Ailesinden uzakta yaşadığı için suçlu hisseden var mı

damdan .!.:
Yaşınızı yazmamışsınız ama gençler büyükleri hemen yaşlandırıyor
😀😀😂

Yani anneannem 85 yaşında son bir iki yıla kadar yalnız yaşıyordu şimdi de dayımla yaşıyor ama yine evin işi yemek vs anneannede

Günümüzde yaş alınsa da hayattan el etek çekilmiyor ki

Biraz da ailenin hali tavrı, yaşam alışkanlığı önemlidir bu konularda ama imkansız yoktur

Kv dem yıllarca evden çıkmazdı, çarşı Pazar bilmezdi

Kp rahatsızlandı kv de markete gitmeye de alıştı İşlerini halletmeyi öğrendi eşini traş dahi ediyor artık

Moral bozmayın çıkmışsınız yola devam edin
Genişletmek için tıkla...

İlk cümlenize güldüm, 27yim ben döndüğümde 32 olucam, ay yaşlanıcam dedim annemle babam da kafa sallıyor tövbest der gibi 32de yaşlı olucam sanıyorum ya :KK70:
İşte hep aklıma geliyor küçükken çok korkardım ay annemle babam 50lerine gelecek falan diye:))
Çok sağolun yorumlarınız için ve içimi rahatlattığınız için <3
 
sabahvesen .!.:
hayallerinin peşinden gidip hayatını sağlama al onları da alırsın yanına sonra
Genişletmek için tıkla...

Evet öyle bir sponsorluk imkanı da varmış veya uzun süreli ziyaret 2 yıla kadar bile
Gerçi daha oraya var, ben en kötü ihtimalle daha yakın bir ülkeye gelirim diye umuyorum TR olmasa bile
 
Benim 11 ve 5 yaşında iki oğlum var , her ay ikisinin hesabına 100 $ koymaya çalışıyoruz . İlerde yurtdışında okusunlar , orda kalsınlar diye . Maalesef ki güzel ülkemizde gelecek göremiyoruz.
İkisi de gitse yurtdışına , kimseye muhtaç olmadıklarını , insanca şartlarda yaşadıklarını , mutlu olduklarını bilsem yanımda olsalardı keşke diye düşünmem . Çünkü biliyorum ki iyi bir işi de olsa çalıştığının karşılığını alamayacak ve sürekli yorgun , gergin ve mutsuz olacak . Maaşının %60 kadarı vergiye gidecek . Fikirlerini özgürce söyleyemeyecek . Daha da yazılacak çok şey var ama neyyyyseee

Yanımda kalsın demek bencillik olur bu durumda . Her gün aramaya çalış anneni , yılda bir gel , ellerini öp . Mutluluğunu anlat yeter .
Yolun ve bahtın açık olsun inşallah.
 
Posedion .!.:
Benim 11 ve 5 yaşında iki oğlum var , her ay ikisinin hesabına 100 $ koymaya çalışıyoruz . İlerde yurtdışında okusunlar , orda kalsınlar diye . Maalesef ki güzel ülkemizde gelecek göremiyoruz.
İkisi de gitse yurtdışına , kimseye muhtaç olmadıklarını , insanca şartlarda yaşadıklarını , mutlu olduklarını bilsem yanımda olsalardı keşke diye düşünmem . Çünkü biliyorum ki iyi bir işi de olsa çalıştığının karşılığını alamayacak ve sürekli yorgun , gergin ve mutsuz olacak . Maaşının %60 kadarı vergiye gidecek . Fikirlerini özgürce söyleyemeyecek . Daha da yazılacak çok şey var ama neyyyyseee

Yanımda kalsın demek bencillik olur bu durumda . Her gün aramaya çalış anneni , yılda bir gel , ellerini öp . Mutluluğunu anlat yeter .
Yolun ve bahtın açık olsun inşallah.
Genişletmek için tıkla...

İnşallah istedikleri yerlere gider, gezer, öğrenirler iki evladınız da, kendilerine başarılar ve mutlu bir hayat diliyorum <3
 
Hamileyim daha.
Ama şimdiden isterim ki oğlum mutlu olsun.
Bizden uzakta veya yakında fark etmez.
Hayali neredeyse oraya gitsin. Uzağa da gidebilir. Yeter ki hayattan zevl alsın.
Bu çocuğu dibimde yaşasın diye büyütmek istemiyorum.
Aileniz de siz mutlu olursanız mutlu olur. Emin olun.
 
