Bende anlatayım bari hikayemi.
Nasıl büyük umutla nasıl büyük istekle bebek istediğimi görsün herkes bakalım
20 yaşımda çok büyük bir aşkla evlendik.
Kimsede istemedi evlenelim .
Bir düğünüm bile olmadı mesela.
Bir gelinlik bile giyemedim .
Ama Şükrettim hep.
Mükemmel bir evim yuvam eşim ve bir çok şeyim vardı.
Bazen çok üzüldüm.
Ağladım zırladım . Ama hep şükrettim .
Hayırlısı olsun dedim .
Evlendik ve bir türlü çocuk olmasına ikna edemedim eşimi.
Yaşımız küçük dedik bir otursun evliliğimiz gezelim tozalım dedik .
8 ay önce bir tartışma sonunda eşim ikna oldu .
Hiç böyle hayal etmemiştim. İnanamadımda zaten . Vazgeçer dedim .
Evlilikte kavgalar varken çocuk olsun istemiyordum birazda .
Ve zaten o zaman çocuktan bende vazgeçmiştim .
Sonra anladım ki ufak tefek her ailede olan kavgalarmış .
İnanmayacaksınız ama iyi ki etmişiz diyorum.
Her kavgada biraz daha olgunlaştık.
Daha bir tanıdık birbirimizi.
2,5 senenin verdiği birşey bu sanırım
Her durumda birbirimize nasıl tepki vermemiz gerektiğini öğrendik .
Evet çocuk istiyorduk ama bir şeyler eksikti anlıyordum.
Bir türlü neyin eksik olduğunu anlayamadım .
Benim ailem bir çocuğum olsun çok isterken onun ailesi hep erken vs dedi.
Üzüldüm tabi nasıl üzülmem :)
Artık adet tarihlerimi yazmaya başladım .
İlk ay 32 günde oldum adet.
ikinci ay 34 günde.
hep böyle devam etti.
Düzensizlikten ötürü dr gittim.
Olmuyor dedim :)
Birsürü test yaptılar.
Birşey yok dediler.
Ama biliyordum bir sorun vardı.
Yoksa neden olmasın :)
En son ay dr değiştirmeye karar verdim .
Her dr gidişimde kapıda birileri bana hamilemisin neden geldin diyorlardı.
Bende içeri girince belli olacak diyip oturuyordum .
Hiç yok demedim diyemedim .
Ağzımdan bir türlü çıkmıyordu yok kelimesi.
Hamileleri her gördüğümde bana dua edin diyordum .
Dua istiyordum .
En son ay 52 gün hasta olamadım.
her ay ki umut yine doğdu içime .
Dr gittim. Kapıda gözlerimi kapadım .
Dua ettim.
Allahım yalvarıyorum . Eğer hamileysem şimdi duyayım . Değilsem bir hastalığım varsa nedenini öğreneyim dedim .
içeri girdim . dr şeker ilacı yazdı. Şaşırdım tabii. ne alaka dedim . Kesinlikle gebelik yok dedi. Dr o zaman ne var dedim .
Pco olduğumu öğrendim :)
Aslında üzülmedim . Çünkü demiştim ki bir hastalığım varsa onu öğreneyim . Ona göre hareket ederim.
Eve geldim .
Oturduğum yerde başladım ağlamaya.
Eşim geldi sarıldı ne oldu söyle dedi.
Biliyordu ben birşey yoksa ağlamam :)
Pco olmuşum dedim . Bir grip olmuşum öksürük olmuşum gibi söyledim bunu :)
Hala gülüyorum .:)
ne olduğunu bile bilmiyordu. Hemen net başında başladık araştırmaya.
Evet geç olurmuş zor olurmuş ama olurmuş :)
bu arada bir türlü gelemeyen adetim yüzünden bel ağrıları kasık ağrıları daha bir sürü psikolojik olay yaşadım .
Adet sökücü bitti ama hala adet olamıyordum .
