Bebeğime annem mi bakacak kayınvalidem mi ....

Kızlar benim bir sorunum var ne olur fikir paylaşın ;

benim doğum da temmuzda olacak kısmetse ama biz eşimle şimdiden kayınvalidem yüzünden bebeğe kim bakacak tartışması yaşamaya başladık.

Şöyle ki , hem benim hem eşimin annesi yalnızlar. eşleri yok. bizden başka çocukları yok. Annem bugüne kadar ailede bir çok bebek bakmış , ayrıca 7 yıl bebek bakıcılığı yaptı. Evime uzak oturuyor ama bebek doğduktan sonra bize yakın bir yere kiraya çıkmaya hevesli , torunuma ben bakacağım diyor.

Kayınvalidem ise, tek çocuğu olan eşimi, o zamanlar çalıştığı için 40 günlükken şehir dışında olan kayınvalidesine bırakmış , ayda bir oğlunu görmeye gelmiş , oğlu 13 sene boyunca okul dönemlerinde annesinin yanında kalmış diğer zamanlarda hep babaannede yaşamış dolayısıyla kendi çocuğuna bile doğru dürüst annelik yapmamış bir kadın.
o da annem gibi bizim eve uzakta oturuyor.

Ancak şimdi kayınvalidem 60 lı yaşlarında , sanırım kendi çocuğuna bakamadığından dolayı kendini suçlu hissediyor ve benim doğacak bebeğime kendisi bakacakmış oğluna öyle söylemiş en azından biraz annesi biraz ben bakarım diyormuş. Benimle bu konuyu hiç konuşmadı. Konuşsa ağzının payını da alır. Kendisiyle pek anlaşamıyoruz ama saygı çerçevesinde 5 yıldır hiçbir tartışma da yaşamadık. Kadının tek sorunu yalnızlık ve oğluna yakın olmak. benden pek hoşlandığını düşünmüyorum , her hareketimi eleştiriyor ama bana laf sokmak için açığımı kolluyor.

Böyle bir durumda ben lohusalığımda bile kayınvalidemi nasıl çekerim diye düşünürken bir de bebeğimi ona emanet etmek zorunda kalma düşüncesi şimdiden uykularımı kaçırıyor geceleri düşünmekten uyuyamıyorum. Onu nasıl bu fikrinden caydırabilirim ya da eşimi , bebeğime annemin bakması gerektiği fikrini nasıl benimsetebilirim ?
eşime bebeğe annem bakmalı çünkü hem tecrübeli hem de benimle muhattap olacak sonuçta, annenle sorun yaşayacağımızı biliyorsun dediğimde , onu idare etmeyi öğreneceksin onu oyunun dışında bırakamazsın diyor. Kafayı yiyeceğim , lütfen bana bir yol gösterin....

bu arada ben çalışan bir anne adayıyım.

ya boşver tadını çıkar hamileliğinin kısmet ne ise o olur.Takma kafana..

ayrıca anneme nazım geçer de senin annen ne dese bana batar ben ne desem ona batar de... Sen hiç konuyu açma annen geliversin yakınına.

MariposaM .!.:

Kızlar benim bir sorunum var ne olur fikir paylaşın ;

benim doğum da temmuzda olacak kısmetse ama biz eşimle şimdiden kayınvalidem yüzünden bebeğe kim bakacak tartışması yaşamaya başladık.

Şöyle ki , hem benim hem eşimin annesi yalnızlar. eşleri yok. bizden başka çocukları yok. Annem bugüne kadar ailede bir çok bebek bakmış , ayrıca 7 yıl bebek bakıcılığı yaptı. Evime uzak oturuyor ama bebek doğduktan sonra bize yakın bir yere kiraya çıkmaya hevesli , torunuma ben bakacağım diyor.

Kayınvalidem ise, tek çocuğu olan eşimi, o zamanlar çalıştığı için 40 günlükken şehir dışında olan kayınvalidesine bırakmış , ayda bir oğlunu görmeye gelmiş , oğlu 13 sene boyunca okul dönemlerinde annesinin yanında kalmış diğer zamanlarda hep babaannede yaşamış dolayısıyla kendi çocuğuna bile doğru dürüst annelik yapmamış bir kadın.
o da annem gibi bizim eve uzakta oturuyor.

Ancak şimdi kayınvalidem 60 lı yaşlarında , sanırım kendi çocuğuna bakamadığından dolayı kendini suçlu hissediyor ve benim doğacak bebeğime kendisi bakacakmış oğluna öyle söylemiş en azından biraz annesi biraz ben bakarım diyormuş. Benimle bu konuyu hiç konuşmadı. Konuşsa ağzının payını da alır. Kendisiyle pek anlaşamıyoruz ama saygı çerçevesinde 5 yıldır hiçbir tartışma da yaşamadık. Kadının tek sorunu yalnızlık ve oğluna yakın olmak. benden pek hoşlandığını düşünmüyorum , her hareketimi eleştiriyor ama bana laf sokmak için açığımı kolluyor.

