Bir önceki konum :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bilahare .!.:
Merhaba arkadaşlar başlıktan da anlaşılacağı gibi ben çok ama çok yalnızım, yalnızlığın dibini niyeyse her yaşımda yaşıyorum.
Ben annemle yaşıyorum, bir ablam var evli, 26 yaşımdayım, ayağımda ve elimde engelim var ama her işimi kendim yapabilirim.
Ben çok çekingen, içe kapanık olduğum için ve insanlarla iletişimde bulunamadığım için çok yalnızım.
Bir şirkette 3 yıla yakındır çalışıyorum ama çalıştığım yerde hiç samimi olduğum kimse yok hatta çoğunluğu da genç. Kimseyle muhabbet başlatamıyorum, başlatsam bile devamı gelmiyor, ben adım atmadıkça kimse konuşmuyor ben de adım atıyorum geri dönüş alamıyorum zaten bu içe kapanıklığım yüzünden dışlanıyorum, kimse bi etkinliğe çağırmıyor kendileri gittikleri halde, sadece merhaba merhaba bu kadar oluyor yani beni cepte tutuyorlar işleri düştüğünde işim gereği yapıyorum o yüzden. Bu döngü halinde devam ediyor, çok düşündüm Bi çıkış yolu bulamadım.

Aile deseniz evde annemle hiç geçinemiyorum sürekli zıt gidiyoruz annemle yaşamak istemiyorum ama kiralar çok pahalı ayrı eve çıkamıyorum. Ablam da arkadaşım olmadığını bildiği halde bilerek beni kötü hissettirecek hareketlerde bulunup hissettiriyor.
Lisedeki arkadaşlarımla aram çok iyiydi ama onlarda araya soğukluk girdi derken onlardan da oldum, üni den vardı Bikaç tane onlarda ben ararsam aradılar aramazsam hiç aramadılar, numaraları da hep gitti zaten.
Burası küçük şehir kurs yok olsa bile çalıştığım için saatler uymuyor, internetten tanışıym diyorum güvenemiyorum.

Arkadaşlar ben napıcam hep tek başımayım bazen konuşmayı unutuyorum, bu halden nasıl çıkacam bilmiyorum.
Kusura bakmayın biraz uzun oldu ama durumlar böyle.
Önerilerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
 
Bunun çözümü burası değil bir uzman.
Ayrıca şeye de çok takıldım herkes suçlu siz mi haklısınız? Bence insanları suçlamayı bırakın ilk başta. Ayrıca insan kendini ne olarak görürse dışarıdakiler de kişiyi öyle görür.
 
Konu sahibi açıkçası ben çok sosyal bir insan değilim sosyal olmayı da sevmem . Ama insanlarla iletişimi başlatmam gerekirse çay molasinda giderim normal sohbet konuşuruz sonra yemekte gidebilirim o sırada zaten o kişiyi biraz gözlemlerseniz neyden hoşlandığını anlayıp sohbet konusu yapabilirsiniz. Bu durumu sanırım çok kafanıza takmissiniz biraz enerji olarak içe kapanık olmasanız güler yuzlu olup nasılsın diyerek insanlarla konuşabilirsiniz. Sosyal fobiniz varsa muhakkak destek alın eminim ki çözülecektir kısa zamanda
 
Aslında mantıklı bir şey söylenmişti o konuda size. Pandemi ve ekonomik süreç nedeniyle insanlar yalnızlığı tercih eder oldu.
İmkanınız varsa kurslara gidin. Mesela kütüphaneye gidin. Ankara'da yaşarken milli kütüphanede çok arkadaş edinirdim, molalarda🤗 bol bol okuyun, okudukça özgüveniniz artar. Daha girişken olursunuz.
 
ElaineBenes .!.:
Psikolog tedavisi alma imkanınız var mı acaba parasal anlamda, bence profesyonel bir bakış açısı ve süreç daha güzel olur çünkü biz buradan ne yazarsak yazalım işin ehli insanlar değiliz. Dolayısıyla yazdığımız her şey sallantıda kalacaktır.
Genişletmek için tıkla...

Ücretsiz psikolog desteği sağlanıyor.
İl sağlık müdürlüklerinde, belediyelerde başta olmak üzere bazı gönüllü kuruluşlarda da olabiliyor.
 
ElaineBenes .!.:
Psikolog tedavisi alma imkanınız var mı acaba parasal anlamda, bence profesyonel bir bakış açısı ve süreç daha güzel olur çünkü biz buradan ne yazarsak yazalım işin ehli insanlar değiliz. Dolayısıyla yazdığımız her şey sallantıda kalacaktır.
Genişletmek için tıkla...
Devlette 1 yıl boyunca psikoloğa gittim ama o da sadece dinledi, test yaptı çekingen çıktım sonra da bu çekingenliğime ne yapabilirim dedim akıl yada tavsiye istedim hiçbir sonuca ulaştırmadan beni kibarca başından attı ama ben tedaviye açıktım yapmadı.

