- 9 Ocak 2014
- 7.711
- 9.738
- 448
- Konu Sahibi pamuk musun nesin
-
- #41
sorunun cevabı bu değil ama ben kızım doğduktan sonra gerçek sevgi ve gerçek aşkın ne olduğunu anladım.
Birden fazla kez aşık oldum ben ya. Hiç öyle tek bir aşk olayına da inanmıyorum. Bence o ilk aşkımı unutamadım tek aşkımdı diyenlerde kavuşamadıkları için hırs yapanlar yada takıntı yapanlar bence.Aşk bence hayatta sadece bir defa tadılan bir şey.Ondan sonrakiler ya da öncekiler yogun sevgi ve güven hissi bence en azından benim icin öyle eşimi cok severek onunla evlendim hala cok seviyorum ama gecmiste asık oldugum biri vardı mesela onu adeta metalaştırmıştım aşk eşittir oydu mantik aramadan kör olurcasına seviyordum asla bir kusuru yoktu mükemmeldi gözümde hep sey diyordum yanimda olsa benim sevgim ikimizie de yeter sadece yanimda olsun raziyim o kadar ulasiaz mükemmel geliyordu ki.Oysa ki mükemmel insan diye bir sey yok ama ben öyle görüyordum.Fakat evlenecegin insanin cocuklarinin babasi yapacagin insanin mantiginla da uyusmasi lazım.Düsün ki bir madde bagimlisina asıksın onunla gözgöre göre evlenip cocuk yapar misin yoksa bir durup düsünür müsün asıksan gözün bir sey görmez ama yogun sevgi besledigin biriyse azicik ucundan mantigini da devreye sokabilirsin.Bence mantigini devreye sokabildigin sevgi daha güvenilir daha sürdürülebilir bir his.
Sex hayatı harika giden, ten teması en başlarda müthiş olup sonrasında bir olayda tüm çekim mevzusu biten insanlar var tanıdığım.Cinsel çekimin adı aşk mı acaba diye düşünürüm bazen. Mantıklı bir cinsel çekimin.
Birini çok sevmek, doludizgin bir aşk yaşamak her zaman çok da sağlıklı bir şey olmadı benim için. Mesela çok sevdiğim biri oldu ama onunla asla ciddi bir yola girip çocuk doğuramazdım. Sağlıklı bir ilişki değildi. Yani bende işler hep mantık ağır basarak ilerliyor. Bu durumda da birini çok severek bir şey yaşayamıyorum. Mantığıma uymayan bir şeyi sürdüremiyorum.
Evliydim zaten bilenler bilir. Onu da çok sevmemişim. Bana iyi davranıyor, iyi bir insan, çalışkan, meslek sahibi gibi gibi özellikleriyle evlenmişim. Ama doğru bir karar değilmiş ki boşandım.
İnsan elbette kör aşık olmamalı, mantığı komple devre dışı bırakmamalı ama aşkı mantıkla, mantığı aşkla bir yere kadar aynı paralelde yürütebilirsiniz, bir yerden sonra bazen biri bazen diğeri daha ağır basmalı bence.Gelecek için yanlış bir karar vermekten korkuyorum. Yeniden yanılmaktan korkuyorum.
herkesin sevgi kriteri farklıdır sanki. mesela benim için en önemli sey merhamettir. merhameti olan insan eşini incitmez , onu üzmez. o yorgunken öküz gibi yatmaz , kadın erkek demeden beraber sirtlar eşiyle hayatı. kimisi romantik olsun ister kimisi saygı ve sevgi ön planda olsun ister. hiç romantik bir eşim yok. bir dediğimi daha bir kere 2 etmemiştir ama tek tük dışında oyle süprizler yapayım hediyeler alayım huyu yoktur. ama bir kere ben iş yaparken oturmamıştır , bir kere sofrayı yanlız toplamamışımdır. işten geldiğimde yorgunsam uyukluyorsam yemin şartla beni zorla yatırır sofra kaldırır ortalığı toplar çayı demler kaldırır beni. nasıl denir ki bilmiyorum ama artıları eksilerini geçiyorsa , sorumsuz değilse sana deger verip seni seviyorsa mesela 5 dakka geç kalsa gözün yola düşuyorsa 20 yıl sonra bile aynı heyecanla bekliyorsan yolunu birşeyler doğrudur. her şey hiçbirzaman tam olmaz.
