Ailemin beni düşünmemesi

albertinekayip .!.:

Merhaba, umarım hepiniz iyisinizdir. Yine ailemle yaşadığım bir problem yüzünden buraya yazma ihtiyacı bulundum. Diğerleri küçük şeylerdi ama bugün yaşadığım olaydan sonra gerçekten kırıldım onlara karşı ve soğudum. Şöyle ki, ailemin benim üniversite masraflarım için ayırdığı bir miktar para vardı yani çok küçük bir miktar sayılmaz ve eğitim hayatım için güvencem o diyebilirim çünkü babamın düzensiz bir işi var ve maddi anlamda hiçbir zaman geleceğimiz belli olmadı. Daha öncesinde abime ev almasına yardım etmişlerdi ve o evde de zarara girmiştik artık biraz da olsa benim hayatımla ilgilenirler sanıyordum ama yanılmışım çünkü abim gidip benim okumak istediğim şehirde ev bulmuş ve satın almak için ailemi ikna etmiş. Yani o evi satın almak istiyorsak benim eğitim için olan tüm paramı vermek zorundayız. Annem de benim okuyacağım şehirde olduğu için eğitim masraflarımın düşeceğini söyledi ve kendileri de o şehire taşınma planı yapmış ama aileme zaten sürekli üniversite için en önemli şeyin başka şehirde okumak olduğunu söylüyordum. Ailemin yanında hiç üniversite okumak istemedim çünkü ailem benden büyük hiçbir kardeşimin tek başına bir birey olmasına izin vermedi hep aileye bağlı yaşattılar.
Ben de anneme bu paranın benim olduğunu o yüzden de söz hakkım olduğunu söyledim ve annem seni ilgilendirmez aslında bu zaten bizim paramız dedi. Normal şartlarda bu evi alıp üstüne beni rahat bir şekilde okutabileceklerini bilsem inanın bir şey demem ama eminim ki üniversite hayatım çok zor geçecek ev alınırsa çünkü üstüne bir sürü borca girilecekmiş. Ailemin diğer kardeşlerime yaptığı şeylerin hesabını yapıp bunları düşünmek çok çirkince geliyor ama gerçekten onlara kıyasla bana sürekli haksızlık yapıldı. Bir kardeşimi özel üniversiteye gönderdiler diğerine iş yeri açıldı birine ev alındı ama bana gerçek anlamda hiçbir şey yapmadı ailem. Lisede bile burslu okudum ve kendi bursum dışında bana neredeyse hiçbir masraf yapmadılar ama diğer kardeşlerim ne isterlerse bir şekilde oldu. Ailem bunları söyleyince sen yokken bizim durumumuz çok kötüydü onlar da çok sıkıntı çekti sen zorluk bilmediğin için böyle davranıyorsun diyorlar. Onlar kadar sıkıntı çekmediğim için çoğu zaman nankör olarak algılanıyorum ama ailem diğer çocuklarına bu kadar sıkıntı yaşattıysa en azından başka bir çocuk daha yapmayı düşünmeselerdi böyle olmazdı.

Kısacası ben de ne olursa olsun onlardan ayrı okuyacağımı söyledim ki gerçekten öyle yapacağım. Gerekirse sürünürüm ama kimsenin benim hayatımı benim yerime planlamasına izin vermem. Ailem de paranı biz vereceğiz okurken o yüzden biz ne dersek o olur dedi. Gerçekten çok üzüldüm çünkü diğer kardeşlerime yapılan hiçbir şeyin yüzlerine vurulduğunu görmemiştim ama bana daha bir şey yapmadan hatırlatmaya başladılar. Ev alınırsa da okumayı düşündüğüm şehirden vazgeçip başka bir şehire giderim ve ailemin maddi desteği olmadan tek başıma çalışarak kendime yeterim diye düşündüm ama fazla mı hayalci davranıyorum sizce? Açıkçası ailem maddi destek verse bile istemiyorum artık çünkü ileride seni okuttuk cümlesini çok duyarım gibime geliyor.

Genişletmek için tıkla...