Biraz Sitem Biraz Yardım Çağrısı: İçimdeki Kadın Nefreti

Merhaba ablalarım, kardeşlerim bacılarım, (halka sesleniş girişi gibi oldu)

Sorunum kadınlar. Hiç kadın arkadaşım yok. Bayağıdır da yok. 25 Yaşındayım. Nereden baksanız 3-4 senedir, hani olur ya, birlikte dertleştiğiniz konuştuğunuz, gezdiğiniz günlük arkadaşlarınız. Bende ondan yok. Zaten çok sosyal de sayılmam, yine birkaç erkek arkadaşım varsa da kadın kısmıyla işlerim hiç iyi gitmiyor. Fakat psikolojik olarak buna ihtiyacım da var, yani erkeklerle neyi nereye kadar konuşabilirsin?
Ben neden böyle oldu onu diyeyim, siz de ben de ne sıkıntı var nasıl çözerim varsa bir fikriniz, iki kelam yardımcı olun lütfen.
Şimdi benim annem çok femine bir insan. Zaten kadın değil mi o ne demek diceksiniz, şöyle: babamı da kaybettikten sonra, iyice ayyuka çıkacak şekilde çok duygusal. Değişken. Bana babammışım gibi davranıyor mesela. Trip atıyor. İnsanın kendi annesi trip mi atar? Atıyor. Olaylara sadece duygusal baktığı için misal hata yapacağı zaman toparlamak bana kalıyor. Hep ilgi istiyor. Türetin bunları. Annem hep böyleydi. Ben de erkek çocuk gibi büyüdüm biraz bu yüzden. Ve ben küçükken annemin (psikolojik) rahatsızlanması babamla boşanmaları falan derken anne-kız iletişimimiz de yıllar önce ciddi darbeler aldı. Yani anne-çocuk bağlılığım zedelendiği için bir femine olmaya istemsiz kastım var zaten.

Fakat yine de uzun zaman kızlara karşı bir ayrımcılık etmedim. İnsanlar beni sever genelde. Üniversite bitene kadar da hep kız arkadaşlarım oldu. Fakat nasıl oldu?

Örneğin taşınıyoruz bir kızla, diyelim ki çok uyuşuyor kafamız. Kaynaşıyoruz. Dertlerimizi paylaşıyoruz. O zaman ben de elimden geldiğince destek olmaya çalışıyorum insanlara. Fakat noluyorsa, artık sıkılıyorlar mı, hep kazık yiyorum kız arkadaşlarımdan. Mesela bir tanesi, beni sevgilisine göz koymakla suçlayıp hakkımda dünyanın dedikodusunu yapıp gitti. Bu arada Allah çarpsın çocukla bir alakam yok hatta onaylamamış olmama rağmen çocuğu kızın gönlü olsun diye laf bile etmemiştim. Ben bu kız bir gün kendini kötü hissediyor diye ablamın nişanından çıkıp yanına koşmuş insanım. (yani bakın ne harikayım diye değil elimden geleni yapmaya çalışıyorum babında) Kızlar hep gelip benle dedikodu yapıp, dertleri oldu mu çağırıp işleri bitince gidiyorlar. Onlarla gezip tozunca iyi, triplerine tamam diyince iyi aksi durumda kötü. Hayır onu bile sürekli yapsanız sıkılıyorlar zaten sizden. Anlamıyorum ki hiç mi düzgün insana denk gelmedim ya da ben neyi yanlış yapıyor olabilirim? Şimdi özellikle kızlara hiç yanaşıp konuşmuyorum. Çok gruplaşıyorlar mesela. İş yerinde falan da böyleler. Gruplaşmazsam dışlanıyorum. Ya ben çok kötü bakıyorum, ya kızlar arasında arkadaşlık kalmamış. Acaba neslimle mi alakalı bir şey?
Sizce?

jenrachel .!.:

Merhaba ablalarım, kardeşlerim bacılarım, (halka sesleniş girişi gibi oldu)

