Başkalarının hayatına özenmek ..

reedd

Guru
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2013
791
880
Merhaba hanımlar..
Konum biraz tuaf gelebilir. Kendimle, ailemle vs her şeyle ilgili sorunlarım var. Ama asıl problemim düşünce yapımla ilgili.
Dertlerim var ama her insanın olduğu gibi normal dertler. Ayrıca anksiyetem (kaygı bozukluğu) var.
Şimdi asıl sorunum da şu.
Ben başkalarının hayatlarına özeniyorum. Mal, mülk olarak değil ama nasıl anlatayım onun hayatında olmak istiyorum gibi. Ve bu dediğim insanların da birçok derdi var aslında ama enerji mi değişiyor ne oluyor bilmiyorum. Mesela evde tek oturunca depresyona giriyorum, düşünüyorum , düşünüyorum ..
Ama başka birinin yanına , evine gidince. Olaylara dışarıdan baktığım için sanırım sanki hiçbir şey düşünmüyorlar da sadece yaşıyorlar gibi hissediyorum.
İşin özü bana kendi hayatım çok sıkıcıymış da başka kimsenin hayatı böyle değilmiş gibi bir his. Belki benim hayatım başka birinde olsa ve ben dışarıdan bakan olsam bu hayat çok cazip gelecekti bilemiyorum..
dediğim gibi maddiyat değil his olarak bu anlattıklarım.
Benim gibi hisseden var mı ne yapabilirim ?
 
Sizin gibi hissetmiyorum ama sizin boyle hissetmenizin bir sebebi olmali diye dusunuyorum. Hayatinizin genelinden ya da gidisatindan mutsuz oldugunuz icin mi boylesiniz acaba?
 
Sizin gibi hissetmiyorum ama sizin boyle hissetmenizin bir sebebi olmali diye dusunuyorum. Hayatinizin genelinden ya da gidisatindan mutsuz oldugunuz icin mi boylesiniz acaba?
Olabilir.
Bir de antidepresan kullanıyordum onu bıraktım bu ara onun yoksunluğunu da yaşıyorum sanırım başkalarıyla olunca da kafam dağılıyor o da olabilir.
 
Ben senin gibi hissetmedim hiç, hatta genelde insanların hayatı boşmus,en güzeli benimkiymis gibi gelir.
Sana iki önerim var. Birincisi madem anksiyite problemin var mutlaka ilaç ile tedavi ol..benim de zamanında agorafobim vardı birkaç ay ilaç kullandım çiçek gibi oldum. Bu tarz sorunlar telkinle, falan geçmez. Demek ki vücudunda bir şeyler eksik ki bunca yoğunluk yaşıyorsun . İlaç kullansan eminim ki sana cooook iyi gelir
İkinci önerim de hayatını güzel yaşamaya calis.
Mesela ben şu ara gerçekten çok mutsuzum. Ne iş,ne aşk,ne potansiyelini gerçekleştirme... Hayatım cidden b.ka sarıyor gibi. Ama yine de kendimi mutlu etmek için gayret ediyorum. Evde kalıp daha da kötü hissetmeye engel oluyorum. Tiyatro biletleri alıyorum, arkadaşlarımla plan yapiyorum,keyifli bir outdoor sporla uğraşıyorum,yeni kursa başladım,gönüllü olarak turist gezdiriyorum,yeni insanlarla tanışmış oluyorum... Cidden çaba sarfedip kendimi mutlu etmeye çalışıyorum. Mesela kadikoydeysem eve gekmek için metro+metrobüs yapmıyorum da vapurla eminonuye gidip otobüse biniyorum,hiç yoktan ir deniz havası alıyorum.
Gibi gibi gibi...
Sen de hayatını sanatla, sporla ,seyehatle, doğa ile, temiz hava ile, hayvanlarla,kitaplarla-paran yoksa PDF indirilmiş haliyle doldurmaya calis. O zaman yasadigin hayatı sevecegine inanıyorum
 
Kimsenin hayatı göründüğü gibi mükemmel değil. Bunu kabullenirseniz geçer bence. Herkes sağlıkla, iş hayatıyla ya da ailesiyle ilgili sınavlardan geçiyor. Önemli olan hayatlarımızdaki sorunlara rağmen mutlu olmaya çabalamak. Bende yaş ilerledikçe bu düşünceler oluştu. Belki sizde de işe yarar :)
 
bence kimsenin kendisinin ve hayatının mükemmel olmadığını fark edince sorununuz çözülür. özendiğiniz kişilerin de sorunları ve noksanlıkları var. bunları görürseniz eğer bence özenmeyi ve bunu takıntı haline getirmeyi bırakırsınız.
 