Özele gidiym dedim ona da ekonomik gücüm yetmez mümkün değil.
 
Canım selam. Öncelikle kendinin doktoru kendin olacaksın. Konunda engelim var demişsin. Engelin spor yapmak için sıkıntı çıkarır mı? Eğer sıkıntı çıkarmaz ise spora başlamanın tavsiye ederim. İnan başladıktan sonra ki farka sen bile inanamayacaksın. Müthiş bir özgüven gelicek, kendini daha iyi hissedeceksin.. Kendini sevmeye başlayacaksın.. Bu saydıklarım olduktan sonra etrafında insanlar da olacak.. Daha pozitif olacaksın.. Sonra kendini ödüllendirmeni tavsiye ederim. Mesela tek başına alışveriş yap, sinemaya git.. Kendine güzel bir tatlı ısmarla.. Kitap oku, film izle.. Moralin bozuk olsa bile gülmeye çalış, zamanla gülmekte alışkanlık haline gelir.. İnsanlar için beklentiye girme.. Kendi keyfini kendin yerine getir.. Zaten bunlar olduktan sonra sende ki değişimi görenler de seni fark edecekler emin ol.. Bir de nacizane tavsiyem hayır demeyi öğren.. Kimsenin işi düştüğünde aradığı kişi olma.. İnan o zaman daha değerli olursun. Annen konusunda yorum yapamıyorum.. Biraz güler yüz tatlı dille belki problemleriniz çözülür. İdare etmeyi öğrenmelisin. Sevgilerimle 🌹
 
SkyAsteR .!.:
Aslında mantıklı bir şey söylenmişti o konuda size. Pandemi ve ekonomik süreç nedeniyle insanlar yalnızlığı tercih eder oldu.
İmkanınız varsa kurslara gidin. Mesela kütüphaneye gidin. Ankara'da yaşarken milli kütüphanede çok arkadaş edinirdim, molalarda🤗 bol bol okuyun, okudukça özgüveniniz artar. Daha girişken olursunuz.
Genişletmek için tıkla...
Kursa gidicem bayramdan sonra açılıyor, orda arkadaş edinmek için gidincem aslında ama tanışmamda sıkıntı yokta devamı gelmiyor ben adım atıyorum rahatsız etmediğim halde kimse devamını getirmiyor.
Bir de bence menfaati olmayan arkadaşlıkta kurmuyor diye düşünüyorum
 
Çekingen,içine kapanık olduğunuz için insanlarla iletişim kurmakta zorlandığınızı yazmışsınız.Yalnız kalmak sizi haliyle bunaltmış.
Bu sorunun tek çözümü kendinizde değişimi başlatmak.
Çevrenizdeki insanlarla sizin veya onların ilgili oldukları küçücük bir konu hakkında bile bir sohbet başlatıp,iletişiminizi artırabilirsiniz.
Siz iletişime açık olursanız,bu enerjiyi dışınızada yansıtırsınız.
Bazı insanlar çok girişkendir kolay iletişim kurar,bazılarıda çekingendir hemen kuramaz.Girişken olmak çokta olmazsa olmaz bir şey değildir.Önemli olan iletişime açık olmak,kendinizi kapatmamaktır diye düşünüyorum.
 
önceki konunuzda arkadaşlar gayet mantıklı da yazmışlar aslında
annenizle neden aranız iyi değil ?
birde sizin ortamma kalıtıp çevre yapmanız lazım
 
Arkadaslik biraz frekans meselesi. Ben adim attim, konustum, devami gelsin diye beklemekle olmaz. Eger ortak noktalariniz varsa zaten caba harcamadan paylasimda bulunabilirsiniz. Kendinizi ifade edisiniz ya da actiginiz konular karsi tarafi etkilemiyor olabilir. Sohbet esnasinda cok mu heyecan yapiyorsunuz?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

B
Gebeliğe Hazırlık GEBELİK KESESİNİN 5 GÜNDE 1 GÜNLÜK BÜYÜMESİ
Yorumlar
1
Görüntüleme
538
menekse02
M
lavinharper
Eşime saygımı yitirdim.
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
2K
WOLFROG
WOLFROG
A
Fikir verebilir misiniz ? Yaşayan varmı
Yorumlar
3
Görüntüleme
163
ceo1
C
H
Ablalarım kardeşlerim akıl danışmak istiyorum ms hastasıyım yeni tanıştığım biri var ona ne zaman bahsetmeliyim bu konudan?
Yorumlar
2
Görüntüleme
168
hicckimse000
H
Z
Anksiyete yüzünden hayatını yaşayamamak?? Benim gibi olanlar var mı?
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
1K
zeynepasyaa
Z
X