ailemi çok özlüyorum: (

derindeniz_55 .!.:

Her gün , her sabah uyandığımda aklıma ilk gelen annem oluyor. Acaba uyandı mi kahvaltı yaptı mi kardesmi okula gönderdi mi .. Bir buçuk yıllık evliyim ve hamilelik ten mi bilmiyorum ama evimi eski rahat yaşantimi çok özlüyorum ve her gün ağlıyorum aglamasam da gözlerim doluyor Burnum sizliyor. Sanki erkenden onları terk etmiş gibi hissediyorum kendimi. Başka sehirlerdeyiz üç saatlik bir mesafe var aramızda fakat eşim çalıştığı için ayda bir kere bir günlüğüne falan gidebiliyoruz. Evde yemek yaparken TV izlerken bekar Günlerim geliyor aklıma ne kadar da rahatmisim her şey ayağıma gelmiş annem hiç gocunmamis bunları yaparken. Şimdi onu o kadar iyi anlıyorum ki .. Sabah eşime kahvaltı hazırlarken aklıma annenin yaptığı salçalı yumurta geldi onu yaptım, kokusu bana cocuklugumu hatırlattı saatlerce ağladım ;(
İnsan evini odasını o yaşantısını bu kadar özler mi hiç ? Oraya gittiğimde odamin kokusunu hafif rutubetlenmis duvarlarını yemek yediğimiz masayi gördüğümde bir tuhaf hissediyorum kendimi , her bir köşesinde yasanmislik her bir köşesinde farklı bir anı .. Sanki tekrar dönecekmişim gibi beni bekliyor her bir eşya.. Ama hic bir zaman geri dönüş yok o eve anılara yaşantılara ..
Belki son zamanlarda babamın anneme kötü davranmasinin da etkisi vardır. Biz evlendikten sonra sanki psikolojisi bozulmuş gibi annemi fazlasıyla azarlamaya başlamış. Her aradigimda annemn ses tonundan anlıyorum. Çok üzülüyorum elimden hic bir şey gelmiyor.
Esim bana çok destek oluyor bana çok düşkün sağolsun ama eskiyi tütmüyor hic bir şey
Dert mi bu? Değil belki ama yine de paylaşmak istedim. İyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...

adanamerkez .!.:

maddi sıkıntılarınız mı var zorluk mu çekiyorsunuz acaba ?
Gerçi her koşulda anne baba kardeş özleniyor ama problemler olunca insan bir ah babam bizi nasıl geçindirirmiş annem nasıl saçını süpürge etmiş moduna giriliyor kısaca onları şimdi anlıyoruz ve özlem artıyor heralde :)
Eşiniz sizi tek göndermezmi bir süre uzun kalsanız

Genişletmek için tıkla...

Kedili0983 .!.:

Canım bendede o duygusallık var .. Normalde iyi bir çocukluk yaşamış tüm insanlar evini annesini özler üzerine birde şimdi hamilesin hormonlar zaten tavan iyice duygusallaşmışın .. Merak etme o güzel meleğini kucağına alıp anne olduğunda dünya onun etrafında dönücek herseyi unutturucak sana .. Bu arada hemen hemen aynı hafta doğum yapıcaz seninle şimdiden huzurlu sağlıklı rahat bir doğum dilerim canım benim

Genişletmek için tıkla...

Sephoraa .!.:

Evliliğe uyum sağlayamamış gibi görünüyorsunuz. Artık ailenizle aranızda olan göbek bağınızı koparmalısınız. Siz de yeni kurulmuş birailesiniz çünkü. Umarım hamilelik hormonlarındandır. Yoksa bu gidişle kendinizi de eşinizi de çok yıpratırsınız.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Bence şükretmelisiniz her dakika hemde...
Özleyebildiğiniz, bu derece bağlı ve sevgi dolu bir aileniz var.
Aynı zamanda sizi çok seven, değer veren bir eşiniz.
Burada okuduklarıma bakacak olursam, çoğu kadın ikisine de sahip değil inanın...

