- 9 Haziran 2009
- 8.684
- 3.220
Nasıl bir dert bu böyle, ne kadar karışık bilmiyorum. Belki çoğu derdin yanında dert bile sayılmaz ama benim ciğerimi yakıyor... Ve sol tarafımda garip kasılmalar var.
Konuya gireceğim. Bugüne kadar açtığım tüm konulardan ve eminim bir çoğunuzun açtığı konulardan çok farklı ve tuhaf.
Şimdi ilk öncelikle durum 1: Benim, beni burada tanıyanların bildiği üzere annem babam ayrı. Annemde babamda 2 kere evlenip boşanmış insanlar. Babamın 2.eşinden bir kardeşim var. Annelerimiz aynı kişi değil. Babam , hayatında biri olmadan yalnız hisseden biri. Ve babamın hayatında da 14 aydır biri vardı. Babamın parasıyla geçiniyordu. Bizim evimize yerleşti. Çoğu zaman , sürekli alttan imalarda bulunan laf sokan biriydi. Ve çoğu konuda bilgisiz. Babamın o kişiyle evlenmesini hiç istemedim çünkü onun ve ailesinin bir çeşit yiyici olduğunu babamın mddiyatını kullandıklarını düşünüyordum. Aslında hala öyle. Kafam çok karışık. Ama buna rağmen aynı ev içinde yüzyüze baktığımız için asla saygısızlık yapmadım. Yapamazdım çünkü babamın hatrı vardır. Ve kendi kişilik olarakta saygısız biri hiç olmadım. Bu kadın, kadın diye hitap etmek zorundayım anlamanız için. Köpek sevgisi çok olan biri. Ben de öyleyim. Kpekleri çok severim. Hep bir köpeğim olsun istedim yıllardır. Ama haftasonları cumartesi öğlen anneme giden ve salı öğlen geri gelen biriydim. Dolayısı ile köpeğe nasıl bakacaktım. Hiç istemedim bu yüzden. Babam bakamaz ben yokken diye. Ve babamda, kız arkadaşı var, bizde sürekli kalıyor diye, bir köpek getirdi birgün eve. 2,5 aydır bizimle. Ben yokken kız arkadaşı bakacaktı. Kız arkadaşına Ayşe diyelim ismine. Ben varken ben, ben yokken Ayşe bakacaktı. Fakat babamla kız arkadaşı 2 gün önce kavga ettiler. Ve ayşe evden gitti. Ve bugünde eşyalarını tplamaya geldi. Yani hayatımızdan çıktı belkide. Ve ben bugün sabahtan beri ağlıyorum. Evet ayşeyi istemiyorum. Babamı sevdiğine inanmıyorum çünkü. Hangi seven insan, kendi parası olmadığı halde sigarasını bile sevgilisine aldırabilir, ve nikah olmadığı halde evine yerleşip, parayı savurabilirdi ? Ve şimdi ben bu duruma sevineyim mi? Evden gitmesine, ayrılmalarına? Peki ya benim küçük köpeğim nolucak ? Ben anneme gittiğimde bbam ona bakamazsa, vermeye nasıl kalkabilrim ? Nasıl verebilirim onu başkasına ? Ciğerim yanıyor... Hayat benden canım gibi sevddiğim tüm herkesi son 3 yılda aldı, bir şekilde... Ve bugüne kadar beni annem, ananem ve babam dışında. En çok annem. Beni kimse kanım dışımda , bu köpeğin beni sevdiği gibi sevmedi. Canımın içi, canımı hiç düşünmeden feda edebileceğim insanlar, dostum dediklerim, sevgilim dediğim insan beni terketti. Hiç düşünmedi. Hiç bu yavrucak kadar sevmedi. Ömrümde hiç bu kadar sevilmedim. Her sabah kapımı tırmalar, gelir yanıma yatar, gözümün içine ağlak ağlak bakar. Ve bende ona o kadar bağlandım ki... En başta demiştim babama, küçük köpeğimin eve ilk geldiği gün. Götür baba bunu, bağlanırım ayrılamam sonra götür bunu demiştim. Çünkü biliyordum ki ayşe ile bir gün ayrılacaklardı ve benim miniğime belki bakamayacaktım. Ve o korktuğum işte başıma geldi... Ben bu küçük can parçasından ayrılamayacak konumdayım. Bugün bütün gün, ALLAHA dualar ettim, yalvardım nolur onu benden alma diye. Çünkü o giderse, benim kalbim iyice yarım kalacak. İnanır mısınız _? Evlat kadar olamaz eminim ama benim şuan evladım olmadığı için, o köpek ,o yavrucak benim evladım gibi. Kızım o benim. Can parçam... Yaşama sevincim, dostlarımın arasında nankör olmayan ve beni hep sevecek olan biricik hayat dostum... Söyleyin bana, hal çaresi yok mu ? Bir şekilde idare edilir mi? Napmam lazım... Bırakamam onu, bırakamam !!!
