Aslında kendinizi hazır hissederseniz evlat edinebilirsiniz. Mini mini bebekler var anne baba sevgisine muhtaç... Ancak iyi araştırmanız, gerekirse destek almanız gerekir pozitif ve negatif yönlerini bilmeniz açısından. Bizim çocuğumuz tamamen beklemediğimiz bir anda geldi, biz açıkçası evlat edinmeyi düşünüyorduk ciddi ciddi. Ki şimdi de ikinci çocuğumuzu evlat edinebiliriz diye düşünüyoruz hazır olduğumuzda.
Bazı doktorlar çok münasebetsiz olabiliyorlar maalesef. Yapacak bir şey yok, ciddiye almayıp, deli deyip geçeceğiz. Psikolojik destek alın şöyle ki, hayat ölmeyi isteyecek kadar kötü değil inanın. Belki kendi evladınız olmayacak (ki bence iyi bir uzmanla olabilir, her zaman umut vardır) ama hayatına dokunabileceginiz bir sürü masum melek var. Anne olmak illa ki doğurmak değil, bir sürü kedi köpek yavrusuna annelik ettim bu zamana kadar, çok güzel bir duygu. Onlar da annesi yerine koyuyorlar insanı zaten. Böyle şeyler yapabilirsiniz. Hem çocuk konusundan zihniniz biraz olsun uzaklaşır. Bir sakinleşirsiniz.
Bana çocuğun olmayacak denildiğinde gerçekten çok canım yandı. Hatta eşime o zaman evlenme konusunu tekrar düşünmesini söyledim. İsterse evlenmeyebileceğimizi soyledim. O da sizin eşiniz gibi çocuk için evlenmediğini söyledi. Ben de kendime güzel bir kariyer inşa edeyim dedim, maddi durumum iyi olsun. Hem başka yavrulara da yardımım dokunsun, hayvan insan farketmez. Hamile kalana kadar da öyle yaptım. O kadar iyi geliyordu ki bana. Eliniz kadar, karnı doymuş göbegi kocaman olmuş bir kedi yavrusu koynunuzda uykuya dalınca dünyalar sizin oluyor. Oyuncak aldığınız küçük bir çocuk size gülümsediğinde de öyle... Hayat güzel inanın, mucizelerle dolu. Umarım çok çok mutlu olursunuz :)
. Küçük çocuğu olan akrabalarımın evine gider onlar işlerini yaparken ben çocuklarına bakardim. herkes sevdigi ile imtihan olur ya bende öyle oldum.
