- 1 Temmuz 2013
- 372
- 22
- Konu Sahibi princes_Pocahontas
- #1
6-7 ay önce tanıştık. 1 ay önce sözlendik kısmetse 15 gün sonra nişanımız olacak. ben uzun zamandır evlilik maksadıyla birileriyle tanıştırılıyorum ama elektrik olmayınca başlamadan bitiyordu hep. sözlümü ilk gördüğümde çok şiddetli elektrik almıştım. çok aşırı derecede hoşlanmıştım... ama her şey dış görünüşle olmuyormuş anladım...
benden 2 yaş büyük ama hiç olgun değil. biraz saf gibi duruyor. hatta bayağı bi... yabancı olduğu ortamlarda çok heyecanlı saf gibi duruyor bayağı hyecanlı duruyor sakarlık çok yapıyor. bi de benimleyken öyle oluyor ama eskiden tanıdığı diğer insanların yanında olgun duruyor. o yüzden onunla insan içine bazen çıkmaya çekiniyorum aptal sarışınlar vardır ya tıpkı öyle.. çok aşırı dalgın birisi.. öğretmen kendisi ve her gün okula giderken beni arıyor sabahları ve bazen yanlış dolmuşa binmişim diyor nasıl yani neden ki diyorum bilmem ki senle konuşurken dalmışım diyor. bazen benle tel konuşurken ayağı takılıyor düşüyor bi kere 100 tl sini düşürmüş annem buldu. geçenlerde de 90 tl sini kaybetmiş... böyle yaşına yakışmayan halleri var. çocuk gibi peşinde koşmak lazım düşüncesizlikleri beni öldürüyor... böyle olunca dış görünüşü bile umrumda olmuyor bazen. düşünüyorum ben bu insanı seviyor muyum gerçekten.? Bi de ailem beni zorluyor evlenmem için annemle çok kavgalarımız oluyor. sıkıntılı bi aile ortamım var hem de çok sıkıntılı.. annem evlen defol git evden bir an önce diyor kızdığı zamanlar. psikolojisi bozuk ailemin biraz... zor sıkınlı bir hayatım var ve yaşım 27-28 evliliğe geç kaldım biraz bu yüzden de çok yoruldum yeni birilerini tanımaktan .. yani ben bir anda kendimi sözlenmiş buldum artık ayrılamam ve ayrılmakta istemiyorum seviyorum da onu çok iyi bir insan çok dürüst çok aşırı iyi niyetli. beni de çok seviyor hem de hiç kimse beni bu kadar çok sevmemişti çok değer veriyor bana ve sadık birisi ama beni iten böyle huyları var sizce onu bu huylarından nasıl kurtarabilirim. ayrılmak istemiyorum onu düzeltmek istiyorum....
benden 2 yaş büyük ama hiç olgun değil. biraz saf gibi duruyor. hatta bayağı bi... yabancı olduğu ortamlarda çok heyecanlı saf gibi duruyor bayağı hyecanlı duruyor sakarlık çok yapıyor. bi de benimleyken öyle oluyor ama eskiden tanıdığı diğer insanların yanında olgun duruyor. o yüzden onunla insan içine bazen çıkmaya çekiniyorum aptal sarışınlar vardır ya tıpkı öyle.. çok aşırı dalgın birisi.. öğretmen kendisi ve her gün okula giderken beni arıyor sabahları ve bazen yanlış dolmuşa binmişim diyor nasıl yani neden ki diyorum bilmem ki senle konuşurken dalmışım diyor. bazen benle tel konuşurken ayağı takılıyor düşüyor bi kere 100 tl sini düşürmüş annem buldu. geçenlerde de 90 tl sini kaybetmiş... böyle yaşına yakışmayan halleri var. çocuk gibi peşinde koşmak lazım düşüncesizlikleri beni öldürüyor... böyle olunca dış görünüşü bile umrumda olmuyor bazen. düşünüyorum ben bu insanı seviyor muyum gerçekten.? Bi de ailem beni zorluyor evlenmem için annemle çok kavgalarımız oluyor. sıkıntılı bi aile ortamım var hem de çok sıkıntılı.. annem evlen defol git evden bir an önce diyor kızdığı zamanlar. psikolojisi bozuk ailemin biraz... zor sıkınlı bir hayatım var ve yaşım 27-28 evliliğe geç kaldım biraz bu yüzden de çok yoruldum yeni birilerini tanımaktan .. yani ben bir anda kendimi sözlenmiş buldum artık ayrılamam ve ayrılmakta istemiyorum seviyorum da onu çok iyi bir insan çok dürüst çok aşırı iyi niyetli. beni de çok seviyor hem de hiç kimse beni bu kadar çok sevmemişti çok değer veriyor bana ve sadık birisi ama beni iten böyle huyları var sizce onu bu huylarından nasıl kurtarabilirim. ayrılmak istemiyorum onu düzeltmek istiyorum....