Ailemin Yanında Nefes Alamıyorum

İlkokul ortaojul lise falan hep mutsuz geçti. Aile içi büyük bi dert şiddet yok ama benim görüşlerimle onların görüşleri (siyasi,dini, dünyevi vs) çok farklı bu yüzden çok kavgalar yaşadım. Küçük bir şehirde mutsuz ve anlaşılmayan bir çocukluk ve gençlik geçirdim. Sınavlar okul dersane derken en sevdiğim şehirde güzel bir bölüm kazandım. Gidince sevgilimle tanıştım herşey çok güzeldi. Şimdi okul bitti, iyi bir bölüm bitirmeme rağmen iş bulamadım ailemin yanına dönmek zorunda kaldım. Burda mutsuzum, sevgilimi özlüyorum 10 aydır işsiz depresyondayım. Hayatımda hiç ciddi anlamda bu kadar mutsız hissetmedim. Sevdiğim yerden sevgilimden arkadaş ortamından uzaklaşıp sevmediğim yere geldim. Ailemi seviyorum tabi ama liseyi de yatılı okuyunca çok düşkün olmadım hiç. Şimdi mutsuzluktan geberiyorum burda. Evde oturmaktan başka bişey yapmıyorlar, annem temizliği yemeği falan bıraktı işten gelir gelmez uykuda gözü hiç kalkmıyor. Dertleşecek arkadaşım yok buluşacak görüşecek nefes alacak kimsem yok. Ben ailemi hiç candan bi şekilde sevemedim ve şimdi burda durmak zorundayım.
Sadece içimdeki acıyı bunalımımı paylaşmak istedim.

Ve arkadaşlar eğer hayatınızda mutsuzsanız lütfen bi canı daha bu mutsuzluğun içine getirmeyin lütfen. Annemi en çok bu konuda suçluyorum. Mutsuz depresif bir insan ve sırf yaşlılığımda dayanacak varlığım olsun diye 2 çocuk yapmış bencilce. Bize karşı sadece sevgisi var. Ama hiç mutlu bir çocukluk geçirmediysek biz o kuru sözde sevgiyi napalım. Lafta sever ama duygu sömürüleriyle yanında tutmak ister sürekli. Bana göre bağımlı kişilik sadece.

Okuduğun şehirde is bulup kalma imkanın yok muydu? Benim bir çok arkadaşım öyle yaptı

Üniversite dönüşü 1 yıl aynı şeyleri ben de yaşamiştim. Herkes bir yerlere dagildigi icin arkadasim da yoktu. Ama iyi kötü bir işte calistigim icin oyalaniyordum. Sonra da baska is bulup 1 sene sonra kacmistim baska şehre. Ayni senin su an yasadigin depresyon hali:)
Yapabilecegin tek sey gece gunduz is basvurusu yapmak. Parasina bakmadan, seni gecindirecek kâfi miktara evet demek. Yoksa bu bunalimi yaşamaya devam edersin. Ama çok da yipratma kendini, bu iş ve üni hayati arasindaki doğal bir duraklama donemi. Hemen hemen herkes yasiyor bunu:)

arkadaşlarınızın olduğu şehirde bir arkadaşınızın yanında kalıp orda iş aramaya devam etseniz.

-Piraye .!.:

Okuduğun şehirde is bulup kalma imkanın yok muydu? Benim bir çok arkadaşım öyle yaptı

Genişletmek için tıkla...

Malesef kalamadım. Eczacı olarak eczane açmadıktan sonra iş bulmak çok zor. Buraya da eczane açamıyorum çünkü açmak buraya yerleşmek demek olacak

cundagg .!.:

arkadaşlarınızın olduğu şehirde bir arkadaşınızın yanında kalıp orda iş aramaya devam etseniz.

Genişletmek için tıkla...

Onu da denedim 2 ay kaldım ama psikolojik baskılarla geri döndüm şimdi çok pişmanım keşke dönmeseydim. Anne baba bile olsa tek düşündükleri kendileri. Yanında ol diye duygu sömürüsü yapmak bencillik sadece. Şimdi de böyle mutsuzum

panndora .!.:

Üniversite dönüşü 1 yıl aynı şeyleri ben de yaşamiştim. Herkes bir yerlere dagildigi icin arkadasim da yoktu. Ama iyi kötü bir işte calistigim icin oyalaniyordum. Sonra da baska is bulup 1 sene sonra kacmistim baska şehre. Ayni senin su an yasadigin depresyon hali:)
Yapabilecegin tek sey gece gunduz is basvurusu yapmak. Parasina bakmadan, seni gecindirecek kâfi miktara evet demek. Yoksa bu bunalimi yaşamaya devam edersin. Ama çok da yipratma kendini, bu iş ve üni hayati arasindaki doğal bir duraklama donemi. Hemen hemen herkes yasiyor bunu:)

Genişletmek için tıkla...

Aylardır kendimi paraladım. Lanet olsun ki eczacı olarak eczane açmadan bi iş bulmak çok zor. Üstelik arkadaşlarım da aynrn dediğiniz gibi dağıldı, sevgilimin okulu uzadı. Mutsuzluk üstüne mutsuzluk. Burda hiç iyi değilim. Elim kolum bağlı oturuyorum öyle

papatyakiz .!.:

Onu da denedim 2 ay kaldım ama psikolojik baskılarla geri döndüm şimdi çok pişmanım keşke dönmeseydim. Anne baba bile olsa tek düşündükleri kendileri. Yanında ol diye duygu sömürüsü yapmak bencillik sadece. Şimdi de böyle mutsuzum

Genişletmek için tıkla...

bencede aynen katılıyorum bu fikre. genç güçlü kendine yetebilen bir kadınsınız onlara bağımlı yaşamanıza gerek yok. ben olsam o istediğim şehirde mezun olduğum bölümle alakalı olmasada geçinecek kadar bir geçici iş bulur bu sırada arkadaşların kirasına ortak olur bu süre içindede iş arardım. hem geri dönmek için bahaneneniz olurdu.

Yaşamayi düşündüğün bir şehir yok mu? Erkek arkadaşinla planlariniz filan?

cundagg .!.:

bencede aynen katılıyorum bu fikre. genç güçlü kendine yetebilen bir kadınsınız onlara bağımlı yaşamanıza gerek yok. ben olsam o istediğim şehirde mezun olduğum bölümle alakalı olmasada geçinecek kadar bir geçici iş bulur bu sırada arkadaşların kirasına ortak olur bu süre içindede iş arardım. hem geri dönmek için bahaneneniz olurdu.

Genişletmek için tıkla...

Öyle yapacağım gibi görünüyor. Onlar memnun olmuyor diye hep kısıtladım kendimi. Ama böyle de yaşayamıyorum

Ben de mezuniyetten sonra iş bulamadım benim de neredeyse 10 ay oldu şu an da halen aynı durumdayım. Eczacılık nasıldır tabi ki bilemem ama arkadaşlara katılıyorum kendimizi salmamalıyız siz de ben de, kendimizi paralamaya devam etmeliyiz :) Ne iş olursa olsun girme, arkadaşın yanına taşınma gibi...

Ailevi durumlarınızı elbette bilemem ama bence onda da olumlu olursanız belki işe yarayabilir... Benim akrabalarım da (ki çoğunu da çok ama çok severim) benim dünya görüşümle taban tabana zıt insanlar. Çok dindarlar ve sürekli bu konuda baskı yaparlar. Elbette akrabalarımla yaşasam ben de katlanamazdım ama sanki beraberken pozitif olursak bu sorunları aşabiliriz... Ama sizin durumunuz tamamen ayrı olabilir, sadece biraz daha olumlu ve umutlu olmalısınız demek istemiştim.

