- 3 Temmuz 2010
- 11.071
- 11.545
- Konu Sahibi redvelvetcake
- #1
Kızlar uzun bir aradan sonra merhaba. Bu cok popüler eski sevgili olayı bu sefer erkek tarafından geldi. Benim onceden de size çokça danıştığım ama çok da problemli bir ilişkim vardı, kendimden bayagı büyük bir insanla. 22 yaşındayım, hayatımın son iki senesi onunla geçince alışkanlık oldu işte, bırakamadım.
Ondan ayrıldığım dönemde başka biriyle tanıştım. Gerçekten bana o kadar iyi o kadar ihtiyacım olduğu gibi davrandı ki. Önce arkadaş olduk, ama kendimi böyle yaralı ceylan gibi hissediyordum o kadar şefkatli geldi ki. Öbürüyle bir oluru da yoktu, bir şans verdim. Şu an birkaç aylık güzel bir ilişkimiz var. O benden daha çok hevesli daha çok seviyor daha mutlu. Benden birkaç ay küçük sadece.
Ben eskisini bitirme arefesindeyken tanıstıgım icin o eski sevgilimin benim icin ne kadar değerli oldugunu, ne olursa olsun onu hayatımdan çıkarmayacagımı, bizim sevgiliden öte insan olarak birbirimizi cok sevdigimizi vs biliyor, ben evlenirsem onu düğünüme çağırırım, başım sıkışınca babamdan sonra arayacağım ilk insan o falan demiştim. Düşüncelerim hala değişmedi, gerçekten o benim icin bir eski sevgili sıfatından cok daha öte, saygı duydugum bir insan.
Başta sorun yoktu ama birbirimizi daha cok tanımaya başladıkça bana sürekli ya eskisi yine seni ararsa, ya tekrar ona dönersen, bilmem ne öne sürmeye başladı. Başta ondan kaynaklı olmayan aşırı kıskançlıkları vardı, beni yanımdaki üç yaşındaki kuzenimden kıskanan bir insan bu. Bir gün bana sürpriz yapacaktı bir geldi arabamın camlarını film kaplatmış, içeriyi kimse görmesin diyor. Başta sırf bana güvensin diye onu neredeyse butun yakın arkadaşlarımla tanıştırdım, görsun ici rahat etsin de darlamasın diye. Sürekli saçma sapan paranoya yapıyor. Ben zaten gece dışarı çıkmayan, çıksam da öyle bara kulübe gitmeyen bir insanım. Ne kısa giyerim ne açık. Beni tanıyanlar gayet sıradan, sıkıcı bir hayatım olduğunu bilir. Öyle yazan eden yürüyen de yoktur, zaten insanlara karşı mesafeli duruyorum.
Artık bunalmaya başladım. Her şeyime karışıyor. Ben hobi olarak fotoğrafçılık yapıyorum kendime ait bir sayfam, hatırı sayılır da takipçim var. Oradan bana fotoğraf gönderenlere takmıştı bir ara neden sana yazıyorlar diye, ki gelen mesajlarda beni erkek sanıp genelde "abi" diye mesaj atıyorlar. Bunu kendisi de görmesine rağmen hala bunaltıyor ve küçümsüyor. Instagramda unlu olmak monopolyde zengin olmak gibi diye bir söz gönderdi bana. Dedim kapatayım sayfamı o zaman sen de rahat et ben de edeyim. Ne olursa olsun bu benim ugraşımsa saygı göstermek zorunda. Ondan önce de ben bununla ugrasıyordum sonucta.
Sürekli sen beni sevmiyorsun, senin aklın hala onda, sen onu unutamadın, sen beni hiç kıskanmıyorsun, beni hic sahiplenmiyorsun, neden merak etmiyorsun diye soruyor. Dürüst olacağım size karşı, ben eski sevgilime aşıktım evet, ama boşuna kendimi üzüyordum olmayacak bir şey icin, şimdi eskisindeki gibi dertlerim yok cok daha rahatım sevildiğimi hissediyorum. Belki eskisine olduğu kadar o tutku yok, ama gerçekten iyi bir insan, ben onu kaybetmek istemiyorum, üzmek hiç istemiyorum. Bazı şeylerin zamanla olacağına inanıyorum, hemen silip atamam. Daha sonradan pişman olmak istemiyorum, şu an aşık değilim belki, biraz mantıken yaklaşıyorum ama değer veriyorum, seviyorum.