Kimse dört dörtlük bir hayat yaşamaz sadece kimileri şanslı doğar aile, ekonomik açıdan. Dertsizlerde var evet ama sayılı bana göre. Bana da zamanında hocalarım arkadaşlarım hep kusursuz bir hayat yaşıyormuşum gibi göründüğümü söylerlerdi nedenini sorduğum ise '' ne bileyim hep neşelisin, gülümsüyorsun, geziyorsun, enerjiksin '' derler. Birincisi yaşadığım en büyük travmayı dahi kimseye anlatmam bu beni iyi hissettirmiyor. İkincisi dert anlatarak insanlara negatif enerji vermek istemiyorum çünkü bende sürekli dert yanan bir insanla görüşmem. Zaten yeteri kadar sıkıntılarımız var en azından birbirimizi güldürelim isterim. Buda tabi sizin herkesi çok mutlu hayat sürdüğünü düşünmenize sebep oluyor. Benim doktora bile anlatamayacağım yaşanmışlıklarım vardır ama bunu yansıtmam. Niye yansıtayım ki? Hayatım sıkıcı değil çünkü sevdiğim şeyleri yapmak beni motive ediyor. Fotoğrafçı arkadaşlarımla şehir dışına çıkar kamp kurar çekim yaparız. Bana tüm derdimi unutturansa seyahat etmektir. Arkadaşlarımla küçük çaplı piknikler yapmayı, tek başıma spora gitmeyi seviyorum. Ama başkalarını izleyerek off napıcam desem var ya ömrüm çürür. Bi yerden başlayın bence :)
 
Geçenlerde uff hayat çok sıkıcı dedim. Eşim de hayat çok güzel bahane bulma dedi🤣 aynı hayatı yaşıyoruz sonuçta. Herşey bizim bakış açımızla ilgili.
Benim esim de diyor hatta bana kotu olan hayat onun için bulunmaz nimet adam hep mutlu bunlar ne yiyor içiyor ayni şeyleri yiyoruz ama bilemedim
 
Bir şeyi yanlış anlattım sanırım. Ben diğer insanların da hayatlarında kötü şeyler olduğunun farkındayım, hatta benim hayatım daha iyi bunun da farkındayım ama bana HİS olarak daha iyi geliyor. Bunu şuan şu duruma bağlıyorum ; ben her şeyi aşırı düşünüyorum , hayatımdaki olumsuzluklara aşırı yakılıyorum. İnsanlar her şeye rağmen keyif alabiliyorlar ama ben en ufak şeyde düşüyorum. Sorun bu sanırım :/
 
Bir şeyi yanlış anlattım sanırım. Ben diğer insanların da hayatlarında kötü şeyler olduğunun farkındayım, hatta benim hayatım daha iyi bunun da farkındayım ama bana HİS olarak daha iyi geliyor. Bunu şuan şu duruma bağlıyorum ; ben her şeyi aşırı düşünüyorum , hayatımdaki olumsuzluklara aşırı yakılıyorum. İnsanlar her şeye rağmen keyif alabiliyorlar ama ben en ufak şeyde düşüyorum. Sorun bu sanırım :/
Neden zevk alırsın onlari yap cok sosyal medyada takılma oralar biraz uc
 
Ben de bazı okuduğum kitaplardaki kahramanların yerinde olmak istiyorum.
Ciddi ciddi istiyorum ve imkansız olduğunu biliyorum.
Bende de psikolojik bozukluklar olabilir mi acaba?
 