Sorunum kadınlar. Hiç kadın arkadaşım yok. Bayağıdır da yok. 25 Yaşındayım. Nereden baksanız 3-4 senedir, hani olur ya, birlikte dertleştiğiniz konuştuğunuz, gezdiğiniz günlük arkadaşlarınız. Bende ondan yok. Zaten çok sosyal de sayılmam, yine birkaç erkek arkadaşım varsa da kadın kısmıyla işlerim hiç iyi gitmiyor. Fakat psikolojik olarak buna ihtiyacım da var, yani erkeklerle neyi nereye kadar konuşabilirsin?
Ben neden böyle oldu onu diyeyim, siz de ben de ne sıkıntı var nasıl çözerim varsa bir fikriniz, iki kelam yardımcı olun lütfen.
Şimdi benim annem çok femine bir insan. Zaten kadın değil mi o ne demek diceksiniz, şöyle: babamı da kaybettikten sonra, iyice ayyuka çıkacak şekilde çok duygusal. Değişken. Bana babammışım gibi davranıyor mesela. Trip atıyor. İnsanın kendi annesi trip mi atar? Atıyor. Olaylara sadece duygusal baktığı için misal hata yapacağı zaman toparlamak bana kalıyor. Hep ilgi istiyor. Türetin bunları. Annem hep böyleydi. Ben de erkek çocuk gibi büyüdüm biraz bu yüzden. Ve ben küçükken annemin (psikolojik) rahatsızlanması babamla boşanmaları falan derken anne-kız iletişimimiz de yıllar önce ciddi darbeler aldı. Yani anne-çocuk bağlılığım zedelendiği için bir femine olmaya istemsiz kastım var zaten.

Fakat yine de uzun zaman kızlara karşı bir ayrımcılık etmedim. İnsanlar beni sever genelde. Üniversite bitene kadar da hep kız arkadaşlarım oldu. Fakat nasıl oldu?

Örneğin taşınıyoruz bir kızla, diyelim ki çok uyuşuyor kafamız. Kaynaşıyoruz. Dertlerimizi paylaşıyoruz. O zaman ben de elimden geldiğince destek olmaya çalışıyorum insanlara. Fakat noluyorsa, artık sıkılıyorlar mı, hep kazık yiyorum kız arkadaşlarımdan. Mesela bir tanesi, beni sevgilisine göz koymakla suçlayıp hakkımda dünyanın dedikodusunu yapıp gitti. Bu arada Allah çarpsın çocukla bir alakam yok hatta onaylamamış olmama rağmen çocuğu kızın gönlü olsun diye laf bile etmemiştim. Ben bu kız bir gün kendini kötü hissediyor diye ablamın nişanından çıkıp yanına koşmuş insanım. (yani bakın ne harikayım diye değil elimden geleni yapmaya çalışıyorum babında) Kızlar hep gelip benle dedikodu yapıp, dertleri oldu mu çağırıp işleri bitince gidiyorlar. Onlarla gezip tozunca iyi, triplerine tamam diyince iyi aksi durumda kötü. Hayır onu bile sürekli yapsanız sıkılıyorlar zaten sizden. Anlamıyorum ki hiç mi düzgün insana denk gelmedim ya da ben neyi yanlış yapıyor olabilirim? Şimdi özellikle kızlara hiç yanaşıp konuşmuyorum. Çok gruplaşıyorlar mesela. İş yerinde falan da böyleler. Gruplaşmazsam dışlanıyorum. Ya ben çok kötü bakıyorum, ya kızlar arasında arkadaşlık kalmamış. Acaba neslimle mi alakalı bir şey?
Sizce?

Genişletmek için tıkla...

Seni ben erkek sanmıştım kizmissin

bunca zamandır kedim dahil erkeklerle hemhal olunca dilim bile bozuldu işte :S

yani bilemedim ama hep karşı tarafta değildir sanki suç? acaba onlara kendilerini kötü hissettirecek bi huyun mu var?

Bilmem kadınların hoşlanmadığı bir şey var mı genel ? çok alışveriş gezme tozma sevmem misal. ya da son zamanlarda zaten samimi davranamıyorum şu zamanlarda. ama eskiden de ne yaptım bilmiyorum. birkaç kötü huyum var. misal çok akıl veriyorum. ukalalıktan değil de, çok karışıyorum sanki bir yerden sonra. bilmiyorum da bu olabilir. özgürce yaşamaya da alışığım misal. yani bazen kendi başıma olurum sadece. kimseyi istemem. gerçi beni yakinen tanıyan insanlar buna birşey demezler, kötülükten etmediğimi bilirler ama acaba alınıyor mu başkaları? kadınlar en çok neden hoşlanmaz bir kadın arkadaşta?