Var ama erkek arkadaşımın okul 1.5 sene uzadı. 6 ayda hazırlık olsa 2 seneye evlilik ancak. Ben 2 seneyi geçtim 1 ay daha durabilecek gibi hissetmiyorum

panndora .!.:

Yaşamayi düşündüğün bir şehir yok mu? Erkek arkadaşinla planlariniz filan?

Genişletmek için tıkla...

İlaç şirketlerine başvursan? Evet sabahtan akşama kadar ilaç tanıtımı yapmak, hastane hastane gezmek kolay iş değil ama iyi kazanıyorlar hiç değilse belli bir süre için durumu kurtarmaz mı?

papatyakiz .!.:

Var ama erkek arkadaşımın okul 1.5 sene uzadı. 6 ayda hazırlık olsa 2 seneye evlilik ancak. Ben 2 seneyi geçtim 1 ay daha durabilecek gibi hissetmiyorum

Genişletmek için tıkla...

E illa onu beklemek zorunda degilsin ki? Madem ailen de seninle cok alakali degil, git o sehre ve yavastan duzenini kurmaya basla. Aksi taktirde yapabilecegin hicbir sey yok malesef..

unnudagassolina .!.:

Ben de mezuniyetten sonra iş bulamadım benim de neredeyse 10 ay oldu şu an da halen aynı durumdayım. Eczacılık nasıldır tabi ki bilemem ama arkadaşlara katılıyorum kendimizi salmamalıyız siz de ben de, kendimizi paralamaya devam etmeliyiz :) Ne iş olursa olsun girme, arkadaşın yanına taşınma gibi...

Ailevi durumlarınızı elbette bilemem ama bence onda da olumlu olursanız belki işe yarayabilir... Benim akrabalarım da (ki çoğunu da çok ama çok severim) benim dünya görüşümle taban tabana zıt insanlar. Çok dindarlar ve sürekli bu konuda baskı yaparlar. Elbette akrabalarımla yaşasam ben de katlanamazdım ama sanki beraberken pozitif olursak bu sorunları aşabiliriz... Ama sizin durumunuz tamamen ayrı olabilir, sadece biraz daha olumlu ve umutlu olmalısınız demek istemiştim.

Genişletmek için tıkla...

Özellikle dini ve siyasi konularda ailem de dahil çevremdeki insanları çekemiyorum. Ben her görüşü dinleyip konuşup anlaşan bir insanım ama onlara göre sadece kendileri doğru. Israr edersem kavga dövüş bağırma başlar. Ben özellikle ergenlikte bu tür konularda çok tenkit edildiğim için ailemi sevemiyorum, içimde ayrı bi soğukluk var. Annem bama çoook düşkündür ama ben canı gönülden sarılamam yapamıyorum. İş konusunda da gerçekten bilmiyorum ne yapacağımı az önce bir arkadaşımla konuştum kensi çıktığı yeri bama ayarlamaya çalışacak umatım olur.

panndora .!.:

E illa onu beklemek zorunda degilsin ki? Madem ailen de seninle cok alakali degil, git o sehre ve yavastan duzenini kurmaya basla. Aksi taktirde yapabilecegin hicbir sey yok malesef..

Genişletmek için tıkla...

Evde oturup onu beklemiyorum tabiki ama iş bulamıyorum. Beraber okuduğumuz yaşadığımız şehirde şu anda erkek arkadaşım. Okulu bitirmeye uğraşıyor. İş bulsam koşa koşa giderim ama mesafe de çok fazla çıkıp çıkup gidemiyorum. Orda ola ayınca ordan iş bulmak da zorlaşıyor haliyle

KilicBaligi .!.:

İlaç şirketlerine başvursan? Evet sabahtan akşama kadar ilaç tanıtımı yapmak, hastane hastane gezmek kolay iş değil ama iyi kazanıyorlar hiç değilse belli bir süre için durumu kurtarmaz mı?

Genişletmek için tıkla...

İlaç şirketine ilaç yapmak için başvurabiliyorum. Mümessiller eczacı değil çünkü lise mezunu kişiler, eczacıları mümessil almazlar