annemı değiştiremıyorsam mıdem bulanıyor bu kadar basit ben o kadar sabırlı hoşgörülü bir insan değilim kadının benım gozumun ıcıne baka baka benım sınırledıgım davranısları yapmasını artık kaldıramıyorum midemi bulandırıyor.
Hiç mi iyi davranışı yok gözünüzde.
Bu raddeye gelmekte kolay değil.
Benim iki erkek kardeşim var.
Onlar sarıldığında annem de sarılırdı.
Ben sarılmak istediğimde ise beni uzaklaştırırdı.
Onlar hiç bir şeye elini sürmezdi.
Ama trust hadi kalk olurdu.
Onlar acıkınca "trust yemek hazırla" olurdu.
Bir keresinde babama benim hakkımda çok ağır bir laf etmiş.
Afrdersin "kızın okumaya değil o..puluk yapmaya gitti" demeye getirmiş.
Vs.vs.
Yine bu şekilde yaklaşamıyorum anneme.
Özellikle kanser olduktan sonra yaşadın diye dua edip duruyorum.
Herşeye rağmen o benim annem diyorum.
Kızgın mıyım?
Evet çok kızgınım. Çünkü hayatımın 15 senesini elimden aldı.
Daha da alacak çünkü ben de bıraktığı tahtibatlar benimle birlikte gelecek.
Yine de anne dememezlik edemedim.
Kusura bakma ondan tuhaf geldi bana.
Herkes bir değil tabi!