Genişletmek için tıkla...

derindeniz_55 .!.:

Değişik bir açıdan bakmami sağla Diniz tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

derindeniz_55 .!.:

Her gün , her sabah uyandığımda aklıma ilk gelen annem oluyor. Acaba uyandı mi kahvaltı yaptı mi kardesmi okula gönderdi mi .. Bir buçuk yıllık evliyim ve hamilelik ten mi bilmiyorum ama evimi eski rahat yaşantimi çok özlüyorum ve her gün ağlıyorum aglamasam da gözlerim doluyor Burnum sizliyor. Sanki erkenden onları terk etmiş gibi hissediyorum kendimi. Başka sehirlerdeyiz üç saatlik bir mesafe var aramızda fakat eşim çalıştığı için ayda bir kere bir günlüğüne falan gidebiliyoruz. Evde yemek yaparken TV izlerken bekar Günlerim geliyor aklıma ne kadar da rahatmisim her şey ayağıma gelmiş annem hiç gocunmamis bunları yaparken. Şimdi onu o kadar iyi anlıyorum ki .. Sabah eşime kahvaltı hazırlarken aklıma annenin yaptığı salçalı yumurta geldi onu yaptım, kokusu bana cocuklugumu hatırlattı saatlerce ağladım ;(
İnsan evini odasını o yaşantısını bu kadar özler mi hiç ? Oraya gittiğimde odamin kokusunu hafif rutubetlenmis duvarlarını yemek yediğimiz masayi gördüğümde bir tuhaf hissediyorum kendimi , her bir köşesinde yasanmislik her bir köşesinde farklı bir anı .. Sanki tekrar dönecekmişim gibi beni bekliyor her bir eşya.. Ama hic bir zaman geri dönüş yok o eve anılara yaşantılara ..
Belki son zamanlarda babamın anneme kötü davranmasinin da etkisi vardır. Biz evlendikten sonra sanki psikolojisi bozulmuş gibi annemi fazlasıyla azarlamaya başlamış. Her aradigimda annemn ses tonundan anlıyorum. Çok üzülüyorum elimden hic bir şey gelmiyor.
Esim bana çok destek oluyor bana çok düşkün sağolsun ama eskiyi tütmüyor hic bir şey
Dert mi bu? Değil belki ama yine de paylaşmak istedim. İyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...

derindeniz_55 .!.:

Her gün , her sabah uyandığımda aklıma ilk gelen annem oluyor. Acaba uyandı mi kahvaltı yaptı mi kardesmi okula gönderdi mi .. Bir buçuk yıllık evliyim ve hamilelik ten mi bilmiyorum ama evimi eski rahat yaşantimi çok özlüyorum ve her gün ağlıyorum aglamasam da gözlerim doluyor Burnum sizliyor. Sanki erkenden onları terk etmiş gibi hissediyorum kendimi. Başka sehirlerdeyiz üç saatlik bir mesafe var aramızda fakat eşim çalıştığı için ayda bir kere bir günlüğüne falan gidebiliyoruz. Evde yemek yaparken TV izlerken bekar Günlerim geliyor aklıma ne kadar da rahatmisim her şey ayağıma gelmiş annem hiç gocunmamis bunları yaparken. Şimdi onu o kadar iyi anlıyorum ki .. Sabah eşime kahvaltı hazırlarken aklıma annenin yaptığı salçalı yumurta geldi onu yaptım, kokusu bana cocuklugumu hatırlattı saatlerce ağladım ;(
İnsan evini odasını o yaşantısını bu kadar özler mi hiç ? Oraya gittiğimde odamin kokusunu hafif rutubetlenmis duvarlarını yemek yediğimiz masayi gördüğümde bir tuhaf hissediyorum kendimi , her bir köşesinde yasanmislik her bir köşesinde farklı bir anı .. Sanki tekrar dönecekmişim gibi beni bekliyor her bir eşya.. Ama hic bir zaman geri dönüş yok o eve anılara yaşantılara ..
Belki son zamanlarda babamın anneme kötü davranmasinin da etkisi vardır. Biz evlendikten sonra sanki psikolojisi bozulmuş gibi annemi fazlasıyla azarlamaya başlamış. Her aradigimda annemn ses tonundan anlıyorum. Çok üzülüyorum elimden hic bir şey gelmiyor.
Esim bana çok destek oluyor bana çok düşkün sağolsun ama eskiyi tütmüyor hic bir şey
Dert mi bu? Değil belki ama yine de paylaşmak istedim. İyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...