Ailesinden uzakta yaşadığı için suçlu hisseden var mı

Çok yapmak istediğim şeyler, görmek istediğim yerler var.
Oradan oraya geziyorum.
Ama kendimi suçlu hissediyorum.
Şimdi iki hafta sonra yine gideceğim 1 yıl gelmem büyük ihtimalle.
5 sene okuyacağım bölüm de hadi 1-2 olsa neyse

Ya acaba bunların hepsi boş mu, hayal de yurtdışı, vs diye koşuyorum ama yarın bir gün aileme bir şey olursa suçlu hissetmez miyim burada değildim, zaman geçiremedim diye

Bazen diyorum keşke yakın olsam mesela ailesinden birkaç sokak ötede oturanlar var, annesine kahveye falan gidiyorlar öğlenleri, öyle bir kolaylık olsa keşke

Biletim her şeyim hazır, üzgünüm ama, vazgeçmek için çok mu geç, vazgeçsem yurt dışındaki hocam kızar diye korkuyorum
Ne diyeceğim ki ben gelmiyorum mu
Babam o kadar para verdi bilete vs

Ya da vazgeçmeli miyim

Kendimi hayırsız, kötü evlat gibi hissediyorum
Bunca yıl bana baktılar büyüttüler ben de hayalim diye gidiyorum o kadar uzağa gidiyorum bırakıp
Bence ailem beni bırakmazdı ben neden bırakıyorum, ailem yaşlandıkça artıyor bu korkularım

Ps. Annelerin yorumlarını da çok merak ediyorum sizin çocuğunuz gitse nasıl hissedersiniz gibi

Öyle düşünme. Sen mutluyken onlar daha mutlu olur.

Bir de internette okudum biraz, insanlar önceliğin neyse onu seç falan yazmışlar
Şimdi benim önceliğim kendimse bencil olmuyor muyum aileme karşı

Önce hayatınızı kazanın, kendi geleceğinizi kurtardiktan sonra ailenize yakın yerde yaşama planı yapacağınız zaman da gelecektir.

HanimAga .!.:

Önce hayatınızı kazanın, kendi geleceğinizi kurtardiktan sonra ailenize yakın yerde yaşama planı yapacağınız zaman da gelecektir.

Genişletmek için tıkla...

Türkiyeye geri dönmek gibi mi?

Velvette .!.:

Bir de internette okudum biraz, insanlar önceliğin neyse onu seç falan yazmışlar
Şimdi benim önceliğim kendimse bencil olmuyor muyum aileme karşı

Genişletmek için tıkla...

Hayallerinin pesinden gitmek, kendini mutlu etmek bencillik degil. Bencillik istemedigi halde birine yûk olmaktir. Mesela ailen biz seni buyuttuk bu yasa getirdik bizi birakip nereye gidiyorsun derse bencillik etmis olur. Ya da sen anne ve babana beni siz dunyaya getirdiniz yapmak etmek zorundasiniz dersen yine bencillik olur. Birinin sirtina kan bagini ya da vicdanini merhametini kullanarak kambur yuklemektir bencillik. Oysa sen olmak istedigin yere gidiyorsun ve ailende bu konuda sana destek oluyor ne kadar guzel. Sen hayallerini gerceklestirdikce bu hayallerin bir ucundan tutan ailen de mutlu olup gururlanacak. Sen olsan evladin icin böyle hissetmez miydin ?

Ebrar123 .!.:

Hayallerinin pesinden gitmek, kendini mutlu etmek bencillik degil. Bencillik istemedigi halde birine yûk olmaktir. Mesela ailen biz seni buyuttuk bu yasa getirdik bizi birakip nereye gidiyorsun derse bencillik etmis olur. Ya da sen anne ve babana beni siz dunyaya getirdiniz yapmak etmek zorundasiniz dersen yine bencillik olur. Birinin sirtina kan bagini ya da vicdanini merhametini kullanarak kambur yuklemektir bencillik. Oysa sen olmak istedigin yere gidiyorsun ve ailende bu konuda sana destek oluyor ne kadar guzel. Sen hayallerini gerceklestirdikce bu hayallerin bir ucundan tutan ailen de mutlu olup gururlanacak. Sen olsan evladin icin böyle hissetmez miydin ?

Genişletmek için tıkla...