Ben senin gibi hissetmedim hiç, hatta genelde insanların hayatı boşmus,en güzeli benimkiymis gibi gelir.
Sana iki önerim var. Birincisi madem anksiyite problemin var mutlaka ilaç ile tedavi ol..benim de zamanında agorafobim vardı birkaç ay ilaç kullandım çiçek gibi oldum. Bu tarz sorunlar telkinle, falan geçmez. Demek ki vücudunda bir şeyler eksik ki bunca yoğunluk yaşıyorsun . İlaç kullansan eminim ki sana cooook iyi gelir
İkinci önerim de hayatını güzel yaşamaya calis.
Mesela ben şu ara gerçekten çok mutsuzum. Ne iş,ne aşk,ne potansiyelini gerçekleştirme... Hayatım cidden b.ka sarıyor gibi. Ama yine de kendimi mutlu etmek için gayret ediyorum. Evde kalıp daha da kötü hissetmeye engel oluyorum. Tiyatro biletleri alıyorum, arkadaşlarımla plan yapiyorum,keyifli bir outdoor sporla uğraşıyorum,yeni kursa başladım,gönüllü olarak turist gezdiriyorum,yeni insanlarla tanışmış oluyorum... Cidden çaba sarfedip kendimi mutlu etmeye çalışıyorum. Mesela kadikoydeysem eve gekmek için metro+metrobüs yapmıyorum da vapurla eminonuye gidip otobüse biniyorum,hiç yoktan ir deniz havası alıyorum.
Gibi gibi gibi...
Sen de hayatını sanatla, sporla ,seyehatle, doğa ile, temiz hava ile, hayvanlarla,kitaplarla-paran yoksa PDF indirilmiş haliyle doldurmaya calis. O zaman yasadigin hayatı sevecegine
yorumunu gördükten sonra bende konu sahibi gibi düşünüyorum,bomboş bi hayat sizinkinin yanında..işe git eve gel,ev işi çocuk..sizin gibi üretken olmak isterdim en azından kendi hayatıma
 
yorumunu gördükten sonra bende konu sahibi gibi düşünüyorum,bomboş bi hayat sizinkinin yanında..işe git eve gel,ev işi çocuk..sizin gibi üretken olmak isterdim en azından kendi hayatıma
Hangi sehirdesiniz? Aslında çoğu şey içten gelmeyle alakalı. Üniversiteyi küçük sehirde okudum,yine de bir sürü şey yapardım.
İstanbuldaysaniz mesela dün epifani bayramıydi, kiliselerde sabah ayinler yapılıp öğlen suya hac attılar, yaşlı yaşlı insanlar da sudan cikarmaya çalıştı. Cok ilginç bir etkinlik, İstanbul'un çoğu yerinde de Çengelköy,Ortaköy,haliç vs yapılıyor. Mesela bunu izlemek bile bir değişiklik olurdu.
Aynı şekilde bir sürü şehirde sehir tiyatrolari var. Biletleri cook ucuz (öğrenci 17) . Onlar takip edilebilir. Şehir tiyatrosu olmayan şehirlere de turneye geliniyor. Festivaller yapılıyor,bunlar takip edilebilir... mesela Ekim ayında diyarbakirdaydim, festivale denk geldim, surlara teleskop koymuşlar gökyüzünü izliyorsun. Hem de bedava:) yani aslında çoğu şehirde yapacak çok fazla etkinlik var. Ama insanların içinden gelmiyor.
Benim outdoor etkinliğim kanoya binmek, o da ücretsiz,fatih Belediyesi'nin sitesinde. Her hafta gidiyorum. Yine fatih belediyenin sitesinde Belgrad ormanına yürüyüş turları düzenleniyor,ücretsiz olmasının yanında atistirmalik vs de ikram ediyorlar:)
Tabii şehrin etkisi var ama birazcık da araştırmalı bence.
Eğer istanbuldaysaniz çocuğunuzla gidecek çok fazla etkinlik var. Topkapidaki fetih 1453 müzesinde her haftasonu çocuk etkinlikleri yapılıyor, müzelerde falan arkeoloji etkinlikleri duzenleniyor. Bunlarin hepsi ücretsiz. Genelde şu sayfada yayınlanıyor .
Bence bahara doğru haftasonlari için keyifli planlar yapmaya başla, hatta eşinle anlaş ayda bir cumartesi çocuk onda kalsın,senin serbest günün olsun..ayda bir cumartesi de çocuk sende kalsın eşinin serbest günü olsun.
Belki böylece biraz daha rahatlarsın.
Sehrini yazarsan - denk geldiğim zaman sana etkinlik paslayabilirim:)
 
