bana yardım edin lütfen

eşimle 4 yıldır evliyiz geçmiştende 5 yıllık birlikteliğimiz var. ben 17 yaşındayken nişanlandık. birlikteliğimiz evleninceye kadar çok guzeldi yada ben öyle sanıyordum. hekresin karşı çıkmalarına rağmen evlendim. aslında gerçekten iyi bir insan ama evliliğin sürmesi için iyi olmak yetiyormu bilmiyorum. bazen ayrılırsam onun gibi birini daha bulamayacağımdan korkuyorum. nişanlı olduğumuz dönemde bir dediğimi iki etmedi. ne istediysem ne söylediysem yapam mülayim sorumluluk sahibi biriydi.ama evlendiğimiz gunden tibaren kardeşleri sorun oldu. onları hep benden üstün tuttu. aynı işi yapıyorlar. önce onlara sonra kendine para almaya başladı. daha 1 yıllık evli değilken maddi sorunlar başladı. ben üniversite öğrencisiydim evlendiğimizde. diyeceksiniz o yaşta ne işi vardıda evlendin işte inat uğruna kendimi kanıtladığımı sandığım bir evlilik yaptım. ama mutlu olduğum anlarda olmadı değil. neyse geçen yıl işten ayrıldı tam 7 ay evde oturdu. hiç bir işe başlamadı. daha sonra tekrar işine geri döndü. bu arada eşim bar işletmecisi yani gece çalışıyor bense gunduz. 6 ay daha çalıştıktan sonra geçen temmuzda dukkanı kapatıldı o gunden beri evde oturuyor. hergun sabah çıkıp akşamn eve geliyor ama beş kuruş kazandığı yok. evin kirası herşey benim üzerimde. o kadar çok sıkıldım ki. bunun yanında oldukça agresif. beş karış suratla oturuyor. ne yapacağımı şaşırdım. saygımı kaybetmeye başladım sanki. eşim gibi görmüyorum sadece üzülüyorum onun adına belkide acıyorum. onunla konuşmak yüzüne bakmak içimden gelmiyor. neden derseniz çalışmak için kardeşlerinin işyeri açmasını bekliyor. son 4 aydır hep birilerini bekliyoruz. birileri sigarasını alıyor birileri yemek ısmarlıyor. kendimi asalak gibi hissetmeye başladım. birileri gelip bizi gezmeye götürüyor. eğer birileri iş açarsa çalışmaya başlayacak yoksa çalışamayacak. bu arada ben çalışmama rağmen evde hiç bir iş yapmıyor ben işten geliyorm yemeği hazırla evi temizle eve bak tüm sorumluluk üzerimde ne oldu erkeklere anlamıyorum lütfen ne yapmalıyım çok sıkıldım yoruldum konuşmaya bile halim yok boşanmalımıyım yada ne yapmalıyım yardım edin

Cok zor bir durum ya..

Peki esinin ailesi ile aran nasil?

Esin görüsüyor mu onlarla?

evet görüşüyor hemde oldukça sıkı bağları var asla söz söyletmez ailesine benim butun derdim para kazanmaması o kadar rahat davranıyor ki kardeşim verdi abim verdi ne istersem harcarım sürekli böyle evimizin elektriği kirası ödenmedi bende sinirliyim ödemiyorum ama nereye kadar ne kadar daha dayanabilirim bilmiyorum

çocuk yapmak istemedim iyikide yapmamışım vicdan meselsine döndü ayrılırsamne yapacak nasıl yaşayacak vicdanım elvermiyorum yüzüne baktığımda içimden ağlamak geliyor bi ses hala onu sevdiğimi söylüyor ama bi yanımda o kdaar öfkeli ki

Ah be gÜzelım ne acelen vardı evlılık ıÇın
keŞke demek boŞuna sonra bÖyle
allah yrd olsun zor bı durum barı dÜzene gırene kadar bebek yapmayın

Ah be güzelim... Bu aileler büyükler bişeylere karşı çıkıp itiraz ettiklerinde vardır bir hikmet mutlaka...
İnat uğruna, kendini ispatlamak uğruna ateşe atlamışsın. Mesleğinde de psikolog yazıyoCADIARZU

Eşiniz çok sorumsuz davranıyor. İlerde daha büyük problemler olabilir. Bir bayan çalışmayabilir (gerçi ben bunu kabul etmiyorum ama) Ama erkeğin evde oturması hiç çekilmez...:1no2: Kaldı ki başkalarının iş açmasını bekliyor. Kendi bişeyler için çabalamıyor. İlerde çocuk olunca ne olacak peki? Başkalrı mı süt getirecek çocuğa?
Ortam de sürekli gergin olacak besbelli. Konuşmak çözüm olacaksa konuş be güzelim. Seni kaybedeceğini bilsin.....

