Annem bizi hiç sevmiyor ama şimdi hergün ağlıyor

Ara sayfalardan birinde üyenin biri yazmıştı bir çocuğu hırpalayan bir kadın görmüş polisi aramış, annesi mi demişler. Öyle galiba deyince, bir şey yapamayız demişler! Öyle de çoçukların hakkını hukuku koruruz yani!sokak çoçuğu diye bir kavram var biz de gerçi niye şaşırdıysam !

Pitikaremitikare .!.:

yazdım yazdım sildim ofis ama sen anladın beni di mi

Genişletmek için tıkla...

Hemde nasil anladim.. biz de anneyiz, hem calisiyoruz, hem okuyoruz, hem zibilyon tane sorunumuz var.. ustelik kim ne derse desin simdiki cocuklar gibi degildi eskiden cocuklar, daha soz dinleyen, daha uysal tiplerdi.. biz olelim o zaman ya da dayaktan oldurelim ne de olsa antidepresan kullanmayanimiz mi var? Bu hastalik degil, bu kin, bu nefret, bu kendi yasayamadiklarinin sucunu minicik bir bedene yuklemek.. aci icinde olsunler insallah baska bir sey istemem..

office .!.:

Hemde nasil anladim.. biz de anneyiz, hem calisiyoruz, hem okuyoruz, hem zibilyon tane sorunumuz var.. ustelik kim ne derse desin simdiki cocuklar gibi degildi eskiden cocuklar, daha soz dinleyen, daha uysal tiplerdi.. biz olelim o zaman ya da dayaktan oldurelim ne de olsa antidepresan kullanmayanimiz mi var? Bu hastalik degil, bu kin, bu nefret, bu kendi yasayamadiklarinin sucunu minicik bir bedene yuklemek.. aci icinde olsunler insallah baska bir sey istemem..

Genişletmek için tıkla...

Onların hali olgunlaşmayan ağacın meyve vermesi!

office .!.:

Hemde nasil anladim.. biz de anneyiz, hem calisiyoruz, hem okuyoruz, hem zibilyon tane sorunumuz var.. ustelik kim ne derse desin simdiki cocuklar gibi degildi eskiden cocuklar, daha soz dinleyen, daha uysal tiplerdi.. biz olelim o zaman ya da dayaktan oldurelim ne de olsa antidepresan kullanmayanimiz mi var? Bu hastalik degil, bu kin, bu nefret, bu kendi yasayamadiklarinin sucunu minicik bir bedene yuklemek.. aci icinde olsunler insallah baska bir sey istemem..

Genişletmek için tıkla...

bir çocuğa,bir kadına,bir hayvana tecavüz eden yaratıklar için de o zaman kim bilir ne psikolojik sorunu var deyip anlamaya çalışalım oldu olacak malum ülkenin zaten %80'i psikolog sanıyor kendisini

Cok uzuluyorum boyle durumlara ..insanin en yakinin agir yarali birakmasi,çocuklugunun yasama sevincini oldurmesi cok aci.her ne kadar dik durulmaya calisilsada bugun yarali bir cocuk var icte.bugunku yasa ragmen o cocukluluktaki hale bakip o cocuga aciyip uzuluyor insan.

Bence annenizin psikolojisi baya kotuymus yoksa normal saglikli bir insan evladina yemez yedirir ici yanar ac kalksa, az biraz fazla yese mutlu olur.ben sizin yerinizde olsam kesinlikle gecmisi acar cevaplarini isterdim belkide o cevaplar sizin yaranizi biraz olsun sarar

silimo .!.:

Hepsini yaşamış biri olarak içten yaşadım acınızı.Acaba siz de küçükken çok mu sakindiniz ben hiç hırçın asi olmadım keşke olsaydım benden küçük kız kardeşim dişliydi yamandı ona çok gücü yetmezdi.Ben ise çok sakin ve cılızdım.Sakin ve güçsüz oluşumum da etkisi olduğunu düşünüyorum.Keşke keşkeler olmasaydı.Döven kafa kıran öldürmeye teşebbüs eden analar yerine hiç olmasaydılar.Sokaktaki bir dilencinin kızı olsaydım bir kedinin bir köpeğin yavrusu olsaydım da bu kadının kızı olmasaydım.