İşte belki anne olmadığım için anlayamıyorum onu aslında konuyu açarken anneler de inşallah yorum yaparlar, düşüncelerini söylerler diye düşünüyordum, çok üzülüyorlar mıdır acaba evlatları gidince falan
Onu da ekleyeyim ilk mesaja

İnşallah büyüdüklerinde çocuklarım, sizin gibi hayallerinin, ideallerinin peşinden gidebilecek kadar cesur; kendileri için yaşamaya and içmiş olurlar.

Özlem apayrı bir mevzu ama yaptığınız şey gurur verir ancak ailenize.

ben yurtdisina evlendim geldim, okuyorum da burada. cok sukur ailem hep destekledi. ozlem var tabiki.. ama herkes kendi hayatini yasiyor. yanlarinda kalip bir sekilde aileye yakin olma fikrine kapilirsaniz kendi hayatinizi degil onlarin hayatini yasayacaksiniz. gun gelecek herkes kendi hayatina donecek, buyuklerimiz rahmetli olacak, Allah gecinden versin, o zaman kendi hayatinizla basbasa kalinca keskeleriniz olacaksa secmeyin o yolu.

İnanın hayallerini gerçekleştirmeniz onları daha da mutlu yapacaktır.Her anne baba bunu ister

Var ben

Anneannem 3 yıl önce gel artık, kendi işini kurarsın ne yapcaksın ailenden uzakta derdi. Geçen 2 yıldan beri diyor gelme kızım, ekmek iş yok. Aileler de maalesef memleketin durumunun pek içaçıcı olmadığının farkında, o yüzden nerde iş bulursan orda kal kafasındalar şu noktada. Bir de çocuğum mutlu olsun da nerde olursa olsun diyen aileler var tabi.

Şöyle ki ben hem Türkiye'yi özledim, hem ailemi özledim, hem Türkçeyi özledim o yüzden dönücem. İşyerim uzaktan çalışmama izin veriyor. İş meselesini ayarlayıp öyle dönücem. Okuyanlara tavsiyem dönecekseniz

1. AB/ABD pasaportu ne varsa artık ona konun ki uzaktan çalışma konusunda başınız ağrımasın
2. İşi gücü sağlamca ayarlayın

Dönmek istiyorsanız bunları ayarlayın mutlaka. Çoğu insanın gitme motivasyonu iş zaten, eee uzaktan da çalışacaksan ya da freelance için müşteri portföyün varsa kafan rahat oluyor zaten.

Göçmenlik yazıldığı kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Annen baban yaşlanıyor, yanlarında olmak istiyorsun, arkadaşını özlüyorsun, ülkeni özlüyorsun, Türkçe konuşmak istiyorsun ... benim kafama memleket hasreti 5.yılda vurmaya başladı mesela , ondan önce de bir miktar suçluluk duyuyordum ama pandemiyle beraber had safhaya geldi. Anneme suçluluk bastırmak için özel sigorta aldım, şunu aldım bunu aldım ama yetmiyor asla o suçluluk gitmiyor.

İçinizden geçen neyse onu yapmanız lazım.

Hani sen aslında kalmak istiyor ama onca emekten sonra vazgeçemiyor ve emin olmak için bu soruyu sorup, vicdanını rahatlatmak için soruyorsan o farklı bir durum. Uzun süre aklına takılır kalır. Sen ailenle bu konuyu konuş, sonra hislerini de bir kenara yaz, otur düşün, artı eksilerini, psikolojine etkilerini, 5-6 yıl sonra kendini nerde görmek istediğini ve ona göre karar ver.

Annesine kahve içmeye giden herkes çok da hayallerinin içinde demek değil. Belki onlarında çoğu yurtdışında yaşamış olmayı eğitimlerini üst seviyeye çıkarmış olmayı ve sonrasında o kahveyi içmeyi isterlerdi.

İçinde ukte kalmamasına dikkat et, ukte kalıp da aileni suçlamana yol açacak bir karar da alma, bu da çok kötü.

filmdelisi .!.:

İnşallah büyüdüklerinde çocuklarım, sizin gibi hayallerinin, ideallerinin peşinden gidebilecek kadar cesur; kendileri için yaşamaya and içmiş olurlar.

Özlem apayrı bir mevzu ama yaptığınız şey gurur verir ancak ailenize.

Genişletmek için tıkla...