Allahım, beni hep sevdiklerimle sınadın... Bu sefer sınama nolursun YA RABBİM... Bari onu benden alma. Yapma GÜZEL ALLAHIM... İçim acıyor. Belki köpeğim yıllar sonra ölecek ve bir şekilde ondan ayrılacaktım ama şimdi o yaşarken , ben onu nasıl ellerimle başkasına vereyim. Yapamam. Siz sevdiğiniz herhangi birini başkasına verebilir misiniz? Veremem...
BAŞLIĞI YANLIŞ KURMUŞUM. kÜÇÜK KIZIMI DİYİNCE ÇOCUĞUM GİBİ ANLAŞILIP BAZI ARKADAŞLARI ENDİŞELENDİRMİŞİM. DEĞİŞTİREMEEDİM DE, KUSURUMA BAKMAYIN LÜTFEN, DÜŞÜNEMEDİM.
Konuya gireceğim. Bugüne kadar açtığım tüm konulardan ve eminim bir çoğunuzun açtığı konulardan çok farklı ve tuhaf.
Şimdi ilk öncelikle durum 1: Benim, beni burada tanıyanların bildiği üzere annem babam ayrı. Annemde babamda 2 kere evlenip boşanmış insanlar. Babamın 2.eşinden bir kardeşim var. Annelerimiz aynı kişi değil. Babam , hayatında biri olmadan yalnız hisseden biri. Ve babamın hayatında da 14 aydır biri vardı. Babamın parasıyla geçiniyordu. Bizim evimize yerleşti. Çoğu zaman , sürekli alttan imalarda bulunan laf sokan biriydi. Ve çoğu konuda bilgisiz. Babamın o kişiyle evlenmesini hiç istemedim çünkü onun ve ailesinin bir çeşit yiyici olduğunu babamın mddiyatını kullandıklarını düşünüyordum. Aslında hala öyle. Kafam çok karışık. Ama buna rağmen aynı ev içinde yüzyüze baktığımız için asla saygısızlık yapmadım. Yapamazdım çünkü babamın hatrı vardır. Ve kendi kişilik olarakta saygısız biri hiç olmadım. Bu kadın, kadın diye hitap etmek zorundayım anlamanız için. Köpek sevgisi çok olan biri. Ben de öyleyim. Kpekleri çok severim. Hep bir köpeğim olsun istedim yıllardır. Ama haftasonları cumartesi öğlen anneme giden ve salı öğlen geri gelen biriydim. Dolayısı ile köpeğe nasıl bakacaktım. Hiç istemedim bu yüzden. Babam bakamaz ben yokken diye. Ve babamda, kız arkadaşı var, bizde sürekli kalıyor diye, bir köpek getirdi birgün eve. 2,5 aydır bizimle. Ben yokken kız arkadaşı bakacaktı. Kız arkadaşına Ayşe diyelim ismine. Ben varken ben, ben yokken Ayşe bakacaktı. Fakat babamla kız arkadaşı 2 gün önce kavga ettiler. Ve ayşe evden gitti. Ve bugünde eşyalarını tplamaya geldi. Yani hayatımızdan çıktı belkide. Ve ben bugün sabahtan beri ağlıyorum. Evet ayşeyi istemiyorum. Babamı sevdiğine inanmıyorum çünkü. Hangi seven insan, kendi parası olmadığı halde sigarasını bile