Genişletmek için tıkla...

doğru diyorsun bak. ben inanılmaz sessiz sakin cılız bi çocuktum. kardeşim dişliydi. ama bizde bariz çocuk kayırma olayı vardı. bi yastan sonra kendi kardesimden bile eziyet gormeye basladim. bu durum annemin hoşuna giderdi. yaşadıklarım aklıma geldi bi saattir ağlıyorum ya. beni ezdikce ezdiler. ben meslek sahibi olana kadar bosluk misali yasadim. ilkokuldayken yemek yerken aglatirdi beni babam gebersen de o yemegi bitirmeden masadan kalkamazsin derdi. aglayarak titreyerek yemegi bitirmeye calisirdim. siteye cok yazdim ankisiyete hastasiyim hep o günlerden kalma. konuşmaya bildigin 26 yasimdan sonra basladim gibi bisey. megersem insanlar beni dinlemeyi severmis muhabbetim hoslarina gidermis. hicbiyerde agzimi acmamayi ogrettiler bana. guzel bi soz bile soylesem dalga gecerlerdi. gulsem ne siritiyon kapa agzini derdi. yillarim hep odamda milletten saklanarak gecti. yuksek derece şiddet yoktu ama bunlar vardi bende. kucukken komsuya kacmisim nolursunuz beni evinize alin herseyinizi yaparim diye. annem gulerek anlatiyor. ne diyeyim

Analar kutsal falan degil arkadaslar. 9 ay karninda taşimiş olmak veya emzirmek analari ne kutsal yapar nede sizlerde hak sahibi yapar.
Asıl onlar sizin hakkinizi nasil ödeyecekler onu düşünsünler.
Ben olsam gider yaşattiklari travmalarin bende nelere sebep oldugunu suratlarina haykirir sonrada bir daha görüşmem. En azindan bu yaştan sonra kendiniz için yaşayip mutlu olmaya bakın. Kendinizi asla onlardan sorumlu hissetmeyin

philly .!.:

Ara sayfalardan birinde üyenin biri yazmıştı bir çocuğu hırpalayan bir kadın görmüş polisi aramış, annesi mi demişler. Öyle galiba deyince, bir şey yapamayız demişler! Öyle de çoçukların hakkını hukuku koruruz yani!sokak çoçuğu diye bir kavram var biz de gerçi niye şaşırdıysam !

Genişletmek için tıkla...

Tabi canım kadını döven eşiyse sorun yok çocuğu döven ebeveynse sorun yok. Hiçbir sorun yok bu dayak olaylarında. Merhamet keşke enjekte edilebilir birşey olsaydı da iki doz verebilseydik insanlara ama maalesef..

silimo .!.:

İmtihan diyenler olmuş.Evet eğer Allah tarafımdan verilen bir imtihansa kabul etmiyorum isyan ediyorum o küçük bedenim imtihan için mi gelmişti bu kötü dünyaya neden bir bebek imtihan için dünyaya yollanır.İsteseniz şuan mükafatım dünyanın en güzel makamı olsun zenginlik kariyer olsun...hiçbiri bedenimde kalbimde açılan yaraları örter mi?örtmez kapatmaz hiçbirşey bozulan psikolojimi yerine hiçbirşey getirmez.Ben böyle bir imtihan hiç istemezdim.

Genişletmek için tıkla...

Bi tutturmuşlar imtihan sabret.Öbür dünyada mükafatını alırsın diye.Sinirlerim zıplıyor.

El kadar çocuk neyin imtihanı.Her kötülüğü dinle yumuşatmayın.Bunun bir bahanesi olamaz.

Küçücükken tüm hayatı elinden alınmış.Büyümüş kurtulamamış insanlar.Bedensel acılar bitmiş ama

ruhlar tükenmiş.O insan müsvetteleri de domuz gibi yaşıyor.

Keşke yanımda yakınımda olsan seni sarsam .