Minel_ask .!.:
Cherry ben o duyguyu bilmiyorum.kendi dilini konuşma özlemide mi oluyor? Peki Türkiye'ye gelince ya Almanya yı özler gitmek istersen ne olucak,sanırım oradaydın diye hatırlıyorum.benim yakınım Türkiye'ye 7 yıl sonra geldiğinde sürekli lokantalarda yemek yemişti.bide sokak düğünleri olmuştu oof ne bu gürültü salonda yapsalar dügunu dediğimizde,olsun onuda özlemişim ne guzel demişti:)
Genişletmek için tıkla...

Oluyor tabi kız, yani yani hiçbir dil anadil gibi olmuyor. Beyinde anadil çok farklı bir yerde.

AB vatandaşlığı kapıcam geri giderim ne olcek :KK50:

Evet ben de en son tatile şubatta geldim her gün yemeksepetinde takıldım:halay:Tonla tatlı, pasta, şekerleme, meyve aldım her gün ayrı bir şey yedim evime öyle döndüm:deli:Sokak düğününe eskiden ben de burun kıvırırdım, valla şimdi olsa giderim değerini ben de anladım
 
Velvette .!.:
Cherrye sormuşsun ama ben de cevap vereyim, benim Türkçem bozuldu aslında baya, 7 senedir sabah akşam İngilizce konuşuyor, çalışıyor, okuyor, izliyor, dinliyorum
Genişletmek için tıkla...

Maalesef benim Türkçem de bozuldu, insanlar aksanlı konuştuğumu söylüyor. 2 ay önce istanbul'a gittim, taksici, büfeci, satış danışmanı vb nerelisiniz diye sordu aksanımı acaip bulmuşlar. Bu aralar diksiyon kursu alsam mı diyorum.

Velvette .!.:
Üstelik o ben Türkiyeye aidim hissi kayboldu, dünyaya aitmişim gibi geliyor
Genişletmek için tıkla...

O çok acaip bir his, en çok o yüzden dönmek istiyorum sanıırm. Uzakta kaldıkça aslında olduğum şeyi untuuyotum, kendime özüme yabancılaşıyorum gibi geliyor. Kopuyor, gidiyor, uzaklaşıyor bazen yok oluyor gibi hissediyorum. Camus'nün Yabancı'nı lisedeyken okumuştum o zaman anlamamıştım. Kitabın ne anlattığını burdaki 5. yılımdan sonra anladım.
 
Muhtelif Evhamli Hatun .!.:
Hamileyim daha.
Ama şimdiden isterim ki oğlum mutlu olsun.
Bizden uzakta veya yakında fark etmez.
Hayali neredeyse oraya gitsin. Uzağa da gidebilir. Yeter ki hayattan zevl alsın.
Bu çocuğu dibimde yaşasın diye büyütmek istemiyorum.
Aileniz de siz mutlu olursanız mutlu olur. Emin olun.
Genişletmek için tıkla...

Umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız oğlunuzu <3
Diğer konuda gördüm doktora yapıyormuşsunuz, post-doc falan diyordunuz, Türkiyede misiniz?
Öyle ise bir şeyler sormak isterim müsait oursanız
 
MissCherryBlossom .!.:
Maalesef benim Türkçem de bozuldu, insanlar aksanlı konuştuğumu söylüyor. 2 ay önce istanbul'a gittim, taksici, büfeci, satış danışmanı vb nerelisiniz diye sordu aksanımı acaip bulmuşlar. Bu aralar diksiyon kursu alsam mı diyorum.



O çok acaip bir his, en çok o yüzden dönmek istiyorum sanıırm. Uzakta kaldıkça aslında olduğum şeyi untuuyotum, kendime özüme yabancılaşıyorum gibi geliyor. Kopuyor, gidiyor, uzaklaşıyor bazen yok oluyor gibi hissediyorum. Camus'nün Yabancı'nı lisedeyken okumuştum o zaman anlamamıştım. Kitabın ne anlattığını burdaki 5. yılımdan sonra anladım.
Genişletmek için tıkla...

