Bebeğim entübeyken verilen parti?

SatenAy .!.:

Çok iyi anlıyorum seni çok zor bir durum.ben bebeğimi 31 haftalıkken bir çok anomali yüzünden kaybettim 1 saat tek yaşayabildi hastaneden çıktıktan sonra eşimin ailesinin yanında kaldım güya bana bakacaklardı ama ertesi gün yemek davetine gidip beni bir başıma bırakmışlardı söylememe rağmen kimsenin umrunda olmadı aranıza mesafe koyun diyebileceğim tek şey bu

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

benyeniyimgaliba .!.:

Başlığı görünce herhalde arkadaş, komşu vs diye düşünmüştüm. Bu kadar yakın akraba çıkacağını hiç beklemezdim. Hadi çocuk umurlarında değil, parti yapacaklar, bari ortak gruba yazma. Eşiniz farkında değil mi olanların? O tepkisini koymuyor mu?

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Başınız sağolsun gerçekten bazı insanlar niye böyle bilmiyorum… Ve parti maalesef bizim için yapılmadı. Hatta gruptaki herkes tabii geliriz yazdı bir tane büyük ablası hiçbir şey yazmadı. Gitmiş ablasını telefonla aramış herkes geliriz yazdı sen bir şey yazmadın bekliyorum bak kırılırım gibisinden. Ablası öyle mecbur gittim dedi. O grupta mesajları ve ben eşimde görüyorduk ama bizi aramadı. Sonuçta bebeğimizden ötürü gelmeyeceğimizi biliyordu ve zaten öncesinde aramızda soğuktu…

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

HeySero .!.:

Benim de oğlum yoğun bakımdayken en yakınımdan biri çok bunaldığını tatile gidemediği için çok mutsuz olduğunu söyleyerek hayıflanmıştı. Aklıma o geldi.

Genişletmek için tıkla...

nilufersu .!.:

Ben de oğlumun sağlığı ile defalarca sınanmış bir anneyim. Ben oğlumun canı ile uğraşırken bana gelip yok oğlumun gözü şişti yok oğlum öksürüyor diye anlatırlarken boğasım gelirdi. Şimdi oğlum 7 yaşında düşünüyorum da herkese kendi yaşadığı ağır geliyor. Ama yine de ağır şeylerle sınanan insanların yanında bunlar konuşulunca ağzına çakasın geliyor

Genişletmek için tıkla...

ulasimiz .!.:

Allah razı olsun. İnsanlıktan nasiplerini almamışlar. Bazı kardeşler düşman gibidirler..

Sizin yaşadığınızı bir benzerini zamanında annem yaşamış. Yine bu garip amcam yapmış yapacağını.

Annem kardeşimi hastanede bekliyor. Biz de küçüğüz. Eşinin sadece 1 gün, bebegin yanına gelmesini istiyor. Cevabı, karım kıymetlidir yollayamam demiş.

Bir kaç gün sonra maalesef kardeşim vefat ediyor. 2 yaşında bir çocuk:'(

Annem babam yıkılmışlardı ben Küçücüktüm kardeşim için nasıl ağladığımı hatırlarım hala..

Daha 10 gün olmamıştı Amcam bütün aileye bir oğlumuz olacak diye mutluluk haberini yaymıştı. Ve inanır mısınız ilk çocuğu değildi iki kızı daha vardı.

O amcamın karakteri hiç değişmedi hep düşmanca tavırları oldu..

Sizde o kayından uzak durun mesafenizi hiç bozmayın. Çünkü böyle duygusuzların huyu değişmez.

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

uznbade .!.:

Merhaba hanımlar,
Ben maalesef 4 ay önce 25 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 600 gram doğdu. Çok çok zor bir süreçti. Bebeğim 45 gün entübe kaldı, her hastaneye gittiğimde resmen ölümünü bekliyorduk çünkü doktorlar öyle söylüyordu. 45 gün sonunda entübeden çıktı. 95 günde yoğun bakımda kaldı ama şükürler olsun ki 1 aydır yanımda çok iyiyiz :)
Sorum ve derdim şu… Bu dönem öyle zorluydu ki, ağlamadığım bir dakika var mıydı bilmiyorum. Ağır depresyona girmiştim. Kendimi suçluyordum, evden asla çıkmıyordum vs. Eşimin 3 ablası 1 abisi var. Ablalarıyla aram çok iyi. Abisiyle bir sebepten ötürü ben mesafe koymuştum ama ortada bir kavga yok. Neyse konuya gelelim. Ortak bir WhatsApp grubumuz var. Ben doğum yapınca herkes ‘geçmiş olsun’a hastaneye gelmişlerdi. Halim çok kötüydü bebeğim yoğun bakımdaydı tabii ki. Ben doğum yaptıktan 14 GÜN sonra bebeğim ölüm döşeğindeyken ve entübeyken gruba abisi şöyle bir şey yazdı:
‘Okullar açılmadan gelin de bir mangal partisi yapalım.’ Gruptaki herkes ‘ooo geliriz tabii’ ‘etleri hazır et geliyoruz bak’ ‘sana köfte ayırdım’ gibi goygoy şeyler yazdılar. Tabii eşim ve biz gitmedik ve gruba da bir şey yazmadık. Ben aşırı kırıldım ama. Kimse demedi de ; bu çocukların acısı var, bebekleri ölüm döşeğinde, entübe, halleri kötü daha 14 gün oldu gruba nispet yapar gibi böyle mi yazılır’…
Şimdi de bebiş evde iyi ya tabii prematüre olduğumuz için eve almıyoruz kimseyi. Ama 2 günde bir görüntülü arıyorlar eşimi. Çoook özlüyorlarmış yiğenlerini, öyle seviyorlarmış böyle seviyorlarmış… Ben de o arama sırasında içeri geçiyorum hep dayanamıyorum. Bebek iyi olup eve gelince herkes sever tabi… Sonuç olarak sizce ben abartıyor muyum? Çünkü bu olayda hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya devam ediyorlar ve neden soğuk davrandığımı bile anlamıyorlar muhtemelen.

Genişletmek için tıkla...

HeySero .!.:

Benim de oğlum yoğun bakımdayken en yakınımdan biri çok bunaldığını tatile gidemediği için çok mutsuz olduğunu söyleyerek hayıflanmıştı. Aklıma o geldi.

Genişletmek için tıkla...