Affet ama görüşme bu saatten sonra giden yıllarını geri getirmez. Bari daha fazla yıpranma

silimo zordur tabi Allah yardımcınız olsun
annenizle yüzleşmedikten sonra rahatlayamazsınız

bu arada bu konunuzda "çocuğum var" demişsiniz
yakın konularınızda tüp bebek vs demişsiniz karnınızdaki bebeğiniz için mi dediniz çocuğum var
Allah sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin

gulendam_34 .!.:

silimo zordur tabi Allah yardımcınız olsun
annenizle yüzleşmedikten sonra rahatlayamazsınız

bu arada bu konunuzda "çocuğum var" demişsiniz
yakın konularınızda tüp bebek vs demişsiniz karnınızdaki bebeğiniz için mi dediniz çocuğum var
Allah sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

Bir kızım var 5 yıldır tüp bebek tedavisi görüyordum çok şükür hamileyim tüp bebek yöntemiyle

daxi .!.:

Bi tutturmuşlar imtihan sabret.Öbür dünyada mükafatını alırsın diye.Sinirlerim zıplıyor.

El kadar çocuk neyin imtihanı.Her kötülüğü dinle yumuşatmayın.Bunun bir bahanesi olamaz.

Küçücükken tüm hayatı elinden alınmış.Büyümüş kurtulamamış insanlar.Bedensel acılar bitmiş ama

ruhlar tükenmiş.O insan müsvetteleri de domuz gibi yaşıyor.

Keşke yanımda yakınımda olsan seni sarsam .

Genişletmek için tıkla...

Tüm sıcaklığınızı sevginizi aldım iyiki varsınız

silimo .!.:

merhaba hanımlar...Derdim annem,4 kız kardeş ve 2 erkek kardeşle 6 kişiz.Annem küçüklüğümden beri hatırlıyorum hergün döverdi bizi (sadece kızları).Ben açık olduğum için en çok dayağı ben yerdim(8 yaşında şiddetlendi)Hele lise yıllarımda yediğim dayağın haddi hesabı yok.Hatırladıkça annemden nefret ediyorum.Hatta Lise birdeyken bir kere onunla konuşmuştum “kapanırsam beni sever misin?”bunu sorduğumda 15 yaşında çocuktum.Çalışkan bir çocuk olmama rağmen dayaktan ve hakaret küfürlerinden korktuğum için okula doğru düzgün gidemiyordum.Babamsa aksine bize çok düşkündü.Maddi durumumuzda iyiydi babamın verdiği harçlıklara el koyardı.Aldığı oyuncak ve elbiseleri yırtar atardı.Yemeği çok yesem(biraz iştahlı çocuktum)beddua ederdi.(yine diyorum maddi sıkıntımız hiç yoktu)Ben de aç kalkardım masadan hep.Eğer saklamamışsa gidip ekmek zeytin gizlice alır yatakta yerdim.Lise bitiği gibi daha 17 yaşındayken evlenme kararı aldım yeni tanıştığım biriyle.Hemen gelip istemelerini söyledim sebebini söylemeden.Zaten annem dünden razıydı vermeye.Babam biraz zorluk çıkardı ama annem ikna etti.Kaynanamla aynı evde yaşadım üniversite okuyordum o zamanlar işime de yaradı.Sıcak değildi ama anneme bin basıyordu her konuda düşünün kimsesizliğimi hep yüzüme vuran bir kaynana ama ona rağmen seviyordum kendisini.Enazından yememe içmeme giyimime karışmıyordu diye içten kendimi teselli ediyordum.Ben üniversiteyi bitirdiğim gibi işe yerleştim çoçuğum oldu tabi ayda bir annemle de görüşüyordum.Ama yaptıklarını hiç unutmadım ömrüm boyunca.şimdi bir kızım var ona baktığımda annem neden beni sevmedi diye hep geçiriyorum içimden.kızım bir lokma fazla yendiğinde çok mutlu olurken gelişme çağında bir lokmayı çok gören anne sen neden neden neden! Bir yıldır görüşmüyorum komuşmıyorum bazen eşimi arayıp soruyormuş “neden gelmiyor aramıyorsunuz beni?”diyeağlıyormuş.Annemin komşusunu pazarda görüyorum bazen annen çok ağlıyor gelmiyorsun gitmiyorsun diye.Çok çöktü.gerçekten çok çöktü.Ama içimden gelmiyor.Hep dayakları küfürleri hakaretleri ve yemek vermeyişi geliyor aklıma unutmuyorum unutamıyorum

Genişletmek için tıkla...