Moralini bozmak gibi olmasın ama o his geçmedi bende, 2019 yazı dönmüştüm, iki sene olmuş hala bazı şeylerle bağ kurabildiğimi hissetmiyorum. Senin gibi düşünen insanlarla oluyor da, rastgele bir insan çekip muhabbet kurarsan onların önemsediği konuştuğu çoğu şeye ilgi duymadığını fark ediyorsun çünkü kültür ve konular da değişiyor, biz yokken bir şeyler oluyor, belki daha uzun sürede alışılıyordur tabi veya kendin gibi bazı şeyleri aşmış, kültür, gelenek vs içinde kısıtlı kalmamış insanlarla muhabbet kurarsın :KK51:
 
Velvette .!.:
Moralini bozmak gibi olmasın ama o his geçmedi bende, 2019 yazı dönmüştüm, iki sene olmuş hala bazı şeylerle bağ kurabildiğimi hissetmiyorum. Senin gibi düşünen insanlarla oluyor da, rastgele bir insan çekip muhabbet kurarsan onların önemsediği konuştuğu çoğu şeye ilgi duymadığını fark ediyorsun çünkü kültür ve konular da değişiyor, biz yokken bir şeyler oluyor, belki daha uzun sürede alışılıyordur tabi veya kendin gibi bazı şeyleri aşmış, kültür, gelenek vs içinde kısıtlı kalmamış insanlarla muhabbet kurarsın :KK51:
Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum bende de geçecek mi .. yani birden eski kimliğime kavuşmayı zaten beklemiyorum, 6 ayda topluma uyum sağlarım diye düşünüyorum. Bilemiyorum yahu, göç etmek ne zormuş kimse bu kadar komplike olacağını söylememişti :KK1:
 
Valla ben yurtdışına gitsem nasıl olur bu suçluluğu duyarmıyım bilmiyorum. Şuan şehir farklılığımız var yılda 1 kez görüyorum ama o suçluluk yok. Yani herkesin artık kendi hayatı diyorum. Benim evim burası diyebiliyorum.
Ama çocuğum gitsin kendini, hayatını kurtarsın çok isterim. Zira ülkemiz artık toptan mutsuz. Gözlemlerim bu yönde. Mutlu olanda varsa bizede öğretsin lütfen.
 
Velvette .!.:
Çok yapmak istediğim şeyler, görmek istediğim yerler var.
Oradan oraya geziyorum.
Ama kendimi suçlu hissediyorum.
Şimdi iki hafta sonra yine gideceğim 1 yıl gelmem büyük ihtimalle.
5 sene okuyacağım bölüm de hadi 1-2 olsa neyse

Ya acaba bunların hepsi boş mu, hayal de yurtdışı, vs diye koşuyorum ama yarın bir gün aileme bir şey olursa suçlu hissetmez miyim burada değildim, zaman geçiremedim diye

Bazen diyorum keşke yakın olsam mesela ailesinden birkaç sokak ötede oturanlar var, annesine kahveye falan gidiyorlar öğlenleri, öyle bir kolaylık olsa keşke

Biletim her şeyim hazır, üzgünüm ama, vazgeçmek için çok mu geç, vazgeçsem yurt dışındaki hocam kızar diye korkuyorum
Ne diyeceğim ki ben gelmiyorum mu
Babam o kadar para verdi bilete vs

Ya da vazgeçmeli miyim

Kendimi hayırsız, kötü evlat gibi hissediyorum
Bunca yıl bana baktılar büyüttüler ben de hayalim diye gidiyorum o kadar uzağa gidiyorum bırakıp
Bence ailem beni bırakmazdı ben neden bırakıyorum, ailem yaşlandıkça artıyor bu korkularım

Ps. Annelerin yorumlarını da çok merak ediyorum sizin çocuğunuz gitse nasıl hissedersiniz gibi
Genişletmek için tıkla...
Goruntulu konuşursun.Çok şanslısın.Bende gıtsem keşke .
 
Anne ve babalar zaten evlatları mutlu olduğunda mutlu olurlar.. Hele ki hayallerini gerçekleştirmiş, mutlu bir evlatları olursa sizden de mutlu olurlar inanın.. Hasret bitmez ama tuzu biberi işte. ☺️
 
Velvette .!.:
Çok yapmak istediğim şeyler, görmek istediğim yerler var.
Oradan oraya geziyorum.
Ama kendimi suçlu hissediyorum.
Şimdi iki hafta sonra yine gideceğim 1 yıl gelmem büyük ihtimalle.
5 sene okuyacağım bölüm de hadi 1-2 olsa neyse

Ya acaba bunların hepsi boş mu, hayal de yurtdışı, vs diye koşuyorum ama yarın bir gün aileme bir şey olursa suçlu hissetmez miyim burada değildim, zaman geçiremedim diye