İnşallah çocuklarınız çok mutlu olurlar siz de hiç üzülmezsiniz filmdelisi

yalniz kalpler .!.:

ben yurtdisina evlendim geldim, okuyorum da burada. cok sukur ailem hep destekledi. ozlem var tabiki.. ama herkes kendi hayatini yasiyor. yanlarinda kalip bir sekilde aileye yakin olma fikrine kapilirsaniz kendi hayatinizi degil onlarin hayatini yasayacaksiniz. gun gelecek herkes kendi hayatina donecek, buyuklerimiz rahmetli olacak, Allah gecinden versin, o zaman kendi hayatinizla basbasa kalinca keskeleriniz olacaksa secmeyin o yolu.

Genişletmek için tıkla...

Benimkiler de destek aslında mesela dedim ya babam aldı biletimi falan, çok seviniyorlar, gururla söylüyorlar falan. Aramızda kırgınlık yok gidiyorum diye, gözlerinin içi gülüyor ama işte

Velvette .!.:

İşte belki anne olmadığım için anlayamıyorum onu aslında konuyu açarken anneler de inşallah yorum yaparlar, düşüncelerini söylerler diye düşünüyordum, çok üzülüyorlar mıdır acaba evlatları gidince falan
Onu da ekleyeyim ilk mesaja

Genişletmek için tıkla...

Bu çok göreceli anne olanlarin hissettikleri kisiden kisiye degisir. Ben üniversteye gittigimde annem pek etkilenmedi. Halam kizini üniversteye gonderdiginde bir sene agladi hatta ilk gittigi ay yataga dustu hasta oldu. Kuzen de senin gibi yurtdisi hayalleri kuruyordu ama halamdan sebep gidemedi halam kesinlikle karsiydi asla diyordu. Sonra kiz depresyona girdi baya zor gunler atlatti, annesini sucladi falan sonra evlendi uzak sehire gitti simdi yine uzaklar . Belki bu yasanmislik sana bir seyler anlatir diye yazdim.

MissCherryBlossom .!.:

Var ben

Anneannem 3 yıl önce gel artık, kendi işini kurarsın ne yapcaksın ailenden uzakta derdi. Geçen 2 yıldan beri diyor gelme kızım, ekmek iş yok. Aileler de maalesef memleketin durumunun pek içaçıcı olmadığının farkında, o yüzden nerde iş bulursan orda kal kafasındalar şu noktada. Bir de çocuğum mutlu olsun da nerde olursa olsun diyen aileler var tabi.

Şöyle ki ben hem Türkiye'yi özledim, hem ailemi özledim, hem Türkçeyi özledim o yüzden dönücem. İşyerim uzaktan çalışmama izin veriyor. İş meselesini ayarlayıp öyle dönücem. Okuyanlara tavsiyem dönecekseniz

1. AB/ABD pasaportu ne varsa artık ona konun ki uzaktan çalışma konusunda başınız ağrımasın
2. İşi gücü sağlamca ayarlayın

Dönmek istiyorsanız bunları ayarlayın mutlaka. Çoğu insanın gitme motivasyonu iş zaten, eee uzaktan da çalışacaksan ya da freelance için müşteri portföyün varsa kafan rahat oluyor zaten.

Göçmenlik yazıldığı kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Annen baban yaşlanıyor, yanlarında olmak istiyorsun, arkadaşını özlüyorsun, ülkeni özlüyorsun, Türkçe konuşmak istiyorsun ... benim kafama memleket hasreti 5.yılda vurmaya başladı mesela , ondan önce de bir miktar suçluluk duyuyordum ama pandemiyle beraber had safhaya geldi. Anneme suçluluk bastırmak için özel sigorta aldım, şunu aldım bunu aldım ama yetmiyor asla o suçluluk gitmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Aa dönüyor musun misscim :)
Her gidişimde 5 seneye dönerim, 2 yıla dönerim vs planı var tabii ki
Off ya plan yapayım yapayım da ben daha gitmeden böyle oldum, o 5 yıla ben de ailem de yaş atacağız

Stardust-Boo .!.:

İçinizden geçen neyse onu yapmanız lazım.

Hani sen aslında kalmak istiyor ama onca emekten sonra vazgeçemiyor ve emin olmak için bu soruyu sorup, vicdanını rahatlatmak için soruyorsan o farklı bir durum. Uzun süre aklına takılır kalır. Sen ailenle bu konuyu konuş, sonra hislerini de bir kenara yaz, otur düşün, artı eksilerini, psikolojine etkilerini, 5-6 yıl sonra kendini nerde görmek istediğini ve ona göre karar ver.

Annesine kahve içmeye giden herkes çok da hayallerinin içinde demek değil. Belki onlarında çoğu yurtdışında yaşamış olmayı eğitimlerini üst seviyeye çıkarmış olmayı ve sonrasında o kahveyi içmeyi isterlerdi.