çok zor bir durum Allah kolaylık versin . Çocukken yaşadıklarımız saglam bir psijoloji için çok önemli konuna çok fazla cevap gelmiş hepsini okuyamadım benim sana tavsiyem Annenle görüşmen ve içinden geçenleri onun yüzüne söylemen içinde kalmasın onunla hesaplaş kendi kendini yeyip sorgulamaktansa hala hesapkaşabilecegin bir Annenen varken git sor ona pişmanlıgını ölç tart ha tabi ne kadar anlar ne kadar degişti acaba bilmiyorum ama ben olsam öyle yaparım hala hesap soracagımız bir annemiz olması bile şükredilecek bir durum bence Allah sanada Annenede uzun ömür versin
Belki zararın neresinden dönsek kardır hayattan umit kesilmez hayat süprizlerle dolu ama önce hesaplaş içindeki acıyı bir boşalt çünki sular bile bulanmadan durulmuyor

daxi .!.:

Bi tutturmuşlar imtihan sabret.Öbür dünyada mükafatını alırsın diye.Sinirlerim zıplıyor.

El kadar çocuk neyin imtihanı.Her kötülüğü dinle yumuşatmayın.Bunun bir bahanesi olamaz.

Küçücükken tüm hayatı elinden alınmış.Büyümüş kurtulamamış insanlar.Bedensel acılar bitmiş ama

ruhlar tükenmiş.O insan müsvetteleri de domuz gibi yaşıyor.

Keşke yanımda yakınımda olsan seni sarsam .

Genişletmek için tıkla...

Ben de böyle düşünüp çok da sorguluyordum aslında. Ama sonra şunu öğrendim o imtihan aslında küçük çocuğun değil annenin imtihanı çocuk zaten kazanmış oluyor ama anne kaybediyor hem de Allah’ın emanet olarak verdiği şeye ihanet ederek kaybediyor. Geriye dönüşü yok.
Kanser hastası bebelere üzülürdüm mesela ya da garip hastalıklarla doğanlara. Ama o imtihan ailelerin imtihanı. Ölen çocuk zaten cennette.
Mesela ben ilk evlendiğim senelerde üst katımda oturan bir kadın vardı ,her gece çığlık kıyamet . Adam içer gelir ,kadını döver sızarmış. Bunu sonradan diğer komşulardan öğrendim. Daha sonra da aslında komşu olarak bizim de o kadından sorumlu olduğumuzu öğrendim. Bir yandan da bizim de imtihanımız olmuş ama bilemedim. Hiçbir şey yapmadım. Sadece gece evde korktum o kadar. Ne polis aradım ne de kadının kapısını çaldım bir ihtiyacın var mı diye? Şimdi olsa ayağa kaldırırım her yeri.

bence herkes silimo ya sarıldığını söylesin,sanki daha iyi hissediyor kendini. ben seni bir anne olarak anne sıcaklığıyla yaşayamadığın çocukluğuna,yaralarına sarılıyorum küçük silimo , inşallah faydası olur..

belki bana kızanlar olacaktır fakat her konuya imtihan ve sabret diye yaklaşmak bana mantıklı da gelmiyor

Bilgecee .!.:

Sözüm bitti biliyormusun şu an sarılabilsem sana keşke
Rabbim yarin yeni doğan güneşle birlikte yeni mutluluklar versin sana inşallah
Içim sızlayarak okudum aglayark okudum her mesajinizi
Çok zaman geçmis üzerinden silebilirlermi acaba ama inşallah silerler
Hep iyi ol hel Rabbim tırnagini taşa değdirmesin❤

Genişletmek için tıkla...

Bilgece canim çok tesekkurler umarım hepimiz bir an once iyi oluruz. Malum kötü olsak zaten bu kötüydü diyecekler iyiyken en iyiyiz allahim güç versin hepimize. Rapor 2013'e ait. Yasananlar kötüydü ama bi taraftan iyi ki olmuş diyorum. O günden sonra 3 yıl gorusmedim sadece telefon ettim. Nerede oldugumu adresimi vs bilmediler. mezun olduğum şehre geri dondum. o günkü olaylarin nereden çıktığını hatırlamıyorum kimbilir hangi saçma nedenden cikmistir ama arkadasimin annesine acik filmler izliyordu demiş. Acik film dediği de kendi açtığı TV de donen murat bozun özledim klibiydi. Ben zaten kitap okuyordum TV ye bile bakmiyordum. Klip bahane oldu ne o. Pulugum kaldı ne baska bir şeyim. Otururken de saldırdı bana kendimi koruyamayayim diye ki koruyamadim da gerçekten. Baltanin sapını kafama yememle aklım yerimden çıktı. O urpermeyi aklimdan cikaramiyorum maalesef. Cuzdanimi kimligimi herseyimi saklamis telefonumu kırdı beş kurussuz telefonsuz ustum basim yirtik kan icinde evden çıktım çıkış o cikis. Yine De dedim ki kotu olurlarsa benden bbilinmesin babama acil is için cagirdiklarini hattının kirildigini söyledim. Yolda bayılıp hastaneye kaldirildigimda da ısim yok hicbisey yok uyandigimda hemşireler kırmızı ojeli kız diye sesleniyordu bana. Ama çok şükür sansliyim her zaman iyi insanlar çıktı karşıma. Ameliyatlarimi yapan doktor çok yardımcı oldu bana. O gunlerde birinin bana yapabilirsin bu hayati degistirebilirsin diyecek birine çok ihtiyacım vardi. Doktor beni taburcu edecek gidecek yeriim yok beş kuruş param yok hicbiseyim yok ağlıyorum ben ne yapacağım diye. Doktorum bbenimle uzun uzun konuştu. Bana telefon hattı aldı. Şehir degistirecektim biletimi aldı. Beni kendi elleriyle yolcu etti. Hatirladikca minnet duyuyorum. Su an emekli oldu. Her bayram gider elini öperim. Kendi aileme ggitmedigimde bbile mutlaka onlara giderim. Hakkını asla odeyemem. İsin kötüsü De ne biliyor musun ben sadece basımdan yaralandigimdan düşünüyordum esas darbeyi sol gogsumden almıştım. Ciddi şekilde olumden döndüm ki o halde Ölsem sahipsizler mezarligina gomulecektim. Kimlik tespitim yapilamadigindan. Evden o halde ciktigimi bilmesine rağmen annem bir kere sormadi o gün ve sonrasinda neler oldu diye. İnsanlar diyor ya yuzlesin diye. Kiminle yuzleseceksin ki? Biraz yüzü kızaran biraz merhametli olan insanla yuzlesilir. Zalimlerle degil. Anlatmak da iyi gelmiyor bana aksamdan beri iyi değilim sürekli goruntuler flashback gibi geçiyor gozumun onunden. Anlatmamak da iyi gelmiyor çok feci boşluğa düştüm yine. Fiziksel acı hissediyorum bugün yasiyormusum gibi ayni şeyleri. Bugün biliyorum ki issiz gucsuz kalsam yine ayni seylere maruz kalırim bu da kimsesiz hissettiriyor. Bilmiyorum ya.

Pitikaremitikare .!.:

belki bana kızanlar olacaktır fakat her konuya imtihan ve sabret diye yaklaşmak bana mantıklı da gelmiyor

Genişletmek için tıkla...

Yok aksine bana da saçma geliyor bu imtihan olamaz insanoğlu vahsilikte sınır tanımıyor malesef ki düşün kendi cani kanı evladı ettiği zulmün haddi hesabı yok dün gece hiç uyumadım nerdeyse öyle üzüntü çöktü ki içime öylece kalakaldım biz bu kadar etkilediysek ya bunu yasayan küçücük masum çocuklar onlar nasıl tasicak