Bazen diyorum keşke yakın olsam mesela ailesinden birkaç sokak ötede oturanlar var, annesine kahveye falan gidiyorlar öğlenleri, öyle bir kolaylık olsa keşke

Biletim her şeyim hazır, üzgünüm ama, vazgeçmek için çok mu geç, vazgeçsem yurt dışındaki hocam kızar diye korkuyorum
Ne diyeceğim ki ben gelmiyorum mu
Babam o kadar para verdi bilete vs

Ya da vazgeçmeli miyim

Kendimi hayırsız, kötü evlat gibi hissediyorum
Bunca yıl bana baktılar büyüttüler ben de hayalim diye gidiyorum o kadar uzağa gidiyorum bırakıp
Bence ailem beni bırakmazdı ben neden bırakıyorum, ailem yaşlandıkça artıyor bu korkularım

Ps. Annelerin yorumlarını da çok merak ediyorum sizin çocuğunuz gitse nasıl hissedersiniz gibi
Genişletmek için tıkla...
İki evladım var. Biri 14, biri 3.5 yaşında. Onları büyütürken ileri de birlikte yaşamakla ilgili bir beklentim yok. Tek duam onların mutlu, sağlıklı, başarılı birer bireyler olduklarını görmek. Kesinlikle oğullarımın hayatlarının merkezinde olmaya çalışıp, sürekli beklenti içinde olup, onların duygularını sömürerek, hayatlarını aşağı çekmek istemem. Eğer yurt dışında mutlu ve başarılı olucaklarsa benim için burada kalmalarını istemek beni mutlu etmez. Ayrıca bunu evlattan beklemek çok bencilce olmaz mı? Onları doğurup büyüttüm diye olanların hayatlarına müdahale etme hakkını kendimde görmüyorum ben. Anne olmak benim tercihimdi.
 
Velvette .!.:
Çok yapmak istediğim şeyler, görmek istediğim yerler var.
Oradan oraya geziyorum.
Ama kendimi suçlu hissediyorum.
Şimdi iki hafta sonra yine gideceğim 1 yıl gelmem büyük ihtimalle.
5 sene okuyacağım bölüm de hadi 1-2 olsa neyse

Ya acaba bunların hepsi boş mu, hayal de yurtdışı, vs diye koşuyorum ama yarın bir gün aileme bir şey olursa suçlu hissetmez miyim burada değildim, zaman geçiremedim diye

Bazen diyorum keşke yakın olsam mesela ailesinden birkaç sokak ötede oturanlar var, annesine kahveye falan gidiyorlar öğlenleri, öyle bir kolaylık olsa keşke

Biletim her şeyim hazır, üzgünüm ama, vazgeçmek için çok mu geç, vazgeçsem yurt dışındaki hocam kızar diye korkuyorum
Ne diyeceğim ki ben gelmiyorum mu
Babam o kadar para verdi bilete vs

Ya da vazgeçmeli miyim

Kendimi hayırsız, kötü evlat gibi hissediyorum
Bunca yıl bana baktılar büyüttüler ben de hayalim diye gidiyorum o kadar uzağa gidiyorum bırakıp
Bence ailem beni bırakmazdı ben neden bırakıyorum, ailem yaşlandıkça artıyor bu korkularım

Ps. Annelerin yorumlarını da çok merak ediyorum sizin çocuğunuz gitse nasıl hissedersiniz gibi
Genişletmek için tıkla...
Cocugumu seve seve gonderirim. Ama ben de pesinden giderim. 😇 bir cocugum var ve henuz bebek. Hayatimizi yurt disinda devam ettirme planlarimiz var, ama biz yapamazsak oglumu mutlaka egitim icin gondermek uzerine planlarimiz var. Biz de beraber gideriz o durumda.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Boşanıyorum kocam beni hiç sevmedi mi
17 18 19
Yorumlar
373
Görüntüleme
27K
Dobra anne
D
B
Bundan sonra ne yapmalıyım?
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
15K
Tayinnnnn
T
-Arwen-
Tüp Bebek Sürecim
12 13 14
Yorumlar
266
Görüntüleme
57K
Leylaaran
L
C
Gerçek NARSİST nedir, anlatıyorum.
32 33 34
Yorumlar
670
Görüntüleme
139K
Spagettisever
S
B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
41K
_Kahveee_
_Kahveee_
X