Merhaba hanımlar..
Konum biraz tuaf gelebilir. Kendimle, ailemle vs her şeyle ilgili sorunlarım var. Ama asıl problemim düşünce yapımla ilgili.
Dertlerim var ama her insanın olduğu gibi normal dertler. Ayrıca anksiyetem (kaygı bozukluğu) var.
Şimdi asıl sorunum da şu.
Ben başkalarının hayatlarına özeniyorum. Mal, mülk olarak değil ama nasıl anlatayım onun hayatında olmak istiyorum gibi. Ve bu dediğim insanların da birçok derdi var aslında ama enerji mi değişiyor ne oluyor bilmiyorum. Mesela evde tek oturunca depresyona giriyorum, düşünüyorum , düşünüyorum ..
Ama başka birinin yanına , evine gidince. Olaylara dışarıdan baktığım için sanırım sanki hiçbir şey düşünmüyorlar da sadece yaşıyorlar gibi hissediyorum.
İşin özü bana kendi hayatım çok sıkıcıymış da başka kimsenin hayatı böyle değilmiş gibi bir his. Belki benim hayatım başka birinde olsa ve ben dışarıdan bakan olsam bu hayat çok cazip gelecekti bilemiyorum..
dediğim gibi maddiyat değil his olarak bu anlattıklarım.
Benim gibi hisseden var mı ne yapabilirim ?
Herkesin bir derdi var durur içerisinde...
 
Hangi sehirdesiniz? Aslında çoğu şey içten gelmeyle alakalı. Üniversiteyi küçük sehirde okudum,yine de bir sürü şey yapardım.
İstanbuldaysaniz mesela dün epifani bayramıydi, kiliselerde sabah ayinler yapılıp öğlen suya hac attılar, yaşlı yaşlı insanlar da sudan cikarmaya çalıştı. Cok ilginç bir etkinlik, İstanbul'un çoğu yerinde de Çengelköy,Ortaköy,haliç vs yapılıyor. Mesela bunu izlemek bile bir değişiklik olurdu.
Aynı şekilde bir sürü şehirde sehir tiyatrolari var. Biletleri cook ucuz (öğrenci 17) . Onlar takip edilebilir. Şehir tiyatrosu olmayan şehirlere de turneye geliniyor. Festivaller yapılıyor,bunlar takip edilebilir... mesela Ekim ayında diyarbakirdaydim, festivale denk geldim, surlara teleskop koymuşlar gökyüzünü izliyorsun. Hem de bedava:) yani aslında çoğu şehirde yapacak çok fazla etkinlik var. Ama insanların içinden gelmiyor.
Benim outdoor etkinliğim kanoya binmek, o da ücretsiz,fatih Belediyesi'nin sitesinde. Her hafta gidiyorum. Yine fatih belediyenin sitesinde Belgrad ormanına yürüyüş turları düzenleniyor,ücretsiz olmasının yanında atistirmalik vs de ikram ediyorlar:)
Tabii şehrin etkisi var ama birazcık da araştırmalı bence.
Eğer istanbuldaysaniz çocuğunuzla gidecek çok fazla etkinlik var. Topkapidaki fetih 1453 müzesinde her haftasonu çocuk etkinlikleri yapılıyor, müzelerde falan arkeoloji etkinlikleri duzenleniyor. Bunlarin hepsi ücretsiz. Genelde şu sayfada yayınlanıyor .
Bence bahara doğru haftasonlari için keyifli planlar yapmaya başla, hatta eşinle anlaş ayda bir cumartesi çocuk onda kalsın,senin serbest günün olsun..ayda bir cumartesi de çocuk sende kalsın eşinin serbest günü olsun.
Belki böylece biraz daha rahatlarsın.
Sehrini yazarsan - denk geldiğim zaman sana etkinlik paslayabilirim:)
Üç yıl önce İstanbuldan çıkıp anadolunun sakin bir kasabasına yerleştim. Buralar hala dutluk etkinliğin e'si yok 🙄 aklı olan istanbuldan çıkmasın 😶
 
X