Bilmiyorum zamanla düzelir mi... Her kavga anında benim ona daha ilişkiye başlamadan once söyledigim şeyleri koz olarak bana karşı kullanmaya başladı. Durup durup eski sevgilimin konusunu acıyor. Telefonumu aldı bir kere çok sert tepki gösterdim, sen benden bir şeyler saklıyorsun, neden vermiyorsun sen beni sevmiyorsun diye ağlamaya başladı. Çok duygusal bir cocuk. Çocuk geliyor belki de bana hala, bir önceki benden cok buyuktu cunku. Bilmiyorum bu kıskanclıklar zamanla ne boyuta gelecek. Bir şarkı beğeniyorum mesela, gidiyor sözlerini buluyor bu şarkı sana eskisini mi hatırlatıyor, aklına o mu geliyor diye direkt ona bağlıyor. Gözüm dalıyor, onu mu düşünüyorsun diyor.
İki büyük kavgamız oldu. Birincisinde ben sorarsam da bana geçmişini anlatma sinirim bozuluyor dedi. Ben de sen beni pavyondan toplamadın ne geçmişinden bahsediyorsun demiştim bundan patladı. İkincisi de sen yüz vermesen insanlar sana mesaj atmaz demişti, ben de ben aranıyor muyum yani bu mudur demiştim. Bilmiyorum yanlış mı yapıyorum devam etmekle. Bana saygı göstermedigini hissediyorum.. Çok seven, sevgisini de aşırı gösteren bir insan. Ben öyle değilim, benim de onun gibi olmamı bekliyor, bu kişilik meselesi benim karakterim öyle degil dedigimde de sinirleniyor. İşte bu yuzden sadece çok sevmenin bir ilişki için yeterli olmadığını dusunuyorum. Bir fikir verin bana ne olur...
Ondan ayrıldığım dönemde başka biriyle tanıştım. Gerçekten bana o kadar iyi o kadar ihtiyacım olduğu gibi davrandı ki. Önce arkadaş olduk, ama kendimi böyle yaralı ceylan gibi hissediyordum o kadar şefkatli geldi ki. Öbürüyle bir oluru da yoktu, bir şans verdim. Şu an birkaç aylık güzel bir ilişkimiz var. O benden daha çok hevesli daha çok seviyor daha mutlu. Benden birkaç ay küçük sadece.
Ben eskisini bitirme arefesindeyken tanıstıgım icin o eski sevgilimin benim icin ne kadar değerli oldugunu, ne olursa olsun onu hayatımdan çıkarmayacagımı, bizim sevgiliden öte insan olarak birbirimizi cok sevdigimizi vs biliyor, ben evlenirsem onu düğünüme çağırırım, başım sıkışınca babamdan sonra arayacağım ilk insan o falan demiştim. Düşüncelerim hala değişmedi, gerçekten o benim icin bir eski sevgili sıfatından cok daha öte, saygı duydugum bir insan.
Başta sorun yoktu ama birbirimizi daha cok tanımaya başladıkça bana sürekli ya eskisi yine seni ararsa, ya tekrar ona dönersen, bilmem ne öne sürmeye başladı. Başta ondan kaynaklı olmayan aşırı kıskançlıkları vardı, beni yanımdaki üç yaşındaki kuzenimden kıskanan bir insan bu. Bir gün bana sürpriz yapacaktı bir geldi arabamın camlarını film kaplatmış, içeriyi kimse görmesin diyor. Başta sırf bana güvensin diye onu neredeyse butun yakın arkadaşlarımla tanıştırdım, görsun ici rahat etsin de darlamasın diye. Sürekli saçma sapan paranoya yapıyor. Ben zaten gece dışarı çıkmayan, çıksam da öyle bara kulübe gitmeyen bir insanım. Ne kısa giyerim ne açık. Beni tanıyanlar gayet sıradan, sıkıcı bir hayatım olduğunu bilir. Öyle yazan eden yürüyen de yoktur, zaten insanlara karşı mesafeli duruyorum.
