- 11 Mart 2022
- 203
- 243
- Konu Sahibi Prenses Koala
- #1
Günaydın herkese 
Tum gece uyuyamadim yazim yanlışı olursa kusura bakmayin. Baslikta ki gibi akrabalarimi gormek istemiyorum. Herkes cok patavatsiz üniversiteden yeni mezun oldum sayilir (1 sene) kpss denedim olmadi. Tum egitim hayatim boyunca harcligin var mi nasilsin iyi misin diye sormayan akrabalarım ben mezun olunca "Eee naptin , ise girdin mi , kac puan aldin, para kazanmak lazim, ne yapacaksin , dershaneye de gitmissin dershaneyle olmadiysa bu saatten sonra zor " gibi söylemleri oldu hatta herkesin icin de oldu. Babaannem bile bana bir gun torunum demeyen kisi ise girdin mi para kazaniyor musun der oldu. Herkesin isi gücü bitmis benim atanmamla mesguller. Ya sanki onlarin himayesindeyim onlar bakiyor. Ailem atanmami istiyor ama oyle cokta baski kurmuyorlar. Akrabalarimla olan cogu gorusmeye gitmiyorym bu sefer ben yokken bile konum acliyormus napti diye. Zaten ayrılık süreci gecirdim (4 yillik yurtdışına gidince terkeden) onu atlatmaya calisiyorum bir yandan kpss calisiyorum hersey cok zor hal alıyor. Normalde ayrilik surecinde cok gecmis olmamasina son 1 aydir iyiyim yani ama akraba ziyareti bayram falan gelirken bugun de gidilcek cok mu stres yaptım ne gece uyuyamadim simdi de acaba bu kadar toparlanmisken en basa mi dönüyorum acaba diye korkuyorum bi yandan bunlari yazarken bile ağlıyorum ama yakinlarima hep iyiyim imaji veriyorum cok mu icime atiyorum da patliyor boyle bilmiyorum ama çok kötüyüm. Bu stresle ya yine kpss olmazsa diyorum. Her sey ust uste geldi kendimi cok özgüvensiz caresiz hissediyorum. Beni korkutan sey bu gecenin stresiyle (en basa dönüyorsun yapma bunu kendine) diye diye sabahlamam ve daha fazla strese girmem oldu ve aglamami da durduramadim haliyle. Bu isin icinden nasil çıkabilirim boyle dusunup uyuyayamam normal mi yoksa siz ne tavsiye verirsiniz. Akrabalarimi gormemek istememem gitmemem beni daha mi özgüvensiz kiliyor sizce yoksa yuzlesmem mi lazim siz ne tavsiye verirsiniz bu surecle alakali 
Tum gece uyuyamadim yazim yanlışı olursa kusura bakmayin. Baslikta ki gibi akrabalarimi gormek istemiyorum. Herkes cok patavatsiz üniversiteden yeni mezun oldum sayilir (1 sene) kpss denedim olmadi. Tum egitim hayatim boyunca harcligin var mi nasilsin iyi misin diye sormayan akrabalarım ben mezun olunca "Eee naptin , ise girdin mi , kac puan aldin, para kazanmak lazim, ne yapacaksin , dershaneye de gitmissin dershaneyle olmadiysa bu saatten sonra zor " gibi söylemleri oldu hatta herkesin icin de oldu. Babaannem bile bana bir gun torunum demeyen kisi ise girdin mi para kazaniyor musun der oldu. Herkesin isi gücü bitmis benim atanmamla mesguller. Ya sanki onlarin himayesindeyim onlar bakiyor. Ailem atanmami istiyor ama oyle cokta baski kurmuyorlar. Akrabalarimla olan cogu gorusmeye gitmiyorym bu sefer ben yokken bile konum acliyormus napti diye. Zaten ayrılık süreci gecirdim (4 yillik yurtdışına gidince terkeden) onu atlatmaya calisiyorum bir yandan kpss calisiyorum hersey cok zor hal alıyor. Normalde ayrilik surecinde cok gecmis olmamasina son 1 aydir iyiyim yani ama akraba ziyareti bayram falan gelirken bugun de gidilcek cok mu stres yaptım ne gece uyuyamadim simdi de acaba bu kadar toparlanmisken en basa mi dönüyorum acaba diye korkuyorum bi yandan bunlari yazarken bile ağlıyorum ama yakinlarima hep iyiyim imaji veriyorum cok mu icime atiyorum da patliyor boyle bilmiyorum ama çok kötüyüm. Bu stresle ya yine kpss olmazsa diyorum. Her sey ust uste geldi kendimi cok özgüvensiz caresiz hissediyorum. Beni korkutan sey bu gecenin stresiyle (en basa dönüyorsun yapma bunu kendine) diye diye sabahlamam ve daha fazla strese girmem oldu ve aglamami da durduramadim haliyle. Bu isin icinden nasil çıkabilirim boyle dusunup uyuyayamam normal mi yoksa siz ne tavsiye verirsiniz. Akrabalarimi gormemek istememem gitmemem beni daha mi özgüvensiz kiliyor sizce yoksa yuzlesmem mi lazim siz ne tavsiye verirsiniz bu surecle alakali 
Bitmez onların derdi atanırsın bu seferde ne zaman evleniyorsun? Artık birini bul bla bla , evlenirsin yok çocuk ne zaman? Olmuyorsa şunu dene bunu dene.Çocuk olur, ona öyle bakılmaz falan filan.Bitmez yani.Bence yaşadığınız hayatın ‘kendi’ hayatınız olduğunun farkına varın, çünkü başkaları uğruna yaşamak için çok kısa.Takmamaya çalışın, takamıyor musunuz ? Mümkün mertebe az görüşün.Görüştüğünüzde de verin cevapları, siz mi büyüttünüz bu yaşa kadar deyin.Onlar konuşsun dursun, günün sonunda bu hayatı yaşayan sizsiniz.
diyorlardır. Bana öyle dediler de 
Normal de cok konuşkan birisiyim ama boyle stresli ortamlari kaldiramiyorum bir de konuşan kişi baba tarafi daha cok ve en ufak lafi 10 sene unutmayip sakiz gibi uzatan insanlar en ufak bir hareketi bile dalga konusu olabilirsiniz tetikte oluyor insan kasinti. Lafim var aslinda ama versem susup anlayacak insan degiller mahalle kavgasina bile doner Babamin canını sıkmak istemiyorum o yüzden. Gecen sene bayram burnumdan geldi. Aglaman lazim niye aglamiyorsun denildi. "Bende sen agla dedin ya olur aglarim dedim hafif dalgayla" o an ortamdan uzaklastim agladim canım sıkıldı bayagi can sıkıcı işte