İçinde ukte kalmamasına dikkat et, ukte kalıp da aileni suçlamana yol açacak bir karar da alma, bu da çok kötü.

Genişletmek için tıkla...

İçimden ailemi de götürmek geçiyor.

Onlar da biz gittiğimiz için yazlığa taşınmayı düşünüyorlar gerçi:))

Ay konuşurken ağlarım ben tüh ya

Ebrar123 .!.:

Bu çok göreceli anne olanlarin hissettikleri kisiden kisiye degisir. Ben üniversteye gittigimde annem pek etkilenmedi. Halam kizini üniversteye gonderdiginde bir sene agladi hatta ilk gittigi ay yataga dustu hasta oldu. Kuzen de senin gibi yurtdisi hayalleri kuruyordu ama halamdan sebep gidemedi halam kesinlikle karsiydi asla diyordu. Sonra kiz depresyona girdi baya zor gunler atlatti, annesini sucladi falan sonra evlendi uzak sehire gitti simdi yine uzaklar . Belki bu yasanmislik sana bir seyler anlatir diye yazdim.

Genişletmek için tıkla...

Evet bir yandan onu da düşünüyorum, TRde kpss ile atandığın işte de saatlerce uzaktasın. Birinde sınır var diğerinde yok işte. Arkadaşım Türkiyenin öbür ucunda yaşıyor o da senede bir geliyor aslında, tayin de isteyemiyor falan. Aileme yakın iş bulma olayı çok beklendiği gibi gitmeyebilir, bunu demek istediniz sanırım

ben varim. 4 yildir yurt disindayim, onun oncesinde de ailemle yasamiyordum zaten ama yine de baska bir ulkede olmak bambaska bir his. ben cok fazla seyahat ederim aileme cok bagli degilimdir ama baska bir yerde yerlesik olmak cok farkli. babam yaslandikca bu fikirden cok uzaklastim. master bitince kesin donus yapacagim. babama herhangi bir sey olursa ve ben en kisa ucusla 17 saatlik mesafede olursam kendimi asla affedemem.

MissCherryBlossom .!.:

Var ben

Anneannem 3 yıl önce gel artık, kendi işini kurarsın ne yapcaksın ailenden uzakta derdi. Geçen 2 yıldan beri diyor gelme kızım, ekmek iş yok. Aileler de maalesef memleketin durumunun pek içaçıcı olmadığının farkında, o yüzden nerde iş bulursan orda kal kafasındalar şu noktada. Bir de çocuğum mutlu olsun da nerde olursa olsun diyen aileler var tabi.

Şöyle ki ben hem Türkiye'yi özledim, hem ailemi özledim, hem Türkçeyi özledim o yüzden dönücem. İşyerim uzaktan çalışmama izin veriyor. İş meselesini ayarlayıp öyle dönücem. Okuyanlara tavsiyem dönecekseniz

1. AB/ABD pasaportu ne varsa artık ona konun ki uzaktan çalışma konusunda başınız ağrımasın
2. İşi gücü sağlamca ayarlayın

Dönmek istiyorsanız bunları ayarlayın mutlaka. Çoğu insanın gitme motivasyonu iş zaten, eee uzaktan da çalışacaksan ya da freelance için müşteri portföyün varsa kafan rahat oluyor zaten.

Göçmenlik yazıldığı kadar güllük gülistanlık değil maalesef. Annen baban yaşlanıyor, yanlarında olmak istiyorsun, arkadaşını özlüyorsun, ülkeni özlüyorsun, Türkçe konuşmak istiyorsun ... benim kafama memleket hasreti 5.yılda vurmaya başladı mesela , ondan önce de bir miktar suçluluk duyuyordum ama pandemiyle beraber had safhaya geldi. Anneme suçluluk bastırmak için özel sigorta aldım, şunu aldım bunu aldım ama yetmiyor asla o suçluluk gitmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Cherry ben o duyguyu bilmiyorum.kendi dilini konuşma özlemide mi oluyor? Peki Türkiye'ye gelince ya Almanya yı özler gitmek istersen ne olucak,sanırım oradaydın diye hatırlıyorum.benim yakınım Türkiye'ye 7 yıl sonra geldiğinde sürekli lokantalarda yemek yemişti.bide sokak düğünleri olmuştu oof ne bu gürültü salonda yapsalar dügunu dediğimizde,olsun onuda özlemişim ne guzel demişti:)