Böyle bir durumda ben lohusalığımda bile kayınvalidemi nasıl çekerim diye düşünürken bir de bebeğimi ona emanet etmek zorunda kalma düşüncesi şimdiden uykularımı kaçırıyor geceleri düşünmekten uyuyamıyorum. Onu nasıl bu fikrinden caydırabilirim ya da eşimi , bebeğime annemin bakması gerektiği fikrini nasıl benimsetebilirim ?
eşime bebeğe annem bakmalı çünkü hem tecrübeli hem de benimle muhattap olacak sonuçta, annenle sorun yaşayacağımızı biliyorsun dediğimde , onu idare etmeyi öğreneceksin onu oyunun dışında bırakamazsın diyor. Kafayı yiyeceğim , lütfen bana bir yol gösterin....

bu arada ben çalışan bir anne adayıyım.

Genişletmek için tıkla...

Allah bebeginizi kucaginiza almayi nasip etsin .. Konunuza gelince icinize sineni yapin esinizle belki 1 2 gun tartisirsiniz ama cocuk onemli ve biraz anneniz biraz kayinvalideniz bakmasi hic hos olmaz cunku ikisi farkli egitir cocugunuz sizde farkli annelerde farkli dawranis gorur surekli buda cocugun dengesini bozar 2sinin zamanli yani sirayla bakmasina kesinlikle karsi cikin bunu sizin bildiginize eminim ama esinizin anlamasi gerek umarim hayirli bi sonuca ulasirsiniz

bence anne sen oldugun icin bakiciyi secme hakki senindir buna yalnizca sen karar verebilirsin ben böyle gördüm yani neticede annelik icguduleriyle kendini en guvende hissettigin kisi bakmali gerek bakici secimi gerek anne veya kaynana hic farketmez bu islere kadinlar bakar esine oyle soylersin canım ic islerine fazla karismasin :)

Objektif olarak sanki anneleriniz değilde bakıcı seçme durumu olarak baktığımda annenizi tercih edin derim. .tecrübe konusunda.soyle bir orta yol bulunabilir. Annenizinde kendine göre sosyal hayatı vardır.agirlikli olarak anneniz bakar mesela haftanın 1-2 günü kv niz bakar yada annenizin yanına gelir sevmeye yada yardım etmeye

ayy inan ki benim de hiç hoşlanmadığım ve tadımın kaçtığı bir durum bu. ben de şimdiden düşünüyorum hele ilk günlerde annemin yanında olmasını daha çok isterim çünkü onun yanında daha rahat eder insan.seni bu yüzden anlayabiliyorum. keşke ikisinin de durumları aynı olmasaydı da hiç değilse bahane bulabilseydin. şöyle bir durum var çocuğa sürekli bir kişinin bakması çocuk açısından iyi olur diye düşünüyorum. huyu değişmez düzeni değişmez. eşine annenin yanında daha rahat olabileceğini söylesen ve bu durumu da eklesen hala ısrar eder mi acaba bilemedim ki. allah kolaylık versin ne diyeyim hepimizin derdi bu :)

Ben şuan sizin yerinizde olsaydım; eşinizle bu konuyu kesinlikle açıklığa kavuştururdum erkekler çocuk gibidir , güzel dille anlatırsanız size hak verir. " Çalışmak zorunda olduğunuzu ve bu nedenle bebeğinizi muhakkak ki birine bırakmak zorunda olduğunuzu, bu konuda ikinizin hatta bebeğinizin de çok şanslı olduğunu, ailenizden birilerine emanet edeceğiniz için mutlu olduğunuzu söyleyin. Ancak, çalışan bir anne olmak birtakım sorumlulukları sorunları da beraberinde getirebilir bunları sizde söylediklerinize inanarak eşinizle paylaşın. Örneklem vererek açıklayayım; Benim ilk bebeğime annem bakmıştı. Sabah erkenden kalkıp işe gidiyordum annem yakın olduğu için bana geliyordu. Sabah çoğu zaman yatağımı toplamama fırsatım olmazdı, her akşam muhakkak sıcak bir çorba/yemek olurdu yeri gelir annem akıl verir yeri gelir anneme kızardım, bazen çamaşır yıkanır toplayacak, katlayacak zamanım olmazdı annem yapardı Allah'ım binlerce kez ondan razı gelsin başımdan eksik etmesin. Ama kayınvalidem bakmış olsa idi arada hep bir mesafe olacaktı bazı şeyler samimi olmayacaktı, hep bi çekince olcaktı, bana yanlış gelen belki de doğru olan konuları konuşamayacaktım ve buda eşimle aramı açacaktı kavga, gürültü, mutsuzluk vs. bence kayınvalidenin de bebeğe bakmak istemesi güzel bir şey bu devirde kimse rahatını bozmak istemiyor bunları da düşün samimi bir konuşma yap. önce eşini ikna et arada bir annemi dinlendirelim kayınvalidem de gelsin oda baksın ondanda yardım alalım annende kabul ederse bundan mutluluk duyarım de ama samimi ol. Gerçekten iste bunu. Torun o kadar farklı olurmuş ki heveslenmeleri şimdiden bunun konusunu tartışmaları söylemeleri güzel ne mutlu ki bilmediğiniz bakıcılara emanet etmeyeceksin. Kayınvalidenle aranda sıcaklık olmadığından dolayı, aranızın dahada kötüye gitmesinden korkuyorum beni anla diye eşini ikna edebilirsin diye düşünüyorum. Eşinide annesini de kırmadan güzelce anlatabilirsin. Bu sorun olmamalı, kayınvalidenle de konuşman ikinize iyi gelecektir. En azından seni anlayacaktır. Kolay gelsin canım :) Bebeğin hayırlı olsun. SAĞLICAKLA KAVUŞURSUN İNŞ.