- 29 Ağustos 2019
- 25
- 17
- 33
- Konu Sahibi Derince4134
- #1
Merhabalar yıllar sonra kk ya geri dönmeye karar verdim çünkü artık işin içinden çıkamıyorum bu durumun. Üyelik onaylanır onaylanmaz açıyorum konuyu nolur bir fikir verin.
Annemle anne kızdan çok iki arkadaş gibi büyüdüm onu herkesten çok seviyorum canım benim. 2 sene önce evlendim. Aramızda iki mahalle var. Ondan uzağa gitmek istemedim eşimde anlayış gösterdi sağolsun. Çünkü bizden başka kimsesi yok annemin. Babam rahatsız kızkardeşimde uzakta okuyor gürcistanda.
Problem ne diyeceksiniz anlatayım. Riskli bir hamilelik geçirdim çok kanamam oluyordu yatarak geçti diyebilirim rahim ağzı kısalığı vardı ki 34 te de suyum geldi doğum yaptım. Annem bu süreçte elim ayağım oldu. Yemeğimi bıkmadan hergün ya gelip bende yaptı yada yapıp getirdi. Allah razı olsun. Annem doğum yaptıktan sonra çok değişti. Oğlum 5 aylık ama 5 sene gibi çok zorlaştırdı herşeyi bana. Hamileliğimde elim ayağım olan kadına ne oldu çözemiyorum. Konuşuyorum olmuyor susuyorum olmuyor. Herşeyi yanlış anlıyor. Biraz susayım kendi haline bırakayım diyorum yine küsüyor. Oğlumu kendi düzenime göre beslemek, uyutmak istiyorum karışıyor mama ver çorba ver vs diye. Kırmadan annecim alabildiği kadar anne sütü alsın zaten az kaldı kaçıran yok diyorum torunuma istediğimi yapamıyorum diye küsüyor. En son dün gece bende kalmaya geldi arada çok yorgun olursam yardıma geliyor bebek onun odasında uyuyor ben duyamam diye ama uyuya kaldı benden önce eşimde bebeği odamıza aldı. Annem gece uyanmış bebeği yanından aldık diye ağlamış sabahta haber vermeden çıkmış gitmiş. Kızkardeşime ağlamış çok zoruma gitti falan diye.
Eşimde bende ne yapacağımı ne konuşacağımızı artık şaşırdık. Ev almayı düşünüyoruz 2 saatlik bir ilden alacağız evi. Ben ordan istiyorum istanbuldan almak istemiyorum. Memurum zorunlu görevim bitince oraya gideceğiz. Annem sürekli ağlıyor torunumu götüreceksiniz ben onu çok seviyorum çok özlerim diye. Sert sert konuşuyor. Burada geçim çok zor ve kalabalık şehir sevemiyorum gitmek istiyorum konuşmam sizle sevmem çocuğunuzu falan diyor. Nolur akıl verin ya kendimi suçlu kötü biri gibi hissediyorum. Halbuki sevmesine zaman geçirmesine karışmıyorum engellemiyorum. Neden böyle yapıyor anlamıyorum. Zehir oldu kaç ay bana resmen. Çok uzattım okuyanlardan Allah razı olsun.
Annemle anne kızdan çok iki arkadaş gibi büyüdüm onu herkesten çok seviyorum canım benim. 2 sene önce evlendim. Aramızda iki mahalle var. Ondan uzağa gitmek istemedim eşimde anlayış gösterdi sağolsun. Çünkü bizden başka kimsesi yok annemin. Babam rahatsız kızkardeşimde uzakta okuyor gürcistanda.
Problem ne diyeceksiniz anlatayım. Riskli bir hamilelik geçirdim çok kanamam oluyordu yatarak geçti diyebilirim rahim ağzı kısalığı vardı ki 34 te de suyum geldi doğum yaptım. Annem bu süreçte elim ayağım oldu. Yemeğimi bıkmadan hergün ya gelip bende yaptı yada yapıp getirdi. Allah razı olsun. Annem doğum yaptıktan sonra çok değişti. Oğlum 5 aylık ama 5 sene gibi çok zorlaştırdı herşeyi bana. Hamileliğimde elim ayağım olan kadına ne oldu çözemiyorum. Konuşuyorum olmuyor susuyorum olmuyor. Herşeyi yanlış anlıyor. Biraz susayım kendi haline bırakayım diyorum yine küsüyor. Oğlumu kendi düzenime göre beslemek, uyutmak istiyorum karışıyor mama ver çorba ver vs diye. Kırmadan annecim alabildiği kadar anne sütü alsın zaten az kaldı kaçıran yok diyorum torunuma istediğimi yapamıyorum diye küsüyor. En son dün gece bende kalmaya geldi arada çok yorgun olursam yardıma geliyor bebek onun odasında uyuyor ben duyamam diye ama uyuya kaldı benden önce eşimde bebeği odamıza aldı. Annem gece uyanmış bebeği yanından aldık diye ağlamış sabahta haber vermeden çıkmış gitmiş. Kızkardeşime ağlamış çok zoruma gitti falan diye.
Eşimde bende ne yapacağımı ne konuşacağımızı artık şaşırdık. Ev almayı düşünüyoruz 2 saatlik bir ilden alacağız evi. Ben ordan istiyorum istanbuldan almak istemiyorum. Memurum zorunlu görevim bitince oraya gideceğiz. Annem sürekli ağlıyor torunumu götüreceksiniz ben onu çok seviyorum çok özlerim diye. Sert sert konuşuyor. Burada geçim çok zor ve kalabalık şehir sevemiyorum gitmek istiyorum konuşmam sizle sevmem çocuğunuzu falan diyor. Nolur akıl verin ya kendimi suçlu kötü biri gibi hissediyorum. Halbuki sevmesine zaman geçirmesine karışmıyorum engellemiyorum. Neden böyle yapıyor anlamıyorum. Zehir oldu kaç ay bana resmen. Çok uzattım okuyanlardan Allah razı olsun.
Annem ki bizi görenler ben evlenmeden önce ne güzel ilişkiniz var diye söylerlerdi ki öyleydi hala öyle ama bildiğiniz 5 yaşındaki çocuğa döndü. Evlendim evden gittiğim dank edince ki eli ayağıydım mahvoldu bende mahvoldum. Neyse alıştık kızım doğdu. Farkettim kızımı kıskanmaya başladı seviyor ama tuhaf bir hale büründü. Artık pek takmıyorum. Çünkü böyleler bizimde yapacak bi şeyimiz yok. 