cok üzüldüm canim..
bence sen bosanmasan bile hemen... en azindan ayril bir müddet. ailen insallah sana destek verirse (demistin ya karsi cikmalarina ragmen evlendin) biraz gözü korksun. acik acik söyle ona neden ayrilmak istedigini.
bi erkek bu kadar rahat olmamali. kadin calisacak ta o oturacak ondan bundan otlanacak. sen bu konuda onun gözünü korkutmalisin. Bosan demiyorum hemen cünkü sanirim hala seviyorsun (onun gibi sini yine bulamiyacagindan korkuyorum yazmistin...)
ama baktin yine anlamiyor zaten o zaman yapacagin tek sey kalir... Bu durumda hayat sürmez...

ben psikologum gunde onlarca insanı dinliyorum ama kendime gelince bişey yapamıyorum objektif olamıyorum çocuk yapmayı aklımdan tamamen çıkardım. çok konuşmaya çalıştım ama hemen duygu sömürüsüne dönüyor param yok diye böyle deme eskiden böyle değildi düşenin dostu olmaz bigun çok para kazanıcam görüceksin aslında dert para değil çaba sarfetmemesi birilerine bağımlı olması elinden geleni yaptığına inansam böyle olmazdı belkide zaten yıllarca gece çalıştıe vde yoktu o gece gitti ben gunduz haftada bir gun 3-4 saat bir arada kaldık şimdi evde çalışmıyor bişey söylediğimde sende karar ver evcdemi oturayım çalışayımmı dşyor ortası yok sanki bunun acıyormuyum sevbiyormuyum karar veremiyorum bunu anlamanın bir yolu varmı

lady34 .!.:

Allah yardımcınız olsun bence konuşun iyi günde kötü günde hastalıkta ve sağlıkta beraberiz eşimizle öyle değil mi :bbo:

Genişletmek için tıkla...

iyi günde ve kötü günde tamam da... bi insan hic caba harcamiyorsa... yada yardimci olmuyorsa. baksaniza evde bile birsey yapmiyor.

eve döndüğümde bi gun yemeği kursa ne bileyim etrafı toplasa o da yok yatağını bile toplamıyor ama herkes böyle söylüyor düşenin dostu olmaz kendimi ömrümün sonuna kadar suçlu hissedermiyim parası varken iyiydi ama diyorum ya sorun para değil çaba sarfetmemek kendi kardeşlerinin karıları çalışmıyor ve hepsi evine bakıyopr ya ben çalışmasaydım o zaman sokaklarda kalıcaktık herhalde bunları düşününce daha çok sinirleniyorum offfff napıcam ben

Anneannemin bir lafi vardir...

"Gülsüm kizim, bir erkegin her halti cekilir, kumari, ickisi, capkinligi yeri geldimi bir tokadi bile ama calismayan bir erkegi hic bir kadin cekmez"

Galiba dogruluk payi var....sorumlulugnu bilmeyen evine iki kurusda olsa katkisi olmayan bir adami nereye kadar adam yerine koyariz!

Iyi gün kötü gün olayi fasa fiso.....bu zamanda bu yoklukta hicte öyle düsünemiyor insan malesef....

Faturalari gördükce, gecim SIKINTISI ile kavruldukca ve esin olacak adamin hala daha rahat rahat koltukta uzandigni gördükce gelde iyi gündede kötü gündede beraberiz diye düsün....:umursamaz:

Esinle acik ve net tam kararli bir sekilde konusmanin zamani gelmis canim....ya biran evvel kendini toparlasin yada ben bu isde yokum de...sen konusmadikca inan dahada cok koltuga yapisacak

evet hiç kolay değil sanki soruna alıştım duyarsızlaştım öfkem bi geliyor bi gidiyor gidince yerini merhamet alıyor pişmanlık sonra tekrar öfke yaşayamadıklarımın acısı keşke sil baştan alabilseydim yaşanmamış gibi sayamam kiçok konuştum konuştuktan sonrada çok pişman oldum bana çok şey verdi daha öğrenciydim maddi o kadar çok şey yaptı ki benim yüzümden tüm ailemi çekti onlaraın isteklerini yaptı anneme kardeşime o kadar öfkeliyim ki belkide o yaptıkları olmasa evlenmezdim yıllarca yaptıklarının altında ezildim benim bi abim var bigun eşimin ki ıo zaman nişanlıydık cebindeki paralarını cep telefonunu çaldı ve kaçtı bunları bile yaşadık ama o hala onların yüzüne bakıyor elinden geleni yapıyor bense gunden gune eziliyorum eskiyi düşününce söylediklerimden utanıyorum ölmeyi bile düşündüm çünkü ailemi atamıyorum ama onları da affedemiyorum eşimi seviyormuyum ama onu bile bilmiyorum minnet borcumsa çok fazla hadi gelinde çıkın işin içinden

diyorum belki düzelir yoğun bir çöküntü içinde ama ya bu duruma alışırsa insanlar rahata daha kolay alışırlar yada düzelecekse ne zaman belirsizlik yordu beni