Alışveriş sevmemen başlı başlına bir neden. Ben de sevmem. Hiç ilgim yoktur, elbise gösterirler yorum yapamam mesela “yav he he”, modunda olurum hep

jenrachel .!.:

Bilmem kadınların hoşlanmadığı bir şey var mı genel ? çok alışveriş gezme tozma sevmem misal. ya da son zamanlarda zaten samimi davranamıyorum şu zamanlarda. ama eskiden de ne yaptım bilmiyorum. birkaç kötü huyum var. misal çok akıl veriyorum. ukalalıktan değil de, çok karışıyorum sanki bir yerden sonra. bilmiyorum da bu olabilir. özgürce yaşamaya da alışığım misal. yani bazen kendi başıma olurum sadece. kimseyi istemem. gerçi beni yakinen tanıyan insanlar buna birşey demezler, kötülükten etmediğimi bilirler ama acaba alınıyor mu başkaları? kadınlar en çok neden hoşlanmaz bir kadın arkadaşta?

Genişletmek için tıkla...

Ben de alışveriş sevmem ama sorun olmuyor bu. Hatta gel seni bir yere götürelim bayılacaksın modunda gezme için daha çok bahane yaratıyor.
Vardır bir şey illa ki. Ben misal kendini fazla beğenmiş ve benimle çok dedikodu yapan insanlardan kaçarım.

jenrachel .!.:

Bilmem kadınların hoşlanmadığı bir şey var mı genel ? çok alışveriş gezme tozma sevmem misal. ya da son zamanlarda zaten samimi davranamıyorum şu zamanlarda. ama eskiden de ne yaptım bilmiyorum. birkaç kötü huyum var. misal çok akıl veriyorum. ukalalıktan değil de, çok karışıyorum sanki bir yerden sonra. bilmiyorum da bu olabilir. özgürce yaşamaya da alışığım misal. yani bazen kendi başıma olurum sadece. kimseyi istemem. gerçi beni yakinen tanıyan insanlar buna birşey demezler, kötülükten etmediğimi bilirler ama acaba alınıyor mu başkaları? kadınlar en çok neden hoşlanmaz bir kadın arkadaşta?

Genişletmek için tıkla...

Bunlar genellenemeez. Kimse devamlı akıl verilmesinden hoşlanmaz, sizin gibi akıl veren birini bulsanız çok iyi anlaşırsınız örneğin. (Kendiniz hoşlanıyorsanız tabi bu durumdan) Feminenlik tanımı altında topladığınız özellikler baya problemli bence. Bunlar eşittir = feminen demek değil :/

jasbafce işte ben de aynı öyle oluyorum. Koalina bende dedikodudan hiç hazzetmiyorum ne zaman birşey söyleseler bana anlatma diyorum kibarca fakat bu sefer de o problem oluyor. aynı sınıftan iki kız arkadaşım vardı. biri diğeri hakkında konuşunca ben bilmem öyle görmedim der susardım. içine mi oturmuş ne diğer kıza o senin hakkında konuşuyor demiş ortalık karışmıştı. yani bütün kızlar da böyle değildir ama herhalde. inanılmaz tilt oluyorum böyle şeylere

safkelebek .!.:

Bunlar genellenemeez. Kimse devamlı akıl verilmesinden hoşlanmaz, sizin gibi akıl veren birini bulsanız çok iyi anlaşırsınız örneğin. (Kendiniz hoşlanıyorsanız tabi bu durumdan) Feminenlik tanımı altında topladığınız özellikler baya problemli bence. Bunlar eşittir = feminen demek değil :/

Genişletmek için tıkla...

işte bende en son femine olmak bunlarmış gibi oturdu. kötüsü silemiyorum kafamdan bu yanlış algıyı da.

Kadın kadının düşmanıdır diye boşuna dememişler Bende ne zaman kendi hemcinsimle yakın bir arkadaşlık kursam olmadı. Hep araya kıskançlık, dedikodu vs girdi. En iyisi belli bir seviyeyi aşmamak. Sonrası sıkıntı oluyor.

afterdarkmoon .!.:

Kadın kadının düşmanıdır diye boşuna dememişler Bende ne zaman kendi hemcinsimle yakın bir arkadaşlık kursam olmadı. Hep araya kıskançlık, dedikodu vs girdi. En iyisi belli bir seviyeyi aşmamak. Sonrası sıkıntı oluyor.

Genişletmek için tıkla...

jane austen emma romanında diyor ki bir kadının bir kadının arkadaşlığına da düşmanlığına da ihtiyacı vardır (= valla o hesap herhalde. ilişkiler belli bir limiti aştı mı arıza çıkıyor. fakat hiç olmadan da olmuyor. perspektifi kaybediyorsunuz bir yerden sonra.

yanisi nedir çözümü işin bilemedim.

jenrachel .!.:

aynı dediğiniz gibi ama işte hiç olmayınca da olmuyor, perspektifi kaybediyorsunuz bir yerden sonra.

Genişletmek için tıkla...