sevgilisine aldırabilir, ve nikah olmadığı halde evine yerleşip, parayı savurabilirdi ? Ve şimdi ben bu duruma sevineyim mi? Evden gitmesine, ayrılmalarına? Peki ya benim küçük köpeğim nolucak ? Ben anneme gittiğimde bbam ona bakamazsa, vermeye nasıl kalkabilrim ? Nasıl verebilirim onu başkasına ? Ciğerim yanıyor... Hayat benden canım gibi sevddiğim tüm herkesi son 3 yılda aldı, bir şekilde... Ve bugüne kadar beni annem, ananem ve babam dışında. En çok annem. Beni kimse kanım dışımda , bu köpeğin beni sevdiği gibi sevmedi. Canımın içi, canımı hiç düşünmeden feda edebileceğim insanlar, dostum dediklerim, sevgilim dediğim insan beni terketti. Hiç düşünmedi. Hiç bu yavrucak kadar sevmedi. Ömrümde hiç bu kadar sevilmedim. Her sabah kapımı tırmalar, gelir yanıma yatar, gözümün içine ağlak ağlak bakar. Ve bende ona o kadar bağlandım ki... En başta demiştim babama, küçük köpeğimin eve ilk geldiği gün. Götür baba bunu, bağlanırım ayrılamam sonra götür bunu demiştim. Çünkü biliyordum ki ayşe ile bir gün ayrılacaklardı ve benim miniğime belki bakamayacaktım. Ve o korktuğum işte başıma geldi... Ben bu küçük can parçasından ayrılamayacak konumdayım. Bugün bütün gün, ALLAHA dualar ettim, yalvardım nolur onu benden alma diye. Çünkü o giderse, benim kalbim iyice yarım kalacak. İnanır mısınız _? Evlat kadar olamaz eminim ama benim şuan evladım olmadığı için, o köpek ,o yavrucak benim evladım gibi. Kızım o benim. Can parçam... Yaşama sevincim, dostlarımın arasında nankör olmayan ve beni hep sevecek olan biricik hayat dostum... Söyleyin bana, hal çaresi yok mu ? Bir şekilde idare edilir mi? Napmam lazım... Bırakamam onu, bırakamam !!!
Allahım, beni hep sevdiklerimle sınadın... Bu sefer sınama nolursun YA RABBİM... Bari onu benden alma. Yapma GÜZEL ALLAHIM... İçim acıyor. Belki köpeğim yıllar sonra ölecek ve bir şekilde ondan ayrılacaktım ama şimdi o yaşarken , ben onu nasıl ellerimle başkasına vereyim. Yapamam. Siz sevdiğiniz herhangi birini başkasına verebilir misiniz? Veremem...
BAŞLIĞI YANLIŞ KURMUŞUM. kÜÇÜK KIZIMI DİYİNCE ÇOCUĞUM GİBİ ANLAŞILIP BAZI ARKADAŞLARI ENDİŞELENDİRMİŞİM. DEĞİŞTİREMEEDİM DE, KUSURUMA BAKMAYIN LÜTFEN, DÜŞÜNEMEDİM.
Son düzenleme:
.Allahtan annanem ilgileniyor bakıyor.Yoksa içim kan ağlardı.
ne yazmisim ben ya sabah öglen aksam
, köpekler günde 1 kere yemiyomuydu:26:
