Bir bebek meselesi ( İç Döküş )

Pampasotu .!.:

Insanlar kotü kalpli cunkü. Benim hamileligimin ilk ayiydı söylememiştim etrafa. Annemin komsusu geldi beni cocukluktan bilir. Yanimda yok su hamile boyle fotoğraf cekip atmiş yok sunun bebegi var. Hayır insan bi dusünür belki olmuyordur uzulur falan diye .


Tedaviyle 16 yil sonra hamile kalan akrabam da dikkat etmesi gerektigi icin kendi annesine gitti. Kadina tum akrabalar yuklendi anne evine gidilurmi hic diye , hatta arayip demisler falan. Kıadin uzuntuden bebeklerini duşurdu. Artik rahatlamiştir tum akrabalar akbabalar

Genişletmek için tıkla...

BirGonca06 .!.:

Toplumumuzda insanların özeline dil uzatmaya meraklı olan bu kesim sanıyorum ki diğerlerinden katlarca fazla.

Çözüm ilk soruda soğuk bir ifade ile şimdilik düşünmüyoruz gibi bir iki kelimelik cevap. Aynı kişiden ikinci kez aynı konu açıldığında "bakın ben bu konunun insanın eşi ile düşünüp karar vermesi gereken çok özel bir konu olduğunu düşünenlerdenim. Kimseye sormam, sorulmasını da pek doğru bulmuyorum. Bir gün çocuk sahibi olmayı düşünürsek haberiniz olur sizin de" diyerek ağzının payı ile topluma faydalı bir eğitim misyonunu da bir arada halletmektir diye düşünüyorum

Bu arada bu soru bir bebek yaptığınızda bitmeyecek. Muhtemelen ikinciyi, cinsleri aynı ise üçüncüyü, ve diğer özellerinizi sorgulayıp duracaklar. Yani çok da kulak asmayın diyorum

Genişletmek için tıkla...

Designer31 .!.:

Evliliğimizin üzerinden henüz bir buçuk yıl geçti, pandemi sebebiyle hamile kalmayı hiç düşünmedim ilk yıl, sonraki sene ise korona geçirdikten sonra anksiyete ve panik ataklarım tekrar başladı. Ben bunlarla savaşırken “e hadi bebek sevelim, olmuyo mu? Yaşın geçecek bir an önce yap hadi” ciler pıt pıt etrafımı sarmaya başladı. Kulaklarımı kapattım ve terapilerime devam ettim, şimdi oldukça iyiyim, ilacı bırakmaya başladık, doz 5 mg’a düştü ve önümüzdeki ay bırakacağım ilacı. Psikiyatrist kadın doğum uzmanı ile görüşmemi önerdi, folik asit vs için… Önümüzde ki hafta için randevu aldım, mutluyum derken hoooop bugün bir telefon tüm enerjimi aldı götürdü.

“Yine seni sordular bebek var mı diye, ağız burun eğiyorlar. X seninle aynı dönem evlendi doğurdu ya…”

Konuşmanın devamını hatırlamıyorum, ama ne kadar kötü insanlar var bazen gözlerim doluyor. Döllenip döllenmediğime kafa yorana mı? Bu durumdaki hassasiyetimi bildiği halde yüzüme tokat atar gibi, bunları bana anlatana mı kızıp, üzüleyim bilemiyorum. Bir de bu sürekli hamileliğime kafayı takan aile, instagram vs’de bir iki kez sormuştu diyalog aynen şu;

Erik mevsimi gelmiştir gibi bir paylaşım yapmıştım.

“Kız hamile misin yoksa?”
“Hayır henüz düşünmüyoruz.”
“Aaa bizim X hamile, duymuşsundur. Yap sende artık, sonra olmaz bak.”
“İnşallah, hazır hissettiğimizde istiyoruz.”

Artık böyle X ile kıyaslana kıyaslana kızdan da nefret edeceğim

Her şeyi geçtim, belki fiziksel de bir sağlık sıkıntım olacak ve bebeğim olmayacak… Olamaz mı? Evlat sahibi olmakta, onu büyütmek de hiç kolay değil. Sanki şehzade doğurdu da, saraya valide sultan oldu Bunu bir başarı, sosyal statü gibi gibi algılayıp anne olmamış evli kadınlara baskı yapmayı ne zaman bırakır ki bu elelalem?

Bekara ne zaman evleniyorsun.
Çocuğu olmayan çifte “ne zaman çocuk yapıyorsun!” diye sorulmaz.

Annemin arkadaşı geldi geçenlerde tesadüf bende oradaydım, bir iki saat oturduk kadın işimi sordu, havadan sudan konuştuk derken hiç bebek sormadı. İlk defa biri sormayınca şok oldum ve dayanamadım ben sordum “Abla ilk defa biri bebek var mı?” diye sormadı, beni o kadar mutlu ettin ki anlatamam dedim. Kadının verdiği cevap kalbime dokundu;

“Benim 15 yıl çocuğum olmadı, o soru her geldiğinde kalbime bir bıçak saplanırdı. Ben şimdi bunu başkasına nasıl sorayım?”

Bu baskılar için değil, artık gerçekten istediğim için karar verdik artık, umarım her şey yolunda gider

Genişletmek için tıkla...