evinin, çocukların rıskı için elinden gelenin en iyisini yaparak çalışan , çocukları ve eşi ile ilgilenen , onlara yine imkanları doğrultusunda bütün duygusal maddi imkanları sağlayan , onları seven ilgilenen , eşini evin hizmetlisi gibi görmeyip evin içinde yaşayan herkesin sorumluluğu olduğunun bilincinde olup ben irkekim onu yapmam bunu yapmam demeyen , eşini aile veya başkasına ezdirmeyen başkası yanında küçük düşürmeyen , eşimi savunayım derken kök ailesine de saygısızlık yapmayan yaptırmayan.... ya sevilirken sevmeyi de bilen , alırken vermeyi unutmayan ve buna benzer bir sürü örnekle açıklayabilirim.Sorumluluk sahibi eş nedir sizce ?
E iyi de bu standart evlilik zaten, konu sahibinin dediği aşk sevgi kısmı nerede? Bunlar zaten evlilik içinde olması gereken şeyler meziyet değil yanievinin, çocukların rıskı için elinden gelenin en iyisini yaparak çalışan , çocukları ve eşi ile ilgilenen , onlara yine imkanları doğrultusunda bütün duygusal maddi imkanları sağlayan , onları seven ilgilenen , eşini evin hizmetlisi gibi görmeyip evin içinde yaşayan herkesin sorumluluğu olduğunun bilincinde olup ben irkekim onu yapmam bunu yapmam demeyen , eşini aile veya başkasına ezdirmeyen başkası yanında küçük düşürmeyen , eşimi savunayım derken kök ailesine de saygısızlık yapmayan yaptırmayan.... ya sevilirken sevmeyi de bilen , alırken vermeyi unutmayan ve buna benzer bir sürü örnekle açıklayabilirim.
meziyet demedim ki . sorumluluk sahibi size göre ne demek diye sormuş arkadaş ona cevap verdim. konu sahibine değil bu cevapE iyi de bu standart evlilik zaten, konu sahibinin dediği aşk sevgi kısmı nerede? Bunlar zaten evlilik içinde olması gereken şeyler meziyet değil yani
Aynen sorun bendeDengin olması önemli aslında her açıdan sarıp sarmalayacak mantık,duygu.
belkide olmuyorsa sorun sende bir böyle düşün her açıdan düşünmek lazım.
Aşkın kör eden perdesi kalktığında, karşındaki insanı hala yanında istiyorsan, yanında güvende mutlu ve huzurlu hissediyorsan, bir şey gördüğünde o da görseydi, o da bunu yemeli vs diyorsan sevgi budur bence. Karşılıklı sevgi demek her anlamda uyum demek değildir ama. Yani her şey toz pembe olacak diye bir şey yok sonuçta iki farklı insansınız. Asgarinin üstünde bulusuyorsaniz tamamdır. Klişe olacak ama saygı ve güven çok önemli.Herkese merhaba, biraz önce bir videoda duyduğum bir cümle uzun uzun düşünmeme sebep oldu.
Videodaki kadın: "Ben kocamı çok sevdim. Çok severek çocuklar dünyaya getirdim ondan." diye bir cümle kurdu. Bu nasıl bir his? Onu baba yapacak, hayat boyu bir bağ kurmanı sağlayacak çocuğu doğurmak nasıl bir cesaret?
Birini çok sevmek, doludizgin bir aşk yaşamak her zaman çok da sağlıklı bir şey olmadı benim için. Mesela çok sevdiğim biri oldu ama onunla asla ciddi bir yola girip çocuk doğuramazdım. Sağlıklı bir ilişki değildi. Yani bende işler hep mantık ağır basarak ilerliyor. Bu durumda da birini çok severek bir şey yaşayamıyorum. Mantığıma uymayan bir şeyi sürdüremiyorum.
Evliydim zaten bilenler bilir. Onu da çok sevmemişim. Bana iyi davranıyor, iyi bir insan, çalışkan, meslek sahibi gibi gibi özellikleriyle evlenmişim. Ama doğru bir karar değilmiş ki boşandım.
Gelecek için yanlış bir karar vermekten korkuyorum. Yeniden yanılmaktan korkuyorum. Ama birini çok sevmek istiyorum. Hayatımın bir döneminde onunla evlenmek istiyorum. Çocuk yapamam belki ama bir sevgiyle kuşanmak birini de öyle bir sevgiyle kuşatmak istiyorum.
Bu ne kadar mümkün? Her zaman yapbozun son parçasını bulmuş olmak gibi bir tamamlanma beklemek film senaryolarına has bir şey mi?
Pozitif hikayeleriniz varsa dinlemek isterim. Sizden, çevrenizden, ailenizden...
Doludizgin bir şeyden ziyade sığ denizler, Nisan yağmurları gibi sakin ve güvenli hissetmek. Bu bazı ilişkilerimde bana da oldu ama bir şeyler yolunda gitmediği için yeterli gelmedi. Umarım denk gelirim. Teşekkür ederim. Ailenizle birlikte mutlu bir ömür dilerim.Bence tamamlanmış ve güvende hissetmek. Romantik çekim tabi ki olmalı başta ama o olmadan zaten ilişki başlamaz asıl önemli olan sevginin sonradan gelişen kısmı. Ben daha önceki ilişkilerimde bunu hissetmemiştim eşimle tanıştığımda bu hissi hatırladım çünkü ailemle yaşadığım sevgi gibi bisey, güvenli ve rahat hissettiğim bir ilişki. Biliyorum ki o yanımdayken bişeyler bir şekilde hallolur, canım sıkkınsa sarılır unuturum, ben olmasam da çocuğuma iyi bir ebeveyn olur vs. daha bir sürü şey. Onunla tek başıma olduğumdan daha mutlu ve huzurlu olurum bana iyi gelir yani o da benimleyken öyle olduğunu bana hissettirir. Ben bu şekilde tanımlıyorum.
Kızınıza karşı mı eşinize karşı mı?sorunun cevabı bu değil ama ben kızım doğduktan sonra gerçek sevgi ve gerçek aşkın ne olduğunu anladım.
Ailenizle birlikte mutlu bir ömür diliyorum. Maşallahİnsan elbette kör aşık olmamalı, mantığı komple devre dışı bırakmamalı ama aşkı mantıkla, mantığı aşkla bir yere kadar aynı paralelde yürütebilirsiniz, bir yerden sonra bazen biri bazen diğeri daha ağır basmalı bence.
Alıntıladığım cümlelerinizden anladığım kadarıyla siz duygularını bastırıp yalnızca mantığıyla hareket eden birisiniz, ki biten evliliğinizi de aşk üzerine yapmamış mantıkla hareket etmişsiniz ama bir yerde sizi mantık da yanıltmış.
Bana göre gerçekten aşık olduğunuz bu aşk dediğiniz biri çıkmamış karşınıza, belki de yanlış kararlar vermekten korktuğunuz biri için kendinizi duygulara teslim edemiyorsunuz, bunun için hiç psikolojik destek aldınız mı?
Bilmiyorum benimki öylesine bir his, bir temeli dayanağı yok ama sanki çocukluğundan beri ailesinin, çevresinin mantıklı ve asla kontrolünü kaybetmez diye etiketleyip üzerinde beklenti yaratılan çocuklar büyüyünce hata yapmaktan korkan, sevgisini bile mantığıyla yaşayan kişiler haline dönüşüyor, belki sizde de durum bu’dur
Konunuzu okuyunca Özdemir Erdoğan’ın Sevdim seni bir kere şarkısının dizeleri geldi aklıma istemsiz:)
Hayatta en zor olan bir insanı tanımak..
Kabul etmek huylarını değişmeden bir olmak..
Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir..
Bazen küçük bir an için ömür bile verilir..
Gerçekten bazen nedensiz de sevebiliyor aşık olabiliyor insan, 31 yıllık evliyim ama sevgililik, nişan vs 36 yıldır birlikteyiz, aklın 5 karış havada olduğu zamanlarda aşık olduk birbirimize.
36 yıl sonra birbirinizi ilk günkü gibi mi seviyorsunuz derseniz, 17 yaşında karnımızda kelebeklerin uçuştuğu, kalbimizin değişik attığı dönem gibi değiliz ama inanması güç gelecek belki, ilk günkünden daha fazla seviyoruz, hiç mi anlaşmazlıklarımız olmadı tartışmadık? Hepsini yaşadık, anlaşamadık da, tartıştık da, 2 zıt karakterde, ikisi de deli kadın ve erkeğin bir arada olmasıydı bizimkisi ama biz birbirimizle ömür geçirdikçe, üzüntülerimizi, sevinçlerimizi paylaştıkça daha çok sevdik, ben onun babalığını şefkatini vicdanını görüp daha bir sevdim, o benim düştüğünde elini tutup kaldırmamı, ona motivasyon vermemi sevdi, hep daha çok sevecek bir şeyler gördük birbirimizde, belki hayatın zorluklarını da güzelliklerini de beraber yüklendiğimiz, birbirimizin yükünü sırtlanmaktan korkmadığımız, düşersek de beraber kalkarsak da beraber deyip gözü kararttığımız için sevdik, gerçekten nedenini ben de bilemiyorum, belki neden de yok sadece birbirimizi çok sevmek istedik kim bilir
17 yaşında yaşanan aşk, yaşanmışlıklar arttıkça derin bir sevgi ve saygıya dönüştü, hala saçlarımı severek uyandırır hala uyandığımda onu seyrederim, birkaç ay sonra ben 54 olacağım eşim 55 lakin birbirimizin gözlerinin içine bakınca 36 yıl önce birbirine aşık olmuş o çocukları görüyoruz.
İşte bu ev arkadaşlığı gibi oluyor. Buna tamam olan insanlara bir şey demiyorum ama benim istediğim böyle bir şey değil.herkesin sevgi kriteri farklıdır sanki. mesela benim için en önemli sey merhamettir. merhameti olan insan eşini incitmez , onu üzmez. o yorgunken öküz gibi yatmaz , kadın erkek demeden beraber sirtlar eşiyle hayatı. kimisi romantik olsun ister kimisi saygı ve sevgi ön planda olsun ister. hiç romantik bir eşim yok. bir dediğimi daha bir kere 2 etmemiştir ama tek tük dışında oyle süprizler yapayım hediyeler alayım huyu yoktur. ama bir kere ben iş yaparken oturmamıştır , bir kere sofrayı yanlız toplamamışımdır. işten geldiğimde yorgunsam uyukluyorsam yemin şartla beni zorla yatırır sofra kaldırır ortalığı toplar çayı demler kaldırır beni. nasıl denir ki bilmiyorum ama artıları eksilerini geçiyorsa , sorumsuz değilse sana deger verip seni seviyorsa mesela 5 dakka geç kalsa gözün yola düşuyorsa 20 yıl sonra bile aynı heyecanla bekliyorsan yolunu birşeyler doğrudur. her şey hiçbirzaman tam olmaz.
Böyle yorumlar yapma Ferhan. Kimsenin kalbini kırmaya lüzum yok.Eee bu kadar kara kuru çirkin kadınla kimler evleniyor.yine aynı şekilde çirkin erkeklerle.her taraf çirkin insan doluaşkla çocuk yapmak istemenin de hiçbir ilgisi yok.deli divane âşık oldum ama hiç bundan çocuk yapayım demedim.
Teşekkür ederimAilenizle birlikte mutlu bir ömür diliyorum. Maşallah
Ben hep o çocuk oldum aslında. Dersleri iyi, sakin, kavga dövüşü olmaz, yanıltmaz, hep belli bir çizgide rutinde oldum. Beklenti hep vardı. Okul hayatıma dair tek bir çılgınlığım yok. Belki gerçekten bu sebeplerden ötürü kendimi duyguya teslim edemiyorumdur.
Doludizgin bir şeyden ziyade sığ denizler, Nisan yağmurları gibi sakin ve güvenli hissetmek. Bu bazı ilişkilerimde bana da oldu ama bir şeyler yolunda gitmediği için yeterli gelmedi. Umarım denk gelirim. Teşekkür ederim. Ailenizle birlikte mutlu bir ömür dilerim.
Evlat sevgisi diyelim.Kızınıza karşı mı eşinize karşı mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?