beni kınayanlar...alın size iyi niyet

canım konunu okudum bekar olmama rağmen gerçekten kocanın yaptıklarına çok üzüldüm.inşallah bebeğin tez zamanda sağlığına kavuşur ama çocuk psikolojisinden anladığım için şu konuda da uyarımı yapayım lütfen evine gelen yeğenlerini kapıdan sakın çevirme sakın onların kalbini kıracak laflar söyleme çocuk kalbi kırmak en büyük günahlardandr onlr senin bebeğini hasta ettiklerini anlamazlar anlarlasa da bir katil gibi vicdan azabı çekerler sakın ama sıkn geri çevirme çocuklar bunu asla unutmaz ve çok ağır yaralanırlar,annelerine söylee gerekirse uyar göndermesinler benim annem de kuzenlerimin evimize gelmesini istemez o yüzden bizi de onlara bırakmazdı ki onlar da görüp gelmesin ,yani sen de çocuğunu ileri yaşlarında onlara çok sık gönderme(tabiki kuzenler arada gidip gelirler ;fakat ara sıra.)ben biraz da köy hayatına alışamadığını düşünüyorum inan çok zordur anlıyorum ;ama elden gelen bir şey yok ya alışacaksın ya da çocuğunla başka bi hayat süreceksin.teyzemlerden biliyorum köyde hayat hep öyle herkes herkesin evine kendi eviymiş gibi sık sık girip çıkabiliyor.biraz sert dur ama o çocukları kapından çevirerek incitme :20:
 
Son düzenleme:
Esine coook kizdim canim ve bence cook haklisin benimde 3 eltim var her dakka cocuk bile olsa eve almak zorunda degilsin hasta olmasalar bile ne bu boyle ya bizde esimle cok kavga etmistik bu yuzden ama esim bana huc hak vermezdi cocuk gelsin ne olacak derdi ama benim kizim gittimi eve alinmazdi simdi esimde anladi kardeslerine demis deniz heran musait olmayabilir diye cok sukur simdi iyiyim

Birde ufacik bebegin var benim eltim dogum yapti kizim gripti cok agirda degildi oturdum konustum kizim iyilesince gittik ben kizimla insem o bebek hastalannsa ben kendimi kötü hissederim canim bence cooook haklisin
 
merhaba...

dünkü konuşma aynen tahmin ettiğim şekilde bitti.

ben nimet azgını oldum.. boş boş durmaktan dert üreten oldum.. benim tüm gün kendmi yiyip bitirdiğim meseleler kocamın dilinde o kadar küçülüyor ki, sonunda gülerek "bak buna mı üzüldün" oluyor...

dün oğlum geceye doğru biraz daha toparlandı. babasını da görünce hepten neşesi yerine geldi. kocam da onu gösterip "bak şu saadete, gelip geçici dertler için niye huzurumuzu bozuyorsun, ilerde elimizde annem mi kalacak eltilerin mi onların çocukları mı, bu günlerden hatırladığın tartışmalı geceler olmasın " dedi..

"keşke ben tüm gün evde sadece bebekle ilgilensem, işim gücüm olmasa, sırtımda bu kadar yük olmasa, tek derdim eve gelen çocuklar olsa " dedi...

"çok yorgunum, birer rezene yap da şu yeni şiire bakalım. derginin çocuk eki senden şiir istemiş. ne zamana yazarsın" dedi...

"beni seminer başkanı yapacaklarmış..iks kursunu ben vereceğim ilçede. sizi bir ara istanbula bırakıp hemen dönmem lazım" dedi...

yine kayboldu gitti benim meselelerim. O o kadar basit bir şeymiş gibi daranıyor ki, insan "amaaan buna mı üzüldüm" diyor. ama işte o evden gidince ben yine kendimle kalıyorum ...

ciddi ciddi ya buradan uzaklaşıp olayları objektif değerlendirmeye ya da sıkı bir terapiye ihtiyacım var.
 
kocan ve kayınvaliden problemli evet ama takip ettiğim kadarıyla sen de en az onlar kadar problemlisin. geçmişte yaşadığın travmalar da olmuştu yanlış hatırlamıyorsam, doğum sonrası yaşadıkların kayınvaliden eşin derken tetiklenmiş olabilir hastalığın. davranışların hiç ama hiç sağlıklı değil. oğluna inanılmaz düşkünsün, kimseye elletmek bile istemiyorsun, koruma içgüdüsü yerini saplantıya bırakmış durumda anladığım kadarıyla. umarım atanırsın da hem o ortamdan ayrılır hem de başka şeylerle meşgul olup bu psikolojiden rahatlıkla sıyrılırsın. psikiyatrik tedavin yarım kalmıştı sanırım evlenince, emziriyorumu falan bi yana bırakıp bir doktora git. şu an kendine eziyet ediyorsun resmen. çocuğun da bundan etkilenir bu gidişle onun hayatını da alt üst edersin.
 
seni bu konuda kınamıyorum
çok pimpirikli bi insan olduğum için senin yerinde olsam kapıyı kırsalar evi başıma da yıksalar o hasta çocukları evime almam hatta sağlamları da almam herkes kendi doğurduğuna bakacak

tamam seni ziyarete falan gelir vs ama bu ne yaa hergün hergün..HAcı Bababm tekkesi değilsin ya..az koy mesafeni

bazen eli maşalı olmakta fayda var deveye diken........
 
kocan ve kayınvaliden problemli evet ama takip ettiğim kadarıyla sen de en az onlar kadar problemlisin. geçmişte yaşadığın travmalar da olmuştu yanlış hatırlamıyorsam, doğum sonrası yaşadıkların kayınvaliden eşin derken tetiklenmiş olabilir hastalığın. davranışların hiç ama hiç sağlıklı değil. oğluna inanılmaz düşkünsün, kimseye elletmek bile istemiyorsun, koruma içgüdüsü yerini saplantıya bırakmış durumda anladığım kadarıyla. umarım atanırsın da hem o ortamdan ayrılır hem de başka şeylerle meşgul olup bu psikolojiden rahatlıkla sıyrılırsın. psikiyatrik tedavin yarım kalmıştı sanırım evlenince, emziriyorumu falan bi yana bırakıp bir doktora git. şu an kendine eziyet ediyorsun resmen. çocuğun da bundan etkilenir bu gidişle onun hayatını da alt üst edersin.


küçücük bebeğini salya sümük çocukların ellemesini kimse istemez
 
ben de istemem. konuya değil arkadaşın yazdıklarına bir bakın objektif olarak. psikolojik sağlığını yitirmek üzere sen haklısın o haklıdan önce arkadaşın kendini kontrol altına alması gerekiyor. bu gidişle yiyip bitirecek kendini oğluna da zarar verir bu hali. kendi biraz toparlanıp sağlıklı düşünüp hareket etmeye başlasa sonra kayınvaldiesiyle eşiyle olan sorunlarına çareyi kendi de bulur zaten.

ben eşinin bir konuda haklı olduğunu düşünüyorum tek hayatı varı yoğu oğlu olmuş, ailesi uzakta, yapacak bir işi, konuşacak bir dostu yok bu durum da onu başka başka konulara yönlenmesine neden olmuş.

dediğim gibi bir an önce kendini toparlaması lazım inşallah da atanır uzaklaşır o ortamdan.
 
yaşadıkların kolay değil köy hayatı,alışma süresi,arkadaş yok,kayınvalide faktörü ve anlayışsız denge kuramayan bi koca

ben senin tam olarak kocanla konuşamadığı düşünüyorum yani bu olay hakkında sadece bi cümle konuşmak

çözüm üretmek için konuşmak değil ki eşin senin sorunları geçiştiriyor

sanırım ya korkudan yada sevgiden yelkenleri suya indiriyorsun ve yine kayınvalideye sarıyorsun

git annenin yanına bi kafanı topla sakinleş

bu hayatı böyle devam ettirmek istiyor musun düşün

hadi şimdi çoçuğun küçük büyüğünce okula gidince ne olacak

şair çocuk yetiştiren birisinin böyle pasif kalmasına aklım almıyor

daha kendisi doğruyu yanlışı göremiyor

kimse sana bırak çocuğun hasta olsun bütün çocuklar sende kalsın sen bak demiyor

ama sorunun çözümü sürekli kayınvalideye telefon açıp kapışıp sinirlenmek değil
 
kız insanlık ettim. evin büyüğü ya lisanı münasiple hepsini uyarsın dedim. kaynanam daha beter çıktı.. zaten dedim ya çocuğun anası da değişik bi tip.. ağlar küser gider hemen.

Canım bir laf vardır; "sarılan çadırını öte tarafa kursun" derler. Ben senin yerinde olsam hiç takmam kim darılırsa darılsın. Hiçbirşey bebeğinden önemli degil. Ayrıca bunu karsı tarafın düşünmesi gerekiyor zaten, düşünemiyorsa da bırak darılsın, kırılsın...
 
ben de istemem. konuya değil arkadaşın yazdıklarına bir bakın objektif olarak. psikolojik sağlığını yitirmek üzere sen haklısın o haklıdan önce arkadaşın kendini kontrol altına alması gerekiyor. bu gidişle yiyip bitirecek kendini oğluna da zarar verir bu hali. kendi biraz toparlanıp sağlıklı düşünüp hareket etmeye başlasa sonra kayınvaldiesiyle eşiyle olan sorunlarına çareyi kendi de bulur zaten.

ben eşinin bir konuda haklı olduğunu düşünüyorum tek hayatı varı yoğu oğlu olmuş, ailesi uzakta, yapacak bir işi, konuşacak bir dostu yok bu durum da onu başka başka konulara yönlenmesine neden olmuş.

dediğim gibi bir an önce kendini toparlaması lazım inşallah da atanır uzaklaşır o ortamdan.

kesinlikle kötü niyetli olmadığını biliyorum..durumumun kendim de farkındayım. ama inan çocuğuma aşırı korumacı değilim.. annemlerdeyken kırklıydık daha, gelen küçük çocukların kucağına bile kendim tutarak verdim kimse kırılmasın diye. çünkü orada herkes dikkat ediyordu. en yakın arkadaşım çocuk psikiyatristi, kız doğumdan sonra 10 gün gelmedi grip olmuş, dudağında uçuk çıkmış.. annesini bile göndermedi "sen de kapmış olabilirsin" diye... ben geldiğimde oğlumun hassasiyetini anlattım.. bıraksam 40lı bebeğin yanında fosur fosur sigara içecekti kayınlarım. ki benim evimde küllük bile yoktur eşim de içmez...babam balkonda bile içmedi ben orada 4 ay kaldım doğum öncesi ve sonrası.
ha buradakiler inattan mı yapıyor, tabii ki hayır. kendi hamile karılarının, bebeklerinin yanında da içiyorlar...

aile apartmanında mı oturuyorsunuz cnm:26:
yok canım. aynı köyün içindeyiz. kocam kendi köyünün öğretmeni.
yaşadıkların kolay değil köy hayatı,alışma süresi,arkadaş yok,kayınvalide faktörü ve anlayışsız denge kuramayan bi koca

ben senin tam olarak kocanla konuşamadığı düşünüyorum yani bu olay hakkında sadece bi cümle konuşmak

çözüm üretmek için konuşmak değil ki eşin senin sorunları geçiştiriyor

sanırım ya korkudan yada sevgiden yelkenleri suya indiriyorsun ve yine kayınvalideye sarıyorsun

git annenin yanına bi kafanı topla sakinleş

bu hayatı böyle devam ettirmek istiyor musun düşün

hadi şimdi çoçuğun küçük büyüğünce okula gidince ne olacak

şair çocuk yetiştiren birisinin böyle pasif kalmasına aklım almıyor

daha kendisi doğruyu yanlışı göremiyor

kimse sana bırak çocuğun hasta olsun bütün çocuklar sende kalsın sen bak demiyor

ama sorunun çözümü sürekli kayınvalideye telefon açıp kapışıp sinirlenmek değil

biliyorum...peki ben ne yapayım?

böyle bir şeyin sonu boşanmaya gitse çok üzülürüm.. aldatma yok, dayak yok, ne bileyim, hakim kocandan ne şikayetin var dese "anasını benden çok seviyor" mu diyeceğim?
Canım bir laf vardır; "sarılan çadırını öte tarafa kursun" derler. Ben senin yerinde olsam hiç takmam kim darılırsa darılsın. Hiçbirşey bebeğinden önemli degil. Ayrıca bunu karsı tarafın düşünmesi gerekiyor zaten, düşünemiyorsa da bırak darılsın, kırılsın...

kız olmuyor işte...zaten adım çıkmış 9a.. taviz versem de vermesem de arkamdan "çocuğu sevdirmiyor" diye konuşuyorlarmış.bunu da bizzat kaynana söylüyor.
 
Ben maalesef eleştirdiğiniz insanlarla sizin aranızda fark göremiyorum.

Siz bir öğretmensiniz.

Burada sürekli kayınvalide-elti vs.konusu açtığınızı görünce üzülüyorum.

Aynı meslekten,aynı bölümdeniz,seneye mezun olacak olsam da...

Bu hayatı siz seçmişsiniz.

Sürekli şikayet modunda olmayı ben bir eğitimciye yakıştıramadım.:19:
 
Ben maalesef eleştirdiğiniz insanlarla sizin aranızda fark göremiyorum.

Siz bir öğretmensiniz.

Burada sürekli kayınvalide-elti vs.konusu açtığınızı görünce üzülüyorum.

Aynı meslekten,aynı bölümdeniz,seneye mezun olacak olsam da...

Bu hayatı siz seçmişsiniz.

Sürekli şikayet modunda olmayı ben bir eğitimciye yakıştıramadım.:19:

haklısın..şu halime bak... ben 2009 mezunuyum. maalesef atanamadım. ücretli çalıştığım 1 sene dışında hep evdeydim..işte konularım da darala darala kaynana-koca-elti üçgenine sığdı...

çabalıyorum, kıyıya yaklaştım, umarım batmadan sahile varabilirim.

inan kendimi tanıyamıyorum..ben bu insanları yeni tanımadım ki... inan doğuma kadar hiç bir derdim yoktu. ama maalesef lohusa sendromu mu dersin, travmatik doğum hikayemin etkisi mi..toparlanamdım.

durduğu yerde vıdı vıdı şikayet eden ama çözüm için bir adım atmayan bomboş bir insan oldum...

mutlaka ilk yılda atanmaya bak, atanamazsan da meslekten sakın uzaklaşma bir şekilde özelde, ücretli çalış derim..
 
Daha önceki konuya da yazmıştım yine aynı şeyleri söyleyecegim.

Sizin en önemli sorununuz eşiniz.
Çocuga bakmayı bilmiyorsun ne demek?
Gelsin kendisi baksın madem.

Baba olmak sadece kelimede kalmamalı.
Bir iki oyun oynayıp kenara çekilmek baba olmak degildir.

Oglum çok hasta olan bir bebekti seni bu anlamda çok iyi anlıyorum.
Özellikle de insanların yine mi hasta ettiniz çocugu demesine ifrit olurdum ve her defasında evet biz hasta ettik,
Bilerek bakteri yuvasına soktuk ki sırf hasta olsun diye derdim.
Garip garip yüzüme bakarlardı.

Yalnız eşinle konuşsan dahi hep görmezden gelecek ve bu tavrı hiç degişmeyecek.
O nedenle ben sana diyorum ki ne eşini ne de bir başkasını takma.
Söyleyecegini direkt muhattap olan kişiye söyle.
İster kırılsın, ister darılsın.
 
Son düzenleme:
haklısın..şu halime bak... ben 2009 mezunuyum. maalesef atanamadım. ücretli çalıştığım 1 sene dışında hep evdeydim..işte konularım da darala darala kaynana-koca-elti üçgenine sığdı...

çabalıyorum, kıyıya yaklaştım, umarım batmadan sahile varabilirim.

inan kendimi tanıyamıyorum..ben bu insanları yeni tanımadım ki... inan doğuma kadar hiç bir derdim yoktu. ama maalesef lohusa sendromu mu dersin, travmatik doğum hikayemin etkisi mi..toparlanamdım.

durduğu yerde vıdı vıdı şikayet eden ama çözüm için bir adım atmayan bomboş bir insan oldum...

mutlaka ilk yılda atanmaya bak, atanamazsan da meslekten sakın uzaklaşma bir şekilde özelde, ücretli çalış derim..

Çünkü sizi böyle görmek beni çok üzüyor.:2:

Keşke size bu hayatı yaşatmalarına izin vermeseydiniz.:26:
 
Daha önceki konuya da yazmıştım yine aynı şeyleri söyleyecegim.

Sizin en önemli sorununuz eşiniz.
Çocuga bakmayı bilmiyorsun ne demek?
Gelsin kendisi baksın madem.

Baba olmak sadece kelimede kalmamalı.
Bir iki oyun oynayıp kenara çekilmek baba olmak degildir.

Oglum çok hasta olan bir bebekti seni bu anlamda çok iyi anlıyorum.
Özellikle de insanların yine mi hasta ettiniz çocugu demesine ifrit olurdum ve her defasında evet biz hasta ettik,
Bilerek bakteri yuvasına soktuk ki sırf hasta olsun diye derdim.
Garip garip yüzüme bakarlardı.

Yalnız eşinle konuşsan dahi hep görmezden gelecek ve bu tavrı hiç degişmeyecek.
O nedenle ben sana diyorum ki ne eşini ne de bir başkasını takma.
Söyleyecegini direkt muhattap olan kişiye söyle.
İster kırılsın, ister darılsın.


biliyor musun, artık hiç uğraşasım kalmadı... artık onlardan ayrı, içinde kaynana elti muhabbetinin olmadığı bir hayat istiyorum...

atansak da şu mallar bir ayrılsa.. hayır aynı köyde başka bir eltim de var, ne karışırlar ona ne gidip gelirler...kaynanam uzaktan görür çocuklarını umru da olmaz yani hastaymış sağlıklıymış.. bu 3 kardeşin malları ortak diye bu kadar içli dışlıyız..
kocama göre ben nankörüm. onların yaz kış soba yanar ortada, ekmeği falan orada yaparlar. köyde ekmek alınacak bakkal falan yok.. dedim ben kendim yaparım, kaynanam fırında yapacağım elektrik gidecek diye kızdı..eşime çarşıdan al buzluktan çıkarırım lazım oldukça dedim, evde çuvallarla un dururken ekmeğe para mı verilir dedi.. ama işte yeri gelince "adamlar ekmeğini bile yapıp getiriyor.daha ne istiyorsun" oluyor..
Çünkü sizi böyle görmek beni çok üzüyor.:2:

Keşke size bu hayatı yaşatmalarına izin vermeseydiniz.:26:

biz 4 kişiydik fakültede.. 3ü atandı ve onlar da köyde olmalarına rağmen kendi hayatları var...face de resimlerine bakıyorum hala bakımlılar, arkadaş çevreleri var... ben en büyük hatayı atanmadan evlenerek yaptım..ne eşimin bana saygısı kaldı ne benim kendime...
 
ben de çok üzülüyorum senin durumuna tüm kalbimle söylüyorum bunu.

konularını hep okurdum pek bi şey yazmadım şimdiye kadar ama geceleri uyumadan önce aklıma geldiğin bile oldu kaç sefer. ben de öğretmenim, meslektaşımın, gencecik bir bayanın bu hale gelmesi bende ne yapabilirim hissi uyandırdı o yüzden yazdım bugünkü mesajları.

kayınvalide, elti, eş üçgeninden çıkıp kendinle ilgilen önce. sen bi kendine gel, biraz toparlan, mantıklı hareket etmeye başlayınca diğer konuları zaten halledersin iş ki kendini toparla. dilerim her şey gönlünce olur. çocuğunu düşüyorsun madem bu kadar onun için önce kendini toparlamalısın yoksa o etraftakilerden daha fazla zararın dokunur evladına.
 
Back
X