- 18 Nisan 2015
- 250
- 76
- Konu Sahibi Badgirlunicorn
- #1
Artık bu duruma o kadar alıştım ki asla sorgulayamıyorum davranışlarını. En ufak şeyde haftalarca surat asması, her şey de hemen sinirlenip bağırması, hep kendini haklı görmesi, hayatta her şeyimin önüne engel koyması beni yıldırmadı ve yıldıramıcak da inşallah. Ben çocukluğumdan beri aşırı sorunlu bi ailenin içindeyim. Evde sürekli bir gerginlik var . Ortada bir konu yada olay yok ama sanki herkes heran patlamaya hazır gibi. Eskiden nefes alamıcak duruma gelirdim sürekli ağlardım ama artık içim buz gibi. Ne üzülebiliyorum ne de tam anlamıyla huzurluyum. Gerçekten aile içi huzursuzluğu yaşamayan bilmez. Evde size düşman ( ki bu kişinin babanız olması çok acı) biriyle yaşamak cidden zor ama alıştım. En küçük şey de bir insan haftalarca neden surat asıp konuşmaz? Bu kadar mı tahammülsüz bu kadar mı iğrenç bi insanım? İşten gelince hoşgeldin diyorum kalkıp kaç gündür binbir suratla cevap veriyo ve artık zoruma gidiyo bu durum. İçimde ona karşı ne sevgi ne de nefret var . Gerçekten nötr olmak nasıl bişey anladım. O benimle konuşursa konuşuyorum( gayet saygılı ve gerektiği gibi) konuşmazsa da bikaç defa konuşmaya çalışıyorum daha kötü oluyo her şey. Sizce napmalıyım? En iyisi hiç konuşmamak değil mi? Çünkü bir gün iyi 1 ay kötü artık bıktım. Yani ortada bişey yok diyelim akşam iyiyiz hoşuz işe gidip bi geliyo kapı çarpmalar konuşmamalar suratı zaten ayrı bi konu başlığı olur. Yani anlamadığım sen beni görmemişsin gün boyu ben sana napmış olabilirim. Sinirini benden çıkarıyo desem o da değil çok farklı bişey var bu adamda. Zaten psikolojik rahatsızlıkları olduğuna eminim ama artık şizofreniden şüpheleniyorum