Ailemin beni anlamaması

bonibon12 .!.:

Benim bunu farketmem ve annemle ilişkimi düzenlemem zaman aldı çünkü farkındalığa geç vardım. Kurban psikolojisiyle ilgili okumalar araştırmalar yapmak direncinizi arttıracaktır üzülmeniz normal ama her seferinde ağlamak vb direnç hattınızı sınırınızı güçlendirmeniz gerektiğini gösteriyor. Burada bu eleştiriyi yapmam sizi haksız annenizi haklı gördüğüm anlamına gelmiyor sadece rasyonel şekilde durum tespiti yapmalı ve bu durumdan az hasar görecek şekilde kendinize bir yol haritası çizmelisiniz, bu sürecin sizin için mümkün olduğunca kısa olmasını dilerim

Genişletmek için tıkla...

Jesaistout .!.:

Anneniz ne yazık ki değişmeyecek. Çevremde hatta yakın zamanda anoreksiya olan bir genç kız gördüm fakat annesinin ve babasının umursamazlığı beni bile isyan ettirecek noktaya getirtti. Mutlaka ilk fırsatta o evden uzaklaşmalısın. Bu anneler kendilerinden başkasını umursamayan anneler bu serilere çözüm yok. Aile dizilimiyle çözenler varmış. Çocukları hasta ettikten sonra aile dizsen ne olacak.

Genişletmek için tıkla...

minikpasta .!.:

Merhaba,soylediklerinize katılıyorum fakat bir şey hariç güven alani olusturmak aynı evde maalesef ki çok zor. Mutlaka müdahale edilebiliyor o alaniniza. Bu durumda ayri yerlerde yaşanması gerekiyor. Bu da maddiyata bakıyor.

Genişletmek için tıkla...

minikpasta .!.:

Buraya dertleşmek amaçlı içimi dökmek için yazıyorum. Yargilayacak olanlar yazmazsa sevinirim. Anlayışınız için teşekkür ederim.
Ben 23 yaşında üni son sınıf öğrencisi bir kizim. Ailemde annemle hiç anlasamiyorum. Değişik bir kadın beni çok fazla yordu. Sürekli beddua ediyor. Hep mutsuz olmami istiyor bu durum bence hosuna gidiyor. Birinin yaninda guldugum an taklidimi yapip suratini asıyor. Kucuklugumden beri gozune girmeye calistim ve sen benim icin hicbir sey bakın tekrar söylüyorum hicbir sey yapmadin ki diyor. Her şeyi geçtim insan kanindan canindan dedigi insana haftanin her günü beddua eder mi ya? Bu kadar nefret dolu musun bana karsi? Benim ne suçum var peki dogmaktan baska? Bazen keşke baska bir ailenin çocuğu olsaydim diyorum. Bakin 23 yasindayim ve dediğim sey bu Çok caresizim ve kendimi çok kötü hissediyorum. Bana yuklenme artık bir kere de guzel birşey soyle diyorum ben sana birsey yaptirmiyorum bile diyor. Seninle ugrasmam sen ugrasmaya bile degmezsin diyor ama benimle inadina ugrasiyor. Panik atak geciyorum bazen agliyorum hatta duygusal olduğum için sürekli agliyorum. Kimse beni takmıyor kardeslerim yine agliyo mu bu ya diyor kimsenin umrunda değilim ne yapicam bilmiyorum. Önümü göremiyorum. İnsanlarla konuşamıyorum , sosyal fobim oluştu kendime teselli vererek bunu yenmeye çalışıyorum. Öyle içimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

minikpasta .!.:

Merhaba, ben de defalarca kez psikiyatriye gittim fakat düzenli bir tedavi sürecim olmadi maalesef. İlaçları ise kullanmak bağımlı kalmak istemedigim için duzenli kullanmadim bir sure sonra biraktim. Terapi almak istiyorum onu ise anca işe baslayinca alabilirim çünkü fiyatlar aşırı pahalı. Bakalim sosyal fobiyi atlatmak çok istiyorum çünkü ben kişilik olarak komik espirili neşe dolu bir insandım. Büyüdükçe iyice modumu düşürmeye basladi ailem. Ben yine neşeli olmak istiyorum bunun için caba gostermem gerekiyor.. Çünkü anladim ki ailemin anladığı yok..

Genişletmek için tıkla...

pnradm18 .!.:

Kesinlikle öyle güvenli alan derken çalışıp yuvasını kurup ayakları üstünde durması lazm ama kimin ne şartlarda olduğunu tabiki bilemeyiz Rabbım hepimizin yardımcısı olsun annesine de merhametli bir kalp nasip.etsin

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Senin neyini eleştirelim be yavrum, sana benzeyen kaç insan var burada bir bilsen. Aklın varsa okulunu hızlıca bitir bir iş bul ve evini ayır. Başka hiçbir şekilde kurtulamazsın. Bir de "olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları" isimli kitabı okuyup narsizmi araştır. Sorunun nr olduğunu bulduğunda ne yapman gerektiğini de az çok farkedeceksin.

Yalnız değilsin üzülme, kafanı çevirdiğin her yerde aslında senin gibi onlarca anne mağduru var

Genişletmek için tıkla...

Pek Muhterem Kadin .!.:

Çok şükür ki okuyorsun, bitir okulunu, çek git başka bir şehirde çalış, ev arkadaşı bul.
Benim babamla ilişkim de berbattı, evi cehenneme çevirirdi, okul bittikten sonra gidip İstanbul'a yerleştim.
Şu an bana karşı öyle saygılı ve sevecen ki! Ölür, kurban olur bana =)
Tabi hiçbir zaman gönülden affedemiyor insan, ama en azından daha medeni bir ilişki kurulabiliyor..
Sabır sadece.. Belki mezun olur olmaz atanırsın, o zaman gör sen o seni eve sığdırmayan annenin sana olan aşkını =)

Genişletmek için tıkla...

ZemheriPoyraz .!.:

Devlet hastanelerinde de psikologlar var, bulunduğun yerdekini araştır, gerçekten işinde iyi insanlar da var içlerinde. İlaç konusunda da yanlış düşünüyorsun, bağımlılık yapmıyorlar. Doktor ne derse onu yaparsan çok da büyük faydaları var emin ol

Genişletmek için tıkla...

Saliha40 .!.:

İlk cocuk musunuz. Annen kac yaşında evlenmiş anne annen annene nasıl davranıyor. Bunlar önemli. Anne maduru tek sen değilsin emin ol sen gibi çokları var. Üniyi kazanıp yollamış seni buna engelde olabilirdi

Genişletmek için tıkla...