Çok üzüldüm yaşadıklarınıza.
ama evet maalesef ki çok daha kötü şartlar altında okumaya çalışan insanlar var.
her gece oturup ağlamak tabiki çözüm değil.
bir yorumunuzda demişsiniz ki,helal süt emmiş birini bulsam v.s diye.
öyle biri yok yani bence.
herkesin hayrı kendine.
çok iyi sandığınız biriyle dahi,mesleğinizi almadan bişeyleri başarmadan evlenmeyin.
bu kötü evi bile ararsınız.
nasıl ki,ablanız bile cesaret etse boşanıp gelecek değil mi? En yakın örnek olarak ablanızı düşünün.
sizin kendi ayaklarınız üstünde durup başarmaktan başka çareniz yok. Yani iyi bir hayat istiyorsanız tabiki.
en olmadı baktınız o evde okuyamıyorsunuz kadın sığınma evini düşünün ama evliliği düşünmeyin.
zaten size arka çıkacak bir aileniz de olmayınca,
Evlilik gerçekten kolay değil.
diyeceğim o ki,hayatınız,geleceğiniz için savaşın ama bu asla birine sığınmak,hayatınızı birinin ellerine vermek olmamalı.
böyle bir baba ile yaşayabiliyorsanız,siz başarabilirsiniz. Bu gücü kendinizde görün.
sadece kendi geleceğinize odaklanın.
kendinize inanın,kendi hayatınızı kendiniz çizin.
anneniz için çok üzüldüm. Başınız sağolsun.