Artık bunalmaya başladım. Her şeyime karışıyor. Ben hobi olarak fotoğrafçılık yapıyorum kendime ait bir sayfam, hatırı sayılır da takipçim var. Oradan bana fotoğraf gönderenlere takmıştı bir ara neden sana yazıyorlar diye, ki gelen mesajlarda beni erkek sanıp genelde "abi" diye mesaj atıyorlar. Bunu kendisi de görmesine rağmen hala bunaltıyor ve küçümsüyor. Instagramda unlu olmak monopolyde zengin olmak gibi diye bir söz gönderdi bana. Dedim kapatayım sayfamı o zaman sen de rahat et ben de edeyim. Ne olursa olsun bu benim ugraşımsa saygı göstermek zorunda. Ondan önce de ben bununla ugrasıyordum sonucta.
Sürekli sen beni sevmiyorsun, senin aklın hala onda, sen onu unutamadın, sen beni hiç kıskanmıyorsun, beni hic sahiplenmiyorsun, neden merak etmiyorsun diye soruyor. Dürüst olacağım size karşı, ben eski sevgilime aşıktım evet, ama boşuna kendimi üzüyordum olmayacak bir şey icin, şimdi eskisindeki gibi dertlerim yok cok daha rahatım sevildiğimi hissediyorum. Belki eskisine olduğu kadar o tutku yok, ama gerçekten iyi bir insan, ben onu kaybetmek istemiyorum, üzmek hiç istemiyorum. Bazı şeylerin zamanla olacağına inanıyorum, hemen silip atamam. Daha sonradan pişman olmak istemiyorum, şu an aşık değilim belki, biraz mantıken yaklaşıyorum ama değer veriyorum, seviyorum.
Bilmiyorum zamanla düzelir mi... Her kavga anında benim ona daha ilişkiye başlamadan once söyledigim şeyleri koz olarak bana karşı kullanmaya başladı. Durup durup eski sevgilimin konusunu acıyor. Telefonumu aldı bir kere çok sert tepki gösterdim, sen benden bir şeyler saklıyorsun, neden vermiyorsun sen beni sevmiyorsun diye ağlamaya başladı. Çok duygusal bir cocuk. Çocuk geliyor belki de bana hala, bir önceki benden cok buyuktu cunku. Bilmiyorum bu kıskanclıklar zamanla ne boyuta gelecek. Bir şarkı beğeniyorum mesela, gidiyor sözlerini buluyor bu şarkı sana eskisini mi hatırlatıyor, aklına o mu geliyor diye direkt ona bağlıyor. Gözüm dalıyor, onu mu düşünüyorsun diyor.
İki büyük kavgamız oldu. Birincisinde ben sorarsam da bana geçmişini anlatma sinirim bozuluyor dedi. Ben de sen beni pavyondan toplamadın ne geçmişinden bahsediyorsun demiştim bundan patladı. İkincisi de sen yüz vermesen insanlar sana mesaj atmaz demişti, ben de ben aranıyor muyum yani bu mudur demiştim. Bilmiyorum yanlış mı yapıyorum devam etmekle. Bana saygı göstermedigini hissediyorum.. Çok seven, sevgisini de aşırı gösteren bir insan. Ben öyle değilim, benim de onun gibi olmamı bekliyor, bu kişilik meselesi benim karakterim öyle degil dedigimde de sinirleniyor. İşte bu yuzden sadece çok sevmenin bir ilişki için yeterli olmadığını dusunuyorum. Bir fikir verin bana ne olur...