13 gün oldu lekelenme oldu. Hala içimde bir umut. Acaba hamile yenimi kaldım acaba yerleşme kanamasımı .
Değilmiş :)
Ertesi gün patladım . Ve hayatımda hiç olmadığı kadar kanamam oldu .
Ben pes etmiyorum . Geç olacak ama gelecek kızım . Benimde bir bebeğim olacak .
Biliyorum sadece 8 ay oldu. İnsanlar senelerce uğraşıyor ama herkesin acısı kendine büyük işte.
Yılmadım kendimi hep ben teselli ettim.
Eşim profesyonel foto makinesi aldı . Bebek doğum çocuk fotoğrafları çekmeye başladım .
Ücretsiz birçok fotoğraf çektim . Albüm yaptım . Durumu olmayanlara yardım ettim.
İnsanların bebeklerine özene bezene aldığı kıyafetleri eşyaları topladım durumu olmayan ailelere verdim .
Çokta para harcadım . Her kargoda 50 tl para ödedim ortalama.
Ama olsun dedim . Bir dua herşeye yeter dedim . Bana dua etsinler yeter dedim :)
Hiç bir zaman bir bebek gördüğümde soğuk davranıpta benm olmuyor demedim . hep çok sevdim.
Sizde sakın umutsuz olmayın . Benim gibi uğraşlar bulun.
Üzmeyin kendinizi.
Ne kadar zor olduğunu yaşadım biliyorum ama benim gibi gülün hep.
Unuttuğum şeyler olursa yazacağım yine. Buda benim hikayem . Bebek yolunda yaşadığım herşeyi yazacağım .
Kızım belki duyarsın hissedersin . Seni bekliyorum minğim. Ne olursa olsun şimdi kardeşlerine yapıyorum birgün sana yapacağım .
Hele bir gel o kokunu koklıyayım . Bak göreceksin nasıl bir anne olacağım . Seni seviyorum bıdığım küçük kelebeğim .
Nasıl büyük umutla nasıl büyük istekle bebek istediğimi görsün herkes bakalım
20 yaşımda çok büyük bir aşkla evlendik.
Kimsede istemedi evlenelim .
Bir düğünüm bile olmadı mesela.
Bir gelinlik bile giyemedim .
Ama Şükrettim hep.
Mükemmel bir evim yuvam eşim ve bir çok şeyim vardı.
Bazen çok üzüldüm.
Ağladım zırladım . Ama hep şükrettim .
Hayırlısı olsun dedim .
Evlendik ve bir türlü çocuk olmasına ikna edemedim eşimi.
Yaşımız küçük dedik bir otursun evliliğimiz gezelim tozalım dedik .
8 ay önce bir tartışma sonunda eşim ikna oldu .
Hiç böyle hayal etmemiştim. İnanamadımda zaten . Vazgeçer dedim .
Evlilikte kavgalar varken çocuk olsun istemiyordum birazda .
Ve zaten o zaman çocuktan bende vazgeçmiştim .
Sonra anladım ki ufak tefek her ailede olan kavgalarmış .
İnanmayacaksınız ama iyi ki etmişiz diyorum.
Her kavgada biraz daha olgunlaştık.
Daha bir tanıdık birbirimizi.
2,5 senenin verdiği birşey bu sanırım
Her durumda birbirimize nasıl tepki vermemiz gerektiğini öğrendik .
Evet çocuk istiyorduk ama bir şeyler eksikti anlıyordum.
Bir türlü neyin eksik olduğunu anlayamadım .
Benim ailem bir çocuğum olsun çok isterken onun ailesi hep erken vs dedi.
Üzüldüm tabi nasıl üzülmem :)
Artık adet tarihlerimi yazmaya başladım .
İlk ay 32 günde oldum adet.
ikinci ay 34 günde.
hep böyle devam etti.
Düzensizlikten ötürü dr gittim.
