Ben konu sahibini haklı buluyorum. Benim aile tanımımda bu tarz şeyler her bireye danışılır. Babam ev kredisi çekmişti, elli kere aradı beni, faizler düşmüşken yapılandırayım da ara ödemeyle birlikte erken bitsin diye bana danıştı. Birlikte inceledik yapılandırma sonrası ne kadar ödenecek vs. Birlikte karar verdik. Benim ne cebimden para çıkıyor o ödemeye, ne babam benim aklıma muhtaç. Ancak birlikte planlıyoruz bütçemizi.
5 yıllık bir ilişkim var bugüne kadar hiç ayrılık yaşamadık, tek seferde 2 haftanın üzerinde arajızın bozuk olduğu bir dönem bile olmadı. Yaklaşık 2 yıla evlenmek istiyoruz. Tarih de belli değil, aileler de tanışmadı, parmağımda yüzüğüm de yok. Ancak biz erkek arkadaşımla evleneceğimize kesin gözüyle bakarak planlama yapıyoruz. Değil 10 yıl üzeri bir borç (ki 500 binin geri ödemesi 1 milyon 700 bin civarı, her türlü mantıksız benim için, peşinatı artırarak daha az kredi çekmenin yollarını arardım ben) 6-7 ayda ödeyeceği 10 bin tl kredi çekse bana haber verir, danışır fikrimi sorar. Başka bir konuda da bana dediği "aileler önemli kararları birbirine danışır, biz de aile olacağız artık, bir şeye karar verirken ortak karar almalıyız"dır. Ben de bu şekilde düşünüyorum.
Erkek arkadaşınızın ailesinin de düşüncesiz olduğunu düşünüyorum. Erkek arkadaşımın ailesi ondan böyle bir borcun altına girmesini istemezler. İsterlerse de erkek arkadaşım yakın zamanda evlenmeyi düşündüğü için bunu yapamayacağını söyler zaten.
Dediğim gibi bizde tarih bile belli değil, ben atama bekliyorum. Babam diyor ki atanınca arabayı yenilememe yardım edersin. Hayır dedim, ben evleneceğim ve biz ailelerimizden kuruş istemiyoruz, birikim yapmam lazım, olabildiğince az borçlu şekilde evlenmek istiyoruz biz. Ancak babamın bir borcu var ki, aylık 850 tl civarı, o borç babamı baya zor durumda bırakıyor. Yaklaşık bir buçuk yılı var. Yardımcı olmazsam zor geçinir, onu karşılamayı düşündüğümü ve o borç bitince de aylık yaklaşık 1000 tlye kadar aileme yardımcı olmak istediğimi, hiçbir şey yapamasam ailemin tedavi masrafını ya da yatılı bakıcı tutarsak onun aylığının en az yarısını ödemek istediğimi erkek arkadaşım biliyor. Onun bu düşüncelerimi sıkıntı yapmayacağından emin olmadan da babama söz vermezdim.
Yerinizde olsam ayrılırdım. Hayatımdaki insanın benimle bir gelecek kurmayı planlamadığını düşünürdüm. Dediğim gibi biz her adımı birbirimize danışıyoruz. Sevgilimin maaşı 5 bin civarı, ödemesi 1.500 oluyor maksimum, onu bile bana sormadan, bana danışmadan yapmaz. Bu öyle basit bir para da değil benim için. Yaklaşık 120-180 aylık, 8 bin tl ve belki üzerinde bir ödeme bu. 1-2 bin olsa ya da erkek arkadaşınız tek başına fazlaca kazanıyor ve kendi sorumluluklarını yerine getirdikten sonra çerez parası gibi göreceği bir miktar olsaydı aylık ödemesi neyse. Ancak bu şartlarda ben kabul etmezdim. Belli ki ailesi oturacak o evde. Ya bir şey olur da ödeyemezlerse? Diyelim babası öldü, annesini evden mi çıkaracak satıp ödemek için? Bu kredinin şartları da bana gram mantıklı gelmiyor. 500 bin çekilip ev alınıyor ancak ödemesi 8.000. Kira ödemesi ne kadar? Bir beş on yıla 8.000 öder mi, hiç sanmıyorum. Bizim evimiz şu an 750-800 bine satılabiliyor ancak kira getirisi 2.500 civarı. Kredimiz 3.000 ve ev 5 yıllık, neredeyse kendi kendini ödeyecek durumda. Ancak 500 binlik evin 2 binden fazla bir kira getirisi olacağını hiç sanmıyorum. Üstelik geri ödemesi bir buçuk milyondan fazla. Ben asla böyle mantıksız bir borcun altına girmezdim, dolayısıyla kabul etmeyeceğim şartlarla, ilerideki eşimin maaşının, bizim evimizin gelirinin böylesi saçma bir borca gitmesi olasılığını dahi kabul etmezdim.
Bin tldir diyen olmuş ama cıks. Minimum 8 bin.
. Ben normalde 7 aylık ilişkiyi ciddiye almam ama 7 ayı bile doldurmadan evlenmiş olanlar yok mu, var. O yüzden bir şey diyemeyeceğim ilişkilerinin uzunluğuna ben.
