Arkadaşım, her evin dinamikleri, her evli çiftin karakterleri, her annenin bebeğini yetiştirme tarzı ve şartları çooook farklı. Milyon tane hikaye, deneyim çıkar milyon tane insandan. Bu işte tek doğru yok.
Sana da yazılmış hep, en önemlisi iç güdülerine güven. Onlar seni doğru yönlendirecektir.
Benim oğlum 18 aylık. 6 aylık olana kadar koynumda yatırdım. Çünkü doğrusunun bu olduğunu hissettim. Eşim hafta içi tek yattı, haftasonu yanımıza evci geldi :) Bu aramızda hiç bir soğukluk yaratmadı, ya da oğlumla bağ kurmalarına engel olmadı.
Sonra oğlum büyüdükçe rahat edemediğini farkettim, beşiğine beşikten de odasındaki mobilya yatakta yatmaya başladı. Ben zaten bebeğim 2,5 aylık olduğunda işe döndüğüm için oğlum alışkındı benim onu bırakmama ve geri gelmeme, hiç sorun yaşamadık.
Memeden hala kesmedim diye oğlumu sülalede kıyametler koptu. Kimin üstüne vazifeyse artık.. Gece uyumazmış, yemek yemezmiş.. Oğlum benim porsiyonlarım kadar yemek yiyen ve gece 9 buçukta yatıp sabah 8de kalkan bir çocuk oldu :) Canı isterse emer, canı isterse gece kalkıp koynumuza gelir. Neye ihtiyacı varsa o karşılanır yani. Anladığım kadarıyla siz de bu yaklaşıma sahipsiniz.
Şimdi kızım yolda, kısmetse 3 ay sonra alacağım kucağıma. Hiç endişelenmiyorum, çünkü biliyorum ki iç güdülerim beni yine doğru yönlendirecek.
