Herkese merhaba, 20 yaşındayım,bundan yaklaşık bir önce okuldan birisiyle sevgili olduk.Bu benim ilk kez başıma gelen bir şey.
İlk zamanlar buluşmak pek bir problem olmuyordu,ben okulda çalışıyordum sık sık bir araya gelebiliyorduk,dışarda da aynı şekilde vakit geçirebiliyorduk.Sadece annemin haberi vardı bu durumdan o zaman, o da gerektiği şekilde müsaade ediyordu buluşmamıza ama ne zaman olayı babama anlattı babamın bana karşı hali tavrı vs. iyice değişmeye başladı.O da beni anlayışla karşılar, fevri olmaz diye düşünmüştüm ama iyice sinir yapmaya başladı her şeye.Defalarca -dürüstçe ve baya açık- bir şekilde ondan bir şey saklamak istemediğimi ama beni çok sıktığını anlattım babama ama babam ısrarla kendi bildiğini okuyor.Birebir buluşmamıza izin vermiyor,sürekli bağırıp çağırıyor,garip ve tutarsız davranıyor.Şu an okulda çalışmıyorum,başka bir işte çalışıyorum evime yakın bir yerde,saat 18.00 de çıkıyorum çıkar çıkmaz nerdesin,geliyor musun vs.diye darlamaya başlıyor.Önce bana karşı daha rahat davranırlardı,güvenirlerdi istediğim saatte eve girip çıkabiliyordum ama şimdi çok fazla sıkboğaz etmeye başladılar ve bu durumdan inanılmaz rahatsızım.Sevgilim 17.30 da çıkıyor haftaiçi her gün okuldan,okulda çalışıyor.Birlikte dönüyoruz bari o şekilde bir araya gelelim diyoruz onda bile babam 18.30 gibi hemen aramaya,nerdesinlere vs.başlıyor.Eve gelmeye cidden imkanım olmadığı saat aralıklarımda hemen evde olmamı istiyor.Ayrılmamı mı istiyorsun diyorum hayır diyor,çok tutarsız davranıyor,tek mesajlaşarak da bu işi yürütmek istemiyorum nasıl olsa aynı okuldayız diye.Haftasonu da sahil birebir hiç buluşamıyorum zaten,izin yok,birkaç kere çok ısrar ettim,istedim,3 saate hemen dönmemi istedi,günümü ciddi anlamda mahvetti.Sevgilimin ailesi ona hiçbir şey söylemiyor,istediği yere giriyor çıkıyor ama bana bu şekilde davranılması hiç hoşuma gitmiyor, sanki çok büyük bir hata yapmışım gibi hissettiriyorlar bana.Sevgilime de anlatıyorum durumu çok detaya girmeden,anlayışla karşılıyor ama ikimizin de içinde hep bir ukde olarak kalıyor bu buluşmaların daha uzun olması…
Her buluşmamızda bu olay dönüp duruyor.
Toplu kız arkadaşlarımla buluşacağız deyip sevgilimle buluşmak,yalan söylemek de hiç içime sinmiyor ama diğer türlü de hiç rahat bırakmıyor.
Dışarda da ayrı vakit geçirmek istiyorum onunla,ne yapmam lazım ? Siz olsanız ne yaparsınız ?
İlk zamanlar buluşmak pek bir problem olmuyordu,ben okulda çalışıyordum sık sık bir araya gelebiliyorduk,dışarda da aynı şekilde vakit geçirebiliyorduk.Sadece annemin haberi vardı bu durumdan o zaman, o da gerektiği şekilde müsaade ediyordu buluşmamıza ama ne zaman olayı babama anlattı babamın bana karşı hali tavrı vs. iyice değişmeye başladı.O da beni anlayışla karşılar, fevri olmaz diye düşünmüştüm ama iyice sinir yapmaya başladı her şeye.Defalarca -dürüstçe ve baya açık- bir şekilde ondan bir şey saklamak istemediğimi ama beni çok sıktığını anlattım babama ama babam ısrarla kendi bildiğini okuyor.Birebir buluşmamıza izin vermiyor,sürekli bağırıp çağırıyor,garip ve tutarsız davranıyor.Şu an okulda çalışmıyorum,başka bir işte çalışıyorum evime yakın bir yerde,saat 18.00 de çıkıyorum çıkar çıkmaz nerdesin,geliyor musun vs.diye darlamaya başlıyor.Önce bana karşı daha rahat davranırlardı,güvenirlerdi istediğim saatte eve girip çıkabiliyordum ama şimdi çok fazla sıkboğaz etmeye başladılar ve bu durumdan inanılmaz rahatsızım.Sevgilim 17.30 da çıkıyor haftaiçi her gün okuldan,okulda çalışıyor.Birlikte dönüyoruz bari o şekilde bir araya gelelim diyoruz onda bile babam 18.30 gibi hemen aramaya,nerdesinlere vs.başlıyor.Eve gelmeye cidden imkanım olmadığı saat aralıklarımda hemen evde olmamı istiyor.Ayrılmamı mı istiyorsun diyorum hayır diyor,çok tutarsız davranıyor,tek mesajlaşarak da bu işi yürütmek istemiyorum nasıl olsa aynı okuldayız diye.Haftasonu da sahil birebir hiç buluşamıyorum zaten,izin yok,birkaç kere çok ısrar ettim,istedim,3 saate hemen dönmemi istedi,günümü ciddi anlamda mahvetti.Sevgilimin ailesi ona hiçbir şey söylemiyor,istediği yere giriyor çıkıyor ama bana bu şekilde davranılması hiç hoşuma gitmiyor, sanki çok büyük bir hata yapmışım gibi hissettiriyorlar bana.Sevgilime de anlatıyorum durumu çok detaya girmeden,anlayışla karşılıyor ama ikimizin de içinde hep bir ukde olarak kalıyor bu buluşmaların daha uzun olması…
Her buluşmamızda bu olay dönüp duruyor.
Toplu kız arkadaşlarımla buluşacağız deyip sevgilimle buluşmak,yalan söylemek de hiç içime sinmiyor ama diğer türlü de hiç rahat bırakmıyor.
Dışarda da ayrı vakit geçirmek istiyorum onunla,ne yapmam lazım ? Siz olsanız ne yaparsınız ?
