- 10 Nisan 2014
- 465
- 427
- Konu Sahibi Didem semerci
- #1
Annemle bugün yaşadığım durumlar sonucunda işin içinden çıkamayınca buraya yazmaya karar verdim.
Annemin amacı ne,neden bana karşı lafları böyle üstelik çoğu da önyargı.ben susmaktan başka nasıl davranmaliyim?
Annemi her zaman seveceğim,anlamasam da biliyorum bu zamana kadar yaşadıkları hiç kolay değil,ona anlayış göstereceğim fakat bana karşı bir tavrı var ki ben kızı değil de eltisi ya da komşusu ve yaşıtı gibiymisim gibi,benimle bir konuşmasını duyan hastanedeki teyze bile bu senin kaynanan mi demişti.o kadar anne kız gibi değiliz.
Ben eşimle buraya annemin memleketine tasinmisim bu bile sanırım ona yetmiyor.
Annemin zor bı hayatı oldu,babamla boşandılar,bi sürü çocuğuna yani bize yıllarca çalışıp baktı,sonra babam öldü,o yeniden evlendi, vs vs.
Bugün mutfakta patlıcanları dogramis tavaya atıyordu ben o sırada içeri geçtim takip ettiğim bir TV programı var izliyordum.ablam da uzanmıştı karni ağrıyordu.dalmisim ben, ablam ben bı içeri gideyim dedi,ardından ben de gitmek istedim.annemin ablama o bizim gibi değil,rahat dediğini duydum.
Annem icerde biz Birlikte yiyelim diye yemek hazırlarken biz oturuyormusuz.ablama da annem içerde oturuyor demişim.oyle birşey demedim ki ablam öyle sanmış annem de ben annem içerde oturuyor dedim sanmis.ablam bana sormadı bile girer girmez,anneme çerde patlıcan kavurdugunu söyledim dedim.bi yandan omlet yapıp kurabiye hamuru hazırlamış ve niye yardıma gelmedik içerde oturduk diye baya çıkıştı.hic uzatmadim kurabiyeye şekil verip fırına attım,omleti çevirdim sofraya yardım ettim.
Sofrada da konu erkeklerin aldatmasina geldi.babam da annemi aldattığı için nasıl hissettiğini anlattı.ben yorum yapmadan dinledim.daha çok ablamla konuştular.sadece aldatmanın kadınla değil erkekle değil kişinin zihniyetiyle ilgili olduğunu söyledim.herkes biseyler söyledi zaten.
Bu arada eşimin huylarını bencilligini özgüvenini babama benzetir annem hemen eşimle ilgili bişey anlatsam baban da böyle yapardı söylerdi der.ne alakası var anne benim babam eşim gibi olsaydı onu hiç sevemezdim derim benzettiği huylara göre.bugun de bana bu konuşmada senin eşin de seni aldatacak bence,hatta 2.bi kadınla evlenecek dedi.anne niye öyle diyorsun ya neden öyle bişey yapsın ki dedim.hayir bunu bana bu kadar rahat demesi ayrı sinirimi bozdu,ben onun kızıyım ayrı ağrıma gitti.simdi demiyorum ama ilerde aldatır seni dedi.hic tartismadim.ama çok üzüldüm.
Özelikle bugün neden buraya taşındık ki,git eşinle başka bir memlekete en azından annenden nefret etmeye başlama diye konuştum kendimle.
Annemi affediyorum, biliyorum yılların acıları sebebiyle normal düşünemiyor,yaşadıkları çok ağır.herseyi yazmadım ama biliyorum yani ne yapsa sanırım annem olduğu için uzulsem de kirilsam da sineye çekeceğim ama dostca sevgi dolu bir anne kız ilişkisi olsun isterdim.
Not:yazmadan gecmiyim,annem ne zaman bir ihtiyacim olsa yardım eder,eli kolu boş gelmez,asla da yaptığını gözüme sokmaz.ama işte bir lafları var ki böyle davranan kadınla aynı kişi değil sanki.bazen bu yardımları bile benim yardıma muhtaç,birşey beceremeyen biri olarak gördüğünü düşünüyorum,bir börek almaya bile beceremem diye gondermemisti şok olmuştum, bunu duyunca bana yaptığı yardımların sebebini düşündüm falan oysa ben memleketimden kilometrelerce uzakta,yabancı olduğum kültürde küçük bı yerde hem yaşadım,hem çocuk büyüttüm hem çevre yaptım hem 3 ev değiştirdim hem çalıştım.borek almayı beceremeyecek olmamı nasıl düşünüyor bugün bile anlam veremiyorum, üstelik üniversiteyi de şehir dışında okudum ben uzakta yine.ah anne ahh
Annemin amacı ne,neden bana karşı lafları böyle üstelik çoğu da önyargı.ben susmaktan başka nasıl davranmaliyim?