Olmuyor dedim :)
Birsürü test yaptılar.
Birşey yok dediler.
Ama biliyordum bir sorun vardı.
Yoksa neden olmasın :)
En son ay dr değiştirmeye karar verdim .
Her dr gidişimde kapıda birileri bana hamilemisin neden geldin diyorlardı.
Bende içeri girince belli olacak diyip oturuyordum .
Hiç yok demedim diyemedim .
Ağzımdan bir türlü çıkmıyordu yok kelimesi.
Hamileleri her gördüğümde bana dua edin diyordum .
Dua istiyordum .
En son ay 52 gün hasta olamadım.
her ay ki umut yine doğdu içime .
Dr gittim. Kapıda gözlerimi kapadım .
Dua ettim.
Allahım yalvarıyorum . Eğer hamileysem şimdi duyayım . Değilsem bir hastalığım varsa nedenini öğreneyim dedim .
içeri girdim . dr şeker ilacı yazdı. Şaşırdım tabii. ne alaka dedim . Kesinlikle gebelik yok dedi. Dr o zaman ne var dedim .
Pco olduğumu öğrendim :)
Aslında üzülmedim . Çünkü demiştim ki bir hastalığım varsa onu öğreneyim . Ona göre hareket ederim.
Eve geldim .
Oturduğum yerde başladım ağlamaya.
Eşim geldi sarıldı ne oldu söyle dedi.
Biliyordu ben birşey yoksa ağlamam :)
Pco olmuşum dedim . Bir grip olmuşum öksürük olmuşum gibi söyledim bunu :)
Hala gülüyorum .:)
ne olduğunu bile bilmiyordu. Hemen net başında başladık araştırmaya.
Evet geç olurmuş zor olurmuş ama olurmuş :)
bu arada bir türlü gelemeyen adetim yüzünden bel ağrıları kasık ağrıları daha bir sürü psikolojik olay yaşadım .
Adet sökücü bitti ama hala adet olamıyordum .
13 gün oldu lekelenme oldu. Hala içimde bir umut. Acaba hamile yenimi kaldım acaba yerleşme kanamasımı .
Değilmiş :)
Ertesi gün patladım . Ve hayatımda hiç olmadığı kadar kanamam oldu .
Ben pes etmiyorum . Geç olacak ama gelecek kızım . Benimde bir bebeğim olacak .
Biliyorum sadece 8 ay oldu. İnsanlar senelerce uğraşıyor ama herkesin acısı kendine büyük işte.
Yılmadım kendimi hep ben teselli ettim.
Eşim profesyonel foto makinesi aldı . Bebek doğum çocuk fotoğrafları çekmeye başladım .
Ücretsiz birçok fotoğraf çektim . Albüm yaptım . Durumu olmayanlara yardım ettim.
İnsanların bebeklerine özene bezene aldığı kıyafetleri eşyaları topladım durumu olmayan ailelere verdim .
Çokta para harcadım . Her kargoda 50 tl para ödedim ortalama.
Ama olsun dedim . Bir dua herşeye yeter dedim . Bana dua etsinler yeter dedim :)
Hiç bir zaman bir bebek gördüğümde soğuk davranıpta benm olmuyor demedim . hep çok sevdim.
Sizde sakın umutsuz olmayın . Benim gibi uğraşlar bulun.
Üzmeyin kendinizi.
Ne kadar zor olduğunu yaşadım biliyorum ama benim gibi gülün hep.
Unuttuğum şeyler olursa yazacağım yine. Buda benim hikayem . Bebek yolunda yaşadığım herşeyi yazacağım .
Kızım belki duyarsın hissedersin . Seni bekliyorum minğim. Ne olursa olsun şimdi kardeşlerine yapıyorum birgün sana yapacağım .
Hele bir gel o kokunu koklıyayım . Bak göreceksin nasıl bir anne olacağım . Seni seviyorum bıdığım küçük kelebeğim .