenecek. Ve hepsi herseye koşturuyor. Kardeşime yapılsın onunla asla bir alıp veremediğim yok. Ama asla ha,medemiyorum. Üzülüyorum. Devamlı bir kıyas yapıyorum kendimce. İçten içe anne babama kızıyorum ve bu hareketlerime yansıyor. Şuan kardeşimi kıskanıyormusum gibi görüyorlar.
Bu konulardan uzak durmaya çalışıyorum ama kendi içimde bu problemi asamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

İnsanların her dönemlerinde maddi-manevi şartları aynı olmayabilir. Durum tam tersi olsa sizin bu hazırlık sürecinde kardeşiniz aynı hareketleri ile üzgün olduğunu belli edip tersleyip sizi kırsa daha mı iyi?

Benim ailemde kardeşimde en iyisini yaptılar ki o benden önce evlenmişti. Bana gelince de pandemi ve ekonomi sebebiyle bir şey yapmadılar bunu da anlayışla karşılıyorum.

Sizi üzüyorsa gerçekten bir süre en azından nikah, düğün zamanına kadar gitmeyin uzaktan destek olmaya çalışın.

Mirta .!.:

İlk çocuk olmak böyle bir şey. Ben de ilk çocuğum. Bana yapılan pek çok olumsuz muamelenin kardeşlerime yapılmadığını fark ediyorum. Bir yandan onlar için seviniyor bir yandan kendim için üzülüyorum. Ama kabullendim artık. Siz de kabullenin ve en azından kardeşlerim bazı olumsuzlukları yaşamıyor diye düşünün. Aksi kendini yiyip bitirmekten başka bir işe yaramıyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

İstemsiz Bi şekilde yüzüm düşüyor ortamda. Herkes neşeyle şunu yapalım bunu yapalım dedikçe zoraki bi gülümseme oluyo suratımda. Geriliyorum.

The umbrella .!.:

İnsanların her dönemlerinde maddi-manevi şartları aynı olmayabilir. Durum tam tersi olsa sizin bu hazırlık sürecinde kardeşiniz aynı hareketleri ile üzgün olduğunu belli edip tersleyip sizi kırsa daha mı iyi?

Benim ailemde kardeşimde en iyisini yaptılar ki o benden önce evlenmişti. Bana gelince de pandemi ve ekonomi sebebiyle bir şey yapmadılar bunu da anlayışla karşılıyorum.

Sizi üzüyorsa gerçekten bir süre en azından nikah, düğün zamanına kadar gitmeyin uzaktan destek olmaya çalışın.

Genişletmek için tıkla...

Kardeşimi üzmemeye çalışıyorum ki konu zaten onunla hiç alakalı değil. En iyisine layık. En iyisi de onun olsun isterim. Sıkıntı dediğim gibi bu düğün meselesi mi kendi içimde onu bile kestiremiyorum.

Nigdeliy .!.:

Aslında konuştuk, söylediler. O zaman kendi derdimizdeydik dediler. Ben zaten maddi açıdan hiç Bi zaman sıkıntı etmedim. Hep manevi desteklerini bekledim. Kafalarını Bi kaldırıp nasılsın,biseye ihtiyacın varmi.
Bilemiyorum ki sorun düğün meselesimi. Yıllardır bitmeyen kavgalarına mi kizginligim

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız ama inanın kabullenmedikce bu durumu üzülen hep siz olursunuz.

Mirta .!.:

İlk çocuk olmak böyle bir şey. Ben de ilk çocuğum. Bana yapılan pek çok olumsuz muamelenin kardeşlerime yapılmadığını fark ediyorum. Bir yandan onlar için seviniyor bir yandan kendim için üzülüyorum. Ama kabullendim artık. Siz de kabullenin ve en azından kardeşlerim bazı olumsuzlukları yaşamıyor diye düşünün. Aksi kendini yiyip bitirmekten başka bir işe yaramıyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Onlar icin seviniyorum. Ve gerçekten ailenin çocuk üzerindeki davranışlarını kendi ailemizde çok iyi gozlemliyorum. Daha sakin huzurlu ortamda büyüyen,fikirleri alınan çocuklar kesinlikle daha ozguvenli,başarılı oluyorlar

Nigdeliy .!.:

Kardeşimi üzmemeye çalışıyorum ki konu zaten onunla hiç alakalı değil. En iyisine layık. En iyisi de onun olsun isterim. Sıkıntı dediğim gibi bu düğün meselesi mi kendi içimde onu bile kestiremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Maalesef anne babalarımızı seçemiyoruz onlarda bir şeyleri farketmişler en azından kardeşine haksızlık yapmıyorlar öyle düşün mutlu ol o da senin gibi tek olabilirdi.

Aileniz ile aranıza mesafe koyamayacak iseniz 3 günlük dünya unutup sevmeye gülmeye devam

The umbrella .!.:

Maalesef anne babalarımızı seçemiyoruz onlarda bir şeyleri farketmişler en azından

Genişletmek için tıkla...

The umbrella .!.:

Maalesef anne babalarımızı seçemiyoruz onlarda bir şeyleri farketmişler en azından kardeşine haksızlık yapmıyorlar öyle düşün mutlu ol o da senin gibi tek olabilirdi.

Aileniz ile aranıza mesafe koyamayacak iseniz 3 günlük dünya unutup sevmeye gülmeye devam

Genişletmek için tıkla...

Koymam gerektiğini düşünüyorum ne yazık ki. Cunku orada sıkıntı yaşadıkça kendi aileme yansıyor. Unutmak yada affetmek hangisiyse daha çok çaba sarfetmem gerek galiba.
Kindar Bi insan hiç değilimdir ama bazı şeyler unutulmuyor.