Annemi her zaman seveceğim,anlamasam da biliyorum bu zamana kadar yaşadıkları hiç kolay değil,ona anlayış göstereceğim fakat bana karşı bir tavrı var ki ben kızı değil de eltisi ya da komşusu ve yaşıtı gibiymisim gibi,benimle bir konuşmasını duyan hastanedeki teyze bile bu senin kaynanan mi demişti.o kadar anne kız gibi değiliz.
Ben eşimle buraya annemin memleketine tasinmisim bu bile sanırım ona yetmiyor.
Annemin zor bı hayatı oldu,babamla boşandılar,bi sürü çocuğuna yani bize yıllarca çalışıp baktı,sonra babam öldü,o yeniden evlendi, vs vs.
Bugün mutfakta patlıcanları dogramis tavaya atıyordu ben o sırada içeri geçtim takip ettiğim bir TV programı var izliyordum.ablam da uzanmıştı karni ağrıyordu.dalmisim ben, ablam ben bı içeri gideyim dedi,ardından ben de gitmek istedim.annemin ablama o bizim gibi değil,rahat dediğini duydum.
Annem icerde biz Birlikte yiyelim diye yemek hazırlarken biz oturuyormusuz.ablama da annem içerde oturuyor demişim.oyle birşey demedim ki ablam öyle sanmış annem de ben annem içerde oturuyor dedim sanmis.ablam bana sormadı bile girer girmez,anneme çerde patlıcan kavurdugunu söyledim dedim.bi yandan omlet yapıp kurabiye hamuru hazırlamış ve niye yardıma gelmedik içerde oturduk diye baya çıkıştı.hic uzatmadim kurabiyeye şekil verip fırına attım,omleti çevirdim sofraya yardım ettim.
Sofrada da konu erkeklerin aldatmasina geldi.babam da annemi aldattığı için nasıl hissettiğini anlattı.ben yorum yapmadan dinledim.daha çok ablamla konuştular.sadece aldatmanın kadınla değil erkekle değil kişinin zihniyetiyle ilgili olduğunu söyledim.herkes biseyler söyledi zaten.
Bu arada eşimin huylarını bencilligini özgüvenini babama benzetir annem hemen eşimle ilgili bişey anlatsam baban da böyle yapardı söylerdi der.ne alakası var anne benim babam eşim gibi olsaydı onu hiç sevemezdim derim benzettiği huylara göre.bugun de bana bu konuşmada senin eşin de seni aldatacak bence,hatta 2.bi kadınla evlenecek dedi.anne niye öyle diyorsun ya neden öyle bişey yapsın ki dedim.hayir bunu bana bu kadar rahat demesi ayrı sinirimi bozdu,ben onun kızıyım ayrı ağrıma gitti.simdi demiyorum ama ilerde aldatır seni dedi.hic tartismadim.ama çok üzüldüm.
Özelikle bugün neden buraya taşındık ki,git eşinle başka bir memlekete en azından annenden nefret etmeye başlama diye konuştum kendimle.
Annemi affediyorum, biliyorum yılların acıları sebebiyle normal düşünemiyor,yaşadıkları çok ağır.herseyi yazmadım ama biliyorum yani ne yapsa sanırım annem olduğu için uzulsem de kirilsam da sineye çekeceğim ama dostca sevgi dolu bir anne kız ilişkisi olsun isterdim.
Not:yazmadan gecmiyim,annem ne zaman bir ihtiyacim olsa yardım eder,eli kolu boş gelmez,asla da yaptığını gözüme sokmaz.ama işte bir lafları var ki böyle davranan kadınla aynı kişi değil sanki.bazen bu yardımları bile benim yardıma muhtaç,birşey beceremeyen biri olarak gördüğünü düşünüyorum,bir börek almaya bile beceremem diye gondermemisti şok olmuştum, bunu duyunca bana yaptığı yardımların sebebini düşündüm falan oysa ben memleketimden kilometrelerce uzakta,yabancı olduğum kültürde küçük bı yerde hem yaşadım,hem çocuk büyüttüm hem çevre yaptım hem 3 ev değiştirdim hem çalıştım.borek almayı beceremeyecek olmamı nasıl düşünüyor bugün bile anlam veremiyorum, üstelik üniversiteyi de şehir dışında okudum ben uzakta yine.ah anne ahh
Son düzenleme:
allah yardımcınız olsun