Valla bilemiyorum benim şuan en yakın arkadaşım dediğimde, aşkım dediğimde sevgilim. Her şeyime o koşuyor her şeyi beraber yaparız. Bana pek kız arkadaşı aratmıyor. kızlarla çok yakın olunca cidden olmuyor ya ben beceremedim hiç.

afterdarkmoon .!.:

Valla bilemiyorum benim şuan en yakın arkadaşım dediğimde, aşkım dediğimde sevgilim. Her şeyime o koşuyor her şeyi beraber yaparız. Bana pek kız arkadaşı aratmıyor. kızlarla çok yakın olunca cidden olmuyor ya ben beceremedim hiç.

Genişletmek için tıkla...

onu peki nasıl dengeliyorsun? benim için de aynen öyle şuan ama sanki bazen artık çocuğu da darlıyor muşum gibi geliyor .

jenrachel .!.:

işte bende en son femine olmak bunlarmış gibi oturdu. kötüsü silemiyorum kafamdan bu yanlış algıyı da.

Genişletmek için tıkla...

Duygusal olmak, tripçil olmak falan veya dengesizlik gerçekten karakter özelliği tabi anne olunca zor oluyor :) Arkadaşı çıkarıp atıyorsun hayatından ama arkadaşlığın iyi tarafı da her zaman istediğin gibi birini bulabiliyor olmak. Yani illa ki çevrenizde henüz tanımadığınız veya ilerde karşınızda çıkabilecek kadınlar vardır, hem arayın hem de umutla bekleyin, bu kadar da kesin konuşuyorum öteki türlü hiç arkadaşım olmazdı çünkü

Amaaan taktigin seye bak be gulum sanki bizim warda bi b*ka yariyolar. Lafta war arkadasimiz iste. Biraz da neslilmizle alakali die dusunuyrm ben eh kadinlarda fesatlikta olunca yuzune gulup arkandan seni karistircagna hic olmasin daha iyi benim de arkadasim war bi suru kadin ama oyle war iste. Hiic uzme guzel canini.

jenrachel .!.:

onu peki nasıl dengeliyorsun? benim için de aynen öyle şuan ama sanki bazen artık çocuğu da darlıyor muşum gibi geliyor .

Genişletmek için tıkla...

Yani benimki halinden pek memnun görünüyor. Yeri geliyor onla dedikodu yapıyoruz yeri geliyor alışveriş yapıyoruz. Yeri geliyor savaş oyunları oynuyoruz dengelemek için pek bir şey yapmadım açıkçası kendiliğinden gelişti bu kadar. :)

işte en son bir kızcağız ile tanıştım. çok dahanım efendi duruyordu. gerçi diğerleri de öyle duruyordu. yanaşamadım. fobik oldum resmen. yakınlaşmaya korkuyorum.

Annem geldi aklıma :)
Geçen kız kardeşim stajda kızlar beni yalnız bıraktı erkekler var hep diye yakınmış.
Annem de boşver ne üzülüyorsun erkekler daha iyidir kızlar fesat olur demiş

Ama tabi erkeklerle her şeyi paylaşamazsın ne kadar samimi olsa da.
Kız arkadaş şart diye düşünüyorum.

Aslında benim çoktur kız arkadaş çevrem, genelde uyumlu biriyim.
Sıcak birine sıcak olurum.
Ama soğudum mu da eyvah bitmiştir bir daha ısınmam imkansız :)

Nelerden hoşlanmam ne tür kızlarla arkadaşlık edemem.
1) Hep kendini öven kızlardan hoşlanmam, muhabbeti hoş gelmez haliyle işim de olmaz.
2) Ben doğrucu davutum, hoşuna gitmiyorsa pembe pemde hee heee modunda bir yaklaşım bekliyorsa
kusura bakmasın benden ona yar olmaz.
3)Bencil kızlardan nefret ederim. Hani hep o karar verecek, dünya onun etrafından dönüyormuşcasına hep onun nedenleri, hep onun istekleri, hep onun dertleri.. Biz insan değiliz canım. Yürüsün gitsin.
4)Uyumlu oluşum gibi güzel mi güzel huyumu suistimal eden kızlarla arkadaşlığım uzun sürmez.
Aksi, inat, huysuz bir yaşlıya dönüşürüm yollarımız ayrılır.
5) Buldumcuk delisi kızlara tahammülüm yok. Hani bu sevgili yapıp seni aramaz, sormaz olan ayrılıp ayrılıp kapını çalan, barışınca yüzünü göremediğin hatunları hayatımda istemem.

Bunların dışında canımı yesinler. Dosta verdiğim değer büyüktür.