- 24 Aralık 2014
- 55
- 11
- Konu Sahibi dusunuyorum123
- #1
Mrhaba arkadaşlar benim derdim aşırı öz güvensizliğim. Ya ben eskiden böyle degildim. Hatta çevremdeki insanlar beni cok kendini beğenmiş havalı bulurlardi. Ne olduysa simdi ben ben degilim. Biraz geç farkina vardim. Su an bu huyumdan nefret ediyorum. Örnek vereyim. Mesela benim oglumun sınıf arkadaşlarının anneleriyle toplandık. Hepsi burnundan kil aldirtmiyor. Benimle biri konuşmaya kalksa- ay bu benle konuşursa alay eder beni begenmez, diyip afalliyorum resmen onlara hizmet etmek gorevimmis gibi davrandım sırf benden rahatsız olmasınlar diye ağızlarının icine düştüm. Çok ve gereksiz konuştum. Ya benki insan ilk konuşmada hemen ailesinden konuşurmu diye yadırgadım. Su an ben en nefret ettigim huylari taşıyorum. Sadece tanımadığım insanlar degil ailemede öyle olmuşum. Bana misafirliğe geldiklerinde israrlarimla gereksiz konusmalarimla sıkıyorum. Sıkıldıklarını gördükçe daha çok sacmaliyorum yani daha anlatamadigim neler neler YAAA BEN BÖYLE DEGİLDİM OLAMAMDA. LÜTFEN AKIL VERIN NE YAPMALIYIM. Gerçekten ben eski ben olmak istiyorum. Not : esimde ozguven sıfır hatta onu çok yadirgardim. Niye hiç guvenmiyorsun kendine diye 1 yaşında oğlum var ve bir buçuk iki yıldır sosyal hayatım yok. ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM
TELden yazdım kusura bakmayın
TELden yazdım kusura bakmayın
Son düzenleme: